Tuesday 29 December 2009

ကႏၱာရေဆာင္း

ကမၻာဦးအလြမ္းပင္ေလလား ...‎
အုိ ... ေျမာက္ျပန္ေလ ...‎
စိုျမစိမ့္လြင္ေသာ ‎
ထုိ႔အတူ ၾကံဳရခဲလွေသာ ...‎
ကႏၱာရမိုးစက္ေပါက္တုိ႔အလြန္ ...‎
ေဆာင္းပ်ိဳမသည္ ‎
ျမဴလႊာ႐ံုကို ဆင္ျမန္းရင္း ...‎
ကတၱီပါေျခလွမ္းႏုႏုတုိ႔ျဖင့္ ...‎

ႏွင္းမဲ့ေလသည့္
ေဟမာန္ညိဳ႕ညိဳ႕ ...‎
လိႈင္းမဲ့ေလေသာ
ကမ္းေျခလြင္လြင္ ...‎
ေျမာက္ျပန္ေလ၏ လက္သည္း႐ိုင္း တငံု ...‎
သဲြ႕သဲြ႕သင္းေသာ မိုးဓားတလက္၏ တီးတိုးသံစဥ္ ...‎
ခါးသက္သက္ တိမ္လႊာညိဳညိဳ တခ်ိဳ႕ ...‎
ျပင္းရွရွ ၾကယ္စင္ေငြ႕တုိ႔၏ ရနံ႕ခ်ိဳ တခ်ိဳ႕ ...‎
ဟုိး ... ေဝးေဝးက
လွ်ပ္ျပက္သံတခ်ိဳ႕ ...‎
‎... တခ်ိဳ႕
‎... တခ်ိဳ႕

ကႏၱာရသည္
ခါးသီးစိမ့္ျမမႈတို႔ လႊမ္းရစ္ေန၏။ ‎
ေနမင္းသည္ ...‎
ေစာစီးစြာ ပုန္းကြယ္ခ်ိန္ ...‎
လြင့္လြင့္ေဝ့ဝဲေနသည့္
သဲလိႈင္းကုန္းမ်ား၏ ဝန္းက်င္ ...‎
သဲျပင္ေပၚတြင္ ...‎
တင္ရစ္ေလခဲ့ေသာ ကမၺည္းစဥ္
တေလာကလံုးတြင္
ခရမ္းျပာရိပ္တို႔
ယွက္သန္းေဝျဖာ ....‎
အရာရာသည္ ... ‎
ကႏၱာရ၏ ရင္ခုန္သံ တခ်က္ ...‎

ႏွင္းဆီလမ္းခဲြ၏ တဘက္တြင္ ...‎
ဆည္းဆာအိပ္မက္တုိ႔
ဝင့္ဝဲလြင့္ေဝေနေလေရာ့မည္ ...‎

ဒီအခ်ိန္ဆုိ ...‎
ေဝသီတိမ္းမူးဖြယ္ညယံတို႔တြင္
လြင့္ေမာေပ်ာ္စံေနေရာ့မည္လား ...‎

ၾကယ္ရံတို႔ျဖင့္ ေပ်ာ္ပါေလ ...‎
အလင္းပန္းေႂကြမ်ားဆင့္ရင္း ...‎
တစစီ ၿပိဳက်ခဲ့ေလသည့္ ...‎
ကႏၱာရ၏ ဟုိမွာဘက္ရွိ
ၾကယ္စင္နန္းအိုေလးရွိရာဆီသုိ႔ ...‎
ေျခဖြနင္းရင္းသာ .... ‎
ျပန္ခဲ့ပါမည္ ခရမ္းျပာ ...‎

အလြမ္းတုိ႕ျဖင့္ သီကံုးအပ္ေသာ
အိပ္မက္လက္တဆုပ္စာျဖင့္ ... ‎
သံေယာဇဥ္တုိ႔ျဖင့္ ဖဲြ႔တည္အပ္ေသာ
ခ်စ္ျခင္းဝတ္လႊာတို႔ျဖင့္ ...‎
စြန္႔လႊတ္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ေဝဆာခဲ့ေသာ
အ႐ုဏ္ပြင့္ခ်ပ္တို႔ျဖင့္ ...‎
ႏူးညံ့စြာေပးအပ္ခဲ့ေသာ
အ႐ံႈးဝတ္ဆံတုိ႔ျဖင့္ ...‎

မိုးေသာက္အလြန္ ...‎
မြန္းတည့္အလြန္ ...‎
ဆည္းဆာအလြန္ ...‎
ညဥ့္ယံ၏အလြန္ ...‎
အတၱ၏အလြန္ ...‎
မာန၏အလြန္ ...‎
ရင္ခုန္သံတုိ႔၏အလြန္ ...‎
မိုးကုတ္စက္ဝိုင္း၏အလြန္ ...‎
ထို႔ထက္ပိုလြန္၍ ....‎
ေဆာင္း၏အလြန္ ...‎
ကႏၱာရေဆာင္း၏အလြန္ ...‎
ကႏၱာရေဆာင္း၏အလြန္ ...‎
ကႏၱာရေဆာင္း၏အလြန္ ...‎

Read More...

Saturday 19 December 2009

တိုက္ပြဲေပ်ာ္ ... သုိ႔

ပုခက္ထဲက၊ အူဝဲဟစ္ကာ
စစ္ေၾကျငာၿပီး၊ ေလာကႀကီး၏‎၊
ခါးသီးေတြ႕ၾကံဳ၊ အလံုးစံုကို၊
မျဖံဳအံခဲ၊ ပြဲဆက္ႏႊဲရင္း‎၊
လူလဲေတာ္ေတာ္ ႀကီးခဲ့ေပါ့။‎

မိုက္လဲမိုက္လို႕၊ တိုက္လဲတိုက္ခဲ့၊
႐ံႈးလိုက္တာလဲ အသေခၤ်။ ‎
ရဲလဲရဲလို႕၊ ႏႊဲလည္း ႏႊဲခဲ့၊
ႏိုင္ပြဲေတြလဲ အနႏၱ။‎

‎ဒီလိုပဲေပါ့‎၊
တုိက္ပြဲဆိုတာ၊ သာခ်င္သာမယ္၊‎
တိုက္ပြဲဆိုတာ၊ နာခ်င္နာမယ္၊‎
ဘယ္မွာ ခန္႕မွန္းသိႏိုင္မလဲ။‎

နာနာသာသာ၊ ဘာမွမျဖံဳ၊
စိတ္လံုျခံဳရင္၊
မတုန္မလန္႕ဖ်ပ္ပါဘူး။‎
အဟုန္မတန္႕ရပ္ပါဘူး။‎

ေရွ႕ကဆီး၍၊
လမ္းခရီးထဲ၊ သစ္ပင္လွဲမလား။‎
ေရွ႕ကကန္႕၍၊
အဟန္႕အတား၊ ဆူးေတြထားမလား။‎
ေယာက်္ားေဟ့ေနာ္၊
တုိက္ပြဲေပ်ာ္
ကြ်န္ေတာ္တုိက္ရင္း တက္မွာပဲ။‎

ဓႏုျဖဴ ေက်ာ္ထြန္း

ေယာက်္ားေဟ့ေနာ္ ... တိုက္ပဲြေပ်ာ္ ... က်ေနာ္တိုက္ရင္း တက္မွာပဲ .... တဲ့ ...

ဒီ ကဗ်ာေလးကို ကဗ်ာခ်စ္သူမ်ား မွတ္မိၾကမလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ၁၉၇၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားက ေရးခဲ့တဲ့ ဆရာ ‎ဓႏုျဖဴ ေက်ာ္ထြန္း ရဲ႕ လက္ရာ တုိက္ပဲြေပ်ာ္ ဆုိတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ က်ေနာ္ အင္မတန္ႀကိဳက္လို႔ မွတ္ထားခဲ့တာ ‎ၾကာပါၿပီ။ဓႏုျဖဴ ေက်ာ္ထြန္း ဆုိတာ တျခားသူ ဟုတ္ပါ႐ိုးလား ... နာမည္ေက်ာ္ ဟာသ စာေရးဆရာ အႏွစ္သံုးေထာင္ ‎ဆရာႀကီးေကြး ေခၚ အီၾကာေကြးပါပဲ။ ပထမေတာ့ အႏွစ္တေထာင္ ဆရာႀကီးေကြး၊ အဲဒီကေန အႏွစ္ႏွစ္ေထာင္ ‎ဆရာႀကီးေကြး နဲ႕ ေနာက္ဆံုး အႏွစ္သံုးေထာင္ ဆရာႀကီးေကြး ဆုိၿပီး ေရးေနတဲ့ ဆရာ အီၾကာေကြးပါ။ ဂု႐ုေကြး ‎ေပါ့ဗ်ာ။
အခုေတာ့ တိုက္ပဲြေပ်ာ္ႀကီးဟာ မရဏမင္းနဲ႕ စစ္ခင္းတဲ့ တုိက္ပဲြမွာ က်ဆံုးသြားခဲ့ရွာပါၿပီ။ ရန္ကုန္ အေထြေထြေရာဂါကု ျပည္သူ႕ေဆး႐ံုႀကီးမွာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၅-ရက္၊ ညေန ၆-နာရီမွာ ‎လူႀကီးေရာဂါနဲ႕ ကြယ္လြန္ သြားခဲ့ပါၿပီ။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ ဆရာဟာ အသက္ ၇၂-ႏွစ္ ရွိၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာႀကီးေကြး၏ ဘဝ တေစ့တေစာင္း

ဆရာ အီၾကာေကြးရဲ႕ ဇာတိခ်က္ေႂကြကေတာ့ ဓႏုျဖဴၿမိဳ႕ မင္းပိုင္ရပ္မွာပါ။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၄ ရက္၊ ‎တနလၤာေန႔မွာ ‎အဘ ဦးေမာင္ႏွစ္ႏွင့္ အမိေဒၚညြန္႔ေမ တို႔က ေဖြးဖြားခဲ့တဲ့ တဦးတည္းေသာသားျဖစ္ပါတယ္။ ‎‎နာမည္ရင္း ဦးေက်ာ္ထြန္းပါ။ မူလ ကဗ်ာ ကေလာင္ အမည္က ဓႏုျဖဴ ‎ေက်ာ္ထြန္းျဖစ္ပါတယ္။‎ ဓႏုျဖဴ အစိုးရ ‎အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းအထိ ပညာသင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။


စာေရးဆရာ အီၾကာေကြး
(ဧရာဝတီက ရယူပါတယ္)

ဆရာ အီၾကာေကြး မကြယ္လြန္ခင္က အမွတ္ ၂၆၅၊ မဂၤလာလမ္း၊ ၁၂ ရပ္ကြက္၊ ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္၊ ‎ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ မွာရွိတဲ့ သူ႕ေနအိမ္မွာ ေဆြမ်ိဳးမရွိဘဲ တပည့္တခ်ိဳ႕နဲ႕ ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ေနအိမ္ကို ‎‎မကြယ္လြန္ခင္ကတည္းက သာသနာေရးဝန္ႀကီးဌာနကို ႀကိဳတင္ လွဴဒါန္းခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။
ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ အိမ္ေထာင္မရွိဘဲ တကိုယ္တည္း လူပ်ဳိႀကီးဘဝနဲ႕ ေနထုိင္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။


ဆရာႀကီးေကြး၏ အိမ္ (မိုးမခ မွ ရယူပါတယ္)

စာေပတာဝန္မ်ားထမ္းေဆာင္ခဲ့ပံု

အသက္ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္အရြယ္၊ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလကတည္းက စလို႔ စာေရးသားခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ကြယ္လြန္ခ်ိန္ ‎အသက္ ၇၂-ႏွစ္ အရြယ္အထိ စာေပေရးသားျခင္းကိုသာ တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ အခု ‎ကြယ္လြန္ခ်ိန္ ၂၀၀၉-ခုႏွစ္ အထိဆုိရင္ စာေရးသက္တမ္း ၅၅-ႏွစ္ေက်ာ္ ၅၆-ႏွစ္နီးပါး ရွိခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာႀကီး ‎တဦး ျဖစ္ပါတယ္။





(DVB (ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံ) သတင္းဌာန မွ ‎ရယူပါတယ္)


လူမႈေရး အေသာ့အေထ့၊ သေရာ္စာ၊ ဟာသစာေတြ ေရးသားၿပီး နာမည္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ စာေရးဆရာ အီၾကာေကြး ‎ဟာ လံုးခ်င္းဝတၳဳေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ခန္႔နဲ႕ ကဗ်ာ၊ ဝတၳဳတို၊ သေရာ္ဟာသ စာေပမ်ားကို ကိုယ္ပိုင္ဟန္မ်ားျဖင့္ ‎ေရးသား တင္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။
သူဟာ စာေရးဆရာၾကယ္နီ၏ တပည့္တဦးျဖစ္ေၾကာင္းသိရတယ္ လို႔ ဧရာဝတီသတင္းဌာနက ဆုိပါတယ္။
ထင္ရွားသည့္ စာေပ လက္ရာေတြကေတာ့ ဓႏုျဖဴ ေက်ာ္ထြန္း အမည္ျဖင့္ ကဗ်ာေပါင္း ၁၂၀၀ ေက်ာ္၊ မဂၢဇင္း ‎ဝတၳဳတို ၈၀ ေက်ာ္၊ မဂၢဇင္းဝထၳဳရွည္ ‎၃ ပုဒ္ႏွင့္ "ပီမိုးနင္း၏ ဝတၱဳတို အတတ္ပညာ" အမည္ရွိ စာေပက်မ္း တက်မ္း ‎ျပဳစုခဲ့သူျဖစ္ေၾကာင္း ... ၂၀ ရာစု ျမန္မာစာေရး ဆရာမ်ားႏွင့္ စာစုစာရင္း စာအုပ္တြင္ ‎ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဆရာအီၾကာေကြးဟာ လမ္းညႊန္နည္းျပ သင့္ဘဝ မဂၢဇင္းမွာ ကဗ်ာအယ္ဒီတာအျဖစ္ ‎‎ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ေက်ာ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး လူငယ္ကဗ်ာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာကို စင္တင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ‎‎ေသာၾကာစာေစာင္၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ အျဖစ္လည္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္အေျခစိုက္ အပတ္စဥ္ထုတ္ ‎ေပၚျပဴလာ ဂ်ာနယ္အတြက္လည္း စာေပမ်ား ေရးသားခဲ့ပါေသးတယ္။ (ဧရာဝတီ) အျခားကေလာင္အမည္ေတြ ‎နဲ႕လည္း စာေပအမ်ိဳးအစား မ်ားစြာ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။
၁၉၅၄-‎ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၉-ရက္ေန႔ထုတ္ ဟံသာဝတီသတင္းစာ မဂၢဇင္းမွာ "ခ်စ္တိုင္းျပည္" ကဗ်ာျဖင့္ ‎‎စာေပေလာကထဲသို႔ စတင္ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ‎၁၉၅၃-၅၄-ခုႏွစ္မွာ စာေပ ဝါသနာရွင္မ်ားအသင္း (ဓႏုျဖဴ) ကို ‎ဖြဲ႕စည္းၿပီး စာေပတာဝန္မွဴးနဲ႕ စာၾကည့္တုိက္မွဴး တာဝန္ေတြကိုယူခဲ့ကာ မုန္တိုင္းစာေစာင္ အမွတ္ (၁) နဲ႕ အမွတ္ ‎‎(၂) တုိ႔ကို ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ ‎၁၉၅၇-ခုႏွစ္မွာ ဓႏုျဖဴ ကဗ်ာဆရာအသင္းကို တိုးခ်ဲ႕ဖဲြ႕စည္းၿပီး ဥကၠ႒ အျဖစ္ ‎တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ‎၁၉၅၈-ခုႏွစ္မွာ ျပည္သူ႕လူငယ္အဖဲြ႕ (ဓႏုျဖဴ) မွာ ဥကၠ႒ တာဝန္ အျပင္ ‎ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ဂရက္ (ဓႏုျဖဴ)မွာလည္း အဖဲြ႔ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ‎အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ‎အသင္းစာၾကည့္တိုက္ကို တည္ေထာင္ဖဲြ႔စည္းရင္း ရန္ကုန္က စာေရးဆရာႀကီးေတြကို ဖိတ္ၾကားၿပီးေတာ့ ‎စာဆိုေတာ္ေန႔ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြကို ဓႏုျဖဴမွာ စတင္က်င္းပေပးခဲ့တာဟာ ၁၉၆၃-ခုႏွစ္ အထိ ျဖစ္တယ္လို႔ ‎သိရပါတယ္။ ဓႏုျဖဴမွာ စာေပေဟာေျပာပဲြေတြကို မ်ိဳးေစ့ စ,ခ်ေပးခဲ့သူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၆၉-ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ေတာင္ဥကၠလာ ကဗ်ာ့ကလာပ္စည္းရဲ႕ ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ယူၿပီး ပစၥကၡကဗ်ာမ်ားႏွင့္ ‎ပဲ့တင္သံကဗ်ာမ်ား စုေပါင္း ကဗ်ာစာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ကို ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ အီၾကာေကြး အမည္နဲ႕ ေရးခဲ့တဲ့ ‎‎"ေနာင္တခါ ေမးရင္ ေျဖလုိက္မယ္" ‎ဝတၴဳတိုကို ပထမဆံုး ႐ုရွဘာသာသို႔ ျပန္ဆုိျခင္း ခံခဲ့ရေၾကာင္း သိရပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာ လက္သင္ေတြအတြက္ လမ္းညႊန္နည္းျပ မဂၢဇင္းမွာ "ကဗ်ာ့ပဲြခင္းသာ" က႑ကို ႏွစ္ေပါင္း သံုးဆယ္ ‎ေက်ာ္ လစဥ္မပ်က္ တာဝန္ယူေရးသားခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ေသာၾကာစာေစာင္မွာ အဲဒီက႑ကို သံုးႏွစ္ေက်ာ္ ‎ဆက္လက္ တာဝန္ယူေရးသားခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရတာမို႔ ဆရာဟာ အီၾကာေကြး အမည္နဲ႕ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ၿပီး ‎ဟာသေတြ၊ သေရာ္စာေတြ ေရးေနခဲ့ေပမဲ့ ငယ္ခ်စ္ျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာအေပၚ သံေယာဇဥ္ႀကီးလြန္းၿပီး ‎တာဝန္အထူးေက်ပြန္ခဲ့သူျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိႏိုင္ပါတယ္။
‎အီၾကာေကြးအမည္နဲ႕ သေရာ္စာ၊ ဟာသစာေတြကိုေတာ့ ၁၉၅၇-ခုႏွစ္မွာ ေရးသားခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ဟာသ ‎‎စာေရးဆရာ အီၾကာေကြး အေနနဲ႕ ႏိုင္ငံေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ လံုးခ်င္း အုပ္-၂၀ ေက်ာ္ ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ ‎အထဲက ‎ဟာသ မဟုတ္တဲ့ "မ်က္စိေအာက္က ဇရာ" နဲ႕ “ငုတ္တုတ္ထင္ရွားေရးေဖာ္မ်ား” စတဲ့ ‎စာအုပ္ေတြဟာ ‎ထင္ရွားပါတယ္။


ဆရာအီၾကာေကြးရဲ႕ လက္ရာ ျဖစ္တဲ့ "ငုတ္တုတ္ထင္ရွား ေရးေဖာ္မ်ား"
(DVB စာမ်က္ႏွာက ရရွိပါတယ္)


ဒါတြင္မကေသးပါဘူး၊ ဆရာေကြးဟာ ေရႊမန္းသဘင္မွာ ေရွ႕ပိုင္းျပဇာတ္ ဒါ႐ုိက္တာအျဖစ္ "ပုတီးတလံုး ‎ေဂ်ာက္ခနဲ"၊ ‎‎"မ်က္လံုးမ်ားပင္ျမင္ပါၿပီ" နဲ႕ "အဆိပ္ေတာမွ ျပန္ခဲ့ပါ" ဆုိတဲ့ ‎ေရွ႕ပိုင္းျပဇာတ္ေတြကိုလည္း ‎ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ (ဧရာဝတီ)‎
လက္ရိွ ျမန္မာျပည္ရဲ့ စီးပြားေရးအေျခအေနေတြကို သူကိုယ္တိုင္ ဂု႐ုေကြးဆိုတဲ့ ဇာတ္ေကာင္အျဖစ္နဲ႕ ပါဝင္တဲ့ ‎အတို႕အထိ သေရာ္ ဟာသေလးေတြနဲ႕ စာဖတ္ပရိသတ္ကို မေနာေခြ႕ေစခဲ့သလို ဒကာဆိတ္၊ ဆိုက္ကားဆရာ ‎စာကေလး အစရွိတဲ့ ဇာတ္ေကာင္မ်ားနဲ႕ သူ႕မူပိုင္ ဟိုက္ရွာလဘတ္ရည္၊ သြပ္သြပ္သြပ္သြပ္ စတဲ့ ‎စကားလံုးေလးေတြဟာ တႏိုင္ငံလံုးက လူႀကီးလူငယ္ေတြၾကားမွာ ေရပန္းစားခဲ့တာပါ။ ေခြးေတြကို ဇာတ္ေကာင္ ‎အျဖစ္ထားၿပီး "ဖိုက္တာေဘာလံုး၏ ႀကိဳးပမ္းခ်က္မ်ား" ဆိုတဲ့ အေသာ့ အေထ့ ဟာသ ဝတၳဳတိုေတြလည္း ‎အတဲြလိုက္ ေရးသားခဲ့ပါ ေသးတယ္။
မိုးေဝမဂၢဇင္းမွာပါတဲ့ "ခြပ္လုိက္ၾကစုိ႔ သူငယ္ခ်င္း" နဲ႕ ႐ႈေဒါင့္ဂ်ာနယ္က "ႏုိင္ငံေတာ္ျပည္အေရး" ပင္တိုင္က႑ ‎ေတြမွာ ပရိသတ္ အခုိင္အမာရခဲ့ပါတယ္။ ေမာ္ကြန္းဂ်ာနယ္ သက္တမ္းတေလွ်ာက္ အဆက္မျပတ္ေရးခဲ့တဲ့ ‎အေသာ့အေထ့စာမူေတြကို စုစည္းၿပီး "ေတြ႕ရၾကံဳရ ရွတတ ေလးေတြ" ဆိုတဲ့ လံုးခ်င္းစာအုပ္အျဖစ္လည္း ‎ျပန္လည္ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။



ဆရာႀကီးေကြး၏ ေတြ႕ရၾကံဳရ ရွတတေလးေတြ စာအုပ္


အႏုပညာရွင္တုိ႔၏ စကားမ်ား

ေအာ္ပီက်ယ္
ငယ္စဥ္ ေက်ာင္းသားဘဝကတည္းက ဆရာႀကီးရဲ့ စာေပလက္ရာေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့ၿပီး ေလးစားခဲ့ရသူ ‎ကာတြန္းဆရာ ေအာ္ပီက်ယ္ကေတာ့ စာေပေလာကရဲ့ အဖိုးတန္လွတဲ့ ကေလာင္တလက္ ဆံုး႐ံႈးတဲ့အတြက္ ‎ဝမ္းနည္းမိတယ္ လို႔လည္း ကာတြန္းဆရာ ေအာ္ပီက်ယ္က မဇၩိမ (ျမန္မာ) သတင္းဌာန ကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။
‎"အဓိက သေရာ္စာေပေတြမွာ ဆရာႀကီးတို႔က ထိပ္ဆံုးမွာ ရွိတယ္။ ဆရာ့ရဲ႕ သေရာ္စာေတြကို က်ေနာ္တို႔ ‎ငယ္ငယ္ကတည္းက စြဲလမ္းတယ္။ ဆရာဆံုးသြားေတာ့ တကယ့္ ပင္တိုင္ ဟာသစာေရးဆရာတေယာက္ ‎ေလ်ာ့သြားတာေပါ့ ခင္ဗ်ာ၊"‎
‎"သူက လူတိုင္းနဲ႔ ခင္တယ္။ သူ႔ဘဝတေလွ်ာက္လံုးက စာေပလုပ္ငန္းတခုထဲနဲ႔ပဲ ရပ္တည္ခဲ့တယ္" လို႔ သူက ‎ေျပာပါတယ္။
လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာ့အသံ (RFA) သတင္းဌာနကိုေတာ့ ...‎
‎"ဆရာအီၾကာေကြးက က်ေနာ္တို႕ရဲ့ သင္ဆရာ မဟုတ္ေတာင္ ျမင္ဆရာေပါ့ဗ်ာ။ သူေရးတာေလးေတြက ‎တကယ္ထိထိမိမိပါ၊ ေကာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕က နဂိုကတည္းက ႀကိဳက္လည္းႀကိဳက္တယ္၊ ‎ေလးလည္းေလးစားတယ္။ စာေပတခုတည္းနဲ႕ ဆရာအီၾကာေကြးတို႕က အသက္ေမြးရတာေလ။ ‎ဆရာတို႔ဟာက်လည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ မဂၢဇင္းေတြမွာ ေရးတဲ့ဟာေလးေတြဆိုေတာ့ ဝင္ေငြအားျဖင့္က်ေတာ့ ‎သိပ္ၿပီးေတာ့မမ်ားဘူးေပါ့။ အဲ့ဒါကိုပဲ စြဲစြဲျမဲျမဲစာေရးၿပီး အသက္ေမြးေဖာ္ရတယ္ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႕က ‎တကယ္ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ တစိုက္မတ္မတ္ ေရးခဲ့တာကိုး။ အဲ့ေတာ့ က်ေနာ္တို႕က ‎ႏွေျမာပါတယ္။ ဆရာမွ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဘယ္သူမဆို စာေပေလာကထဲက ဆံုးသြားၾကရင္ ႏွေျမာ စရာႀကီးပဲ။ ‎ကေလာင္တေခ်ာင္း ေလ်ာ့ေလ်ာ့သြားတာကိုး ..." လို႔ RFA သတင္းဌာနကို ကာတြန္း ေအာ္ပီက်ယ္က ‎ေျပာခဲ့ပါတယ္။

စာေပစာနယ္ဇင္းေလာကရွိ စာေရးဆရာ တဦး
ဆရာႀကီး အီၾကာေကြးရဲ႕ အမွတ္တရ သေရာ္ဟာသ တခုျဖစ္သည့္ 'တိုင္ေထာင္ထားတဲ့ မာစတာ' ဟာလည္း ‎ဖတ္မိသူမ်ားအတြက္ ရင္ထဲ စြဲမွတ္သြားေစေၾကာင္း လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ျဖစ္သူ စာေပစာနယ္ဇင္းေလာကရွိ ‎စာေရးဆရာ တဦးက ယခုလို မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့ပါေသးသတဲ့။
‎"ဆရာ့အေရးအသားက သိပ္ေျပာင္ေျမာက္တယ္။ ၈၃ ခုႏွစ္ေလာက္ကေပါ့။ အဲဒီတုန္းက တိုယိုတာ ‎ေဖာင္ေဒးရွင္းတခုက စာေရးဆရာေတြရဲ႕ စာေပေတြကို စုေဆာင္းၿပီး ၿပိဳင္ပြဲတခု လုပ္ေပးတယ္။ ဆုရတဲ့သူေတြကို ‎TV တလံုး လက္ေဆာင္ေပးမယ္ ေျပာေပမယ့္ တကယ္တမ္းေတာ့ မေပးဘူး။ အဲဒါကို ဆရာက သေရာ္ထားတာ" ‎လုိ႔ သူက မဇၩိမ သတင္းဌာန ကို ေျပာပါတယ္။

မင္းလူ
ဆရာ အီၾကာေကြးရဲ႕ လူေနမႈ ဘဝတစိတ္တပိုင္းကို စာေရးဆရာ မင္းလူက ...‎
‎"သူက ေလာဘမရွိဘူး၊ ‎မာန္မာန မရွိဘူး၊ လူငယ္ ေတြနဲ႔ ေရာေရာ၊ ေႏွာေႏွာ ေပါင္းသင္းလို႔ရတယ္၊ ဘဝကို ‎ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး၊ ‎လြတ္လြတ္လပ္လပ္၊ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျဖတ္သန္းသြားခ်င္တယ္၊ သိပ္ေလးနက္တဲ့ ‎‎အေၾကာင္းအရာေတြကို သူမလုပ္ခ်င္ဘူး" လုိ႔ ဧရာဝတီ သတင္းဌာနကိုေျပာပါတယ္။
‎"ဆရာေကြးရဲ႕ သေရာ္စာေတြမွာ အၿငိဳးအေတးနဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိခိုက္တာမ်ိဳးမပါဘူး၊ သူ႔ရဲ႕ ‎သေရာ္စာေတြက ‎႐ုိးသားတယ္၊ ထူးျခားတဲ့ အခ်က္က တကယ္ေလးနက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ‎အေၾကာင္းအရာ၊ တျခား ‎ေတြးေခၚပိုင္းဆိုင္ရာေတြ အားလံုးကို သူအကုန္သိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ‎သူကိုယ့္သူ ပညာတတ္ႀကီးလို မေနခဲ့ဘူး" ‎လို႔လည္း သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။
‎"ဆရာေကြးကိုေျပာရင္ အမ်ားႀကီးဗ်၊ သႀကၤန္ေခတ္ေကာင္းခဲ့တဲ့ ‎တေလွ်ာက္လံုးမွာ သႀကၤန္သံခ်ပ္ ေတာ္ေတာ္ ‎မ်ားမ်ား ေရးခဲ့တယ္၊ သႀကၤန္လွည့္ကားမွာလည္း သူက ‎လိုက္တယ္၊ သႀကၤန္ပိုးလည္းရွိတယ္" လို႔လည္း ‎ဆရာမင္းလူက ဆက္ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။

လူငယ္ ကဗ်ာဆရာ ဏီအဲဝိုင္
ဆရာ အီၾကာေကြးရဲ႕ စာဖတ္ပရိသတ္တဦးျဖစ္သူ လူငယ္ ကဗ်ာဆရာ ဏီအဲဝိုင္ က ...‎
‎"ဆရာႀကီးရဲ႕ ‎‎"တိုက္ပြဲေပ်ာ္" ဆိုတဲ့ ကဗ်ာဟာ က်ေနာ္တို႔ လူငယ္ေတြ အတြက္ အမ်ားႀကီး စိတ္ဓာတ္ခြန္အား ‎‎ျဖစ္ေစပါတယ္" လုိ႔ ဧရာဝတီ သတင္းဌာနကို ေျပာျပပါတယ္။
‎‎"အႏွစ္တေထာင္ အီၾကာေကြးလို႔ သူ႔ကိုယ့္သူ ဆိုခဲ့ေပမယ့္လည္း အခုလို ႏွစ္တရာမျပည့္ခင္မွာ ‎ဆံုးပါးသြားတဲ့ ‎အတြက္ ႏွေျမာမိ ပါတယ္၊ ဆရာႀကီးရဲ႕ ကဗ်ာေတြ၊ ဟာသ ဉာဏ္ရႊင္တဲ့ ‎အေရးအသားေတြ ေရွ႕ဆက္ ‎မေတြ႕ရေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ စာေပ ေလာက အတြက္လည္း ‎ဆံုး႐ႈံးမႈႀကီးျဖစ္ပါတယ္" လို႔လည္း ဏီအဲဝိုင္ က ‎ဆက္ေျပာပါတယ္။
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ စာေပသမားေတြကေတာ့ ခုလို ဆရာႀကီး အီၾကာေကြး ကြယ္လြန္သြားတာဟာ ‎ျမန္မာ့စာေပေလာကရဲ့ အဖိုးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ ဆံုး႐ႈံးမႈႀကီးတခု ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။

ေမာင္မိုးသူ
ဆရာႀကီးဆံုးတဲ့ညပိုင္း ‎ဆရာႀကီးနဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္ စာေပေလာကသားေတြ ဆံုေတြ႕ေနၾကတဲ့့အခ်ိန္မွာ အီၾကာေကြး ဆံုးပါးသြားတယ္ဆိုတာ ‎သိလိုက္ရတဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ၾကရတဲ့အေၾကာင္း စာေရးဆရာ အယ္ဒီတာ ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာတဦး ‎ျဖစ္တဲ့ ဆရာႀကီးေမာင္မိုးသူက လြတ္လပ္တဲ့ အာရွအသံ သတင္းဌာန (RFA) ကို အမွတ္တရစကား ‎အခုလိုေျပာပါတယ္။

‎"ဘဘတို႕ မေန႕ညက စာေရးဆရာရဲ့ ေမြးေန႕မွာ ဘဘတို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ အကုန္လံုး စုသြားေနတုန္း ‎ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ဆံုေနၾကတုန္း အဲ့မွာ စ ၾကားတာပဲ။ အစတုန္းက ေဆး႐ံုတက္တဲ့အေၾကာင္း အဏၰဝါစိုးမိုး ‎ဖုန္းက ေျပာတယ္။ ေနာက္ ဆံုးတာလည္း အဏၰဝါစိုးမိုး ဖုန္းဆက္လာေတာ့မွသိတယ္။ အီၾကာေကြး ဆံုးတာနဲ႕ ‎ေျပာစရာ ႐ိုး႐ိုးေလးပါပဲ။ အင္မတန္ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ သေဘာေကာင္းတယ္။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ ‎စာေပေဟာေျပာပြဲေတြမွာ ေဟာရင္လည္း သူက နာမည္ႀကီးပဲေလ။ သူနဲ႕ လုပ္ကိုင္ရတာလဲ ‎ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။"‎
ဆရာႀကီးအီၾကာေကြးရဲ့ စာေပေဆာင္းပါး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူတာဝန္ခံခဲ့တဲ့ စာေပမဂၢဇင္းေတြမွာ ‎အခန္းဆက္ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့အခါ လူထုရဲ့ အႀကိဳက္ေတြ႕တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႕ ဓနမဂၢဇင္းတိုက္ ‎အယ္ဒီတာ တာဝန္ယူခဲ့သူ ဆရာေမာင္မိုးသူက ဆက္ေျပာခဲ့ပါတယ္။

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ
‎ဆရာႀကီး အီၾကာေကြးဟာ ဓႏုျဖဴေက်ာ္ထြန္း ဆိုတဲ့ ကေလာင္အမည္နဲ႕ လစဥ္ေဆာင္းပါးေတြ ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ‎ျမားနတ္ေမာင္ မဂၢဇင္းရဲ့ အယ္ဒီတာေဟာင္း ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြကလည္း ဆရာႀကီးဟာ ေလာဘရမက္ ‎အလြန္နည္းၿပီး ရခဲ့သမွ် စာမူခေတြကိုေတာင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ စာေရးဆရာေတြကို ခြဲေဝေပးတတ္တယ္။ ‎အင္မတန္ သေဘာျဖဴတဲ့ ဆရာႀကီးပါလို႕ ေျပာပါတယ္။
"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အဓိက သတိထားမိတာကေတာ့ ဘဝမွာ သူက ဘာမွ ေလာဘစိတ္ ၊ေဒါသစိတ္၊ ‎ေမာဟစိတ္ေတြ မရိွဘူး။ ဆရာဟာ ျဖဴစင္တဲ့ လူတေယာက္ျဖစ္တယ္။ လူတဖက္သားကို ေကာက္ေကာက္ ‎ေကြ႕ေကြ႕ မရိွဘူး။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနမယ္၊ သူရတာမွန္သမွ် လွဴမယ္၊ အမ်ားအတြက္လုပ္မယ္။ ဘဝမွာ အားလံုး ‎အဆင္ေျပေအာင္ ေနထိုင္တဲ့သူ တေယာက္ ဆိုေတာ့ ဆရာရဲ့ဘဝက ျဖဴစင္သန္႕ရွင္းတဲ့ လူတေယာက္လို႕ ‎ေျပာရမွာေပါ့ေနာ္။" လို႔ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြက RFA ကို ေျပာသြားပါတယ္။

ဆရာေမာင္စိမ္းနီ
ကဗ်ာဆရာကေန သေရာ္စာေရးသူဘဝကို ေျပာင္းလဲသြားတဲ့ ဆရာႀကီးအီၾကာေကြးရဲ႕ စာေပဘဝျဖတ္သန္းမႈနဲ႕ ‎ပတ္သက္လုိ႔ ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဆရာေမာင္စိမ္းနီက "သူက ကဗ်ာဆရာဗ်။ က်ေနာ္တို႔ ‎ကေတာ့ ကဗ်ာဆရာဆုိေတာ့ ႏွေမ်ာတာေပါ့။ သူေရးခဲ့တာေလးေတြက ေကာင္းခဲ့တာကိုး" လုိ႔ ‎ဒီမိုကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ (DVB) သတင္းဌာနကို အမွတ္တရ ေျပာၾကားပါတယ္။
‎"တိုင္းရင္းေမတုိ႔ ဘာတို႔တုန္းက သူေရးခဲ့တာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေကာင္းခဲ့တယ္။ ကဗ်ာအေနနဲ႕တုန္းက ‎ေတာ့ ဓႏုျဖဴေက်ာ္ထြန္းအေနနဲ႕ ျဖစ္တာေပါ့ေလ။ ေနာက္ပိုင္းက်မွ အီၾကာေကြးျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေပ်ာ့စိကုန္တာေတြ ‎ျဖစ္ကုန္တာေပါ့။"‎
ဆရာဟာ ျမန္မာ့စာေပေလာကအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ သေရာ္စာေပနဲ႕ ဟာသစာေပေတြကို ကေလာင္သြား ‎ထက္ထက္ျမက္ျမက္နဲ႕ ေရးသားႏုိင္ခဲ့သူလို႔လည္း ဆရာေမာင္စိမ္းနီက သံုးသပ္ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။
သေရာ္စာေတြကို ထိထိမိမိေရးႏိုင္စြမ္းတဲ့ အီၾကာေကြး ဆံုးပါးသြားတာဟာ ျမန္မာစာေပအတြက္ ႏွေမ်ာစရာပါ ‎လုိ႔လည္း ေမာင္စိမ္းနီက ေျပာပါတယ္။
ကာတြန္းေအာ္ပီက်ယ္နဲ႕ ဆရာအီၾကာေကြးတို႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြရင္း စာေရးဆရာ တကၠသိုလ္စိန္တင္တုိ႔ကလည္း ဒီႏွစ္ ‎ထဲမွာ ဟာသစာေရးဆရာ နီကိုရဲ ကြယ္လြန္သြားၿပီးေနာက္ အခုလည္း ဆရာအီၾကာေကြး ဆံုးပါးသြားၿပီျဖစ္လုိ႔ ‎ႏွေမ်ာပါတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။

ဆရာႀကီးေကြး၏ ေနာက္ဆံုးခရီး








ဆရာ အီၾကာေကြး၏ နာေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ႐ုပ္ရွင္မင္းသား အကယ္ဒမီ ကိုေက်ာ္သူ ဦးစီးတဲ့ ‎နာေရးကူညီမႈအသင္းက ‎တာဝန္ယူၿပီးေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ႂကြင္းက်န္ရစ္တဲ့ ႐ုပ္ကလာပ္ကို ဒီဇင္ဘာ ၁၇ ရက္ေန႔ ‎‎ၾကာသပေတးေန႔ ေန႔လည္ ၂-နာရီမွာ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီး ေရခဲတိုက္ကတဆင့္ ေရေဝး သုသာန္ကို ‎‎သယ္ေဆာင္ၿပီး မီးသၿဂႋဳဟ္ ခဲ့ပါတယ္။




အကယ္ဒမီေက်ာ္သူ ႏွင့္ စာေရးဆရာ ဒါရိုက္တာ ေမာင္မိုးသူ




စ်ာပန ဓာတ္ပံုမ်ားကို http://moemaka.blogspot.com/ မွ ရရွိပါတယ္။


ဆရာႀကီးေကြး ေကာင္းရာသုဂတိသို႔ လားပါေစ ....

ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ

ဟယ္ရီ


Sources and References:‎

Read More...

Tuesday 15 December 2009

ခရမ္းျပာတမ္းခ်င္း‎

လိပ္ျပာသခင္ရယ္၊‎
စိတ္မွာအစဥ္မယံုခ်င္တတ္လဲ၊‎
အိပ္ရာဝင္ပံုျပင္အမွတ္နဲ႔၊‎
အကုန္အစင္ဖတ္ပါ။‎

ငယ္စာရင္းမွာ မဝင္ပါဘူး၊‎
သူငယ္ခ်င္းပါ အစဥ္ေျပာေပမယ့္၊‎
ရင္ေမာစြာ တိတ္တခိုးနဲ႔၊‎
ႀကိတ္ပ်ိဳးမိတဲ့ အၾကင္နာကို၊‎
တမင္တကာ ရင္မွာသိမ္းပါလို႔၊‎
ထိန္းလာရ အေနခက္ေလတဲ့၊‎
ေႏြရက္ေတြၾကာ။‎

အမွန္ေျပာရင္ကြယ္၊‎
သံေယာဇဥ္တြယ္လာေလေတာ့၊‎
ႏြယ္ပမာလုိရစ္ပတ္ထားတဲ့၊‎
အခ်စ္နတ္ဘုရားရဲ့ေစရာကြ်န္ပမာ၊‎
အသစ္ထပ္ပြားတဲ့ေဝဒနာႏံြမွာ၊‎
ကြ်ံလာေလ အ႐ုန္းခက္၊‎
မမုန္းရက္တဲ့ အတြယ္အတာ၊‎
‎ႂကြယ္ကာဆင့္ပြား။‎

ရင္ထဲမွာ ဆယ္ေနထြက္သလိုေပါ့၊‎
ရွင္ကဲြဟာ တကယ္အေနခက္ပါရဲ့၊‎
ေရထက္က လမင္းပံုလို၊‎
ဘဝခ်င္းမဆံု လြမ္းဗ်ာႂကြယ္လုိ႔၊‎
တမ္းကာရယ္ မျပည့္တဲ့ခဏမွာ၊‎
ႏႈတ္ခမ္းလႊာရယ္ ေသြ႔ခဲ့ရစဥ္၊
ေန႔နဲ႔ညအစဥ္ ေျပာင္းသြားေလသမွ်၊‎
မေမ့တဲ့ဘဝတြင္ ေႏွာင္းသြားၿပီမို႔၊‎
‎(ခရမ္းျပာရယ္ ... )‎
မေတြ႔ခဲ့ၾကရင္အေကာင္းသား။ ။‎


ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ

Read More...

Tuesday 1 December 2009

အလြမ္းေပ်ာ္

အလြမ္းႏွင့္ေမွ်ာ္၊ ပန္းပြင့္ေပၚမွာ၊
လြင့္ေရာ္ေဝ့ဝဲ၊ ေပ်ာ္ေမြ႕ဆဲေပါ့၊
ေတြ႕ျမဲေတြ႕ေန၊ အိပ္မက္ေတြတုိင္း၊
ေဝမိႈင္းညိဳ႕ေစြ၊ လိႈင္းတုိ႔ေျခရာ၊
ေဖြရွာမိေမာ၊ ရီေဝေမ်ာရင္း၊
ေသာကဝတ္ရည္၊ ျဖစ္တည္ေသာက္သံုး၊
ေနာက္ဆံုးေတာ့ေလ၊ ေျဖမေျပသမွ်၊
ေနေနက်ၿပီ၊ ေႏြညတမ္းျခင္း၊
ပန္းတခင္းမွာ၊
လြမ္းရင္းလြမ္းကာ ေပ်ာ္ေတာ့မည္။


ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ

Read More...

Monday 23 November 2009

ၾကယ္ေႂကြဆုေတာင္း

ၾကယ္တုိ႔မည္သည္၊ ညယံဆီ၌၊ သီရီေႂကြက်၊ ေျမသုိ႔ခခ်ိန္၊ ခဏတာဝယ္၊ ေတာင္းဆုရြယ္ေသာ္၊ အကယ္ပင္ျပည့္၊ ‎‎ဆုိဓေလ့ကို၊ တေကြ႕ခ်ိန္ခါ၊ ၾကားနာဖူးခဲ့၊ ထူးတဲ့ျဖစ္အင္၊ တကယ္ပင္လား၊ မထင္ျငားလည္း၊ လြင့္ပါးစိတ္နယ္၊ ‎‎ေျဖတြယ္ရာမဲ့၊ ေသာကရဲ႕လူ၊ အပူေတြမ်ား၊ ေပ်ာက္လိုျငားေပါ့၊ ေစာင့္စားဆုေခၽြ၊ ပန္ဖူးေပ၏၊ ေဝရီေဝျမ၊ ‎‎ၾကယ္ေႂကြၾကသည္။ ။ ညအခါ၌သာတကား။

ရြယ္လုိ႔ရည္မည္၊ ခါရာသီေျပာင္း၊ ျပာရီေဆာင္းလဲ့၊ ေႏွာင္းႏဲြ႕ႏဲြ႕ႏွင္း၊ သဲြ႕သင္းသင္းသုန္၊ မိႈင္းမႈန္ျမျမ၊ ပ်ပ်ပ်ံ႕ပ်ဴး၊ ‎‎လြမ္းေလလူးလို႔၊ သည္းဦးသူ႕ကုိ၊ တမ္းစိတ္ပိုစဥ္၊ ဟုိအရင္က၊ ခ်ိဳရႊင္ျမသည့္၊ ေငြလမ်က္ႏွာ၊ ရွက္ရိပ္ျဖာဝွက္၊ ‎‎ဆံႏြယ္ယွက္ငင္၊ ညက္ညက္ျငင္ျမ၊ ျပံဳးစစသည္။ ။ ႏွမလာခိုက္မွာတကား။

ဘယ္သုိ႔ဆီရည္၊ ေဝသီေထြျပား၊ ေႏြရက္မ်ားသာ၊ အခါခါႏွင့္၊ ရာသီစက္ဝန္း၊ ဖန္ဖန္ယြန္းခ်ိန္၊ လဲ့ရႊန္းစႏၵီ၊ ဘယ္ဝယ္ဆီလဲ၊ ‎‎ေထြရီမိန္းေမာ၊ ေသာကေတာလယ္၊ ေဖ်ာက္ေသာေျခရာ၊ ေဖြရွာေတြ႕သူ၊ ျဖစ္ေစဟူသား၊ ရင္ပူလိႈက္ေဝ၊ ေတာင္းဆုေခၽြမိ၊ ‎‎ၾကယ္ေႂကြဆုေတာင္း၊ ျပည့္ေစေၾကာင္းဟု၊ ဆင့္ေလာင္းဆုပန္၊ အဖန္ဖန္ႏွင့္၊ မိုးယံရီျမ၊ ၾကယ္ေႂကြညသည္။ ။ လမသာ ‎‎မိုက္ပါတကား။


ရတုေတြကို ေခါင္းစဥ္တပ္ေလ့မရွိဘူး ဆုိေပမဲ့ မတပ္ရဘူးလုိ႔ေတာ့လည္း ဆုိမထားတာေၾကာင့္ ဒီရတုေလးကိုေတာ့ ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္ပါတယ္ ...

ဖတ္ရႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ ...‎
ဟယ္ရီ

Read More...

Saturday 7 November 2009

ေႂကြ

လြမ္းလို႔သာ၊
ပန္းတုိ႔မွာ ကဗ်ာပြင့္။

သခင့္ထံ၊
အသင့္ပန္ရန္ ႏွင္းအဆက္မွာ၊
ျငင္းရက္သူ ပန္းမႀကိဳက္၊
ႏြမ္းခိုက္ေႂကြလြင့္။


ေလာကအလွ‎အတြက္ ေရးေပးတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ ... ‎ဒီမွာ‎ လည္း သြားဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

က်ေနာ္ facebook မွာ တင္ထားတုန္း မေမ (မေမဓာဝီ) က ဒီကဗ်ာေလးကို ဖတ္ၿပီး Comment မွာ ကဗ်ာတပုဒ္ ျပန္ေရးေပးထားပါတယ္။ အလြန္လွတဲ့ ကဗ်ာေလးမို႔ က်ေနာ္အလြန္ႀကိဳက္လို႔ တခါတည္း တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ (မေမေရ ... ခြင့္ျပဳျပဳ မျပဳျပဳ တင္ၿပီဗ်ိဳ႕ ... စာမက်က္ခ်င္တုိင္း ကဗ်ာေတြ ေလွ်ာက္ေရးေနတယ္)


မမွန္းသာ
ပန္းကဗ်ာ သီကာကံုး
မမုန္းပါႏွင့္။

အရွင့္ထံ...
ခြင့္ပန္လႊာ ကဗ်ာပန္းကို
အသာလွမ္းကာ ေပးအပ္လည္း
ေျပးထြက္သူ ေရွာင္ခြါလို႔
ေယာင္ခ်ာခ်ာ ေမွ်ာ္တမ္းရႈိက္
လြမ္းလႈိက္ေလလြင့္ ... ။

ေမဓာ၀ီ

အဲဒီ ကဗ်ာေလးအတြက္ ေခါင္းစဥ္ကိုေတာ့ ေလာကအလွ‎ မွ ေဒၚေလး ဟနစံ က "လြင့္" လို႔ ေပးသြားပါတယ္ (ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလး) ... ၿပီးေတာ့ သူ႔ ေလာကအလွ မွာပဲ လက္ျမန္ေျချမန္ ယူတင္လုိက္ပါေလေရာ ...

ဖတ္ရႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ ...‎
ဟယ္ရီ

Read More...

Saturday 31 October 2009

အိပ္မက္သခင္

သူသိမွာစိုး၊ တိတ္တခိုးေလ၊‎
စိတ္ဆိုးမွာလား၊ အသည္းၾကားက၊‎
စကားသံဆိတ္၊ မ်က္ဝန္းရိပ္မွာ၊‎
မ်ိဳသိပ္ကာပဲ ၾကည့္ေနမယ္။‎

သူသိမွာလား၊ ႏွလံုးသားက၊‎
ေစာင့္စားထိတ္ဖို၊ လိပ္ျပာညိဳတုိ႔၊‎
အုိ ... ပ်ံကာဝဲ၊ ရင္ထိတ္သည္းဖို၊‎
အျမဲလိုပဲ ေမွ်ာ္မိတယ္။‎

သူသိမွာပါ၊ အၾကင္နာေတြ၊‎
ျမင္သာထင္ရွား၊ သူ႔အနားမွာ၊‎
ခစားေလတုိင္း၊ ရင္လိႈင္းခတ္သံ၊ ‎
ဆူညံမူပ်က္၊ ဟန္ေဆာင္ခက္တယ္၊‎
ေန႔ရက္လႏွစ္ ၾကာၿပီကြယ္။‎

သူသိေစခ်င္၊ သိတယ္ထင္မိ၊‎
သိရင္စိတ္ဆုိး၊ သိမွာစိုးျပန္၊‎
သိႏိုးသိျငား၊ သိမလားေပါ့၊‎
သိသြားမယ္ဆို၊ ၾကင္နာပိုႏိုး၊‎
အမ်ိဳးမ်ိဳးပင္၊ စိတ္မွာထင္ဆဲ၊‎
ရင္ထဲတိတ္တိတ္၊ စိုးထိတ္ထိတ္ျဖင့္၊‎
အိပ္မက္မ်ားကိုဖန္ဆင္းသူ။‎ ။

‎‎ျမန္မာမိသားစုမဂၢဇင္း အမွတ္ (၂) အတြက္ ေရးေပးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ ... အလြယ္တကူ ဖတ္႐ႈလို႔ရေအာင္ ဒီမွာ ‎ျပန္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ ... မဂၢဇင္းကိုဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီမွာ‎ ရယူႏုိင္ပါတယ္ ..

ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ

Read More...

Tuesday 15 September 2009

ျမန္မာကဗ်ာဆိုတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႔လား (၁၇)‎

သာမညေတးထပ္‎

ပဓာနကာရန္ကိုးခ်က္မွာ တလံုးခ်င္းပဲ ကာရန္ယူၿပီး ‎ဝမ္းတြင္းကာရန္ေတြ (နေဘ) မယူဘဲ၊ အကြန္႔ အတြန္႔ေတြ မပါဘဲ ‎သာမန္ ႐ိုး႐ိုး ေရးထားလို႔ ‎သာမညေတးထပ္လုိ႔ေခၚပါတယ္။ အေပၚကျပခဲ့တဲ့ ဇယား‎ပါအခ်က္အားလံုးနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ ‎ေရးလိုက္ရင္ သာမညေတးထပ္ကိုရပါတယ္။ သာမညေတးထပ္အတြက္ ‎ဥပေဒသေဆာင္ပုဒ္ ‎ေတးထပ္တပုဒ္ကို ၾကည့္ပါ။ ဇယားထဲ ထည့္ျပပါမယ္။‎‎


ဥပေဒသေဆာင္ပုဒ္ ‎ေတးထပ္‎
ေတးထပ္စာ ဉာဏ္ကြန္႔ (ဘို႔)၊‎
နည္းညြန္႔ညြန္႔ ေရးမည္၊‎
ပဓါန ကာရန္ညီ (ေအာင္)၊‎
ေရးၾကံစည္ ၾကျမဲ၊‎
ဤနည္းျဖင့္ ေရွးဦးစြာ၊‎
ၿငိ႐ံုသာ ေရးတတ္ဘို႔ခဲ။‎

ထို႔ေနာင္မွ ကာရန္သာ (ေအာင္)၊‎
ရွာၾကံကာ စပ္တဲြ၊‎
အဓိပၸာယ္ ပါေအာင္ဆဲြ (ပါလုိ႔)၊‎
စကားလဲ က်ဥ္းေစ၊‎
ဖတ္ရြတ္ပံု စည္းေသက် (လွ်င္ျဖင့္)၊‎
ေတးနယ တတ္မဲ့ကေဝ။‎

ပိုဒ္ထားႏွင့္ ဘယ္ညာေလ (မွာ)၊‎
ျမဲပံုေသ တည္အက် (ဟာမို႔)၊‎
အာဂံုရ ရွိနမူ၊‎
ေရးေတာ့ထပ္တူ၊‎
ခ်င္းတို႔ခ်င္း ကာရန္ယူ (ေသာ္)၊‎
ေခါင္တဆူ ျဖစ္အုန္းလိမ့္ေလး။‎



ဒါဆို ဘယ္ေနရာေတြမွာကာရန္ယူရမလဲ ဆုိတာလည္း ‎ရွင္းမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အနက္ေရာင္ ျခယ္ထားတဲ့ အကြက္ေတြက ‎ပဒါလကၤာရေတြ၊ ‎ႀကိယာေတြ၊ ဝိဘတ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ကုိ သက္ဆိုင္ရာအပိုဒ္က ကာရန္နဲ႔ ဂ႐ု၊ လဟု ‎‎အတူတူ ယူထားေၾကာင္း သတိျပဳပါ။ ဥပမာ - အပိုဒ္-၁၄ မွာ အပိုဒ္ကာရန္က 'က်' (လဟု) ‎ျဖစ္ၿပီး ပဒါလကၤာရ ကလည္း ‎‎'ဟာမို႔' (လဟု) ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အပိုဒ္-၁၇ မွာ အပိုဒ္ကာရန္က ‎‎'ယူ' (ဂ႐ု) ျဖစ္ၿပီး ပဒါလကၤာရ ကလည္း 'ေသာ္' (ဂ႐ု) ‎ပဲျဖစ္ပါတယ္။‎
စေလဦးပုည ေရးတဲ့ သစၥာတုိင္ေတးထပ္တပုဒ္ကို နမူနာအျဖစ္ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။‎

ေသြမကြက္ပါႏွင့္‎
ခုိင္စပယ္ေငြရည္ဥ၊‎
မာလာယုမ်က္ျခယ္၊‎
ေမာင္ဆဲြတဲ့ပုလဲသြယ္ငယ္၊‎
ထယ္ေတာ္ေလမူအား၊‎
ေဆာင္ၫြန္႔တဲ့ သၪၥာကို၊‎
မေသခ်ာစဲြမည္စိတ္ထား။‎

ေရႊစိတ္ေတာ္ ခုခါခံသည္၊‎
ဘယ္ဂုဏ္မာန္ေထာက္ပြား၊‎
ညာပင္သူျမသားက၊‎
စိမ္းကားမည့္အေန၊‎
ေရႊေဘာေတာ္ေသြမကြက္ပါႏွင့္၊‎
စိန္ဘယက္ နန္းေၾကာ့ညာေမ။‎

ေမာင္ကျဖင့္ သက္ေဝကို၊‎
ကမၻာေလ အကုန္တိမ္းေစေတာ့၊‎
‎ယိမ္းပါဘု ေမာင့္သစၥာ၊‎
စဲြတဲ့စိတ္မွာ၊‎
ေငြသခၤ ေသာ္တာငယ္၊‎
မွန္ေသခ်ာေျပာလိုက္ပါ့ေလး။ ။‎


အ႐ိုးခံေတးထပ္
အ႐ိုးခံေတးထပ္ ကေတာ့ ‎...‎
ပဓာနကာရန္ (၉)ခ်က္ အလံုးစံုတူရပါမယ္။‎
အဲဒီကာရန္ေတြရဲ့ေရွ႕က ဝမ္းတြင္းကာရန္ (၂) လံုးကိုပါ နေဘကိုက္ေအာင္ အစပ္ကာရန္ ‎ယူရပါမယ္။‎
အပိုဒ္ (၂) နဲ႔ အပိုဒ္ (၃) ဟာ တပိုဒ္လံုး ကာရန္ထပ္ (နေဘထပ္) ရပါတယ္။‎
အပိုဒ္ (၈) နဲ႔ အပိုဒ္ (၉) ဟာလည္း တပိုဒ္လံုး ကာရန္ထပ္ (နေဘထပ္) ရပါတယ္။‎
က်န္တာအားလံုး သာမညေတးထပ္နဲ႕ အတူတူပါပဲ။‎
ေအာက္မွာ ဇယားနဲ႔ျပထားပါတယ္။ ဇယားကြက္မွာ ဝမ္းတြင္းကာရန္ယူရမယ့္ စာလံုးေတြကို ‎အေရာင္တူ ျပထားပါတယ္။



အ႐ိုးခံေတးထပ္ အတြက္ ဥပေဒသေဆာင္ပုဒ္ေတးထပ္ ကို ၾကည့္ပါ။‎



ဒီ ဥပေဒသေဆာင္ပုဒ္ အ႐ိုးခံေတးထပ္မွာ ပဓာနကာရန္ (၉)ခ်က္ကို စာလံုးနက္ နဲ႔ ‎စာလံုးေစာင္း (Bold & Italic) နဲ႔ ျပထား ပါတယ္။ ‎နေဘထပ္ရမယ့္အပိုဒ္ေတြကို အေရာင္တူ ‎ျပထားပါတယ္။ တပုိဒ္လံုး နေဘယူရမယ့္ ေလးပုိဒ္ (၂-၃၊ ၈-၉) ကိုေတာ့ ‎အေရာင္ျခယ္ ‎‎(Highlight) ျပထားပါတယ္။‎
နမူနာ အ႐ိုးခံေတးထပ္ေတြကို ဆက္ေလ့လာဖို႔ ေရးေပးလုိက္ပါတယ္။

လက္ဖက္ရည္ေတာ္ ရြာစဥ္ရြာစား မင္းလွသခၤယာဘဲြ႔ခံ စေလဦးပုည ေရး - ေတးထပ္စပ္မူနည္း‎‎‎

ေတးထပ္ ေတးထပ္ ရယ္ႏွင့္၊‎
ေရးစပ္ၾက သူငါ၊‎
ေတြးကပ္လွ နမူနာ၊‎
ခ်ဴအခ်ာ လြန္ေပါ၊‎
‎ယခုေခတ္ ျပဳသစ္စာ မွာ၊‎
‎႐ႈခ်စ္စရာ ေ႐ြးမွ်မေႏွာ။‎

သုိ႔မို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏု္ပ္ညီငယ္၊‎
မဟုတ္သည္ နေယာ၊‎
ႏႈတ္ဝသီ သေဘာမွာ၊‎
အေဟာသိ ပယ္ပါ၊‎
သေျပမွာ စေလနည္း ကိုမွ၊‎
ေဆြမွီး၍ ျပဳသင့္သည္သာ။‎

စပ္မူနည္း ေရးလိုပါလွ်င္၊‎
ေတးကိုသာ ရေအာင္က်က္ ပါေတာ့၊‎
ခက္လွဘူး မ်ိဳးသိဂၤါ၊‎‎
စိုးရိမ္ႏွင့္ဗ်ာ၊‎‎‎
ၿဖိဳးထိန္တဲ့ ကိုးစိန္လႊာမွာ၊‎‎‎
ခုိး႐ွိန္ဝါ‎‎ ‎ေတာက္ပါလိမ့္ေလး။ ။‎


အပိုဒ္-၁၅ မွာ စာလံုးေရ (၆)လံုး ပဲရွိတဲ့အတြက္ ၁၅၊ ၁၆၊ ‎‎၁၇၊ ၁၈ အပိုဒ္ေတြက ‎အဆံုးစာလံုးေတြကိုပဲ (ဇယားမွာ ၉-‎ျပထားတဲ့ အကြက္ေတြ) စာလံုးတလံုးခ်င္းစီကိုပဲ (ဂါ-ဗ်ာ-လႊာ-ဝါ) ‎အခ်င္းခ်င္း ကာရန္ ခ်ိတ္ထားတာ ေတြ႔ရပါမယ္။‎

လိႈင္ထိပ္ေခါင္တင္ေရး ‎‎- ေတးထပ္

ကုမၼာရီ ႐ြယ္ဓေလ့ေပမုိ႔၊
ငယ္ကေလ့ ေဂါရီ၊
ဘယ္အေတြ႕ ေလာကီကို၊
ေဇာမသီခင္က၊
စပယ္ခက္ စံုႏွစ္ပင္မွာ၊
မငံုခင္ တုန္းကအစ။

ပန္းဒြါရ ဆင့္စီ၊
မပြင့္မွီ အခါက၊
က်င့္ဝသီ စာဂႏွင့္၊
ခါပထမ အ႐ြယ္၊
ငယ္သြားေတြ ေၾကြမလဲခင္က၊
ေမအျမဲ ခ်စ္ဖို႔ႀကံ႐ြယ္။

ကေလးစိတ္ဓါတ္မပ်ယ္၊
ခပ္ငယ္ငယ္ စာမတတ္ခင္က၊
ကညာနတ္ ေကာင္းမႈေပြလီ
ေတာင္းဆုေစတီ
စိတ္မွန္းႏွင့္ ေမေက်ာက္ခ်ီတယ္၊
ေသြေဖါက္ၿပီႏိုင္ဘု ဖ်ာ့ေလး။ ။

အပိုဒ္ (၁၅) မွာ စာလံုးေရ (၇)လံုးရွိလို႔ အပိုဒ္၁၅ရဲ့ အဆံုး (၄)လံုး (ေကာင္းမႈေပြလီ) နဲ႔ အပိုဒ္ ‎‎(၁၆) ရဲ့ အစ (၄)လံုး (ေတာင္းဆုေစတီ) ကို ေလးလံုးစလံုး နေဘ ‎ကိုက္ေအာင္ယူၿပီး အပိုဒ္ (၁၅)၊ (၁၆)၊ ‎‎(၁၇) နဲ႔ (၁၈) ေတြရဲ့ အဆံုးစာလံုးေတြ (လီ-တီ-ခ်ီ-ၿပီ) ကို ‎ကာရန္ထပ္ခ်ိတ္ထားတာ ‎ေတြ႔ရပါမယ္။‎
‎ဒါ့အျပင္ အပ်ိဳေဖာ္မဝင္မီကပင္ ကေနာင္ကိုယ္ေတာ္ကို ခ်စ္မိရပံုအေၾကာင္း ‎ဖဲြ႔ဆိုသြားတဲ့ေနရာမွာ အ႐ုိင္းကို ‎အယဥ္ျဖစ္ေအာင္ ေရးႏုိင္တဲ့ လိႈင္ထိပ္ေခါင္တင္မင္းသမီးရဲ့ ‎စာဆုိေတာ္ဂုဏ္ေျမာက္ပံု ကိုလည္း 'စပယ္ခက္ စံုႏွစ္ပင္မွာ၊ ‎မငံုခင္ တုန္းကအစ'၊ 'ပန္းဒြါရ ‎ဆင့္စီ၊ မပြင့္မွီ အခါက' ဆုိတဲ့အပိုဒ္ေတြမွာ ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ႏိုင္လို႔ ဒီေတးထပ္ကုိ ‎‎ေရြးျပလိုက္တာပါ။‎

သံုးခ်က္ညီ ေတးထပ္ အေၾကာင္းကို ဆက္ပါမယ္။


သံုးခ်က္ညီေတးထပ္
သံုးခ်က္ညီေတးထပ္ကေတာ့ အ႐ိုးခံေတးထပ္ရဲ့ စည္းကမ္းခ်က္အားလံုးအျပင္ အတက္ပိုဒ္ နဲ႔ ‎အအုပ္ပိုဒ္ ေတြရဲ့ မ-ပိုဒ္နဲ႔ စံု-‎ပိုဒ္ ေတြကို ကာရန္စပ္တဲ့အခါ ဝမ္းတြင္းကာရန္ (၂)လံုးစီ ကို ‎စံုပိုဒ္မွာပါ အညီထပ္ယူလိုက္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မ-ပိုဒ္မွာ ‎‎(၂)ခ်က္၊ စံု-ပိုဒ္မွာ (၁) ခ်က္၊ ဒီ ‎ကာရန္ သံုးခ်က္ညီ ရတဲ့အတြက္ သံုးခ်က္ညီေတးထပ္ လို႔ ေခၚျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ‎‎အခံပိုဒ္အတြက္ မ-ပိုဒ္နဲ႔ စံု-ပိုဒ္ ဝမ္းတြင္းကာရန္ ညီစရာမလုိပါဘူး။ ‎
‎ဒါေၾကာင့္ အပိုဒ္ (၁-၂၊ ၅-၆၊ ၇-၈၊ ၁၁-၁၂၊ ၁၃-၁၄၊ ၁၇-၁၈) ေတြမွာသာ ‎သက္ဆုိင္ရာႏွစ္ပုိဒ္ခ်င္းစီ နေဘ ‎သံုးခ်က္စပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။‎
ဇယားကြက္မွာ ဝမ္းတြင္းကာရန္ယူရမယ့္ စာလံုးေတြကို အေရာင္တူ ျပထားပါတယ္။



ဥပေဒသေဆာင္ပုဒ္မွာ ၾကည့္လုိက္ရင္ ရွင္းပါတယ္။‎



ဒါဆုိရင္ ေတးထပ္ ရဲ႕ ပင္မ အမ်ိဳးအစား သံုးမ်ိဳး ၿပီးသြားၿပီမုိ႔ ကာရန္ယူပံုတူၿပီး အပိုဒ္ ‎အေနအထား ကဲြျပားသြားတဲ့ ေတးထပ္ ‎အမ်ိဳးအစားခဲြေလးေတြကို ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္။

ဖတ္ရႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ ...‎
ဟယ္ရီ


Read More...

Saturday 12 September 2009

ျမန္မာကဗ်ာဆိုတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႔လား (၁၆)

ေတးထပ္‎


ကဗ်ာဆိုတဲ့ မူလပင္စည္ႀကီးကေန လကၤာ နဲ႔ သီခ်င္း ဆိုၿပီး အခက္အလက္ႏွစ္ခုရွိတဲ့ေနရာမွာ ‎‎ေတးထပ္ကေတာ့ ‎သီခ်င္းအမ်ိဳးအစားထဲမွာ ပါပါတယ္။ သီဆိုေသာအခါ ‎ထပ္ကာဆိုရေသာေၾကာင့္ ‎လည္းေကာင္း၊ ကာရန္ကို ‎ထပ္ကာ စပ္ရေသာေၾကာင့္ ‎လည္းေကာင္း၊ ေတးထပ္ဟုဆုိသည္ လုိ႔ ‎ေျပာၾကပါတယ္။ ျမဝတီစာမ်က္ႏွာ မွာေတာ့ ‎‎ေညာင္ရမ္းေခတ္ (၉၅၉-၁၁၁၃) မွာေပၚခဲ့တဲ့ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီဖဲြ႔ ‎ေတြမွာ သံုးေလ့ရွိတဲ့ 'ေတး႐ိုး' ‎ကဗ်ာအမ်ိဳးမွာပါတဲ့ ‎ေတးသံကို အကြန္႔အညြန္႔ ဆန္းဆန္းျပားျပားနဲ႔ ‎ထပ္ကာထပ္ကာ ဖြဲ႔စည္း ‎သီကံုးတာေၾကာင့္ ေတးထပ္လို႔ဆိုေၾကာင္း ‎ေရးထားပါတယ္။ ‎ျမန္မာႏုိင္ငံ ‎ဘာသာျပန္စာေပအသင္း က စီစဥ္ၿပီး စာေပဗိမာန္က ထုတ္ေ၀တဲ့ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း အတဲြ-‎‎‎၅ ‎‎(တူ-နိ)၊ အပိုင္း (က)၊ ပဌမအႀကိမ္၊ (၁၉၆၁ ခုႏွစ္) မွာပါတဲ့ "ေတးထပ္" (စာမ်က္ႏွာ -၁၄) ကို ‎‎ကိုးကားေရးသား ‎ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ စြယ္စံုက်မ္း ထဲ မွာပါတဲ့ ‎ျမန္မာကဗ်ာအေၾကာင္းေတြကုိ ‎အေသအခ်ာ တင္ေပးထားတဲ့ ျမဝတီ ‎အင္တာနက္ ‎စာမ်က္ႏွာကို ေက်းဇူးတင္စရာ ပါပဲ။ ပဏာမအေနနဲ႔ ‎ေတး႐ိုးနမူနာတပုဒ္ ‎ထုတ္ႏႈတ္တင္ျပလိုက္ပါတယ္။‎

တန္ခူးဂိမွမွာ၊‎
‎ဓာတ္ေတဇယွဥ္မီ၊‎
ခါမိႆခ်ိန္ညီ၊‎
သဝဏီနကၡတ္၊‎
စိၾတမည္မကြာ၊‎
တာရာမွာ ေကဝဓမွတ္။‎
ပန္းကံ့ေကာ္ရင္ခတ္တုိ႔၊‎
ပြင့္ခ်ပ္ကယ္စံုလင္၊‎
သင္းရနံ႔ ပ်ံ႕ရႊင္၊‎
ေရသဘင္ပဲြလမ္း၊‎
ထိန္႔႐ိုက္ဆင့္ၾကဴးေၾကာ္သည္
သၾကၤန္ေတာ္က်ဴးရင့္သည့္တမ္း။‎

လက္ဖက္ရည္ေတာ္ ရြာစဥ္ရြာစား မင္းလွသခၤယာဘဲြ႔ခံ စေလဦးပုည ေရးခဲ့တဲ့ ‎ေတးထပ္ေရးနည္း ‎ဥပေဒသ ေတးထပ္ေလးကို ‎အရင္ၾကည့္လိုက္ပါ။‎


ေတးထပ္ကို ဉာဏ္ဆလို႔၊‎
ႀကံၾကေတာ့စပ္ပံု၊‎
ဆယ့္ရွစ္ပိုဒ္ေတြ႕ႀကံဳလွ်င္၊‎
အလံုးစံုၿပီးၿမဲ၊‎
အထ ေျခာက္လံုးခ်ီသည္၊‎
ဆံုးေလၿပီ ခုနစ္ႏွင့္ပဲ။‎

‎'၏'၊ '၍'၊ '၌'၊ 'သည္' ႏွင့္ 'ကို' ကို၊‎
သဒၵါလိုမွတ္စဲြ၊‎
အဓိပၸါယ္ မွန္မလဲြေစႏွင့္၊‎
ႀကံခဲလို႔စပ္ပါ၊‎
ဆဲ့ေျခာက္ေထြ အစပ္သြား၊‎
မမွားေအာင္ ရၾကေစမွာ။‎

ေပါရာဏကထာကို၊‎
အခါခါ ဉာဏ္႐ႈလို႔၊‎
‎ဧခ်င္းစု ၁၅ ေထြ၊‎
ကြၽမ္းက်င္ၾကေစ၊‎
ေတးထပ္႐ိုးပံုအေနမွာ၊‎
စပ္ၾကေလ သည္နည္းပေလး။ ။‎

ေတးထပ္ေရးပံုကို ၀ိဘာဂ အစိတ္အပိုင္း (၈)မ်ိဳးနဲ႔အေသးစိတ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ...‎

(၁) ‎အမည္အားျဖင့္‎‎
အစပ္ကာရန္ အထပ္ကာရန္ အမ်ားဆံုးေသာ ေတးသီခ်င္းမ်ဳိးမို႔ ေတးထပ္လို႔ ‎ေခၚေၾကာင္း ‎ကဗ်ာက်မ္း ‎ေတြက ‎ဖြင့္ဆုိပါတယ္။ အသံ၊ ကာရန္၊ ဝါက်အသြားအလာေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ‎ပါ၀င္ညီညြတ္ေစၿပီး (၁၈) ‎ပိုဒ္ ျပည့္ေအာင္ ‎အထပ္ထပ္ စပ္ဟပ္ရတဲ့အတြက္ ေတးထပ္လို႔ ‎ေခၚဆုိပါတယ္။‎
ကဗ်ာစြယ္စုံက်မ္းအားျဖင့္ အဓိပၸာယ္ထပ္ဖြင့္ရရင္ေတာ့ ေဒြးခ်ဳိးနဲ႔ ႀတိခ်ဳိးလိုပဲ ပါဠိေ၀ါဟာရအရ ‎‎"ေတး" ‎‎ဆိုတာကို ၃-ခု လို႔ ‎အနက္ေကာက္ၿပီး ကဗ်ာရဲ႕ စံု-မ အပိုဒ္ ႏွစ္ပိုဒ္ ႏွစ္ပိုဒ္စီမွာ မ-‎ပိုဒ္ရဲ႕ ‎‎အဆံုးအကၡရာနဲ႔ စံုပိုဒ္ရဲ႕ အစ (၃) လံုးေျမာက္ ‎အကၡရာတို႔ကို ‎ပဓာနထားျပီး ကာရန္ ထပ္ရ ‎စပ္ရ တာ ‎ေၾကာင့္မို႔ ေတးထပ္ (သို႔) သံုးထပ္ လို႔ ‎ေခၚပါတယ္။‎

(၂) ‎အမ်ိဳးအျပားအားျဖင့္‎‎‎
အဓိကအားျဖင့္ ‎
‎(က)‎ သာမညေတးထပ္
‎(ခ)‎ အ႐ိုးခံေတးထပ္
‎(ဂ)‎ သံုးခ်က္ညီေတးထပ္ ရယ္လို႔ သံုးမ်ိဳးသံုးစား ခဲြျခားထားပါတယ္။‎
‎ဒီအမ်ိဳးအစား သံုးမ်ိဳးဟာ အပိုဒ္အေနအထား အေပၚမူတည္ၿပီး ခဲြထားတာျဖစ္ပါတယ္။ အပိုဒ္ ‎အေနအထား အလံုးစံု ‎တူညီၿပီး အစပ္ကာရန္အေနအထားသာ ကြဲျပား ျခားနားပါတယ္။ ‎ဒီသံုးမ်ိဳးကို တမ်ိဳးစီမွာ အစပ္ကာရန္အတူတူယူၿပီး ‎အပိုဒ္ အေနအထား မတူတဲ့ အမ်ိဳးေပါင္း ‎‎(၆) မ်ိဳး တခါထပ္ၿပီးပြား လိုက္တဲ့အခါ ...‎
‎၁)‎ ေတးထပ္ဆန္း‎
‎၂)‎ ေတးထပ္ႀကီး‎
‎၃)‎ ေတးထပ္ပိုဒ္စံု
‎၄)‎ ပုလဲသြယ္ေတးထပ္
‎၅)‎ ပေဒသာေတးထပ္
‎၆)‎ စၾကာေတးထပ္ ... ဆုိၿပီး ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ စုစုေပါင္း (၁၈) မ်ိဳး ျဖစ္သြားပါတယ္။‎

‎ဒီလိုပံုစံနဲ႔ၾကည့္လုိ႔ရပါတယ္။‎



(၃) ‎အပိုဒ္ေရအားျဖင့္‎‎‎‎
ေတးထပ္တပုဒ္မွာ စုစုေပါင္း (၁၈) ပုိဒ္ ပါသာ အတိအက်ရပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ အကြန္႔ပိုဒ္၊ ‎အတြန္႔ပိုဒ္ေတြ ၾကားညႇပ္ထည့္ခ်င္ ‎ထည့္ႏိုင္ပါတယ္။‎

(၄) အခံ အအုပ္ ‎အားျဖင့္‎‎‎‎‎
ေတးထပ္ရဲ့ အပိုဒ္ (၁၈) ပိုဒ္ကို (၆) ပိုဒ္စီ သံုးလီခဲြထားပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ အပိုဒ္ႀကီး ‎သံုးပိုဒ္ ႐ွိပါတယ္။ ‎အဲဒီအပိုဒ္ႀကီးေတြဆံုးတိုင္း ပုဒ္မ (။) ခ်ထားရပါတယ္။ တခါ ဒီ (၆)ပိုဒ္ကိုမွ ‎အတက္ (အခ်ီ) (၂)ပိုဒ္၊ အခံ (၂)ပိုဒ္၊ အအုပ္ ‎‎(အခ်) (၂)ပိုဒ္ ရယ္လို႔ ထပ္မံ ခဲြထား ပါတယ္လို႔ ‎ကဗ်ာစြယ္စံုက်မ္း မွာ ဆုိထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕စာေတြထဲမွာေတာ့ ‎ပထမအပိုဒ္ႀကီးကို ‎‎(၄)ပိုဒ္ခံ၊ (၂)ပိုဒ္အုပ္၊ ဒုတိယအပိုဒ္ႀကီးကို (၂)ပိုဒ္တက္၊ (၂)ပိုဒ္ခံ၊ (၂)ပိုဒ္အုပ္၊ ‎တတိယအပိုဒ္ႀကီးကို ‎‎(၄)ပိုဒ္ခံ၊ (၂)ပိုဒ္အုပ္ဖို႔ေရးထားပါတယ္။ ‎အက်ဥ္းခ်ဳပ္ဥပေဒသလကၤာနဲ႔မွတ္ရင္ ...‎
‎(က)‎ အာဒိဝစနံ ေလးပုိဒ္ခံ၊ အမွန္ ႏွစ္ပုိဒ္အုပ္။‎
‎(ခ)‎ ႏွစ္ပိုဒ္တက္ျပန္၊ ႏွစ္ပုိဒ္ခံ၊ အမွန္ ႏွစ္ပုိဒ္အုပ္။‎
‎(ဂ)‎ အာဒိဝစနံ ေရွးနည္းျပန္၊ အမွန္ ႏွစ္ပုိဒ္အုပ္။‎
တကယ္ေတာ့ ဒီအတက္၊ အခံ၊ အအုပ္ပိုဒ္ ေတြဆုိတာက အမည္သတ္မွတ္ခဲြျခားထားတဲ့ ‎သေဘာသိသာ႐ံု မွတ္သားဖို႔သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေရးႀကီးတာက အပိုဒ္ႀကီးသံုးပုိဒ္ ‎‎(အပိုဒ္ငယ္-၆ပိုဒ္ စီ) ခဲြဖို႔နဲ႔ အကၡရာ လံုးေရ၊ ကာရန္ ‎‎ယူပံု၊ ဂ႐ု၊ လဟု ထားပံု မွန္ဖို႔ပဲ ‎ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွ႕မွာဆက္ေဖာ္ျပထားပါတယ္။‎

(၅) အကၡရာ ‎လံုးေရအားျဖင့္‎‎‎‎‎‎
မ-ပိုဒ္ေတြအားလံုးမွာ အပိုဒ္-၁၅ ကလဲြလို႔က်န္တဲ့အပိုဒ္အားလံုး (၁-၃-၅-၇-၉-၁၁-၁၃-၁၇) ကို ‎အကၡရာ (၅) လံုး (သို႔) ‎‎(၆) လံုးသာ ထားရပါမယ္။‎
အပိုဒ္-၁၅ ကုိေတာ့ အကၡရာ (၆) လံုး (သို႔) (၇) လံုး ထားရပါမယ္။‎
စံုပိုဒ္ေတြမွာေတာ့ ...‎
အပိုဒ္ (၂-၄-၈-၁၀) တို႔မွာ (၅)လံုးစီ၊‎
အပိုဒ္ (၆-၁၂-၁၈) တုိ႔မွာ (၇)လံုးစီ၊‎
အပိုဒ္ (၁၄) မွာ (၆)လံုး၊‎
အပိုဒ္ (၁၆) မွာ (၄)လံုး အတိအက်ရွိရပါမယ္။ အပိုအေလ်ာ့မရွိရေၾကာင္း ‎သတိျပဳဖို႔လိုပါတယ္။‎
စာလံုးေရ ဆုိတဲ့ေနရာမွာ ေပၚလြင္ထင္ရွားတဲ့အသံရွိတဲ့ စာလံုးကိုသာ ‎ေရတြက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ - ပုဂံ ဆိုရင္ ‎‎(၁)လံုး လို႔ပဲ ယူရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပဓာန ဆုိရင္ ‎‎(၂) လံုးလို႔ပဲ ယူရပါမယ္။‎
မူမွန္အားျဖင့္ အစပိုဒ္ (အပိုဒ္-၁) ကို ငါးလံုးနဲ႔ပဲ စေလ့ရွိပါတယ္။ ေျခာက္လံုးထားလည္း ‎မွားေတာ့ မမွားပါဘူး။‎
ေနာက္ဆံုးအဆံုးသတ္ပိုဒ္ (အပိုဒ္-၁၈) ကို "ေလး" ဆုိတဲ့စာလံုးနဲ႔ အဆံုးသတ္ရပါတယ္။ ‎‎"လား" ဆိုတဲ့ စကားလံုးလည္း ‎တခါတရံသံုးတတ္ေၾကာင္းသိရပါတယ္။ အထူးမွတ္ဖို႔က ‎အပိုဒ္(၁၆)မွာ ေလးလံုး အတိ အက် ရွိဖို႔ပါပဲ။‎

(၆) ‎အစပ္ကာရန္အားျဖင့္‎‎‎‎‎‎‎
‎(က) ၁-အပိုဒ္၏ အဆံုးလံုးႏွင့္
‎... ၂-အပိုဒ္၏ တတိယလံုး --- တခ်က္
‎(ခ) ၂-အပိုဒ္၏ အဆံုးလံုးႏွင့္
‎... ၃-အပိုဒ္၏ အဆံုးလံုး‎
‎... ၄-အပိုဒ္၏ တတိယလံုး --- အခ်က္
‎(ဂ) ၄-အပိုဒ္၏ အဆံုးလံုးႏွင့္
‎... ၆-အပိုဒ္၊ ၈-အပိုဒ္၊ ၉-အပိုဒ္ တို႔၏ အဆံုးလံုး‎
‎... ၁၀-အပိုဒ္၏ တတိယလံုး --- တခ်က္
‎(ဃ) ၅-အပိုဒ္၏ အဆံုးလံုးႏွင့္
‎... ၆-အပိုဒ္၏ တတိယလံုး --- တခ်က္
‎(င) ၇-အပိုဒ္၏ အဆံုးလံုးႏွင့္
‎... ၈-အပိုဒ္၏ တတိယလံုး --- တခ်က္
‎(စ) ၁၀-အပိုဒ္၏ အဆံုးလံုးႏွင့္
‎... ၁၂-အပိုဒ္၊ ၁၃-အပိုဒ္တို႔၏ အဆံုးလံုး‎
‎... ၁၄-အပိုဒ္၏ တတိယလံုး --- တခ်က္
‎(ဆ) ၁၁-အပိုဒ္၏ အဆံုးလံုးႏွင့္
‎... ၁၂-အပိုဒ္၏ တတိယလံုး --- တခ်က္
‎(ဇ) ၁၄-အပိုဒ္၏ အဆံုးလံုးႏွင့္
‎... ၁၅-အပိုဒ္၏ တတိယလံုး --- တခ်က္
‎(စ်) ၁၅-အပိုဒ္၌ ၆-လံုးရွိလွ်င္ ... ထုိအပိုဒ္အဆံုးလံုးႏွင့္
‎... ၁၆-အပိုဒ္ အဆံုးလံုး‎
‎... ၁၅-အပိုဒ္၌ ၇-လံုးရွိလွ်င္ ... ထုိအပိုဒ္၏ ေနာက္ ၄-လံုးႏွင့္
‎... ၁၆-အပိုဒ္ ၄-လံုးစလံုး (ေလးလံုးစလံုးကို နေဘယူရမွာပါ)‎
‎... ၁၇-အပိုဒ္ အဆံုးလံုး‎
‎... ၁၈-အပိုဒ္ တတိယလံုး --- တခ်က္ ‎

ကာရန္ယူပံုမ်ားျပား ႐ႈပ္ေထြးတဲ့အတြက္ အထူးသတိျပဳမွတ္သား စပ္ဆိုဖို႔ လိုပါတယ္။‎

(၇) ဂ႐ု၊ လဟု ‎အားျဖင့္‎‎‎‎‎‎‎‎
စာပိုဒ္ေရ ၂-၃-၅-၇-၁၀-၁၂-၁၃-၁၅-၁၆-၁၇ အပိုဒ္ေတြမွာ ေရွ႕ထက္၀က္ရဲ႕အဆံုး ‎သံုးလံုးေျမာက္ ‎အကၡရာ ဌာနမွာ ‎‎(အ-အား-အိ-အီး-အတ္-အိတ္-အုတ္-အုန္း) စတဲ့ ‎ေလျပင္းအကၡရာ (လဟုသံ) မ်ဳိး ေတြကိုသာ အျမဲထားၿပီး ‎ေနာက္ထက္၀က္၏ အဆံုး ၅-‎လံုးေျမာက္ အကၡရာဌာန ‎တို႔မွာေတာ့ (အာ-အီ-အူ-အန္-အိန္-အုန္) စတဲ့ ‎ေလေလ်ာ့အကၡရာ ‎‎(ဂ႐ုသံ) မ်ားကိုသာ ‎အျမဲထားရပါမယ္။‎
စာပိုဒ္ ၁-၄-၆-၈-၉-၁၁-၁၄-၁၈ အပိုဒ္ေတြရဲ့ ေရွ႕ထက္ဝက္ရဲ့အဆံုး သံုးလံုးေျမာက္ ‎အကၡရာဌာန ေတြ မွာ ‎‎(အာ-အီ-‎အူ-အန္-အိန္႔-အုန္) စတဲ့ ေလေလ်ာ့အကၡရာ (ဂ႐ုသံ) ‎ေတြကိုသာ အျမဲထားရမွာျဖစ္ျပီး ‎ေနာက္ထက္ဝက္ရဲ႕ ‎အဆံုးအကၡရာဌာနမွာေတာ့ (အား-အီး-‎အူး-အက္-ေအာက္-အုတ္) စတဲ့ ‎ေလျပင္း အကၡရာ (လဟုသံ) ေတြကိုသာ ‎‎အျမဲထားရမွာျဖစ္ပါတယ္။‎
ကာရန္နဲ႔ အကၡရာအေရအတြက္ကလြတ္တဲ့ မ-ပိုဒ္ေတြရဲ့အဆံုးက ဝိဘတ္၊ ႀကိယာ၀ိေသသန၊ ‎ပဒါ လကၤာရ ေတြကိုလည္း ‎သူ႔ေရွ႕က ယူတဲ့ ဂ႐ု၊ လဟု အသံအတုိင္း လုိက္ယူသင့္ပါတယ္။ ‎ဒါမွ ဆိုလို႔ ေကာင္းပါတယ္။ အသံေျပျပစ္ပါတယ္။‎
‎ဂ႐ု၊ လဟု အသံမမွန္ရင္ စည္းဝါးပ်က္တဲ့ေတးထပ္ ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ ရြတ္ဆုိတဲ့အခါ ‎မေကာင္းေတာ့ ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ‎မမွားေအာင္ သတိျပဳဖို႔လုိပါတယ္။‎

(၈) ‎အျပစ္ေဒါသအားျဖင့္
ေတးထပ္တပုဒ္ရဲ့ ပဓာနကာရန္ ၉ခ်က္မွာ တခ်က္လြတ္သြားခဲ့ရင္၊ ဝဂ္နင္း နဲ႔ ခြါေထာက္ ‎အျပစ္ေတြ ရွိခဲ့ရင္၊ ဂ႐ု၊လဟု ‎လဲြခဲ့ရင္ ေတးထပ္ပ်က္စီးႏိုင္တဲ့အတြက္ ဒီအျပစ္ေတြက ‎ကင္းလြတ္ရပါမယ္။‎
ေတးထပ္မွာ ကာရန္ယူပံုေတြ၊ စာလံုးေရေတြ၊ အသံေနအသံထား ေလယူေလထား (ဂ႐ု၊ ‎လဟု) ေတြ အတြက္ ‎သတ္မွတ္ခ်က္ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒသေတြက မ်ားလြန္းလို႔ ႐ႈပ္လိုက္တာ ‎ဆုိၿပီး စိတ္ပ်က္မသြားၾကပါနဲ႔။ မွတ္ရလြယ္ေအာင္၊ ‎ေရးရလြယ္ေအာင္ ပံုေသဇယား ‎‎(template) ေလးတခု လုပ္ထားပါတယ္။ က်ေနာ္ လည္း ဒီဇယား ကိုပဲ သံုးပါတယ္။ ‎‎အဲဒါကိုၾကည့္ေရးရင္ လြယ္ပါတယ္။‎
ေတးထပ္ပံုစံဇယား




အေရာင္တူ၊ ဂဏန္းတူ ျပထားတဲ့ေနရာေတြကို ကာရန္တူ ယူလိုက္ပါ။ ‎အကြက္ေတြမွာေရးထားတဲ့အတိုင္း ဂ႐ု၊ လဟု ကို ‎‎ယူလိုက္ရင္ မမွားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ‎
အပိုဒ္တိုင္းမွာ ေရွ႕တဝက္၊ ေနာက္တဝက္ခဲြရင္ အျမဲတမ္း ပထမ သံုးလံုးဟာ ‎ေရွ႕တဝက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တဝက္ကေတာ့ ‎စာလံုးေရေပၚမူတည္ၿပီး ႏွစ္လံုး၊ သံုးလံုး၊ ‎ေလးလံုး ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ထက္ဝက္ခဲြ တဲ့ေနရာကို မ်ဥ္းအနက္ ပိုင္းထားပါတယ္။‎
‎၁၅ အပိုဒ္မွာ (၆)လံုး ေရးရင္ ‎‎၉‎‎ ျပထားတဲ့ အကြက္က စာလံုးတလံုးခ်င္းစီကိုပဲ ၁၅၊ ၁၆၊ ၁၇၊ ၁၈ အပိုဒ္ ‎ေတြအတြက္ ‎အခ်င္းခ်င္း ကာရန္ခ်ိတ္ရပါမယ္။ (အ႐ိုးခံေတးထပ္မွာ ဆက္ျပထားတဲ့ ဦးပုည ရဲ့ ‎‎'စပ္မူနည္း' ေတးထပ္မွာ ၾကည့္ပါ။)‎
‎၁၅ အပိုဒ္မွာ (၇)လံုး ေရးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အပိုဒ္၁၅ရဲ့ အဆံုး (၄)လံုး နဲ႔ အပိုဒ္ (၁၆) ရဲ့ အစ ‎‎(၄)လံုးကို ေလးလံုးစလံုး ‎နေဘကိုက္ေအာင္ယူၿပီး အပိုဒ္ (၁၅)၊ (၁၆)၊ (၁၇) နဲ႔ (၁၈) ေတြက ‎‎၉‎ ျပထားတဲ့ ‎အကြက္က စာလံုးတလံုးခ်င္းစီကို ‎ကာရန္ထပ္ခ်ိတ္ရပါမယ္။ (အ႐ိုးခံေတးထပ္မွာ ‎ဆက္ျပထားတဲ့ လိႈင္ထပ္ေခါင္တင္ ရဲ့ ေတးထပ္မွာ ၾကည့္ပါ။)‎

သာမည ေတးထပ္ အေၾကာင္းကို ဆက္ပါမယ္ ...‎

ဖတ္ရႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ ...‎
ဟယ္ရီ

Read More...

Wednesday 26 August 2009

ပစၥဳပၸန္မွာ …‎

အေႂကြးရွိေျပးမွာ ... ေျပးမိေျပးရာ ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ပိုင္ရွင္ မေဒဝါလီ အဲေလ ‎‎မေမ (မေမဓာဝီ) - ေတြးမိေတြးရာ .. ေရးမိေရးရာဘေလာ့ဂ္ ပိုင္ရွင္ႀကီး)Tag လို႔ ‎ေရးပါတယ္။
‎***‎
... ပစၥဳပၸန္မွာ ...
‎***‎
ေတြးေနမိတာက
ခရမ္းျပာ ...

ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ဆင္ျခင္မိတာက
လူမိုက္

က်န္းမာေရး
‎(၁) မ်က္စိေတြ ေဝေနပါတယ္ (႐ံုးမွာေရာ၊ အိမ္မွာပါ ကြန္ပ်ဴတာ ေရွ႕ထုိင္လြန္းလို႔)‎
‎(၂) ေခ်ာင္းဆိုးပါတယ္ (ေဆးလိပ္ေသာက္လြန္းလို႔)‎
‎(၃) ေလခ်ဥ္ေတြ တက္တက္ေနပါတယ္ (ေနညိဳေတာ့ ေလၿပိဳတာေပါ့)‎
အဲဒါကလြဲရင္ က်န္တာေတြေတာ့ မသိပါဘူး။

ဖတ္ျဖစ္တဲ့ စာအုပ္ေတြက ...
‎(၁) တိပိဋကဓရ ဓမၼဘ႑ာဂါရိက အဂၢမဟာပ႑ိတ ေရစႀကိဳဆရာေတာ္ ဘဒၵ ႏၱ ဝါယာမိႏၵာဘိဝိသ ေရးတဲ့ ‎ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ နည္းသမုဒၵရာ (ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ႀကီးကို က်ေနာ့္လို လူၿပိန္းနားလည္ေအာင္ ရွင္းထားတဲ့ ‎စာအုပ္ပါ၊ ဒါေတာင္ သိပ္နားမလည္ခ်င္ဘူး၊ ကိုယ္ကကို ဒံုးေဝးတာ ...)‎
‎(၂) ဗိုလ္တာရာ (ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္) ရဲ႕ ကတိသစၥာ
‎(၃) ဆရာေတာ္ သွ်င္ဥကၠ႒ရဲ႕ လူေသလူျဖစ္
‎(၄) လူေသလူျဖစ္ ဝါဒါႏုဝါဒ ဝိနိ စၦယ
‎(အရက္သမား လူမိုက္က ဖတ္လုိက္ရင္ ဘုရားတရား ဘာသာေရးစာအုပ္ေတြခ်ည္းပဲလို႔မ်ား ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕ၾကမလား ‎မသိ ...)‎

ေရာက္ျဖစ္ေနတာက
Shopping Center ေတြ (အဲဒီကလဲြရင္ ဒီတုိင္းျပည္မွာက တျခားဘယ္ေနရာမွလည္း သြားစရာမရွိဘူး ... ‎စိတ္ပ်က္စရာႀကီး)‎

ေရးျဖစ္ေနတာက
ျမန္မာကဗ်ာဆုိတာ ဂ်ိဳ (ခ်ိဳ)နဲ႔လား (၁၆) - ေတးထပ္ အေၾကာင္းပါ။ မၾကာခင္ တင္ပါ့မယ္။ ဒီတခါေတာ့ တကယ္ ‎ေျပာတာပါ။ အဟုတ္ ... ‎

နားေထာင္ျဖစ္ေနတာက
CNN နဲ႔ BBC World က သတင္းေတြ

ရြတ္ေနမိတဲ့ ကဗ်ာက
ကာလႏွယ္ဆုိးပါဘိ၊
သူခိုးက လူလူ ...‎
ေတာေလ့ေပါက္နန္းမူတယ္၊
အိမ္သူကို ဧည့္ေစာင္း၊
သူေကာင္းကို အျပစ္တင္၊
ေတာင္ယာရွင္ ေမ်ာက္လိုက္လို႔ေမာင္း ... ‎

ျဖစ္ခ်င္ေနတာက
ေအာက္လမ္းဆရာႀကီး (သို႔မဟုတ္) စုန္းထီး

သနားေနမိတာက
ကိုယ့္ကိုယ္ကို

လြမ္းေနမိတာက
ခရမ္းျပာ ... ‎

ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနမိတာက
အတိတ္တံတား

ခါးသက္ေနမိတာက
ေမတၱာ

တမ္းတေနမိတာက
အေမ့အိမ္

ႀကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက
Francisco Tarrega နဲ႔ Andre Segovia

ႀကိတ္ၿပီးအထင္ေသးေနမိတာက
ဟုိလူေတြဗ်ာ ... ‎

ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရာ
အလုပ္

ဆႏၵရွိေနတဲ့ကိစၥ
တငံု၊ တေမာ့၊ တႀကိဳက္၊ တခြက္၊ တဖလား၊ တပုလင္း

မုန္းတီးေနမိတာက
အစဲြအလမ္းႀကီးလြန္းတဲ့ စိတ္ နဲ႔ အားမနာလွ်ာမက်ိဳး တဲ့တိုးေျပာတတ္တဲ့ အက်င့္

ခ်စ္ေနတာက
ဂီတ နဲ႔ ကဗ်ာ

စိတ္ပ်က္ေနမိတာက
ကိုယ့္ကိုယ္ကို

စြဲလမ္းေနမိတာက
Manchester United FC

လုိအပ္ေနတာက
အားလံုး

ေတာင္းေနမိတဲ့ဆု
ဤႏုိင္ငံတြင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီး အျမန္ထြန္းကားပါေစ ... ‎

ထပ္ျပန္တလဲလဲေအာ္ဟစ္ေနမိတာက
လူယုတ္မာမ်ား ထိုက္တန္ေသာ အျပစ္ဒဏ္ မေႏွးအျမန္ ခံၾကရပါေစသား ... ‎

ဝန္ခံခ်င္တာက
က်ေနာ္ မေကာင္းဘူး

‎***‎
ကဲ ... အေႂကြးေတာ့ ဆပ္ၿပီးပါၿပီ။ ‎
ထံုးစံအတုိင္း မိတ္ေဆြႀကီးမ်ားအား အေႂကြးဆက္ေတာင္းပါမယ္။

‎(၁) ကိုဟန္ (ကိုဟန္သစ္ၿငိမ္)
‎(၂) ‎ေဒၚယု (မယုဝရီ)
‎(၃) ‎ဟမ္းဟမ္းေလး

ကိုဟန္႔ကို လက္စားျပန္ေခ်လုိက္ပါၿပီ ...‎
ကိုဧရာ နဲ႔ မသီတာကို အေႂကြးေတာင္းဖို႔ သြားေခ်ာင္းပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔က ဒါကို ေရးၿပီးသားျဖစ္ေနလို႔ ‎လက္ခ်ည္းဗလာနဲ႔ ျပန္ခဲ့ရပါတယ္ ... မေက်နပ္ေသးပါ ... ထပ္ေခ်ာင္းပါဦးမည္ ... သတိထားေနၾကပါကုန္။
Tag ထားျခင္းခံရသူမ်ားကေတာ့ အဆင္ေျပေျပ မေျပေျပ ... ေရးေပးၾကပါလို႔။

ဖတ္ရႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ ...‎
ဟယ္ရီ

Read More...

Saturday 22 August 2009

႐ိုင္းမိုက္တဲ့ဉာဏ္

‎‎ဂ်ပ္ေကာင္ႏွယ္ ပန္းၾကားက၊‎
သန္းစကားသု (ခု) ဝါ၊‎
ရမ္းကားလို႔ တုလာလွ်င္၊‎
ဥပမာဆုိစို႔၊‎
ေခ်းပံုႏွင့္ျမင္းမိုရ္ေတာင္၊‎
ခင္းဆိုေရာင္ ႏိႈင္းၾကပါစို႔။‎

ေသးကြက္ႏွင့္ပင္လယ္၊‎
နင္တကယ္ထင္လို႔၊‎
သဘင္ဝယ္ ယွဥ္မတို႔ေလနဲ႔၊‎
သခင္တို႔ ဦးခ်ီ၊‎
အုန္းမႈတ္လုိအေနစားေတြက၊‎
ေ႐ႊဖလား မႏိႈင္းသင့္ၿပီ။‎

ဥတုႏွင့္ပုစြန္ဆီ၊‎
‎ဒြန္ပီပီ ယွဥ္တဲြလို႔၊‎
စပ္ဖဲ အတြင္းခံ၊‎
‎႐ိုင္းမိုက္တဲ့ဉာဏ္၊‎
မိုးႀကိဳးႏွင့္ အီးသံလုိ၊‎
ခရီးမွန္ကြာလြန္းလွေလး။ ။‎

(ဦးပုည)
ေတးထပ္

ဂုဏ္နိမ့္ဖဲြ႔

‎ဒီေတးထပ္ကလည္း အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖကို ထပ္ၿပီးတိုက္ခုိက္ထားတာပါ။ ပိုၾကမ္းတဲ့စကားလံုးေတြသံုးထားပါတယ္။ ဂမၼေဒါသ သင့္တဲ့ အဖဲြ႔ေပမယ့္ အေရးအသားေျပာင္ေျမာက္လြန္းလွပါတယ္။

Read More...

မယွဥ္ႏိႈင္းရာ

ခါးေတာင္းက်ိဳက္ ပိတုန္းပိတ္ႏွင့္၊‎
က်ံဳးထိပ္ကငေဖ၊‎
တုန္းၿပိတၱတေစၦလို၊‎
အသေရ ဟိတ္ႏြမ္း၊‎
အသြင္ႏွင့္ အျမင္မွန္တယ္၊‎
ဘဝင္ခံ မဲတဲ့စိတ္ႏွမ္း။

မႏိႈင္းအပ္ မယွဥ္ရာ၊‎
နင္ဘာျပဳ ေဟာ့ရမ္း၊‎
‎ဝကၤာခု ေသာ့သြမ္း၊‎
ေၾကာ့ၾကမ္းလိုက္ေလတယ္၊‎
ေၾကာင္းမတန္ ေစာင္းမာန္ခက္၊‎
ေျပာင္းျပန္ရွက္ ရွက္ရေခ်မယ္။‎

ဆီးေစ့ႏွင့္ျမင္းမိုရ္ရြယ္သလို၊‎
ခင္းဆုိဘြယ္ ေၾကာင္က်ားႏွင့္၊‎
ဖားျခေသၤ့ ေရႊဟသၤာ၊‎
က်ီးနက္ၿပိဳင္လာ၊‎
နဂါးႏွင့္ တီေလာက္ကြာတယ္၊‎
ေျခေထာက္တာ လြန္လြန္းလို႔ေလး။ ။‎

(ဦးပုည)
ေတးထပ္

ဂုဏ္နိမ့္ဖဲြ႕

‎ဒီေတးထပ္က အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖကို တိုက္ခုိက္တဲ့ ေတးထပ္ျဖစ္ပါတယ္။ စေလဦးပုညနဲ႔ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖတုိ႔ ေခတ္ၿပိဳင္စာဆိုႀကီး ႏွစ္ဦးက တဦးကို တဦး တိုက္ခုိက္တဲ့ ေတးထပ္ေတြ အျပန္အလွန္ေရးၾကတဲ့အထဲက တပုဒ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။

Read More...

သိေကာင္းပါငဲ့

ကုသိုလ္ကံေစ်းက်လို႔၊‎
ေမွးရသည့္ေခတ္ဝယ္၊‎
အေဝးကခ်စ္ရြယ္သည္၊‎
ပစ္ပယ္တယ္ထင္ႏွင့္၊‎
ဘုရားေဟာ သေဘာမွန္သည္၊‎
ေလာကဓံကင္းခြင့္မသင့္။‎

ပုထုဇန္လိုဟာ၊‎
ဘယ္ဆိုရာမတင့္၊‎
ရြယ္ခိုကာ ဉာဏ္ခ်င့္လို႔၊‎
ကံျမင့္မွႀကီးမယ္၊‎
အသက္ႏွယ္ မက္တြယ္ခ်င့္ေသာ္လဲ၊‎
ပ်က္ျပယ္လင့္ ဘုန္းမို႔ခြာတယ္။‎

စက္လယ္ျမင့္ မ်ိဳးအမွန္ရယ္၊‎
ထမ္းပိုးဆယ္ျပန္ စံျပလို႔၊‎
အနႏၱ ေစတနာ၊‎
ဘုန္းေမာင့္ေမတၱာ၊‎
မလဲြဘု စဲြမွတ္ပါကြယ္၊‎
ကဲခတ္ကာ သိေကာင္းငဲ့ေလး။ ။‎

(ဦးပုည)
ေတးထပ္

ကုသိုလ္ကံဖဲြ႕

စေလဦးပုညရဲ႕ ေတးထပ္ျဖစ္ပါတယ္။

ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ

Read More...

Thursday 20 August 2009

ခရမ္းျပာၾကယ္စင္လိႈင္းတုိ႔၏ ျဖစ္တည္မႈ


က်ေနာ့္ ဒီ ဘေလာ့ဂ္ေလးဟာ အခုဆိုရင္ တႏွစ္ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။ စိတ္ထဲမွာ ခံစားရသမွ်ကို အသြင္ေျပာင္းခဲ့တဲ့ ‎ကဗ်ာေလးေတြေရာ၊ တျခား ေကာင္းႏိုးရာရာ စိတ္မွာထင္လာတာေတြကို ေရးဖဲြ႔ခဲ့သမွ်ကို အခ်ိန္တခုေပးၿပီး ‎အေလးထား မွ်ေဝခံစား ဖတ္႐ႈ ေပးၾကတဲ့ စာဖတ္သူအားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ေၾကာင္း ေျပာလိုပါတယ္။
အလုပ္တဖက္နဲ႔မို႔ က်ေနာ္ ပို႔စ္ အတင္က်ဲပါတယ္။ အဲဒီလို ပို႔စ္အတင္က်ဲတဲ့ၾကားထဲကကို သတိတရ ‎စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ လာေရာက္ ဖတ္႐ႈအားေပးၾကတဲ့သူေတြကို က်ေနာ္ ဘယ္လိုေက်းဇူးစကားဆုိရမွန္း ‎မသိေလာက္ေအာင္ပါပဲ။


ဒီပုိ႔စ္ကို ေရးရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ တႏွစ္ျပည့္တဲ့အတြက္ အမွတ္တရလည္းျဖစ္ေစ (အမွန္က ေက်ာ္ေတာင္ ‎ေနၿပီ)၊ အေၾကြးလည္းဆပ္ၿပီးသားျဖစ္ေစ ဆိုသလို တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ ေရးလိုက္တာပါ။ အေၾကြးဆုိတာ ‎ကေတာ့ ကိုဟန္ (ကိုဟန္သစ္ၿငိမ္) က က်ေနာ့္ကို Tag ထားလို႔ပါ။ အေတာ္ေလးေတာင္ၾကာေနပါၿပီ။ ၾကာဆုိ သံုးလေလာက္ေတာင္ ရွိပါေပါ့။ ဒီ လပိုင္း ေတြမွာ က်ေနာ္လည္း ‎အလုပ္ေတာ္ေတာ္႐ႈပ္ေနလို႔ ပို႔စ္အသစ္လည္း သိပ္မတင္ျဖစ္တဲ့အျပင္ ဒီ tag ေၾကြးကိုမွ မဆပ္ရေသးခင္ မေမ (မေမဓာဝီ - ေတြးမိေတြးရာ .. ေရးမိေရးရာ) က ‎တခါ ထပ္ Tag ျပန္ပါရဲ႕။ ဒီေတာ့ ...

ကညာခင္ အလွကလ်ာ ေမဓာဝီ ျပန္ကာ Tag ေလေတာ့
ၾကာရင္ ငါ့ခမ်ာ ေဒဝါလီ ခံကာ အသက္ေၾကြ ရေတာ့မယ့္ အေနအထား ‎ျဖစ္လာေတာ့မွာမုိ႔ ...

ေဒဝါလီမခံရခင္ ေၾကြးေတြ အျမန္ဆပ္ဖို႔ အခု ႀကိဳးစားေရးလိုက္တာပါ။
အင္တာနက္ေပၚမွာ က်ေနာ့္ ကဗ်ာေတြ တင္ျဖစ္တာကေတာ့ ‎ကဗ်ာရြာ‎ ‎ေၾကာင့္ပါပဲ။ အဲဒီမွာ ကဗ်ာေတြေရး၊ တျခားစိတ္ထင္ရာေတြလည္း ေလွ်ာက္ေရးရင္း၊ ပြားရင္းကေန ရြာသူရြာသား ‎တခ်ိဳ႕က ဘေလာ့ဂ္ေတြလုပ္ထားၾကတာ ေတြ႔လာရပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ ‎ဖတ္ျဖစ္ေပမဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေရးဖို႔ေတာ့ စိတ္ကူးမရွိတာအမွန္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္နဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြေရးလာၾကေတာ့ ‎က်ေနာ္လည္း ပိုးထ လာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အရင္ဆံုး ညီေလး ခ်ီရြန္႔‎ကို ‎ေမးရပါတယ္။ ဘယ္လိုလုပ္သလဲေပါ့ေလ၊ သူက blogspot နဲ႔ လုပ္ဆုိတာနဲ႔ ဘေလာ့ဂါ အေက်ာ္အေမာ္ ‎Saturngod ရဲ႕ Making Blog ebook ေလးကို ဖတ္ရပါတယ္။ အင္တာနက္အေၾကာင္း၊ ဘေလာ့ဂ္အေၾကာင္း ‎ဘာဆို ဘာမွ မသိတဲ့ က်ေနာ့္ အတြက္ေတာ့ တကယ့္ကို အက်ိဳးရွိတဲ့ စာအုပ္ေလးပါပဲ။ ေက်းဇူးအထူး ‎တင္ပါေၾကာင္းလည္း ဒီေနရာကပဲ ေျပာလိုက္ပါရေစေတာ့။ ‎
အဲဒီကေန စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ စလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အေသးအဖဲြျပႆနာေလးေတြလည္း ခဏခဏ ေတြ႔ရပါတယ္။ ‎ပို႔စ္ေခါက္တာ (peek-a-boo) မွာလည္း အေတာ္ေလး ျပႆနာတက္လိုက္ပါေသးတယ္။ စမ္းလုပ္လိုက္၊ ‎မရလုိက္၊ ျပင္လိုက္နဲ႔ပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဘေလာ့ဂါတုိ႔ရဲ႕ ေလွ်ာက္ေသာလမ္းမွာ စမ္းတဝါး နဲ႔ပဲ က်ေနာ့္ရဲ႕ ရင္မွျဖစ္တဲ့ ‎ခံစားခ်က္မ်ားကို စုစည္းတင္ျပရာ "ခရမ္းျပာ ၾကယ္စင္လိႈင္းခတ္သံမ်ား" ဟာ ေမြးဖြားလာခဲ့ရပါတယ္။ ‎မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္နဲ႔ ဘေလာ့ဂါရပ္ဝွမ္းမွာ က်င္လည္ရင္းနဲ႔ပဲ ခင္မင္ေလးစားရတဲ့ ဘေလာ့ဂါမိတ္ေဆြမ်ား နဲ႔ ‎စာဖတ္သူမ်ားလည္း အထိုက္အေလ်ာက္ တိုးပြားရရွိလာၿပီေပါ့ေလ။
က်ေနာ့္ခံစားခ်က္မ်ားကို အေလးဂ႐ုျပဳၿပီး ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေလးေတြထဲက တပိုင္းတဖဲ့ ေပးလုိ႔ တန္ဖိုးထားကာ ‎လာေရာက္ဖတ္႐ႈအားေပးၾကတဲ့ စာဖတ္သူမ်ားကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေၾကာင္းနဲ႔ အမွားအယြင္းမ်ား၊ ‎က်ေနာ့္အေပၚ အားမရမႈမ်ား ရွိခဲ့တယ္ဆုိရင္လည္း ဒီေနရာကပဲ ေတာင္းပန္ပါရေစ။
ကဲ ... ကိုဟန္ေရ ... ခင္ဗ်ားအေၾကြးေတာ့ အေက်အလည္ ဆပ္လိုက္ၿပီဗ်ိဳ႕။ ေနာက္မၾကာခင္ အေၾကြးျပန္ေတာင္း ‎ပါမယ္ဗ်ာ။ သတိသာထားေပေတာ့။
အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ Tag ျခင္းတုိ႔ရဲ႕ ထံုးတမ္းအစဥ္အလာရ အေၾကြးသစ္ေတာင္းရမယ့္ သူမ်ားကေတာ့ ...‎
အကိုမင္းဒင္‎‎
‎မေမ (မေမဓာဝီ - ေတြးမိေတြးရာ .. ေရးမိေရးရာ)
ေဒၚယု (မယုဝရီ)
မသီတာ‎ (ကိုဧရာ ေရးခ်င္သပ ဆုိလဲ ရပါသဗ်)‎

ဖတ္ရႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ ...‎
ဟယ္ရီ


Read More...

Thursday 30 July 2009

ခရမ္းျပာဝုိင္ (၉)‎

တကယ္ေဝးၿပီလား၊‎
ၾကယ္ကေလးေတြလဲ ေျမမွာေၾကြ။‎

‎ဟန္ေဆာင္ကာ ေမွ်ာ္အၾကည့္၊‎
ေအာ္ ... ရွိပါေစ။‎

ေႏွာင္းေျမ့ေျမ့ ခက္ေဝေဝ၊‎
မ်က္ရည္ေတြ သူမေတြ႔။‎

ေန႔ညၾကာ၊‎
မေတြ႔ရတာ တာရွည္ၿပီပဲ၊‎
ဗ်ာေပြခ်ီ ျမဴေငြ႔ရီတုိင္း၊‎
အပူေဝ့သီ ရင္မွာၾကြယ္လို႔၊‎
သူေမ့ၿပီ ထင္ပါတယ္ေလ၊‎
ကဗ်ာသယ္(သည္) ႏွင္ရာလမ္းကို၊‎
တခါကြယ္ ျမင္လာစမ္းပါလွည့္၊‎
လြမ္းကာရန္ မပီမသအေတြးကို၊‎
ပန္းပမာဟန္ သီလ်ေပးမယ္ေနာ့၊‎
ညီမေလး ခရမ္းျပာေရ၊‎
လြမ္းတာရွည္မေမ့။ ။‎


အိမ ပူဆာလြန္းလို႔ ေရးလိုက္ပါတယ္ ...

ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ

Read More...

Sunday 26 July 2009

ေသာကပံုျပင္

ေသာကစံုလင္
ေလာကပံုျပင္ဇာတ္မွာ၊
ေျပာသမွ်ယံုခ်င္တတ္သူရဲ့၊
အမွတ္မရွိတဲ့အသည္း။

သခင့္အေျပာမွာ၊
လြင့္ေမ်ာကာ ရွည္ၾကာေပါ့၊
ေဝဒနာ အပူတခက္ကိုကြယ္ ....‎
ဘယ္သူဖ်က္မွာလဲ။

ဖတ္႐ႈအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ

Read More...

Monday 20 July 2009

ဥယ်ာဥ္မွဴးငဲ့


ေနမင္းဝင္ေသာ္၊
ေငြမင္ရွက္ျဖာ၊ သစ္ရိပ္သာဝယ္၊
ညင္သာေလ်ာင္း၍၊ တကိုယ္ေမြ႔သည္၊
ခ်မ္းေျမ့အိပ္စက္ပါၿပီေလာ။

သင္စိုက္ခဲ့သည့္၊
ပင္ႏဲြ႔ညိဳျပာ၊ ပန္းမာလာကား၊
ငံုအာလန္းပြင့္၊ ငြါးငြါးစြင့္လ်က္၊
ရႊန္းတင့္ေဝဆာ ရွိေလၿပီ။

ေလျပည္လာ၍၊
ၾကည္သာရွင္းသန္႔၊ ပန္းရနံ႔လွ်င္၊
သင္းပ်ံ႕ေဝ့လည္၊ ႀကိဳင္လိႈင္စည္ေသာ္၊
ေရာ္ရည္ေမွ်ာ္မွန္း၊ သည္အလြမ္းႏွင့္၊
စိတ္ဝမ္းညံ့ႏု၊ သင့္ေကာင္းမႈကို၊
သာဓုသံသာ ေခၚမိတကား။

မင္းယုေဝ

၁၉၆၄-ခုႏွစ္ အာဇာနည္ေန႔အထိမ္းအမွတ္
ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္လွန္ေရးအစိုးရ၊ ယဥ္ေက်းမႈဌာန
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းျပတုိက္ ထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မတီက ထုတ္ေဝသည့္
‎"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဗ်ာမ်ား" စာအုပ္မွ ...‎

Read More...

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ‎(အတိတ္ႏွင့္ ပစၥဳပၸန္)‎

ဒီကဗ်ာေလးကေတာ့ ဆရာႀကီးမင္းသုဝဏ္ရဲ့လက္ရာပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဗ်ာမ်ား စာအုပ္ထဲကပါပဲ။ အခ်ိဳးတဲြ (ေဒြးခ်ိဳး ၂ခု တဲြေရးထားတာပါ။ ေခတ္စမ္းကဗ်ာအမ်ိဳးအစားပါ)။ မွ်ေဝလုိက္ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ရင္ထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရွိေနသေရြ႕ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဘယ္ေတာ့မွ မေသပါ ...
က်ေနာ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စကားကုိ နားေထာင္ေနသေရြ႕ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဘယ္ေတာ့မွ မေသပါ ...
အခါခါသတ္ၾကပါေစ ... က်ေနာ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မေသပါ ....
က်ေနာ္တို႔ ခ်စ္တဲ့ ၾကည္ညိဳတဲ့ ေလးစားတဲ့ ဖခင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဘယ္ေတာ့မွမေသေအာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စကားလိုက္နာၾကဖို႔ ကတိျပဳၾကပါစို႔ခင္ဗ်ာ ...


ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
‎(အတိတ္ႏွင့္ ပစၥဳပၸန္)‎


မသိ၍ဆို၊
မလုိ၍ေျပာ။

သူ႔စိတ္မွာ အလြန္ယဥ္လုိ႔၊
သူ႔ ဉာဥ္မွာ အလြန္သန္႔တယ္၊
ထူးခၽြန္႔သေဘာ။ ။

မသိ၍ထင္၊
မျမင္၍ေျပာ။

သူ႔ဝိညာဥ္ မေသေပ်ာက္ပါဘူး၊
မိုးေပါက္လို အစဥ္ၾကည္လုိ႔၊
ေနျခည္လုိ အစဥ္လန္းကာ၊
ဖ်န္းဆြတ္စိတ္ေစာ။ ။

မင္းသုဝဏ္

၁၉၆၄-ခုႏွစ္ အာဇာနည္ေန႔အထိမ္းအမွတ္
ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္လွန္ေရးအစိုးရ၊ ယဥ္ေက်းမႈဌာန
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းျပတုိက္ ထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မတီက ထုတ္ေဝသည့္
‎"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဗ်ာမ်ား" စာအုပ္မွ ...‎

Read More...

သခင္ေအာင္ဆန္းတရား‎

ငါ့ညီေျပာင္ဝင္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း၊‎
မင္း၏သားငယ္၊ မင္းသက္လွယ္ကို၊‎
အဘယ္တရားေဟာမည္နည္း။‎

ဆန္း၏ သတၱိ၊‎
ဆန္း၏ သမာဓိ၊ ဆန္း၏ ပညာ၊‎
ေဟာစရာကား အလြန္မ်ား၏။‎

မင့္သားအရြယ္၊ သက္ႏွစ္ဆယ္တြင္၊‎
လူငယ္ေအာင္ဆန္း၊ သူ႔အစြမ္းကို၊‎
ပန္းေကာင္းတပြင့္၊ ပန္ဆင္တင့္သို႔၊‎
မင့္သား သိေစခ်င္လွ၏။‎

သူ႔အစြမ္းကား၊ အျခားမဟုတ္၊‎
အအုပ္ခ်ဳပ္ခံ၊ မ်ိဳးျခားဒဏ္မွ၊‎
ျမန္မာလြတ္လမ္း၊ ခရီးၾကမ္းဝယ္၊‎
ဗန္းျပအလွ၊ ပကာသနကို၊‎
ျပာက်ေလာင္ၿမိဳက္၊ သူမီးတိုက္၏၊‎
ေခတ္လိုက္စာညီ၊ ေခတ္မီပညာ၊‎
ႀကံဳရာဘဝ၊ မုကလံုေလာက္၊‎
ခံၿမိဳ႕ေဆာက္၏။‎

ထို႔ေနာက္တဆင့္၊ မိုးထိလြင့္ေအာင္
‎႐ိုးက်င့္ျမင့္ႀကံ၊ သူ႔အလံတည့္‎
ပ်ံတလူလူ၊ သူထူခဲ့ေၾကာင္း‎
ေခါင္းေဆာင္သေဘာ၊ မင့္သားေခ်ာကို၊‎
ေျပာလိုက္ပါဘိ၊ ေဟာပါဘိ။ ။‎


ေဇာ္ဂ်ီ

‎(ညီသစ္ဆင္း ကဗ်ာမ်ား မွ ...)‎

Read More...

Sunday 19 July 2009

ေျပာလိုက္ပါဘိ ေဟာပါဘိ

ဆရာေဇာ္ဂ်ီေရးဖဲြ႔ခဲ့တဲ့ ညီသစ္ဆင္းကဗ်ာေတြထဲက တပုဒ္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဗ်ာမ်ား စာအုပ္ထဲမွာပါလုိ႔ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာရွိတဲ့ ေယာက္်ားေကာင္းတုိ႔ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္သေဘာကို ယေန႔ေခတ္လူငယ္မ်ား နားလည္ေစခ်င္တဲ့ ဆရာႀကီးရဲ့ ေစတနာပါ ....

ေျပာလိုက္ပါဘိ ေဟာပါဘိ

ငါ့ညီေျပာင္ဝင္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း၊‎
မင္း၏သက္လွယ္၊ မင္း သားငယ္သည္၊‎
သက္ႏွစ္ဆယ္ပင္ျပည့္ခဲ့ၿပီ။‎

သူသံုးႏွစ္သား၊ ေဖၚခ်င္းမ်ားႏွင့္၊‎
အူယားဖါးယား၊‎
ကစားရာမွ၊ ႏြား႐ုပ္ခ်၍၊‎
နတ္က်သည့္သြင္၊ မင့္ရင္ခြင္သုိ႔၊‎
ေျပးဝင္ပုန္းလာ၊ သူ႔မူရာကို၊‎
ငါျမင္ခဲ့၏ မွတ္မိ၏။‎

မိုးကစိုစုိ၊ က်ီးအုပ္ၿပိဳ၍၊‎
ထိုမွဤမွ၊ တို႔လမ္းမတြင္၊‎
ပ်ံၾကဝဲၾက၊ ငရဲကသို႔၊‎
အံုၾကြျမည္အာ၊ မသာယာကို၊‎
ငါၾကားခဲ့၏ မွတ္မိ၏။‎

ထိုေန႔၌ပင္၊ ထိုခ်ိန္ထင္၏၊‎
သခင္ေအာင္ဆန္း၊ ျပည္သူ႔ပန္းသည္၊‎
ပြင့္လန္းခါစ၊ ေၾကြလိုက္ရ၏၊‎
ေျမခသတင္း၊ မိုးႀကိဳးခြင္းသို႔၊‎
အိမ္တြင္းအိမ္ျပင္၊ တုိ႔လမ္းခြင္၌၊‎
မခ်င္မရဲ၊ ဝမ္းနဲခံခက္၊‎
မ်က္စိမ်က္ႏွာ၊ ၫိွဳးၾကရွာသည္၊‎
ရြာဦးပိုင္းမွ သခႋ်ဳင္းထိ။‎

ငါ့ညီေျပာင္ဝင္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း၊‎
မင္း၏သားငယ္၊ ႏွစ္ဆယ္သက္စစ္၊‎
သူတို႔ေခတ္၌၊ တုိင္းခ်စ္ျပည္ခင္၊‎
ျမတ္ေစခ်င္၏၊ မင္းျမင္ငါၾကား၊‎
စကားဥဒါန္း၊ ဆန္း၏သတၲိ၊‎
ဆန္း၏သမာဓိ၊ ဆန္း၏ပညာ၊‎
ဆန္းမွာဆံုေပါင္း၊ ေယာက်္ားေကာင္းတို႔၊‎
ေခါင္းေဆာင္သေဘာ၊ မင့္သားေခ်ာကို၊‎
ေျပာလိုက္ပါဘိ ေဟာပါဘိ။ ။‎

ေဇာ္ဂ်ီ
‎(ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္၊ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္၊ အာဇာနည္ေန႔)‎

၁၉၆၄-ခုႏွစ္ အာဇာနည္ေန႔အထိမ္းအမွတ္
ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္လွန္ေရးအစိုးရ၊ ယဥ္ေက်းမႈဌာန
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းျပတုိက္ ထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မတီက ထုတ္ေဝသည့္
‎"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဗ်ာမ်ား" စာအုပ္မွ ...‎

Read More...

အာဇာနည္ အေလးျပဳ

ဆရာႀကီးမင္းသုဝဏ္ရဲ့ "အာဇာနည္ အေလးျပဳ" ဆုိတဲ့ ကဗ်ာေလးနဲ႔ ၆၄-ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ကို ဦးညႊတ္ဂုဏ္ျပဳလုိက္ပါတယ္ ...
အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဖခင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔တကြ က်ဆံုးေလၿပီးေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ေကာင္းရာသုဂတိ သုိ႔ေရာက္ရွိၿပီး ျမင့္ျမတ္ရာဘံုဘဝမွာ သာဓုေခၚႏုိင္ၾကပါေစ ....


အာဇာနည္ အေလးျပဳ

ငါတုိ႔အတြက္၊ ကိုယ့္အသက္ကုိ၊
မကြက္မညႇာ၊ စြန္႔ၾကရွာသည္၊
ဇာနည္ႏြယ္ဘြား၊ သူတို႔အားလွ်င္၊
ညႊတ္တြားသမႈ၊ အေလးျပဳ၍၊
သာဓုႏုေမာ္၊ ေကာင္းခ်ီးေခၚသည္၊
ေျခာက္ေဖာ္နတ္က ၾကားေစေသာဝ္။

(မင္းသုဝဏ္)
(၄၊ ၁၊ ၁၉၅၃)
(အင္းယားကန္သုိ႔ အုိကုတို႔ ကဗ်ာစာအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၄၃-မွ ....)

Read More...

အာဇာနည္ဗိမာန္

ဒီေန႔ဆုိရင္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔တကြ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ မသမာသူမ်ားလုပ္ၾကံျခင္းခံရတာ ၆၂-ႏွစ္ တင္းတင္းျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။

တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္ေပးသြားရွာၾကသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔တကြ က်ဆံုးေလၿပီးေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔
၁၉၆၄-ခုႏွစ္ အာဇာနည္ေန႔အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္လွန္ေရးအစိုးရ၊ ယဥ္ေက်းမႈဌာန၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းျပတုိက္ ထိန္းသိမ္းေရး ေကာ္မတီက ထုတ္ေဝတဲ့ ‎"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဗ်ာမ်ား" စာအုပ္ထဲက ကဗ်ာေတြကို တင္ဆက္လုိက္ပါတယ္။
ဖခင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔တကြ က်ဆံုးေလၿပီးေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ေကာင္းရာသုဂတိ လားၾကပါေစ။


အာဇာနည္ဗိမာန္

ေၾသာ္ … အေဆာင္ေဆာင္ နန္းေတြ ၾကငွန္းေတြႏွင့္ေႏွာ
အေခါင္မျမန္းခင္က ေအာင္စာတမ္း ခ်ဳိ႕ေစဘို႔ ေအာင္ပန္းညႇဳိ႕ရရွာတဲ့
ေတာင္တမန္း တို႔ဗမာမွာ အေဟာင္းသံသရာ အငုတ္ေတြႏွင့္
ေအာင္ဆန္းတို႔ မသာမယာဟာ ၎ကံၾကမၼာ အလုပ္ေပထင့္
ေသာင္းျမန္ မရဏာ စမုတ္မွာေတာ့ ခ်ဳပ္သနဲ႔ ယင္းအလိုတြင္
ေဒါင္းလံပုဝါအုပ္ပါလို႔ က်ဳပ္ျဖင့္ သၿဂႋဳဟ္ခ်င္။


ေၾသာ္ … တပည့္အရင္းေတြမို႔ ကဝိမတင္းႏိုင္ဘုကြဲ႔၊
သတိကင္းကာ မ်က္ရည္က်က်ၿပီး၊
ခက္ကၿပီ လက္ဆည္မရႏိုင္ဘု၊
ေသာက ဘေလာင္ဆူေတာ့ ေတာင္ဇမၺဴ ပုဂံေခတ္ဆီက၊
ယေခါင္မူ ယမန္သနစ္ေတြေပါ့၊
ရန္အျဖစ္မကြဲ႔ မေႏွးသေနာ္ တေသာင္း ဒီဇမၺဴရမ္းေနၾက၊
က်န္ရစ္တဲ့ ေျမးေတာ္ အေလာင္းစည္သူရဲ႕ နန္းကိုျဖင့္၊
လူၾကမ္း ဓျပေတြ ၾကမ္းလာရမ္းလာတဲ့ အေရးတြင္မွ၊
ေဘးအေပါင္းၾကီးစြာ ေဝဒနာ အစံုနဲ႔၊
ေသြးေခ်ာင္းစီးကာ ေသရွာပံုရဲ့ျပင္၊
ေရႊျမန္မာဘံုမွာ အမင္းမင္း သမတေတြနဲ႔၊
သတင္းလွတဲ့ အင္းဝရာဇာအမြန္ သာလြန္မင္းကိုမွ၊
သားရင္း ရွင္တ႐ုပ္ကယ္က၊
ရွင္ဘုရင္လုပ္မယ္ အက်ယ္ဇယားတြင္ျဖင့္၊
ဒဝယ္သားေတြ ဗိုလ္ဝင္ခံလို႔မို႔၊
ဟိုအရင္ယမန္ နန္းေတာ္စီးစဥ္က၊
အပ်က္ႀကီးပ်က္ကာ အသက္ခႏၶာေတြဆံုးပံုနဲ႕၊
တထံုး ေနာက္တနဲမွာေတာ့၊
မင္းရဲရႏၲမိတ္ချမာမွာ ညီသနင္းေပေပါ့၊
ျပည္မင္းဂုဏ္ခံလို႔၊
မႈန္မႈန္ဆန္ဆန္ ပုန္ကန္တဲ႕ အတိုင္းရဲ့ျပင္၊
တလိုင္းနယ္ ေရြျပည္တခြင္မေတာ့၊
ဓမၼေစတီဘုရင္ လက္ထက္တုန္းဆီက၊
လက္႐ံုးရည္ တသိန္လွ်မ္းေပတဲ့၊
သမိန္ဘရမ္းဆိုသူ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုျဖင့္၊
မဟုတ္တ႐ုတ္ အေကာင္ ေတေလတေစၧကိုက္တာနဲ႕၊
ေၾသာ္…..ေဖြေဖြရွာရွာ မေက်စရာေပေပါ့ေႏွာ၊
မေရမရာ ေသရြာဆိုက္သလိုပါ့၊
အခိုက္အခါတူလို႔မို႔၊
ဆရာတမူ မၾကာမၾကာ လြမ္းရပါတဲ့၊
ဘမရာအဆူဆူ ၾကာၾကငွန္းေတြႏွင့္၊
ျမန္မာဇမၺဴ အညာမန္းတြင္ျဖင့္၊
ငါတလူ ငါသရမ္းေရာ့မဟဲ့လို႔
သာခန္း ပလႅင္ၫႊန္းၿပီး၊
ျမင္ကြန္းပိုင္ သူပုန္ထစဥ္က၊
ၾကံဳရသူ မသာေတာ္ႏွင့္၊
ပမာေသာ္ တူတယ္လို႔ႏိႈင္းမိတယ္၊
႐ိုင္းသနဲ႔ အတိတ္ယခင္လိုေနာ္ကြယ္၊
စကိုင္းတပဲ့ ဂိုဏ္းအဖြဲ႔ေတြနဲ႔၊
မႈိင္းရဲ့စိတ္ထင္။

မင္းစိတ္ မင္းမာန္ အၾကံအဖန္တင္းလိုက္ပံုက၊
အဂၤလိပ္ ယင္းဂ်ပန္ ႏွစ္တန္ရွင္းပါလို႕၊
ရန္ခပင္းကိုတဲ့ ေမာင္းကာႏွင္၊
ေဒါင္းျမန္မာတခြင္မွာျဖင့္ ယခင္သေဘာ၊
တေကာင္းရာဇဝင္ကိုတဲ့ ဆက္ခ်င္သေကာ။

နန္းၿမိဳ႕တည္ရန္၊
မွန္းလို႔ရည္ကာသန္တဲ့ ညီလာခံ ဗိုလ္႐ႈပြဲတြင္မွ၊
ထိုထိုလူခပဲကို မၾကည္ညိဳတဲ့၊
ဝသီအလို တေျဖးေျဖး႐ူးမဟဲ့လို႔၊
တေႏြးေႏြး မူးမူးၿပီး ေခြးဘီလူးလို အေကာင္မိုက္ေတြက၊
ေၾသာ္ ... အေမွာင္စ႐ိုက္ကယ္ႏွင့္၊
ေျပာင္ေျပာင္ဘဲ မိုက္မေပါ့လို႔၊
ေျပာင္ကိုက္သဟာမွာ ယာယီယၾတာအခ်ိန္နဲ႔ ဇာတာမွိန္လို႔မို႔၊
ဂဏာမၿငိမ္ တာဝတိန္ယြန္းၾကေပါ့၊
ေျဖမၾကည္ ေနရီေတာ့လြမ္းေစဘို႔၊
ျမန္မာ့ျပည္ေပၚကို ဓမၼစည္ေတာ္ရြမ္းခ်ိန္မို႔၊
အစြမ္းကုန္ သည္တခါျဖင့္၊
ျပည္ရြာ ညီညာဘို႔အလုပ္ေပေပါ့၊
သုႆန္ တံခြန္ေစာင္းရရွာတဲ့၊
႐ုပ္အက်န္ ခုနစ္ေလာင္းရယ္ႏွင့္၊
အလြန္ေကာင္းစြာ ကမၻာတည္မည့္၊
အာဇာနည္ဗိမာန္ ပုထိုးကိုျဖင့္၊
ပါရမီ အဓိ႒ာန္တမ်ိဳးရယ္ႏွင့္၊
ရွိခိုးကာ ဆရာကန္ေတာ့ခ်င္ရဲ႕၊
ျမန္မာမေတာ့ ပူစရာဘို႔၊
တဗ်ဴဟာ ေအာင္ခမန္းတြင္မွ၊
လူမသမာ အေမွာင္သန္းခ်ိန္မို႔၊
ေသာင္ကမ္းမို႔မို႔ဆီက၊
ေဖာင္နန္းကူးတို႔ႏွင့္ အေၾကဒဂုန္တည္းဟူေသာ ေရစုန္ေမ်ာေလရဲ႕၊
ေၾသာ္ … ေတာင္နန္း ေျမာက္နန္း အေဆာင္ေဆာင္ၾကငွွန္းနဲ႔၊
အေခါင္မျမန္းရခင္က ေအာင္ပန္းညႇဳိ႕ ရရွာတဲ့၊
ေအာင္ဆန္းတို႔ ေသပံုႏွေျမာ။ ။

(သခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း)‎

‎(၁၉၄၇-ခုႏွစ္က ေရးသားခဲ့သည့္ကဗ်ာ)‎
၁၉၆၄-ခုႏွစ္ အာဇာနည္ေန႔အထိမ္းအမွတ္
ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္လွန္ေရးအစိုးရ၊ ယဥ္ေက်းမႈဌာန
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းျပတုိက္ ထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မတီက ထုတ္ေဝသည့္
‎"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဗ်ာမ်ား" စာအုပ္မွ ...‎

(ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ရွားပါးဓာတ္ပံုမ်ားကို ျမန္မာမိသားစု မွ ရရွိပါသည္။)

Read More...

Thursday 16 July 2009

ကဗ်ာေပ်ာက္ဆံုးျခင္း

တိမ္ခုိးပမာ၊ စိတ္ေျခရာ၌၊
ကဗ်ာလိုက္လို႔ရွာမိသည္။

ကဗ်ာကဗ်ာ၊ တစာစာနဲ႔၊
ဘယ္ညာေရွ႕ေနာက္၊ ထက္ေအာက္စုန္ဆန္၊
ကာရန္ေပ်ာက္ဆံုး၊ မိုးလံုးပတ္လည္၊
နရီဘယ္မွာ၊ ရွာရင္းရွာဆဲ၊
ကဗ်ာငါ့ဆီျပန္လာပါ။

တိမ္ခိုးပမာ၊ စိတ္ေစရာနယ္၊
ကဗ်ာဘယ္ဆီေပ်ာက္သနည္း။ ။


ကဗ်ာေရးလို႔မရလို႔ ေရးလိုက္တဲ့ကဗ်ာေလးျဖစ္ပါတယ္ ...
ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ ...

ဟယ္ရီ

Read More...

Monday 22 June 2009

ေလာကဓံ

ေရႊမွန္ကင္းမ်ား၊
အေျခၾကြားေသာ္၊
ထင္းသားအေနခက္လိမ့္မည္။

တစ္ေန႔ႀကံဳျပန္၊
ေလာကဓံေၾကာင့္၊
ေရႊမွန္ကင္းတို႔၊
အေနခ်ိဳ႕၍၊
ေျမသို႔သက္ဆင္း၊
အေျခယြင္းသည္၊
မွန္ကင္းလည္းထင္း-ထင္းလည္းထင္း။ ။


လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၄-ႏွစ္က က်ေနာ္ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာအေဟာင္းေလးပါ ... ကဗ်ာရြာမွာ အရင္ဆံုးစတင္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြထဲမွာ ဒီတပုဒ္ေလး အမွတ္တရ မုိ႔ တင္လိုက္ပါတယ္။
မိုက္ပင္ပ်ိဳးလို႔ မုိက္ဆိုးမွန္ေနဆဲသူမ်ားအတြက္ ေလာကဓံဆိုတာ ဒီေလာကႀကီးမွာ ရွိေနေသးပါေၾကာင္း ....

ဟယ္ရီ

Read More...

သတၱမဘံုစဥ္အလြမ္းကို ျပန္လည္ခံစားျခင္း

၁။ ေႏြရက္မ်ား၏ေဝဒနာ

ေႏြရက္ေတြေရာက္လာျပန္ၿပီ ညီမေလးေရ ...
ေႏြနဲ႔အတူ ဥၾသေတြရဲ့ လြမ္းေတးသံ ... အတာ နဲ႔ ပိေတာက္ ကလည္း တံခါးေခါက္လို႔ ... သူတုိ႔အခ်ိန္မွန္ေရာက္လာၾကျပန္ၿပီေပါ့
ဒါေပမဲ့ အတာသဘင္ဆိုတာ ပါဝင္ဆင္ႏဲႊခြင့္ေလးမွမရွိသူအတြက္ဆိုရင္ ခက္ဆစ္ ဆိုတာ အလကားေပါ့ ...
ပန္ေပးခြင့္မၾကံဳတဲ့ အေဝးက ပိေတာက္တခက္ဟာ မင္းအတြက္ အေရးပါေလေတာ့မတဲ့လား ..
အင္းေလ ... တကယ္ေတာ့ အေရးပါတယ္ မပါဘူးဆုိတာလဲ အေရးမွမဟုတ္တာ ညီမေလးရယ္၊ တကယ္ခ်စ္တတ္တဲ့သူေတြဆိုတာ ေပးဆပ္ဖို႔သာ အျမဲ ေတြးတတ္ၾကတာပါေလ၊ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေန ျဖစ္ေန အေတးအမွတ္ဆုိတာ နတၳိ၊ နာက်ည္းျခင္းဆုိတဲ့ စကားဟာ သူ႐ူးေတြရဲ့အလကၤာလုိ႔သာ ကိုယ္အျမဲတမ္း မွတ္ထင္ခဲ့သူပါ။


၂။ မ်က္ရည္နကၡတ္စီးခဲ့ေလသူ

သိုးငယ္တို႔ရဲ့ အျပံဳး နဲ႔ ေျမြေပြးတုိ႔ရဲ့ႏွလံုးသားကို ထက္ဝက္စီပိုင္ဆုိင္ထားသူအဖို႔ အအိပ္လည္းပ်က္၊ အဆိပ္လည္းတက္၊ ေနရဲ့ေသြးေတြနဲ႔ ဖဲြ႔သီထားတဲ့ လကၤာအုိေတြနဲ႔ ညည္းခ်င္းခ်မိခ်ိန္မွာ ညိႇဳးငယ္တဲ့ အ႐ံႈးတခုဟာ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ တဲြခိုေနဆဲပါပဲ ... တကယ္တမ္း ေတြးၾကည့္ေတာ့လည္း ၿပိဳင္ပဲြကိုမွ ဝင္ခြင့္မရွိသူမွာ အႏုိင္အ႐ံႈးဆုိတာ ရွိပါဦးမတဲ့လား ...
ခင္ဝမ္းရဲ့ ခုနစ္ျပည္ေထာင္ ေတးသံက အေဝးကေန တုိးတိုးေလး ပ်ံ႕လြင့္လို႔ ...
အိပ္မက္ေတြေၾကြတဲ့ရာသီဆုိ မ်က္ရည္နကၡတ္တုိ႔ အျမဲ ပ်ံဝဲတဲ့ညေတြမွာ မင္းနာမည္ေလးကို တိုးတိုးေလး ညည္းရင္း တိတ္တခုိး ေနာက္ျပန္ဆုတ္ ခဲ့ရတဲ့ ေတေလႏွလံုးသားနဲ႔ လူရဲ့အျဖစ္ေတြ .. မင္းမသိႏုိင္ပါဘူး ညီမေလးရယ္

ညီမေလးေရ ...
ယမမ်က္ေစာင္း ဆုိတာ အေၾကာင္းသံုးပါး မေရြး ... ဂုမၻာန္တစ္ေထာင္ကို အိုးကင္းထဲထည့္ေလွာ္တဲ့ ႏွမ္းေတြလို တဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ၿပီး ေက်ပ်က္သြားေစႏုိင္သတဲ့ ...
ထက္ေကာင္းကင္ က ဣႏၵာရဲ့ ဝရဇိန္ ... အာဠာဝက ဘီလူးမင္း ရဲ့ ဘဲြ႔ျဖဴ ... ေဝႆဝဏ္နတ္မင္း ရဲ့ ခၽြန္းေတာင္း ...
ဒါေတြဟာ ကမၻာ့လက္နက္ႀကီး ေလးပါး တဲ့
အဲဒီ လက္နက္ေတြကို မာရ္နတ္မင္းရဲ့ လက္႐ံုးတစ္ေထာင္အျပည့္ကိုင္စဲြရင္း ကိုယ့္အသည္းကို ထိုးႏွက္ေနသလား ... ခဲမီးျပင္းနဲ႔အတုိက္ခံရသလုိ ဘယ္မွာၾကည့္လိုက္ ၾကည့္လိုက္ အမိုက္တိုက္က အျပည့္ ...

၃။ သတၱမဘံုစဥ္အလြမ္း

တခါတေလေတာ့လဲ လေရာင္ျခည္ကို တမ္းတမိပါတယ္ ေခၚခြင့္မၾကံဳတဲ့ ကိုယ့္ရဲ့လွယမင္းရယ္
ေႏြညခင္းတရာမွာ ေငြလမင္းဟာ တခါတေလေတာ့ သာေရာ့ေလရယ္မလားလို႔ ဟိုးအေဝးက မႈန္သီေဝဝါးတဲ့ အာကာထက္က တိမ္ပန္းခ်ီကို ေရးျခယ္သီမႈန္း ခဲ့မိသူလိုပါပဲ ... အတိအက်လဲ မရွိဘဲ ေပ်ာ္၊ အမိအရလဲ မရွိဘဲ ေမွ်ာ္မိရင္း ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ေႏြရက္ေတြ ရွည္တဲ့ မိန္ရာသီတေၾကာမွာ တိမ္ထက္က ၾကယ္စင္ကို ရွာေဖြေမာခဲ့မိသမွ် ေၾကြသြားခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္ေတြကို ေလႏွင္ရာေမွ်ာရင္း ႏြမ္းလ်တဲ့ ကဗ်ာအေမာေတြသာ တေပြ႔တပိုက္သီခဲ့မိပါတယ္ ... ကိုယ့္ဘဝထဲကုိ ခဏေလးဆင္းလာခဲ့တဲ့ ... ျမႏွယ္ယြင္းရည္တဲ့ ေႏြပန္းခ်ီကားထက္က လမင္းေရႊရည္ပန္းအိမ္ေလးေရ

၄။ ဗ်တ္ေစာင္းတလက္နဲ႔ ကဗ်ာသည္

ကိုယ္ကလည္း ေတးသီအေက်ာ္မဟုတ္ျပန္ေတာ့ ခက္သားပဲ ညီမေလးရယ္ ... Beethoven ကေတာ့ Elise အတြက္ ေတးခ်င္းရွည္တပုဒ္ဖဲြ႔ခဲ့ေလရဲ့ ...
ေမွာင္ရီသမ္းခ်ိန္မ်ားဆို ေသာ္တာေရာင္ျခည္ဂႏၱဝင္ေတးခ်င္းႀကီးတပုဒ္ နဲ႔ တခ်ိန္က တင့္ေမာခဲ့တဲ့ Alhambra နန္းေတာ္ရဲ့ ရင္ျပင္ထက္မွာ Tarrega ဆိုတဲ့ ၾကယ္ႀကီးတပြင့္ရဲ့ လက္ရာေတးခ်င္းေတြ၊ Mozart ရဲ့ ေမွာ္ဝင္ပေလြသံေတြ၊ Canary အကေတြနဲ႔ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆုိင္ဆိုင္ ပန္းသဘင္ကို တင္ဆက္ရင္း မင္း ေပ်ာ္စံဖို႔ ေဖ်ာ္ေျဖေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္ ...
ျဖစ္မ်ားသာျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေပါ့ေလ .... အသူရာနတ္မင္းရဲ့ နတ္ေစာင္းမွာ ပန္းႀကိဳးေလးေတြဆင္ရင္း သံုးလံုးေသာ မင္းနာမည္ေလးကို သံစဥ္အေျပာက္အမႊန္းေတြနဲ႔သီမႈန္းဖဲြ႔ဆုိၿပီး စၾကာဝဠာတံတိုင္းမွာ ေမာ္ကြန္းထိုးေပးလုိက္ခ်င္ပါရဲ့ ...
အခုေတာ့ ဗ်တ္ေစာင္းတလက္နဲ႔ပဲ ကဗ်ာတပုဒ္ ခပ္ပ်င္းပ်င္း ညည္းခ်င္းခ်မိေန႐ံုသာပဲေလ ...

၅။ ခရမ္းျပာစည္းနရီ

ကိုယ္သြားေတာ့မယ္ ညီမေလးေရ ...
တစ္ဘဝလံုးအတြက္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ...
လြမ္းတိမ္ေတြယွက္သမ္းၿပီး ေနတျခမ္းကို အေသထမ္းထားရတဲ့ လူဟာ ပန္းေတြနဲ႔ဖဲြ႔သီတည္ေဆာက္ထားတဲ့အိမ္က ေလွကေလးအတြက္ ဧည့္ေကာင္းေစာင္ေကာင္း ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ဆုိတာ ကိုယ္ သိၿပီးသားပါ။ ျဖစ္ခ်င္းျဖစ္ရင္ နတ္ဆိုးေတြေပ်ာ္တဲ့ အပါယ္ဘံုအိမ္ရာထက္က ကိ်န္စာျပင္းေတြတိုက္ထားတဲ့ပုရပိုဒ္နက္တခ်ပ္ကလဲြၿပီး ဘာမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး ညီမေလးရယ္ ...

ေနတေကာင္ဟာ သူ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသမွ်ပင္လယ္ျပင္မွာေတြ႔တဲ့ က်င့္စဥ္မွတ္တမ္းတခ်ပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္မိေလရဲ့ ...
နန္းဇမၺဴရင္ျပင္ထက္က ၾကယ္စင္ညႇာရဲ့ပန္းသရဖူကို ရင္ခြင္ယွက္မိုးၿပီးေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ေလးမ်ား ပါေလမလားရယ္လို႔ မရဲတရဲ ေဖြရွာၾကည့္ခဲ့မိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့လဲ မဝံ့မရဲ ေမွ်ာ္လင့္မိသလို အရိပ္အေရာင္ေလးေတာင္ မေတြ႔ျပန္ေလေတာ့ ေနရာမွန္ျဖစ္တဲ့ လြင္ျပင္နက္ဆိုးရဲ့ေထာင့္တေနရာ ေအာက္တဆင့္မွာပဲ အရာရာကို ေထာက္ခ်င့္ေတြးဆၿပီး ေကာင္းကင္ထက္က ကိုယ့္ရဲ့ၾကယ္စင္ကုိ တိတ္တိတ္ေလး ေငးေနပါေတာ့မယ္။ ပင္လယ္ျပင္ထက္ တေနရာမွာ ခဏတက္လာတဲ့ ေရပြက္ကေလးတခုလို႔ပဲ မွတ္ယူလိုက္ပါၿပီ ... ေပ်ာ္ေပ်ာ္သာစံေနရစ္ပါေတာ့ ညီမေလး ...

ညီမေလးေရ ...
တခါတေလေတာ့ ကိုယ့္ကို သတိရပါ ...
ေႏြအိုလမ္းမွာ ေလညိဳေတြသြမ္းတဲ့အခိ်န္ ေနကိုထမ္းရင္း ေလွ်ာက္ျမဲဆက္ေလွ်ာက္ေနပါတယ္ ...
အလြမ္းတတင္းကို ရင္မွာသယ္ပိုးရင္း
ကိုယ့္ရဲ့ ဗ်တ္ေစာင္းမွာ ပိုးႀကိဳးေလးေတြဆင္ၿပီး အႏြမ္းသီခ်င္းကိုနိႈးလုိက္တဲ့အခါ ပ်ိဳးခဲ့မိတဲ့ အလြမ္းေတြပဲ သံစဥ္အျဖစ္ ပြင့္ခဲ့ျပန္တာေပါ့
စိုက္တဲ့အတုိင္း သိမ္းရိတ္ရတာဟာ ကိုယ့္အတြက္ ထူးၿပီးမဆန္းေတာ့ပါဘူး ညီမေလးရယ္ ...
ဒီေတာ့လဲ အေဝးေျမျပင္မွာ အေဆြးေၾကြသဘင္ကို ၾကိတ္မိွတ္ဆင္ႏဲႊလို႔
ကိုယ္ ...
တိတ္တဆိတ္ ရင္ကဲြေနမွာပါ

၆။ ေဝးေျမမွတမ္းခ်င္း

အေဝးေျမတေနရာကေန လြမ္းဆဲပါ လြမ္းျမဲပါ လြမ္းေနဦးမွာပါ ညီမေလးေရ ...
လမ္းခဲြဟာ ငိုစရာလား ဝမ္းနည္းစရာ မဆိုပါနဲ႔ လြမ္းသည္းညႇာ ခ်ိဳျပာႏဲြ႔ရယ္ ...

ေႏြရက္ေတြလြန္ၿပီဆုိရင္ မိုးေငြ႔ေတြနဲ႔ ဝႆန္မိုးဟာ ေစြသြန္လာဦးမွာေပါ့ ...
အဲဒီအခါဆို သရဝဏ္နကၡတ္နဲ႔ အတူ ခတၲာပန္းေတြပြင့္လိမ့္မယ္ .. ပုန္းညက္ဝါေတြ စပယ္ေတြ ပြင့္လာၾကလိမ့္မယ္။ ဒီလို ဝႆန္ခါမွာဆုိ စပယ္ေလးေတြကို မင္း သီေနရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ....

မိုးမႈန္ေတြေျပးတဲ့အခါလဲ ေဆာင္းႏွင္းေလေျပေတြ ေသြးလာလိမ့္ဦးမယ္ေလ ...
ဒီအခါက်ရင္ ပြင့္လာမယ့္ ျမတ္ေလးပန္းေတြနဲ႔အတူ ေတာ္ဝင္တဲ့သဇင္ေတြလည္း ပြင့္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီေပါ့ ... ဒီလိုေဆာင္းရက္ေတြမွာဆို သဇင္ေတြကို မင္းပန္ဆင္ရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ...

ႏွင္းစက္ေတြေျပးျပန္ေတာ့ ေႏြေတးတမာန္ျပန္ေရာက္လာလိမ့္ဦးမွာပဲ ...
အဲဒီအခါ ပြင့္လာလိမ့္ဦးမယ့္ ပိေတာက္ဝါတို႔ စံရာသီမွာ မင္း ေပ်ာ္ရႊင္ကာေနရင္းနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ...

အခါရာသီမေရြး လြင့္ပ်ံျမဴးၾကြလို႔ တိမ္ေပၚမွာ ေမွးစက္ကာ ငယ္ေဖၚေတြနဲ႔အတူ မင္းေပ်ာ္ေနရင္း ..
ေဝသီေႏြးမူးစရာ ညေတြမွာ လွေသြးရည္အေဖၚတစုတို႔နဲ႔အတူ အကေလးေတြနဲ႔ မင္း ေတးသီရင္း ..
ဘဝဆိုတဲ့ အဏၰဝါဦးရပ္မွာ မင္းကူးခတ္ေပ်ာ္ေမာ စံစားေနရင္းနဲ႔ ...
မာယာအသြယ္သြယ္ ၾကြယ္တဲ့ ေဟာဒီဘံုဘ၀မွာ ခဏတာလာဆံုခဲ့ရတဲ့ ျမဴမႈန္ေလးတမႈန္ဟာ
မင္းဘဝထဲမွာ တုန္ခါ .. ေဖ်ာ့ေသြ႔ .. ေဝဝါး .. လာၿပီး
မင္းေလ .. တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ... ကိုယ့္ကို ေမ့သြားမွာပါ

၇။ ေနာက္ဆံုးအိပ္မက္ညိဳ

ညီမေလးေရ ...
မင္းအရိပ္ေလး ကိုယ့္ဆီက မေပ်ာက္ဆံုးသြားခင္ ေနာက္ဆံုးစကား ဆုမြန္ေခြ်ခဲ့ပါတယ္ ..

နက္ျပာမိႈင္းညိဳ႕တဲ့ ညခင္းေတြ မင္းဆီကို ခဏေလးပဲ ေရာက္ရွိခ်ဥ္းကပ္လာတဲ့အခုိက္မွာေတာင္
ေငြလမင္းဟာ မင္းဘဝအတြက္ အျမဲ လက္လက္ျဖာတင့္ရႊန္းေဝေနပါေစ ...

စန္းလသီတဂူ ထြက္ျပဴလာတဲ့အခ်ိန္တုိင္းမွာလည္း ျမရြက္ပဝါေတြ ခင္းထားတဲ့ ညစက္ရာမွာ
အျမဲတမ္း ေကာင္းစြာေမွးစက္ေပ်ာ္ႏိုင္ေသာသူ ျဖစ္ပါေစ ...

မိုးေသာက္ယံကို ေရာက္ၿပီဆုိရင္လည္း ေစာင္းစည္ညင္းပတ္သာ ေတြရဲ့ သံသာေတးေတြနဲ႔
ညင္သာစြာႏိုးထလာႏိုင္ပါေစ ...

လက္ရွိျဖစ္ေလရာ 'တခဏငယ္' ေလးေတြတိုင္းမွာလည္း ဘဝသမိုင္း အျမဲေကာင္းေလသူ မင္း ျဖစ္ပါေစ ....

ညီ မ ေလး ခ ရမ္း ျပာ ေရ ...


သတၲမဘံုစဥ္အလြမ္း ခရမ္းျပာစည္းနရီ

(၁)
ေႏြရက္ေတြရဲ့ရာဇဝင္မွာ
အေျဖခက္ေလတဲ့ တာသဘင္ပဲြ
ပါဝင္ႏဲႊခြင့္မွ မရိွသူတေယာက္အတြက္
ပိေတာက္တခက္ ဟာ အေဝးမွာေန
အေရးပါေလေတာ့မတဲ့လား
ညီမေလးရယ္ ...

တကယ္ခ်စ္တတ္သူေတြဟာ
ႏြယ္ရစ္ပတ္သလိုအၾကင္နာ ေတးထပ္နဲ႔
အေတးအမွတ္ဆိုတာ ဗလာ
ေပးဆပ္ဖို႔သာရွာမီွးရင္း
နာက်ည္းျခင္း ဆိုတာဟာ
စာလံုးေတာင္ မေပါင္းတတ္ခဲ့ၾကဘူး
သူ႐ူးတို႔ရဲ့အလကၤာတဲ့ကြယ္

(၂)
ညိႇဳးငယ္တဲ့အ႐ံႈးနဲ႔
သိုးငယ္ရဲ့အၿပံဳး
ေနေသြးဖဲြ႔အမုန္းနဲ႔
ေျမြေပြးရဲ့ႏွလံုး
သုဥ္းပ်က္ကာ အိပ္စက္
အဆံုးတဝက္မွာ အဆိပ္တက္ေန
အိပ္မက္အေၾကြေတြနဲ႔
ေတေလႏွလံုးသားနဲ႔လူရဲ့ ရာသီထက္
ဘာဝီစက္အေျခမွာ
မ်က္ရည္နကၡတ္တို႔
ဗ်ဂ ၣစာအၿမဲက်င့္ေနေလရဲ့

မာရ္နတ္မင္းရဲ့လက္ေပါင္းတစ္ေထာင္
ယမမင္းရဲ့မ်က္ေစာင္းအေမွာင္
ထက္ေကာင္းကင္က ဝရဇိန္စက္က်
ယကၡရဲ့ဘဲြ႔ျဖဴဝဠာစုနဲ႔
ရာဟုၿဂိဳဟ္အၿမဲစီးနင္း
ခဲမီးျပင္းနဲ႔တိုက္
အလစ္ .. အငိုက္ ..
အမိုက္ေမွာင္ခ်ည္းပါပဲေလ

(၃)
ညီမေလးေရ ...
ေခၚခြင့္မၾကံဳတဲ့ ကိုယ့္ရဲ့လွယမင္း
ေႏြညခင္းတရာမွာ
ေငြလမင္းတခါေတာ့
သာေရာ့ေလမလားလို႔
ေဝဝါးမႈန္သီ
တိမ္ပန္းခီ်ေရးျခယ္ခဲ့မိသမွ်
မတိမက်နဲ႔ေပ်ာ္
မမိမရနဲ႔ေမွ်ာ္ရင္း
ေအာ္ .. ေနာက္ဆံုးေတာ့
မိန္ရက္ေႏြတေၾကာမွာ
တိမ္ထက္ေဖြေမာလို႔
အိပ္မက္ေၾကြေမွ်ာရင္း
ေမာခဲ့ရတဲ့ ႏြမ္းကဗ်ာပါ
ကိုယ့္ဘဝအတြင္း
ခဏဆင္းခဲ့တဲ့ ...
ျမယြင္းေႏြပန္းခီ်
လမင္းေရႊရည္ပန္းအိမ္ေလးရယ္

(၄)
ညီမေလးရယ္ ..
အဲလစ္ဇယ္အတြက္ ဖဲြ႔ခဲ့တဲ့
ဘီသိုဗင္ရဲ့ေတးခ်င္း
ဗ်တ္ေစာင္းတစင္းနဲ႔
ခပ္ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ညည္းတဲ့ကဗ်ာ
ျဖစ္မ်ားသာျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့
အသူရာနတ္ေစာင္းမွာပန္းႀကိဳးေတြဆင္လို႔
မင္းနာမည္အယဥ္ဘဲြ႔ကို
ဖဲြ႔ဆိုေပးလိုက္ခ်င္ပါေသးတယ္

မင္းေပ်ာ္စံဖို႔
ညအေမွာင္သမ္းခိ်န္
လေရာင္ဆမ္းတဲ့ ဆိုနာတာ
တာရီဂါၾကယ္စံရာ
အယ္လ္ဟမ္ဘရာ နန္းရင္ျပင္ထက္
ပန္းသဘင္တင္ဆက္ ပ်ိဳးျပက္ေပ်ာ္ရႊင္
မိုးဇက္ သီတဲ့ေမွာ္ဝင္ပုေလြသံနဲ႔
ကန္နရီအက ကိုတင္ဆက္ကာ
လက္ျဖာ .. ျပာမိႈင္း တဲ့
စၾကာဝဠာတံတိုင္းမွာ
သမိုင္းေမာ္ကြန္းထိုးေပးခဲ့ခ်င္ပါရဲ့ကြယ္

(၅)
သြားေတာ့မယ္ ညီမေလးေရ ...
ပန္းအိမ္ေလွအတြက္ေတာ့
လြမ္းတိမ္ေတြယွက္သမ္းလို႔
ေနတျခမ္းကို
အေသထမ္းထားရတဲ့ ဧည့္သည္ဆိုတာ
တကယ့္တကယ္ေတာ့
အပါယ္နတ္ဆိုးေတြအိမ္ရာထက္က
ကိ်န္စာနက္ပုရပိုဒ္တခ်ပ္ပါ။

ေနတေကာင္ရဲ့က်င့္စဥ္မွတ္တမ္း
ျဖတ္သန္းခဲ့ရသမွ်ပင္လယ္ျပင္မွာ
ၾကယ္စင္ညႇာရဲ့ပန္းသရဖူကို
နန္းဇမၺဴရင္ျပင္ထက္
ရင္ခြင္ယွက္မိုးၿပီးေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ မပါလို႔
လြင္ျပင္နက္ဆိုးေထာင့္ ေအာက္အဆင့္မွာ
အရာရာကို ေထာက္ခ်င့္ေတြး
တိတ္တိတ္ေလး ေငးေနပါေတာ့မယ္။

ေႏြအိုလမ္းမွာ
ေလညိဳသြမ္းခိ်န္
ေနကိုထမ္းရင္း
အလြမ္းတတင္းကိုပ်ိဳး
အႏြမ္းသီခ်င္းကိုနိႈး
ပိုးႀကိဳးေလးေတြဆင္
အေဝးေျမျပင္မွာ
ေၾကြသဘင္ကို ၾကိတ္မိွတ္ဆင္ႏဲႊလို႔
ကိုယ္ ...
တိတ္တဆိတ္ ရင္ကဲြေနပါ့မယ္

(၆)
ညီမေလးေရ ..
ေဝးေျမကေန လြမ္းဆဲ
ဝမ္းနည္းစရာ
လြမ္းသည္းညႇာရယ္ ...
လမ္းခဲြဟာ ငိုစရာလား

ေႏြရဲ့အလြန္ မိုးေစြသြန္ရင္
သရဝဏ္ခတၲာ ပုန္းညက္ဝါတို႔
ပြင့္ကာတသြယ္ စပယ္ေလးေတြသီရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ...

မိုးမႈန္အေျပး ေဆာင္းႏွင္းေသြးရင္
ျမတ္ေလးေတာ္ဝင္ သဇင္ေတြပန္ရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ...

ႏွင္းစက္အေျပး ေႏြေတးတမာန္ျပန္အေရာက္
ပိေတာက္ဝါတို႔ စံရာသီမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ...

ရာသီမေရြး လြင့္ေမွးတိမ္ေပၚ
ငယ္ေဖၚေတြနဲ႔ေပ်ာ္ရင္း ..
ညေႏြးေဝသီမွာ
လွေသြးရည္တို႔နဲ႔
အကေတးသီရင္း ..
ဘဝဆိုတဲ့ အဏၰဝါဦးရပ္မွာ
ကူးခတ္ေပ်ာ္ေမာရင္းနဲ႔ ...
ဘဝမာယာဘံုမွာ
ခဏတာလာဆံုရတဲ့
အမႈန္ေလးတမႈန္ဟာ
တုန္ .. ခါ .. ေဖ်ာ့ ... ေသြ႔ .. ဝါး
မင္းေလ .. ကိုယ့္ကို ေမ့သြားမွာပါ

(၇)
ညီမေလးေရ ...
မင္းအရိပ္ေလး မေပ်ာက္ဆံုးသြားခင္
ေနာက္ဆံုးစကား ဆုမြန္ေခြ်ခဲ့ပါတယ္ ..

ညခင္းနက္ျပာ
ခဏခ်ဥ္းလ်က္မွာပင္
လမင္းလက္ျဖာေဝပါေစ ...

လအထြက္မွာ
ျမရြက္ပဝါနဲ႔
ညစက္ရာမွာ
ေကာင္းစြာေမွးေပ်ာ္ႏိုင္ေသာသူ ျဖစ္ပါေစ ...

စည္ညင္းတို႔၏သံသာျဖင့္
မိုးေသာက္ယံအင္ခါမွာလည္း
ညင္သာစြာႏိုးထႏိုင္ပါေစ ...

ျဖစ္ေလရာ 'ခဏ' တိုင္းမွာလည္း
ဘဝသမိုင္းေကာင္းသူျဖစ္ပါေစ ....

ညီ မ ေလး ခ ရမ္း ျပာ ေရ ...


သတၱမဘံုစဥ္အလြမ္း ခရမ္းျပာစည္းနရီ ကဗ်ာကိုပဲ ျပန္လည္ခံစားေရးဖဲြ႔ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးသူမ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ...

ဟယ္ရီ

Read More...

Tuesday 16 June 2009

ေစတီယဖြားဖက္ေတာ္

ဦးပုညတို႔ ဖဲြ႔လိုက္ပံုမ်ားေတာ့ လက္ဖ်ားခါေလာက္ပါတယ္။ မွန္တာကိုမေျပာတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ဥေသွ်ာင္ပါပဲ။ အဲဒီေခတ္က မွန္ေတြက ႏိုင္ငံျခားက သေဘၤာနဲ႔ ဝင္ပါတယ္။ အဲဒီ "မွန္" ေတြကိုေရာင္းရင္ေတာင္ "မွား" လို႔ေခၚၿပီး ေရာင္းမယ္။ "မွန္" လို႔မ်ား ေယာင္လို႔ေျပာမိရင္ အာေခါင္ကို ဖဲ့လိုက္ပါဆုိၿပီး ေမာင္းခတ္ေက်ညာၿပီးေတာင္ ေျပာလိုက္ဦးမယ္ ဆုိပဲ ...
ေအာ္ .... ေစတီယမင္းနဲ႔ ဖြားဖက္ေတာ္ ဆုိေလာက္တဲ့သူေတြ ... ေအာက္က အလိမ္ဖဲြ႔ေတးထပ္ေလးကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ေစတီယဖြားဖက္ေတာ္
ေစတီယလက္ထက္က၊‎
ဖြားဖက္ေတာ္ရဲဗိုလ္၊‎
မဟုတ္မွသူဆိုတယ္၊‎
တကိုယ္လံုးမုသား၊‎
အလဲြမ်ား့ဘုရင့္ငယ္၊‎
အလိမ္တြင္ မင္းတရာ့ဖ်ား။‎

အမွားမ်ာ့း ဥေသွ်ာင္ငယ္၊‎
အေကာင္ေတာင္ ပိုင္စား၊‎
သေဘၤာပါ မွန္ကုန္မ်ားကို၊‎
မွားေခၚလို႔ေရာင္းေစ၊‎
မွန္ဆိုလွ်င္ အာကိုဖဲ့ေစဟု၊‎
ေမာင္းလွည့္မယ့္ လူစားပါေပ။‎

တမိုးေအာက္လူ႔ျပည္မွာ၊‎
သည္တေဖတပါးသာျဖင့္၊‎
မုသားေစာင္ျဖဴျခံဳ၊‎
ပိန္းပိတ္လို႔မႈန္၊‎
မ်က္လွည့္ႀကီး ဉာဏ္စံုတယ္၊‎
လွည့္စားပံုဆန္းေပငဲ့ေလး။ ။‎

(အလိမ္ဖဲြ႔)
စေလဦးပုည

Read More...

Saturday 13 June 2009

ကေဝ

မေတြ႔ၾကရင္၊ ေကာင္းသားထင္ခဲ့၊
တြယ္ရာမဲ့သည္၊ ကိုယ္ရဲ့ဝိညာဥ္၊
ေစာင္းႀကိဳးငင္ခုိက္၊ သံစဥ္မပီ၊
ပန္းခ်ီသမား၊ ေဝဝါးေဆးခ်က္၊
ေဘးထြက္လဲြေအာင္၊ စဲြေႏွာင္ညိႇဳ႕ယူ၊
သူ ကေဝလား၊ ေထြျပားစိတ္မွာ၊
အရိပ္ပါပဲ၊ လိပ္ျပာျဖတ္ယူ၊
နတ္မူဟန္သဲြ႔ ႏဲြ႔ေလသူ။ ။


"ကေဝ" သို႔ ....

ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ

Read More...

Wednesday 10 June 2009

မ်က္ဝန္းမွ ...

ၿပိဳမလို၊
ညိဳကာထစ္ခ်ဳန္း။

ေမွာင္ရီျပာ၊
ေတာင္ဆီမွာ မိုးေတြညိဳ႕ၿပီကြယ့္၊
ၿဖိဳးေစြလို႔ သက္ဆင္းကာ၊
မ်က္ဝန္းမွာ ရြာပါေစဖို႔၊
မာယာေတြ ဆင္ခဲ့သူရယ္၊
ျမင္လွည့္ပါအုန္း (ဦး) ။ ။

ေလာကအလွ အတြက္ ေရးေပးထားတဲ့ ေဒြးဆစ္ေလးျဖစ္ပါတယ္။

ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ...

ဟယ္ရီ

Read More...

Wednesday 20 May 2009

စြယ္ေတာ္ရိပ္သမိုင္း


အမွန္ေဝးခဲ့ေပမယ့္၊
ျပန္ေတြးတိုင္း ရင္ခုန္၊
ျမင္႐ံုနဲ႔ ရင္မွာေႏြး၊
အစဥ္အလာမေသးတဲ့ အမိစြယ္ေတာ္။

သင္ျမင္ဆရာေတြနဲ႔၊
အင္ဂ်င္နီယာ ပညာရပ္ကို၊
သင္ကာတတ္ဖို႔ အစထြင္ခဲ့ရာ၊
ဘဝတခြင္ ေႏွာင္းအတိတ္က၊
ေက်ာင္းရိပ္မွာေပ်ာ္။


ခဏခုိခဲ့အၿပီး၊
ဘဝဆုိတဲ့ခရီးႏွင္ရစဥ္၊
ရင္မွအစဥ္ နာက်င္စြာပဲ၊
စာသင္ရာ ေက်ာင္းေတာ္နဲ႔၊
အေပါင္းအေဖာ္တို႔ကို ခဲြခြာရေသာ္လည္း၊
အျမဲသာမေမ့အစဥ္အေတြးေပၚ၊
အေမ့ရင္ေသြးတေဖာ္ မ်က္ရည္ဝိုင္း။

အျဖစ္အပ်က္ေတြစံု၊
ႏွစ္ရက္ေတြကုန္လြန္လာေတာ့၊
ရဂံုမြန္ ေက်ာင္းေတာ္ရိပ္ဟာ၊
အိပ္မက္ပမာ သခၤါရလို၊
ျမင္လာသမွ် အကုန္အစင္ေျပာင္းခဲ့လည္း၊
အစဥ္ထာဝရ ပံုျပင္ေဟာင္းနဲ႔၊
ေက်ာင္းရဲ့ လကၡဏာ၊
မေႏွာင္းခဲ့ တသက္မွာ၊
လက္ျဖာလက္ျဖာလြင္၊
ဆက္ကာပင္ ရွင္သန္ဦးမွာပဲ၊
ထင္က်န္တုန္းပါ ကမၻာတည္မယ့္၊
ျမန္မာျပည္ရဲ့ တကယ္အေက်ာ္၊
မျပယ္ေနာ္အတိတ္လိႈင္းေတြနဲ႔၊
စြယ္ေတာ္ရိပ္သမိုင္း။

‎(ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာ ဖိုရမ္ႏွစ္ပတ္လည္ စာေစာင္အတြက္)‎

ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ

Read More...