အမွ်ေဝပါသည္ မေမဓာဝီ - မုိင္ႏွစ္ေထာင္ မဇၩိမ လွမ္းခဲ့ရ ဗုဒၶဆီ (၅)

အမွ်ေဝပါသည္ မေမဓာဝီ
မုိင္ႏွစ္ေထာင္ မဇၩိမ လွမ္းခဲ့ရ ဗုဒၶဆီ (၅)

မေမေရ ...
က်ေနာ္ အလုပ္မ်ားေနလို႕ ဆက္မေရးျဖစ္ဘဲ ေနာက္က်သြားတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အခု ခရီးစဥ္အေၾကာင္း ဆက္ရမယ္ဆုိရင္ ... တေနဝင္ေပ်ာက္ တမိုးေသာက္လို႕ ေနာက္တေန႕ ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၄-ရက္ေန႕ မွာေတာ့ မနက္ ၅-နာရီခဲြေလာက္ မနက္စာ ၾကာဇံေက်ာ္စားၿပီး ရာဇၿဂိဳဟ္ ျမန္မာေက်ာင္းကေန ေဝဘာရေတာင္ကို ခပ္ေစာေစာပဲ မနက္ ၆-နာရီေလာက္မွာ ခရီးစထြက္ပါတယ္။ ေဝဘာရေတာင္က သိပ္မေဝးလွပါဘူး။ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ပဲ ေမာင္း႐ံုနဲ႕ ေတာင္ေျခကို ေရာက္ပါတယ္။



ေဝဘာရေတာင္ နံနက္ခင္း

ရာဇၿဂဳိဟ္ကို ပတ္လည္ဝိုင္းရံထားတဲ့ ေတာင္ ၅-လံုးထဲက တလံုးျဖစ္တဲ့ ေဝဘာရေတာင္ဟာ ျမင့္ပါတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္တက္ရင္ တနာရီေလာက္တက္ရတာမို႕ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြ အတြက္ အထမ္းသမားနဲ႕ တက္မွ အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္။ ေတာင္ေျခကို အေရာက္မွာေတာ့ အထမ္းသမား မရပါဘူး။ အထမ္းသမားလိုရင္ ႀကိဳေျပာရမယ္လို႔ အဲဒီေတာ့မွသိရပါတယ္။ နီလာခရီးသြားလုပ္ငန္းက ညကတည္းက ေျပာထားတယ္ ဆိုေပမဲ့ လူတိုင္းမသိလိုက္ရပါဘူး။ ဘယ္တုန္းက ဘယ္လိုေျပာလိုက္သလဲ ဆုိတာလည္း မသိပါဘူး။ ဒါနဲ႕ နီလာကို ျပႆနာရွာရျပန္တာပါပဲ။ မရရေအာင္ စီစဥ္ေပး ဆုိေတာ့မွ ဘာေတြလုပ္တယ္ေတာ့ မသိဘူး၊ က်ေနာ္တုိ႕ကေတာ့ ခိုက္ခိုက္တုန္ေအးတဲ့ ရာဇၿဂိဳဟ္ရဲ႕ မနက္ေစာေစာ ေလတဟူးဟူးတုိက္ေနတဲ့ ေဝဘာရေတာင္ေျခမွာ ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ ေစာင့္ဆုိင္းၿပီးမွ ကိုယ္ေရႊအထမ္းသမားေတြ ေရာက္လာပါတယ္။ အထမ္းက ေစာင္ပုခက္နဲ႕ လူႏွစ္ေယာက္ ထမ္းတာပါ။ က်ိဳက္ထီး႐ိုးတက္သလိုပါပဲ။ ႐ူပီး ငါးရာေလာက္ ေပးရပါတယ္။ ဗုဒၶဂါယာ ဘုရားဖူးသြားေတာ့မယ္ဆိုရင္ အဲဒီ ကုန္က်စားရိတ္ေတြလည္း ထည့္တြက္ၿပီး ေငြအလံုအေလာက္ ေဆာင္သြားဖို႕ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။ အကုန္စားရိတ္ၿငိမ္းလို႕ ေျပာထားေပမဲ့ ဒီစားရိတ္ေတြက ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေပးရတာပါ။ ေနာက္ၿပီး အေမႊးတိုင္၊ ဖေယာင္းတုိင္၊ ဆီမီး စတာေတြ ကပ္လွဴပူေဇာ္ခ်င္တယ္၊ ေရႊခ်ခ်င္တယ္ဆုိရင္လည္း အကုန္လံုး ျမန္မာျပည္ကေန အျပည့္အစံု ယူလာဖို႕ လိုပါလိမ့္မယ္။


ေဝဘာရေတာင္ အတက္

ဒါနဲ႕ မနက္ ၇-နာရီေလာက္ ေတာင္ေပၚစတက္ၾကပါတယ္။ တက္တက္ခ်င္းပဲ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ေတြ အထြတ္အျမတ္ထားၿပီး ေရခ်ိဳးၾကတဲ့ ေရပူစမ္းေလး ေတာင္ေျခအတက္နားမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘုရားရွင္လက္ထက္က “တေပါဒါျမစ္” ဆုိတာ အဲ့ဒီ ေရပူစမ္းေလးပဲလုိ႕ ဆုိပါတယ္။ ဗိမၼိသာရမင္း ေခါင္းေဆးမဂၤလာျပဳေလ့ရွိတဲ့ ျမစ္လုိ႕ အဆုိရွိပါတယ္။ တခါေတာ့ ဗိမၼိသာရမင္း ေခါင္းေဆးမဂၤလာျပဳဖို႕အလာမွာ ရဟန္းေတာ္ေတြ ေရခ်ိဳးေနၾကတာ မၿပီးႏိုင္လို႕ ေခါင္းေဆးမဂၤလာ မျပဳရဘဲ လွည့္ျပန္သြားရတာေၾကာင့္ ဒါကို ျမတ္စြာဘုရားသိေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြ ဒီမွာ ေရတခါခ်ိဳးၿပီးရင္ ဆယ့္ငါးရက္အတြင္း ေရထပ္မခ်ိဳးရဘူး လုိ႕ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ရပါသတဲ့။ အခုေတာ့ ေရာဂါေပ်ာက္တယ္ဆုိၿပီး ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ေတြ အေတာ္ မ်ားမ်ား ေရလာခ်ိဳးၾကပါတယ္။ သူတုိ႕ေတြကက ဇာတ္နိမ့္ ဇာတ္ျမင့္ ခဲြထားေတာ့ ဇာတ္ျမင့္ေတြက အထက္ပိုင္း သီးသန္႕ေနရာမွာ အခန္းနဲ႕ဘာနဲ႕ သားသားနားနား သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္း ေရခ်ိဳးၾကၿပီး သူတို႕ ေရခ်ိဳးထားတဲ့ ေရေတြက ေတာင္ေအာက္ပိုင္းကို ဆက္စီးလာၿပီး အဲဒီမွာ ကန္ေတြနဲ႕ ခံၿပီး ဇာတ္နိမ့္ေတြက ခ်ိဳးရရွာတာပါ။ ဇာတ္နိမ့္ေတြ ခ်ိဳးတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ ေရေတြက ညစ္ပတ္ၿပီး ရႊံ႕ဗြက္သာသာပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ အဲဒီ ေရ ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတြကိုပဲ လူမ်ားစု ျဖစ္တဲ့ ဇာတ္နိမ့္ေတြခမ်ာ ခ်ိဳးေနရသလို အဝတ္ေလးေတြလည္း အဲဒီမွာပဲ ေလွ်ာ္ေနရတာ ေတြ႕ေတာ့ က်ေနာ္ အေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ ဆိုးဝါးလြန္းတဲ့ ဇာတ္စံနစ္ဟာ အိႏၵိယမွာ ဒီလို ၂၁-ရာစုအထိ ရွင္သန္ေနဆဲပါ။


ေရပူစမ္း ဇာတ္ျမင့္ေရခ်ိဳးဆိပ္ (တေပါဒါျမစ္)

ဒါနဲ႕ပဲ ဆက္တက္ခဲ့ေတာ့ ေတာင္တဝက္သာသာေလာက္မွာ ရွင္မဟာကႆပ သီတင္းသံုးရာဂူ လို႕ဆုိတဲ့ ပိပၸလိဂူကို ဖူးေတြ႕ရပါတယ္။ ရွင္မဟာကႆပရဲ႕ လူဘဝအမည္ကို အစဲြျပဳၿပီး ေခၚတာပါ။ ေတာင္အတက္အဆင္းက ေလွကားထစ္ေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ လုပ္ထားပါတယ္။ အဲဒီကေန ဆက္တက္သြားတဲ့ လမ္းမွာ ဂ်ိန္းဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ ဘုရားေက်ာင္းကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒါၿပီးေတာ့ ပထမသဂၤါယနာတင္ရာ သတၱပဏၰိ လိုဏ္ဂူေတာ္ကို ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၈-နာရီေလာက္ ရွိပါၿပီ။ ရွင္မဟာကႆပ အမွဴးျပဳတဲ့ ရဟႏၱာငါးရာက ပိဋကတ္သံုးပံုကို စုေပါင္းရြတ္ဆို ႏႈတ္မွာသိုၿပီး ပထမဦးဆံုး သဂၤါယနာတင္ခဲ့တဲ့ ေဝဘာရေတာင္က လိုဏ္ဂူေတာ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စရည္းပင္ေပါက္ရာ လိုဏ္ဂူလုိ႕ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ ဒါနဲ႕ လိုဏ္ဂူေရွ႕ ေျမျပင္မွာ ျမန္မာေက်ာင္းဆရာေတာ္က သီလေပး၊ တရားနာ၊ ပရိတ္ေတာ္ေတြ စုေပါင္း ရြတ္ဆိုၾကၿပီး လိုဏ္ဂူထဲ ဝင္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ လိုဏ္ဂူက အေတာ္ေလး က်ဥ္းၿပီး ရွည္လ်ားပါတယ္။ အျမင့္က လူတရပ္ လြတ္႐ံုေလာက္ပါပဲ။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ေခါင္းငံု႕သြားရပါတယ္။ အထဲမွာေတာ့ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္တခ်ိဳ႕ ရွိပါတယ္။ ဂူနံရံမွာ ေရႊခ်တဲ့လူေတြလည္း ခ်ၾကပါတယ္။ ရဟႏၱာငါးရာလံုး ဝင္ၿပီး သဂၤါယနာတင္ဖို႕အတြက္ လိုဏ္ဂူက က်ဥ္းလြန္းတယ္လို႕ ယူဆတာေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ကို ေလွ်ာက္ၾကည့္ေတာ့ လိုဏ္ဂူေရွ႕ ေျမညီျပင္မွာ အဇာတသတ္မင္းက မ႑ပ္ ထုိးၿပီး သဂၤါယနာ တင္တာလုိ႕ ယူဆတယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ျမန္မာေက်ာင္းဆရာေတာ္ကေျပာပါတယ္။ ေျမညီျပင္က အခုအခါက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး က်ဥ္းေနပါၿပီ။ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားက ေျမၿပိဳရာမွာ ပါသြားၿပီလုိ႕ ယူဆရပါတယ္။


ရွင္မဟာကႆပေထရ္ သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့ရာ ပိပၸလိဂူ


ေတာင္ငါးလံုးခို ရာဇၿဂိဳဟ္


ေဝဘာရေတာင္အတက္လမ္း


ပထမသဂၤါယနာတင္ရာ သတၱပဏၰိ လိုဏ္ဂူေတာ္


လိုဏ္ဂူအဝင္ဝ


လိုဏ္ဂူတြင္း မီးပူေဇာ္ထားၾကပံု

ဒါနဲ႕ ေတာင္ေပၚက ျပန္ဆင္းလာၾကေတာ့ ၉-နာရီေလာက္မွာ ေတာင္ေအာက္ကို ျပန္ေရာက္ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာက္လွည္းဘီးရာကို သြားၾကည့္ၾကပါတယ္။ ေဝဘာရေတာင္နားက ပ႑ဝေတာင္ေျခမွာပါ။ ေရွးခတ္ ကုန္သည္ေတြ လွည္းအစီးမ်ားစြာနဲ႕ လွည့္လည္သြားလာ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားခဲ့ရာကေန ေက်ာက္သားျပင္ထက္မွာ ဘီးရာ ထင္ထင္ရွားရွား ထင္က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ေက်ာက္ျဖစ္ေနတဲ့လွည္းလမ္းေၾကာင္း ေက်ာက္လွည္းဘီးရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ဘဝ ေတာထြက္လာၿပီး တရားက်င့္ေနခိုက္မွာ ရာဇၿဂိဳဟ္မွာ ဆြမ္းခံၿပီး ဒီ ေတာင္ေျခက ေက်ာက္ဖ်ာေတြေပၚမွာ ဆြမ္းစားေလ့ရွိတယ္လို႕ ဆုိပါတယ္။ ဘယ္ေက်ာက္ဖ်ာလဲေတာ့ မသိႏိုင္ေတာ့ပါ။ ေက်ာက္ဖ်ာ တခ်ပ္ေပၚမွာ ဆြမ္းဘုဥ္းေပး ေနတဲ့ အေလာင္းေတာ္ရဲ႕ ပံုရိပ္ကို စိတ္ထဲကေနပဲ ရည္မွန္းၿပီး ကန္ေတာ့ခဲ့ရပါတယ္။


ေက်ာက္လွည္းဘီးရာ

အဲဒီကေနတခါ သမားေတာ္ဇီဝကရဲ႕ သရက္ဥယ်ာဥ္ (ဇီဝကအမၺဝန) ေက်ာင္းေတာ္ရာကုိ ဆက္သြားၾကပါတယ္။ ဆရာဇီဝကဟာ ပုဂိၢဳလ္ကို ၾကည္ညိဳတတ္ေသာအရာမွာ အသာဆံုးအျမတ္ဆံုး ဆုိတဲ့ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕တံဆိပ္ေတာ္ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာစတဲ့ ဂုဏ္ေက်းဇူး အထူးရွိတဲ့ရဟန္းကို ဂုဏ္ေက်းဇူးအေလ်ာက္ အထူးတလည္ ၾကည္ညိဳျမတ္ႏိုးတတ္ တာေၾကာင့္ 'ပုဂၢလ ပသႏၷ' ဘြဲ႕တံဆိပ္ရတယ္လုိ႕ ဆုိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သာသနာမွာ ပထမဆံုး သကၤန္းအလွဴ သမိုင္းထူ ခဲ့တဲ့၊ ဖခင္ကို သတ္မိၿပီး စားမဝင္၊ အိပ္မရနဲ႕ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ႀကီးစြာျဖစ္ၿပီး ေရာဂါရေနတဲ့ အဇာတသတ္မင္းကို ဗုဒၶထံေမွာက္ အျမန္ေရာက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ပုိ႕ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့သူလည္း ျဖစ္တဲ့ သမားေတာ္ႀကီး ဆရာဇီဝကရဲ႕ သရက္ဥယ်ာဥ္ ေက်ာင္းေတာ္ရာပါ။ ဒီေနရာမွာပဲ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ အဇာတသတ္မင္းကို သာသနာ့ဝန္ထမ္း ရဟန္းမ်ားရဲ႕ (လုပ္အားခလုိ႕ ေခၚဆိုႏိုင္တဲ့) ရဟန္းျဖစ္ရျခင္း အက်ိဳးရရွိပံုကို ရွင္းလင္းေဟာျပတဲ့ “သာမညဖလသုတၱန္” ကို တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႕မွာ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းေတာ္ဝင္းက အေတာ္ေလးက်ယ္ၿပီး ကားလမ္းက ေက်ာင္းေတာ္ဝင္းရဲ႕ အလယ္ေလာက္က ျဖတ္သြားတာမို႕ လက္ရွိအေျခအေနမွာေတာ့ ကားလမ္းရဲ႕ ဟုိဘက္သည္ဘက္ ႏွစ္ဘက္ခြၿပီး တည္ရွိေနပါတယ္။ ေက်ာင္းေတာ္ရာက ေအာက္ခံ ေဖာင္ေဒးရွင္းေတြ က်န္ပါေသးတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တုိင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့တဲ့ ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။


ဇီဝက သရက္ဥယ်ာဥ္ (ဇီဝကအမၺဝန) ေက်ာင္းေတာ္ရာ (လမ္းတဖက္ျခမ္း)



ဇီဝက သရက္ဥယ်ာဥ္ (ဇီဝကအမၺဝန) ေက်ာင္းေတာ္ရာ

ၿပီးေတာ့မွ ဗိမၼိသာရမင္းႀကီးကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားရာ အက်ဥ္းေထာင္ေနရာကို ဆက္သြားၾကပါတယ္။ ဖခင္ရင္းခ်ာ မညႇာတာဘဲ အာဏာစဲြမက္ လိုရမၼက္ေၾကာင့္ ရက္စက္သတ္ျဖတ္၊ အဇာတသတ္က ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ ဗိမၼိသာရမင္း အက်ဥ္းစံရာ အက်ဥ္းေထာင္လုိ႕ ရာဇၿဂိဳဟ္ျမန္မာေက်ာင္းမွာ ေရးထားပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဗိမၼိသာရမင္းႀကီးကို ခတ္ခဲ့တဲ့ ေျခထိပ္ေတြ႕ရတယ္လို႕ ဆုိပါတယ္။ ေတြ႕ရတဲ့ ေနရာကို အမွတ္အသားေလး လုပ္ထားပါတယ္။ အက်ဥ္းခ်ခဲ့တဲ့ ေနရာကေတာ့ ခ်ိဳင့္ကေလးလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီေနရာကေန ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လွ်င္ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္မွာရွိတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားေက်ာင္းေတာ္ရာကို လွမ္းၿပီး ဖူးျမင္ရပါတယ္။ သူ အင္မတန္ခ်စ္ရပါတဲ့ သားေတာ္ေလးဟာ ဆရာအတင္မွားၿပီး ရွင္ေဒဝဒတ္ရဲ႕ ေျမႇာက္ေပးမႈေၾကာင့္ အာဏာငမ္းဖမ္းၿပီး ဖခင္ကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်႐ံုမက ရက္စက္စြာႏွိပ္စက္ခဲ့တာမို႕ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ေျခဖဝါးကို ဓားနဲ႕ ခဲြ၊ ဆားသိပ္ခံရလို႕ ေဝဒနာ အျပင္းအထန္ခံစားေနရရွာတဲ့ မင္းဧကရာဇ္တျဖစ္လဲ အက်ဥ္းစံ ဗိမၼိသာရမင္းႀကီးကို စိတ္ထဲက ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္ေတြမွာ ဗိမၼိသာရမင္းႀကီးဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွိရာ ဂႏၶကုဋီတုိက္ေတာ္ဆီကို ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး ဘုရားရွင္ကို ရည္စူးဖူးေျမာ္ရင္း ခံစားေနတဲ့ ေဝဒနာသက္သာေၾကာင္းပဲ ေတာင္းဆုေခၽြမိေလမလား၊ အက်ဥ္းစံဘဝကပဲ လြတ္ေျမာက္ရာ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း ေတာင္းဆုေခၽြမိေလမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အရိယာေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္တဦးျဖစ္တာနဲ႕ အညီ စိတ္အတြင္းကေန တရားကိုသာ ႏွလံုးသြင္းၿပီး တရားေတာ္နဲ႕ သည္းခံ ေမြ႕ေလ်ာ္ေနမလား ဆိုတာကေတာ့ ဗိမၼိသာရ မင္းႀကီးသာလွ်င္ သိႏုိင္ပါလိမ့္မယ္ မေမေရ ... ရာဇၿဂိဳဟ္ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ ၾကည္ႏူးစရာ၊ ေၾကကဲြစရာ အတိတ္ဇာတ္ေၾကာင္းေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။


ဗိမၼိသာရမင္းႀကီးအား အက်ဥ္းခ်ထားရာ အက်ဥ္းေထာင္ေနရာ


ေျခထိပ္ေတြ႕ရာေနရာ


ဗိမၼိသာရအက်ဥ္းေထာင္မွ လွမ္းျမင္ရေသာ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္ရွိ ဂႏၶကုဋီတုိက္

စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရင္းနဲ႕ပဲ အက်ဥ္းတိုက္ေနရာေဟာင္းကေန ခြာခဲ့ၿပီး ဗိမၼိသာရမင္းႀကီးရဲ႕ ဘ႑ာေတာ္တိုက္ရွိရာ ေနရာဆီ ဆက္ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။ “ဆြန္ဘ႑ာ” (ေရႊတိုက္) လို႕ေခၚၾကပါတယ္။ ဗိမၼိသာရမင္းႀကီးက ေရႊ၊ ေငြ၊ ေက်ာက္သံပတၱျမား ေတြကို တစုတည္း သိမ္းဆည္းထားခဲ့သည့္ ဘ႑ာတိုက္ေဟာင္းေနရာျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးကိုထြင္းၿပီး အခန္းက်ယ္ႀကီးႏွစ္ခန္းဖဲြ႕ထားခဲ့တဲ့ ဘ႑ာတိုက္ႀကီးက ႀကီးက်ယ္ထည္ဝါလွေပမဲ့ အခုေတာ့လည္း သခၤါရသေဘာအရ ယိုယြင္း ပ်က္စီး ေနပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ အခန္းေတြကေတာ့ အေကာင္းအတုိင္း က်န္ပါေသးတယ္။ တံခါးႀကီးေတြ တပ္ဆင္ခဲ့တဲ့ တုိင္ႀကီးေတြ ထည့္ထားတာ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ တြင္းေပါက္ဝေတြ အေပါက္ဝမွာ က်န္ပါေသးတယ္။ အရင္ကဆို လံုျခံဳေရး အထူးတင္းၾကပ္ၿပီး အေစာင့္အၾကပ္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ေနရာ ျဖစ္မွာပါပဲ။


ဗိမၼိသာရမင္းႀကီး ဘ႑ာေတာ္တိုက္ (ဆြန္ဘ႑ာ)


ဘ႑ာေတာ္ထားရာ လက်္ာဘက္အခန္း


တံခါးတိုင္ တပ္ဆင္ရာတြင္း


ဘ႑ာေတာ္ထားရာ လက္ဝဲဘက္အခန္း


ဘ႑ာေတာ္ထားရာ လက္ဝဲဘက္အခန္းအတြင္းပိုင္း

ဆြန္ဘ႑ာကေန အဇာတသတ္မင္းႀကီးရဲ႕ ဓာတ္ေတာ္တိုက္ကို ဆက္သြားပါတယ္။ အဇာတသတ္မင္းႀကီးဟာလည္း မင္းပ်ိဳမင္းလြင္ လူငယ္ဘဝမွာ ငယ္ရြယ္သူတို႕ သဘာဝ အတုိင္း တန္ခိုးအျပေကာင္းတဲ့ ရွင္ေဒဝဒတ္ကို ဆရာ အတင္မွား ခဲ့လို႕ ဖခင္ကို သတ္မိတဲ့ ပိတုဃာတကကံႀကီးထိုက္သြားလို႕သာပါ ... ေနာက္ပိုင္းမွာ ဆရာဇီဝကရဲ႕ ေကာင္းမႈနဲ႕ ဘုရားရွင္ကို ဖူးေျမာ္ရၿပီး သာသနာေတာ္ကို အၾကည္ညိဳဆံုး အေထာက္ပံ့ဆံုး မင္း၊ ပထမသဂၤါယနာရဲ႕ ဒါယကာမင္း ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ပၪၥာနႏၱရိယကံႀကီးသာ မထိုက္ခဲ့ရင္ ဒီဘဝမွာတင္ အရိယာျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပါပဲ။ ဆရာအတင္မွားရင္ တသံသရာလံုး ေမွာက္တယ္ ဆုိတာ အဇာတသတ္မင္းက ျပေနပါတယ္။ အဇာတသတ္မင္းက ဗုဒၶရဲ႕ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ ေတြကို တစုတစည္းထဲ စုေပါင္းၿပီး သိမ္းဆည္းထားခဲ့တဲ့ ဓာတ္ေတာ္တုိက္ေဟာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ “မဏိယာမတ္” လုိ႕ အခု ေခၚၾကပါတယ္။


အဇာတသတ္မင္းႀကီး ဓာတ္ေတာ္တိုက္


ဓာတ္ေတာ္တုိက္ျမင္ကြင္း


ဓာတ္ေတာ္တြင္း

ဓာတ္ေတာ္တိုက္ေဟာင္းကို ၾကည့္႐ႈဖူးေျမာ္ဖူး ရာဇၿဂိဳဟ္ျမန္မာေက်ာင္းကို ျပန္ထြက္ခဲ့ၾကေတာ့ မနက္ ၁၁-နာရီခဲြေနပါၿပီ။ ေက်ာင္းကို ေန႕လည္ ၁၂-နာရီေလာက္ ျပန္ေရာက္ၿပီး ေက်ာင္းက စီစဥ္ေပးထားတဲ့ ငါးဟင္းရယ္၊ အစိမ္းေၾကာ္ရယ္နဲ႕ ေန႕လည္စာ စားၾကပါတယ္။ ငါးဟင္းကေတာ့ က်ေနာ္ သိပ္မႀကိဳက္လွပါဘူး။

ေန႕လည္စာစားၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလုိပဲ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းေတာ္ရာေဟာင္းျဖစ္တဲ့ ဥယ်ာဥ္ဆီကို ထြက္ခြာခဲ့ၾကတာ ေန႕လည္ ၁-နာရီေလာက္မွာ ေရာက္ပါတယ္။ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းေတာ္ဟာ ဗိမၼိသာရမင္းက ျမတ္စြာဘုရားအမွဴးျပဳတဲ့ ရဟန္း သံဃာေတာ္ေတြကို သာသနာမွာ ပထမဦးဆံုး လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ေက်ာင္းျဖစ္တဲ့အျပင္ ပထမ မဟာသႏၷိပါတ အစည္းအေဝး (သံဃာစံုညီအစည္းအေဝး)ႀကီး က်င္းပၿပီး လက္ယာေတာ္ရံ နဲ႕ လက္ဝဲေတာ္ရံ အဂၢသာဝကႏွစ္ပါးကို ခန္႕အပ္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းေတာ္လည္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ သာသနာသမုိင္းအတြက္ အထူးအေရးပါတဲ့ ေနရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေတာ္ရာေဟာင္းကို ခုထိ ရွာလို႕ မေတြ႕ေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ဝင္းအတြင္းမွာရွိတဲ့ ကာလႏၵက (ရွဥ့္နက္)ေရကန္၊ အဂၢသာဝကႏွစ္ပါးကိုး ခန္႕အပ္ ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ေနရာ (ပထမ မဟာသႏၷိပါတ အစည္းအေဝး က်င္းပတဲ့ေနရာ)ေတြကို ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳရပါတယ္။ ၾသဝါဒပါတိေမာက္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကာလႏၵက ရွဥ့္နက္ေရကန္ကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီးက ေရကန္နားမွာ အိပ္ေပ်ာ္ ေနတုန္း ေႁမြတေကာင္က ေပါက္သတ္မလို႕ အလာမွာ ႐ုကၡစိုးက ရွဥ့္နက္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဘုရင္ႀကီးကို အသံေပး ေအာ္ျမည္ၿပီး ႏိႈးလုိ႕ အခ်ိန္မီႏိုးလာၿပီး ေပါက္သတ္မယ့္ေႁမြကို သတ္လုိက္ႏိုင္တာေၾကာင့္ အသက္ခ်မ္းသာရာ ရသြားတယ္ လုိ႕ ဆုိပါတယ္။ ဒါနဲ႕ အဲဒီေရကန္နဲ႕ ရွဥ့္နက္ေတြကို ေဘးမဲ့ေပးထားခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ ဒ႑ာရီေလးရွိပါတယ္။ အခုေတာ့ ရွဥ့္နက္ေတြ မေတြ႕ေတာ့ပါဘူး။ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းေတာ္ဟာ ျမတ္စြာဘုရား ဒုတိယ၊ တတိယ၊ စတုတၳ၊ သတၱရသမ (၁၇-ႀကိမ္ေျမာက္) နဲ႕ ဝိသတိမ (အႀကိမ္-၂၀ ေျမာက္) ဝါေတြ ဆုိခဲ့တဲ့ .. ငါးဝါတိုင္တုိင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အလွမင္ အလွျပင္တဲ့ အလွဘုရင္မ ေခမာမိဘုရားကို အကၽြတ္တရားရေအာင္ တရားေဟာ ေခ်ခၽြတ္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။


ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းေတာ္ဝင္း


ပထမ မဟာသႏၷိပါတ အစည္းအေဝးႀကီး က်င္းပရာေနရာ


ကာလႏၵက (ရွဥ့္နက္)ေရကန္

ေန႕လည္ ၂-နာရီခဲြေလာက္မွာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းေတာ္ကေန ထြက္ၿပီး မဟာယနဝါဒကို ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ နာဂအဇၨဳန တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ နာလႏၵာတကၠသိုလ္ေဟာင္းေနရာကိုသြားၾကပါတယ္။ ေအဒီ ၂-ရာစုမွာ ကမၻာ့ဗုဒၶဘာသာ တကၠသိုလ္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းေဆာင္ေပါင္း ၁၈၀-ရွိပါတယ္။ သဒၵါက်မ္း၊ အလကၤာက်မ္း၊ တကၠေဗဒ၊ ေဆးပညာနဲ႕ ေဗဒင္၊ လကၡဏာေတြကို သင္ၾကားပို႕ခ်ေပးခဲ့တယ္လုိ႕ ဆုိပါတယ္။ ေထရဝါဒ၊ မဟာယန၊ ဟိနာယန မခဲြျခားဘဲ ဘယ္ဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္းမဆို ပညာသင္ၾကားလုိ႕ရပါတယ္။ မင္းအဆက္ဆက္ ေထာက္ပံ့ခဲ့ တာေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္း တေထာင္ေလာက္ တည္တံ့ခဲ့ၿပီး ေအဒီ ၁၂-ရာစု အကုန္မွာေတာ့ အာဖဂန္နစၥတန္ေတာင္ပိုင္းက မူဆလင္စစ္သူႀကီး မိုဟာမက္ ဘင္ဘက္ခ္တီးယား ခီလ္ဂ်ီ (Mohhamad bin Bakhtiyar Khilji) က မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီးသြားတာ ခံလုိက္ရလို႕ ပ်က္စီးခဲ့ရပါတယ္။ နာလႏၵာၿမိဳ႕ဟာ လက္ယာေတာ္ရံ အဂၢသာဝႀကီး ဓမၼေသနာပတိ ျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ ရွင္သာရိပုတၱရာရဲ႕ ဇာတိလည္းျဖစ္ၿပီး ဒီမွာရွိတဲ့ မယ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ တုိက္ခန္းမွာပဲ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူခါနီးအထိ မယ္ေတာ္ႀကီး သာရီပုေဏၰးမႀကီးဟာ ျဗဟၼဏအယူဝါဒီ အျဖစ္နဲ႕ပဲ ရိွေသးတာမို႕ မယ္ေတာ္ႀကီးကို ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္လာေအာင္ တရားျပၿပီး ေမြးေက်းဇူးဆပ္ဖို႕ ဇာတိကို ျပန္လာၿပီး ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာမွ မယ္ေတာ္ႀကီးကို ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္လာေအာင္ တရားျပႏုိင္ခဲ့တာပါပဲ။ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္ရာေနရာမွာ အေသာကမင္းႀကီး တည္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ေစတီေဟာင္းရွိပါတယ္။

နာလႏၵာတကၠသိုလ္ေရွ႕မွာေတာ့ ေစ်းတန္းေလးရွိပါတယ္။ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြ စားစရာေတြ ဝယ္လို႕ရပါတယ္။ ရဲရဲတင္းတင္း အားမနာတမ္း ေစ်းဆစ္ဖုိ႕ေတာ့ မေမ့ပါနဲ႕။

နာလႏၵာတကၠသိုလ္ေဟာင္းကေန ညေန ေလးနာရီေလာက္ ထြက္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာေက်ာင္းျပန္ေရာက္ၾကေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး၊ ခဏ နားၿပီး ညေန ေျခာက္နာရီေလာက္ ဘဲဥခ်ဥ္ရည္ဟင္းနဲ႕ ညစာစားၾကပါတယ္။ ဟင္းေတြကေတာ့ ဆားအလြန္ေပါ့လုိ႕ က်ေနာ့္အေနနဲ႕ သိပ္အရသာ မေတြ႕လွပါဘူး။

ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေန႕ ခရီးဆက္ရမွာမို႕ ပစၥည္းေတြသိမ္းဆည္းထုပ္ပိုးရပါတယ္။ Luggage ျပန္လည္ျဖန္႔ေဝမႈေတြကေတာ့ ညံ့ခ်က္က ကမ္းကုန္ပါပဲ။ အခန္းဝအေရာက္ ပစၥည္းေတြ ပို႔ေပးမယ္ဆုိၿပီး ရန္ကုန္မွာတုန္းက ေျပာထားေပမဲ့ ခရီးအစအဆံုး တခါမွ ပို႔မေပးပါဘူး။ သူတုိ႕ စုပံုခ်ထားတဲ့ေနရာကေန အခန္းကုိေရာက္ေအာင္ ကိုယ့္ပစၥည္းကိုယ္ သယ္ၾကရပါတယ္။ က်ေနာ္ ျပသနာရွာႏုိင္လြန္းလို႕ က်ေနာ္တုိ႕ ပစၥည္းေတြကိုေတာ့ အခန္းဝအထိ လုိက္ပို႕ေပးပါတယ္။ က်န္တဲ့လူေတြ ကေတာ့ ဘာမွမေျပာဘဲ သူတုိ႕ဟာသူတုိ႕ သယ္ၾကပါတယ္။

ဆုိးတာက ခရီးစဥ္တေလွ်ာက္လံုးမွာ professional guide လံုးဝ မပါတာပါပဲ။ အဲဒီ ပိုင္ရွင္ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးနဲ႕ ေနာက္ထပ္ အကူအမ်ိဳးသမီးတေယာက္ပဲ ပါလာၿပီး ဘာမွ မရွင္းျပသေလာက္ပါပဲ။ ေရာက္ရာေက်ာင္းက သံဃာေတာ္ေတြ ပင့္လာၿပီး သံဃာေတာ္ေတြ ရွင္းျပတာနဲ႕ပဲ ေရာခ်လိုက္တာပါ။ ရာဇၿဂိဳဟ္ ျမန္မာေက်ာင္း ေရွ႕တည့္တည့္မွာတင္ အဇာတသတ္မင္းရဲ႕ ခံတပ္ၿမိဳ႕သစ္ေနရာရွိပါတယ္၊ ကားလမ္းပဲျခားပါတယ္၊ အဲဒါကို ဒီလိုရွိပါတယ္ရယ္လုိ႕ လံုးဝ တခြန္းမွ မေျပာပါဘူး။ က်ေနာ္ ေက်ာင္းက သံဃာေတြကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေလွ်ာက္ေမးလုိ႕ သိရတာပါ။ ၿမိဳ႕သစ္ေနရာထဲမွာ ေစတီေလး တခ်ိဳ႕ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျခံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းေတြ၊ လူအညစ္အေၾကးေတြနဲ႕ ညစ္ပတ္ေနလို႕ သြားေတာ့ မဖူးခဲ့ ေတာ့ပါဘူး။


ရာဇၿဂိဳဟ္ညေနဆည္းဆာ


အဇာတသတ္မင္းၿမိဳ႕သစ္ေနရာ


ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕တြင္း

လက္ဝဲေတာ္ရံ အဂၢသာဝကႀကီးျဖစ္တဲ့ ရွင္မဟာေမာဂၢလန္ကို ခိုးသားငါးရာ ႐ိုက္ႏွက္လို႕ ပရိနိဗၺာန္ျပဳခဲ့ရာ ေက်ာက္ဖ်ာနက္ႀကီး (ကာဠသိလာ) လည္း ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ေဟာင္း ေတာင္ဘက္အထြက္ ကားလမ္းရဲ႕ လက္ဝဲဘက္ ေတာင္ေျခနားမွာ ရွိတယ္လုိ႕ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီကိုေတာ့ မေရာက္ခဲ့ပါဘူး။ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က မဂဓတုိင္း၊ မင္းေနျပည္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရာဇၿဂိဳဟ္တဝိုက္မွာ အမွတ္တရအျဖစ္အပ်က္ေတြ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ေနရာေတြက အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိတာမုိ႕ အကုန္လံုးကို ဒီလို ႏွစ္ပတ္ခရီးစဥ္အတြင္းမွာ ေရာက္ေအာင္ သြားဖို႕ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး မေမေရ ... ေအးေအးေဆးေဆး အခ်ိန္ယူၿပီး ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႕ကိုယ္ တလတန္သည္၊ ႏွစ္လတန္သည္ ေနၿပီး သြားမွပဲ ႏွံ႕ေအာင္ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္ေန႕ခရီးစဥ္အေၾကာင္း ဆက္ပါဦးမယ္ ...

ဟယ္ရီလြင္