ေမွာ္ႏြယ္ညမ်ား
ျမင္လႊာ႐ံုေအာက္၊
ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ခဲ့သူေရ၊
ပင္လယ္ျဖဴရဲ႕ ေလျပည္၊
ကေဝလက္သည္းနဲ႕၊
အသည္းတံခါးကို လွစ္၊
မာယာလိႈင္းေငြ႔ရစ္ျခံဳသိုင္း၊
ခ်စ္သူရဲ႕ သမိုင္းက၊
အ႐ိုင္းတေစၦတေကာင္ ...
ဧဒင္ေရ ...
ေမွာ္ႏြယ္ေတြရစ္ဝိုင္းလို႔၊
သစ္လိႈင္းေယာင္ေအာက္က
တေယာက္သူရင္ကို
ပင္သစ္ညိဳပြင့္ခ်ပ္သုဥ္းတဲ့အထိ
ဖံုးကာထားေလေရာ့သလား ...
လရိပ္ယွက္မိုး၊
ၾကယ္စင္ေရ ညိႇဳးမသြားပါနဲ႕၊
မိုးဖ်ားေအာက္က တေယာက္သူ၊
ေနာက္လူဟာ ေရွ႕အေရာက္၊
ေန႔ညေတြေပ်ာက္ဆံုးလ်က္၊
တာထြက္ေစာတဲ့ ပင္လယ္ျပင္မွာ၊
ပန္းဝင္မဦးခဲ့တဲ့ ရြက္ေလွတစင္းရဲ႕
ေလလြင့္အလင္းႏွစ္မ်ားသမိုင္း
ရာဇဝင္ေတြ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းက်၊
ခိုင္းႏိႈင္းလည္း မျပခ်င္ေတာ့ပါဘူး .... ။
ေလ်ာ့လုလု ေနျခည္ေအာက္မွာ ...
ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရတဲ့ ဆည္းဆာအိပ္မက္ကို
တသက္လံုး ေရးဆဲြ ...
လက္ေတြ သုဥ္းလို႔
ပ်က္ေႂကြျပဳန္းတဲ့အထိေပါ့
ေၾသာ္ ... မမုန္းမွန္းေတာ့ သိခဲ့ပါတယ္ ...
မမုန္းမွန္းေတာ့ သိခဲ့ပါတယ္ေလ ...
က်ေနာ္ အခုတေလာ အလုပ္အရမ္းမ်ားေနတာနဲ႕ ပို႔စ္အသစ္မတင္ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာသြားပါတယ္ ... ေရးလက္စ တပိုင္းတစနဲ႕ ကဗ်ာေတြလည္း ရွိေနပါတယ္ ... အသစ္မတင္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာကို သံေယာဇဥ္နဲ႕ မပ်က္မကြက္ အျမဲလာၿပီး ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးၾကတဲ့ ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား ကို ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ
