မိုးဖဲြေလးေတြ ေစြလာလိမ့္မည္

ဒီကဗ်ာေလးက က်ေနာ္ ဘာသာျပန္ထားတဲ့ ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္ ... မူရင္းကဗ်ာက There Will Come Soft Rains ... ေရးဖဲြ႕သူက Sara Teasdale ပါ။ 1920 က ထုတ္ေဝတဲ့ သူ႕ရဲ႕ Flame and Shadow ကဗ်ာစာအုပ္ထဲကလုိ႕ ဆုိပါတယ္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ က်ေနာ္ အဂၤလိပ္ကဗ်ာေတြ သိပ္ဖတ္ေလ့မရွိပါဘူး ... ကဗ်ာဆုိတာက စကားလံုးအဓိကမို႕ မူရင္းဘာသာစကားက ကိုယ့္မိခင္ ဘာသာစကားမဟုတ္တဲ့အတြက္ အျပည့္အဝ ခံစားလုိ႕ မရႏိုင္တာေၾကာင့္ပါ ...

ဒီကဗ်ာကိုေတာ့ Facebook Group တခုျဖစ္တဲ့ Meet the Poetry Group က က်ေနာ့္မိတ္ေဆြႀကီး ကိုခြန္းခ်ိဳ
(Khun Cho) က ပို႔စ္တခုမွာ မိတ္ဆက္ေရးထားတာေလး ေတြ႕တာနဲ႕ ဖတ္ၾကည့္မိရင္း သေဘာက်သြားပါတယ္ ... 'There Will Come Soft Rains' ဆိုတဲ့ဝတၳဳတိုေလးထဲမွာ မ်က္ႏွာက်က္စက္႐ုပ္က အဲဒီကဗ်ာေလးကို အလိုအေလ်ာက္ ရြတ္ျပတဲ့ အေရးအသားတစ္ခု ကို သေဘာက်သြားမိလို႕ ဒီကဗ်ာေလးကို တင္ေပးတာလုိ႕ ဆိုပါတယ္ ... ဒါနဲ႕ ဘာသာျပန္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာလို႕ ဘာသာျပန္ၾကည့္ပါတယ္ ...
ဒီလို ဘာသာျပန္ၾကည့္ေတာ့ က်ေနာ္ေတြ႕ၾကံဳခဲ့တာေလးေတြကို အရင္းအတုိင္း ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္စိတ္ ေပၚလာတာနဲ႕ ေနာက္ဆံုး အေခ်ာသပ္ ကဗ်ာသက္သက္ကိုတင္မဟုတ္ဘဲ စေရးမိတဲ့ ပံုစံကေန စၿပီး အားလံုးကို ေဝငွတင္ျပလုိက္ပါတယ္ ....
အရင္ဆံုးေတာ့ ေမာ္ဒန္ပံုစံမ်ိဳးဆန္ဆန္ ဘာသာျပန္ရင္း ခ်ေရးလိုက္မိတာက ဒီလုိပါ ...

မိုးဖဲြေလးေတြက်လာလိမ့္မယ္

မိုးဖဲြေလးေတြက်လာလိမ့္မယ္၊ ေျမသင္းနံ႕ေလးေတြေရာေပါ့
့ပ်ံလႊားငွက္ေတြ က်ည္က်ည္က်ာက်ာျမည္ရင္း လွည့္လည္ဝဲပ်ံၾက၊
ေရအုိင္ထဲက ဖားငယ္ေတြလည္း ညအခါ ေတးသီၾကလိမ့္မယ္
မက္မန္းပင္႐ိုင္းေတြက ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အလင္းေအာက္
ေရာ္ဘင္ေတးဆိုငွက္ေလးေတြက မီးလွ်ံအေမႊးအေတာင္ေတြဝတ္႐ံုရင္း
သံဆူးႀကိဳးစည္း႐ိုးနိမ့္နိမ့္ေတြမွာ ေတးခ်င္းေတြ ညည္းေနၾကလိမ့္မယ္
သူတို႕ေတြ ဘယ္သူမွ စစ္ပဲြကို သိမွာမဟုတ္ၾကပါဘူး
ေနာက္ဆံုးေတာ့ စစ္ပဲြႀကီး ၿပီးသြားၿပီမွန္း ဘယ္သူမွလည္း ဂ႐ုစိုက္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး
ငွက္ေတြျဖစ္ျဖစ္ သစ္ပင္ေတြျဖစ္ျဖစ္
လူသားမ်ိဳးႏြယ္တခုလံုး အၿပီးသတ္ေခ်မႈန္းခံလိုက္ရၿပီမွန္းလည္း
ဘယ္သူမွ သတိထားမိၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး
ေႏြဦးပ်ိဳမဟာ အ႐ုဏ္ဦးမွာ ႏိုးထလာတဲ့အခါမွာလည္း
တို႕ေတြ မရွိေတာ့ၿပီမွန္း သိႏိုင္ခဲသားပါလားေလ .... ။ ။

ေခါင္းစဥ္ကိုေတာ့ ႐ိုး႐ိုးပဲ "မိုးဖဲြေလးေတြက်လာလိမ့္မယ္" ဆုိၿပီး ေပးလိုက္ပါတယ္ ... ဒါေပမဲ့ ဒီလိုေရးရတာ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ေပါ့ေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါနဲ႕ ကာရန္ပါေအာင္ ေရးမယ္ဆုိၿပီး စီေနရင္းနဲ႕ ေအာက္က ကဗ်ာပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္သြားပါတယ္ ...

မိုးဖဲြေလးေတြ ေစြလာစဥ္

မိုးဖဲြေလးေတြ၊ ေစြလာစဥ္၊ ေျမသင္းနံ႕ေတြယဥ္၊
ပ်ံလႊားခင္တုိ႕၊ က်ည္က်ာေတး၊ ပ်ံဝဲလွည့္လည္ေကၽြး။
ေရအိုင္ထဲက ဖားငယ္ေတြ၊ ညဥ့္ယံေတးသံေခၽြ၊
ျဖဴေဝေဖ်ာ့လ် ေကာင္းကင္ေအာက္၊ မက္မန္း႐ိုင္းေတြ ေပါက္။
ေျမလူးငွက္တုိ႕ မီးလွ်ံသြင္၊ ေမႊးေတာင္ဝတ္႐ံုဆင္၊
ဆူးျပင္စည္း႐ိုး နိမ့္နိမ့္ထက္၊ ေတးခ်င္းညည္းကာဆက္။
သူတို႕အားလံုး မသိေပ၊ စစ္ပဲြဆိုတာေလ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ေလ သည္စစ္ပဲြ၊ ၿပီးလည္း မႈမဲ့ပဲ။
ငွက္နဲ႕သစ္ပင္ သိမျမင္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္စဥ္၊
ၾကမၼာငင္လုိ႕ ေပ်ာက္ပ်က္သြား၊ သူတုိ႕ အေလးမထား။
ေႏြဦးပ်ိဳမ ႏိုးထစဥ္၊ အ႐ုဏ္ဦးနီလြင္။
တုိ႕မ်ိဳးစဥ္ဆက္ ကြယ္ေပ်ာက္ေဝး၊ သိျမင္ဖုိ႕ခက္ေသး။

ဒီတခါေတာ့ "မိုးဖဲြေလးေတြ ေစြလာစဥ္" ဆိုၿပီး ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္ပါတယ္။ တခါ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ပါတယ္။ ဒီတခါလည္း ကေလးကဗ်ာလို ျဖစ္ေနတာနဲ႕ သိပ္သေဘာမေတြ႕ပါဘူး ... ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ ဆုိေတာ့ မူရင္းကဗ်ာရဲ႕ အႏွစ္သာရ (main theme) က အလြန္ေလးနက္ေနလို႕ပါ ... ဒါနဲ႕ သူ႕မူရင္းကဗ်ာဖဲြ႕ပံုကို ျပန္ၾကည့္မိပါတယ္။ ဒီေတာ့ တပိုဒ္မွာ ႏွစ္ပါဒစီကို အခ်အညီ (rhyming couplet) ေရးထားတဲ့ ၁၂-ေၾကာင္းကဗ်ာ (12-line poem with six stanzas) ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕တာနဲ႕ ေဒြးဆစ္ပံုစံ အခ်ိဳးတဲြ ေျပာင္းေရးၾကည့္ေတာ့ ဒီလို ထြက္လာပါတယ္ ...

မိုးဖဲြေစြ၊ ေျမသင္းနံ႕က်ဲ။
ပ်ံလႊားေတြက်ည္က်ာျမည္ရင္း၊ လွည့္လည္ပ်ံဝဲ။
ေရအုိင္ဝယ္၊ ဖားငယ္တို႕ ညဥ့္ယံေတး။
မက္မန္း႐ိုင္းပင္ပ်ိဳတုိ႕၊ ျဖဴေဖ်ာ့စိုေကာင္းကင္ေအာက္၊ ေပါက္ၾကလိမ့္ေသး။
ေျမလူးငွက္ မီးလ်ံသြင္၊ ေမႊးေတာင္ဆင္ ဝတ္႐ံုေသြး။
ဆူးႀကိဳးျပင္စည္း႐ိုးနိမ့္မွာ၊ ေတးၿငိမ့္သီေႂကြး။
စစ္ပဲြေတြ၊ သူတုိ႕ေလ သိႏိုင္ခဲ။
ေနာက္ဆံုးမွာ၊ ေပ်ာက္ဆံုးကာ စစ္ရပ္စဲ၊ ေလးမူမိဘဲ။
လူ႕မ်ိဳးႏြယ္၊ တခုလံုးရယ္ အၿပီးသတ္၊ ပ်က္သုဥ္းရပ္စဲ။
ငွက္နဲ႕အပင္၊ ေတြးစိတ္ဝင္ ယွဥ္မမိ၊ သိမည္ဟုတ္ဘဲ။
ေႏြဦးပ်ိဳ၊ ႏိုးထႀကိဳ အ႐ုဏ္ေသြး။
တို႕မရွိၿပီ၊ ပ်ိဳ႕အသိဆီ ဉာဏ္ထင္လ်က္၊ ျမင္ရန္ခက္ေသး။

ဒါလည္း သိပ္စိတ္တိုင္းမက်ေသးဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္ ... ဒါနဲ႕ ေခါင္းစဥ္ မစဥ္းစားေတာ့ပါဘူး။ ဒီမွာေတာ့ အဓိကအားျဖင့္ စိတ္တုိင္းမက် ျဖစ္ေနတာက Rhythm ပါ ... Rhythm ကို မႀကိဳက္ဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္ ... ဒါနဲ႕ ပံုစံကို ဂ႐ုမစိုက္ ေတာ့ဘဲ လကၤာသြားနဲ႕ ေျပာင္းေရးၾကည့္လုိက္ပါတယ္ ...

မိုးဖဲြေလးေတြ ေစြလာလိမ့္မည္

မိုးဖဲြေလးေတြ၊ ေစြလာလိမ့္မည္၊
ေျမဆီသင္းနံ႕၊ ပ်ံ႕လိမ့္မည္ပင္၊
ငွက္လ်င္ပ်ံလႊား၊ ဝဲပ်ံသြားရင္း၊
ေတးသြားက်ည္က်ာ၊ ျမည္ပါလိမ့္ေသး၊
ဖားငယ္ေတးသီ၊ ေရအုိင္ဆီမွ၊
ညလည္ယံေနာ့၊ ေတးေက်ာ့သီငင္၊
မက္မန္းပင္႐ိုင္း၊ ျဖဴေဖ်ာ့ဆုိင္းလြင္၊
ေကာင္းကင္ေနာက္ခံ၊ ေပါက္လိမ့္မွန္သည္၊
မီးလွ်ံဆင္ေသြး၊ ေမႊးေတာင္လွထူး၊
ငွက္ေျမလူးတုိ႕၊ သံဆူးစည္း႐ိုး၊
နိမ့္မ်ိဳးထက္ဝယ္၊ ေတးသံသြယ္လ်၊
ဆိုပါၾကေသး၊ သူတုိ႕ေတြးဝယ္၊
စစ္ပဲြေဘးရန္၊ မသိျပန္တည့္၊
ဖန္ဖန္ဆင္ႏဲႊ၊ သည္စစ္ပဲြလည္း၊
မလဲြေသြေပ်ာက္၊ ေနာက္ဆံုးေရာက္ေသာ္၊
ၿပီးေပ်ာက္ေျပငင္၊ သိမျမင္တည့္၊
သစ္ပင္ ငွက္မ်ား၊ မႈမထားသည္၊
လူသားသိႂကြယ္၊ လူ႕မ်ိဳးႏြယ္ဇာတ္၊
ၿပီးျပတ္ေခ်မႈန္း၊ ပ်က္သုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္၊
စိတ္ဝယ္မွန္းဆ၊ မသိၾကေပ၊
ေႏြဦးပ်ိဳမ၊ အ႐ုဏ္ပ်၌၊
ႏိုးထခဲ့စဥ္၊ တုိ႔မ်ိဳးစဥ္ဆက္၊
ပ်က္ငင္ၿပိဳကဲြ၊ သုဥ္းျပတ္စဲေၾကာင္း၊
သူလည္းသိခဲေပလိမ့္မည္။ ။

အခုေနာက္ဆံုး လကၤာသြားနဲ႕ ေရးလုိက္တာကို က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ဘဝင္အက်ဆံုးမို႕ ဒီကဗ်ာကိုပဲ ေနာက္ဆံုးအတည္အျဖစ္ယူၿပီး တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ... မူရင္းကဗ်ာကိုပါ ဖတ္႐ႈခံစားႏိုင္ေအာင္ တဆက္တည္း တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ .... ဖတ္တဲ့သူေတြအေနနဲ႕ေတာ့ ဘယ္ဟာကို အႀကိဳက္ဆံုးလဲ မသိဘူးေပါ့ေနာ္ ... ဘယ္ဟာမွ မႀကိဳက္တာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါရဲ႕ ... :D

There Will Come Soft Rains (By Sara Teasdale)

There will come soft rains and the smell of the ground,
And swallows circling with their shimmering sound;
And frogs in the pools singing at night,
And wild plum trees in tremulous white;
Robins will wear their feathery fire,
Whistling their whims on a low fence-wire;
And not one will know of the war, not one
Will care at last when it is done.
Not one would mind, neither bird nor tree,
if mankind perished utterly;
And Spring herself, when she woke at dawn
Would scarcely know that we were gone.

က်ေနာ္ေလရွည္မိသမွ် သည္းခံဖတ္႐ႈေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ ...

ဟယ္ရီ