ေတးသီငွက္
မ်က္ရည္တစေသာ္မွ၊
လက္ေႂကြမက်ပါႏွင့္ ခင္။
ပင္ပန္းတာ မဆုိထား၊
မရႊင္မလန္းမ်ားပင္ မျမင္ခ်င္။
သူမရွိ သူမျမင္၊
ပူပင္တာ သူမသိ။
လမင္းသာ၊
ညခင္းျပာေတးအရိပ္နဲ႕၊
တေမွးမွိတ္ကြယ့္ သၪၨာလီမွာ၊
ညင္သာရည္ ေတးသီဆက္ဖုိ႕၊
အသက္ဝင္ ငွက္ပင္ျဖစ္ကာေပါ့၊
ထက္တခြင္ သံစဥ္မ်ားနဲ႕၊
ပ်ံသြားခ်င္မိ။ ။
ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီလြင္
ဟိုေန႕က ေရးထားတဲ့ ေတးထပ္ေလးက Face Book ေပၚကမဆုိင္တဲ့သူတေယာက္ကို တုိက္႐ိုက္တည့္တည့္ႀကီးထိသြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕ ... အဲဒါ အနာေပၚတုတ္က်ၿပီး လာတုိက္ခိုက္ေနလို႕ အိုးမလံု အံုပြင့္ၿပီး မသိသားဆုိးရြားလြန္းတဲ့ငနဲေလးအတြက္ ေလးခ်ိဳးႀကီးတပုဒ္ ထပ္ေရးလိုက္ပါတယ္ ... ဖတ္သာၾကည့္ၾကပါေတာ့ ခင္ဗ် ...
အသိပညာ မႂကြယ္မျပည့္ရွာေတာ့၊
ငတိခမ်ာ တကယ္မသိပါဘဲ၊
ျပည့္တန္ဆာလုိ ကေယာင္ကတမ္းနဲ႕၊
အေမွာင္ခန္းမွာ ေစ်းေပါင္က်ိဳးသလိုပ၊
အေတြးေၾကာင္တမ်ိဳးဆုိ ေျခာင္းေျမာင္းကာ၊
ေခြးေဟာင္ထိုးသလို ေစာင္းေျမာင္းလာ။
အေတြ႕အၾကံဳ မျပည့္စံုရွာသူမုိ႕၊
ေစ့စံုစြာ နင္ေလမတတ္ပါဘဲ၊
ဘဝင္ေလဟပ္ကာ ေစတနာရွင္ေယာင္နဲ႕၊
တြင္တြင္ေၾကာင္ အႂကြားပိုညာလို႕၊
စကားဆုိကာ အျပစ္ခ်ည္းျမင္တာက၊
စပ်စ္သီးခ်ဥ္တဲ့ ေျမေခြးလုိေပါ့၊
အရွည္မေတြးဘဲ ျငင္းခ်င္တာ၊
မင္းပညာ တထြာတမိုက္ငယ္နဲ႕
အတင္းဝင္ကာ ဗလာတုိက္လာေတာ့၊
မသာအမိႈက္ရယ္ သနားတာ။
စြာလိုက္သကြယ္ ဟားစရာ။
အရွက္မဝင္၊
မ်က္မျမင္ ဆင္စမ္းသလိုေပါ့၊
မျမင္မကန္းရယ္နဲ႕ မင့္ခမ်ာ၊
ဆင့္အဝွာ စမ္းကာမိရင္ျဖင့္၊
ပရမ္းပတာအသိနဲ႕ ဘဝင္ပိုကာ၊
ဆင္ဆုိတာ ငွက္ေပ်ာသီးပါလုိ႕၊
အေျပာႀကီးေျပာမွာ ျမင္ေယာင္ေသး၊
ေပါတီးေပါခ်ာ ဘဝင္ေကာင္ေလး။
သေဘာအေတြးဟာ မခိုင္ရွာေလေတာ့၊
ငေပါေလးခမ်ာ ငုိင္ကာေတြလုိ႕၊
မဆုိင္တာေတြ အူေဟာင္ေနရဲ႕၊
အူေၾကာင္ေၾကာင္ အေတြးမူးယုတ္နဲ႕၊
လဒူေကာင္ ေခြး႐ူးစုတ္ကိုျဖင့္၊
အေရးအထူးမလုပ္ပါ အဆင့္ခ်င္းကြာသမို႕၊
အသင့္လင္းစြာ ျပရင္းဆိုမယ္၊
လမင္းကို ေခြးမိုက္ေဟာင္လည္း၊
အေရးမစိုက္ေပါင္ အေရာင္မပ်က္ပါဘူး၊
ေျပာင္လ်က္သာ ထြန္းထိန္လင္းပါရဲ႕၊
အိမ္တြင္းမွာ အပါးက်ယ္တဲ့၊
(ဖားသူငယ္ သနားတယ္ကြယ္ ...)
အမွားႂကြယ္တဲ့အေတြးနဲ႕ ...
နားလည္ဟဲ့ေခြး။ ။
ဒါမ်ိဳးကို ကာလေပၚစာေထာင့္ေလးခ်ိဳးႀကီး လို႕ ေခၚပါတယ္ ... ႏွစ္ထပ္ေက်ာ့ ခ်ရပါတယ္ ...
သိပ္ေတာ့မၾကမ္းလွဘူး ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ ... :D
ဟယ္ရီလြင္
ခက္ေတာ့ခက္သားဗ်ာ ... စာေလးတအုပ္ဖတ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပညာရွင္လုိ႕ မရွက္မေၾကာက္ေျပာ ... ဒါေပမဲ့ အဲဒီထဲမွာ မပါတဲ့ဟာဆို ဘာမွမသိေတာ့ဘူး ... ဘယ္ေလာက္မ်ားလဲဆုိ ေလးခ်ိဳးငယ္ကို ေလးဆစ္လုိ႕ ေခၚမွန္းေတာင္ မသိတဲ့အထိ ... သိေအာင္ ေျပာျပျပန္ေတာ့လည္း လက္မခံခ်င္ ... ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အဟုတ္ႀကီးမွတ္ၿပီး ခံျငင္း ... ေနာက္ဆံုး မယွဥ္ႏုိင္မွန္းသိေတာ့ ရွက္ရမ္းရမ္းၿပီး ေတြ႕ကရာ ေလွ်ာက္ေျပာ ... ေလွ်ာက္ရမ္း ... ရိတိတိလာလုပ္ ... အဲ့လို ေရတြင္းထဲက ဖားကေလးေတြ Facebook မွာ အေတာ္ေတြ႕ရပါတယ္ ... အဲဒါနဲ႕ ဒီေတးထပ္ေလး ေရးလုိက္တာပါ ... ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး ...
ဖတ္ဖူးတာ စာတအုပ္၊
ကဗ်ာစုတ္နဲ႕ မာန္ထခ်င္၊
မသာ႐ုပ္နဲ႕ ဟန္လွျပင္၊
မွန္စြထင္ ေနသည့္ဖား၊
ေရတြင္းထဲ အဆာက်ယ္၊
ကမၻာနယ္ မသိရွာပါလား။
စာတမူးနဲ႕ ကဗ်ာ႐ူးျပန္၊
ျခာတူးလန္ ငႂကြား၊
ျပာကလူးညံ စကားေတြက၊
ႏွစ္ျပားမွ မတန္၊
ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ ဝင္ဝင္ေျပာေတာ့
တေသာေသာ ရယ္ရတာအမွန္။
ေငြတက်ပ္နဲ႕ သူေ႒းဟန္၊
အေတြးမမွန္ အရွက္မဲ့စြာနဲ႕
သူဟာတဲ့ ပညာရွင္
ဟားတုိက္ရယ္ခ်င္၊
ေခြးမိုက္က လမင္းေဟာင္ခ်င္၊
ျမဆင္းေရာင္စဥ္ ပိုလင္းသတဲ့ေလး။ ။
(ေသာက္ျမင္ကပ္ဘဲြ႕ - ေတးထပ္)
ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့ သူမ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ... ေဝဖန္ခ်င္လည္း အားမနာတမ္း ေဝဖန္သြားႏိုင္ပါတယ္ ...
ဟယ္ရီလြင္
