စြယ္ေတာ္ရိပ္သမိုင္း

အမွန္ေဝးခဲ့ေပမယ့္၊
ျပန္ေတြးတိုင္း ရင္ခုန္၊
ျမင္႐ံုနဲ႔ ရင္မွာေႏြး၊
အစဥ္အလာမေသးတဲ့ အမိစြယ္ေတာ္။

သင္ျမင္ဆရာေတြနဲ႔၊
အင္ဂ်င္နီယာ ပညာရပ္ကို၊
သင္ကာတတ္ဖို႔ အစထြင္ခဲ့ရာ၊
ဘဝတခြင္ ေႏွာင္းအတိတ္က၊
ေက်ာင္းရိပ္မွာေပ်ာ္။


ခဏခုိခဲ့အၿပီး၊
ဘဝဆုိတဲ့ခရီးႏွင္ရစဥ္၊
ရင္မွအစဥ္ နာက်င္စြာပဲ၊
စာသင္ရာ ေက်ာင္းေတာ္နဲ႔၊
အေပါင္းအေဖာ္တို႔ကို ခဲြခြာရေသာ္လည္း၊
အျမဲသာမေမ့အစဥ္အေတြးေပၚ၊
အေမ့ရင္ေသြးတေဖာ္ မ်က္ရည္ဝိုင္း။

အျဖစ္အပ်က္ေတြစံု၊
ႏွစ္ရက္ေတြကုန္လြန္လာေတာ့၊
ရဂံုမြန္ ေက်ာင္းေတာ္ရိပ္ဟာ၊
အိပ္မက္ပမာ သခၤါရလို၊
ျမင္လာသမွ် အကုန္အစင္ေျပာင္းခဲ့လည္း၊
အစဥ္ထာဝရ ပံုျပင္ေဟာင္းနဲ႔၊
ေက်ာင္းရဲ့ လကၡဏာ၊
မေႏွာင္းခဲ့ တသက္မွာ၊
လက္ျဖာလက္ျဖာလြင္၊
ဆက္ကာပင္ ရွင္သန္ဦးမွာပဲ၊
ထင္က်န္တုန္းပါ ကမၻာတည္မယ့္၊
ျမန္မာျပည္ရဲ့ တကယ္အေက်ာ္၊
မျပယ္ေနာ္အတိတ္လိႈင္းေတြနဲ႔၊
စြယ္ေတာ္ရိပ္သမိုင္း။

‎(ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာ ဖိုရမ္ႏွစ္ပတ္လည္ စာေစာင္အတြက္)‎

ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ