Saturday 30 October 2010

ရာဇဓာတုကလ်ာ ဖဲြ႕သီခဲ့ေသာ “ကလ်ာေရႊညီ” ခ်ီ - ရတုပိုဒ္စံု

သကၠရာဇ္ ၉၆၅-ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလရဲ႕ ေန႔တေန႔ ... ရတုဘုရင္ရဲ႕ အသည္းႏွလံုးေတြ ေႂကြျပဳန္းရတဲ့ေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔မွာ ဟံသာဝတီ ဆင္ျဖဴမ်ားရွင္ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားႀကီးနဲ႕ ရာဇေဒဝီဘြဲ႔ခံ တပယင္းစတုဂါမဏိ သမီးရွင္ေထြးလွ တို႔ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ သမီးေတာ္၊ ေကတုမတီ ေတာင္ငူ မဟာဥပရာဇာ ျဖစ္တဲ့ ရတုဘုရင္လို႔လည္း တင္စားေခၚဆိုၾကတဲ့ နတ္သွ်င္ေနာင္ ရဲ႕ သည္းဦးသခင္ ၾကင္ယာေတာ္ မိဘုရား၊ အလွဘုရင္မ ရာဇဓာတုကလ်ာစုဘုရားဟာ သက္ေတာ္ ၄၃-ႏွစ္ အရြယ္မွာ နတ္ရြာစံခဲ့ပါတယ္။

ရာဇဓာတုကလ်ာထိပ္ထားကို ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၉၂၁-ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လဆန္း ၁၄-ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႕မွာ ဖြားျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္ေတာ္ႀကီး ဇင္းမယ္ဘုရင္ ေနာ္ရထာေစာ နဲ႔ ေမာင္ေတာ္ငယ္ သိဃၤဒတၱတို႔ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဇင္းမယ္ဘုရင့္ႏွမေတာ္ လုိ႔လည္း ေခၚၾကပါတယ္။

ဟံသာဝတီဆင္ျဖဴမ်ားရွင္ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားႀကီးဟာ ဟံသာဝတီၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးတြင္ မဟာေစတီေတာ္ႀကီးကို တည္ေတာ္မူေနတဲ့အခုိက္ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ေတြကို ဘုရားမွာဌာပနာတဲ့ေန႔မွာပဲ ရာဇဓာတုကလ်ာမင္းသမီးကို ဖြားျမင္ေတာ္မူတဲ့အတြက္ ဒါကို အစဲြျပဳၿပီး ရာဇဓာတုကလ်ာ လို႕တြင္ခဲ့ေစပါတယ္ (မင္းမ်ားႏွင့္သာ ထုိက္တန္ ေသာ လကၡဏာ႐ုပ္ရည္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ သၼီးေတာ္ျဖစ္၍ ရာဇဓာတုကလ်ာ ေခၚသည္ လို႔လည္း တခ်ိဳ႕ ပညာရွိမ်ားက ဆုိၾကပါတယ္)။

ဓာတုကလ်ာထိပ္ထားကိုယ္ေတာ္တိုင္ တည္ထားခဲ့တဲ့ “ေမွ်ာ္ေတာ္ေရာက္” ဘုရားဟာလည္း အခုထိတိုင္ ပဲခူးၿမိဳ႕ရဲ႕ အေနာက္ေတာလို႔ ေခၚၾကတဲ့ အရပ္၊ မဟာေစတီေတာ္ႀကီးနဲ႕ ေရႊကူေလးေစတီေတာ္တို႔ အၾကားမွာ တည္ရွိေနေသး သလို ရာဇဓာတုကလ်ာ သံုးစဲြခဲ့တဲ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္လို႕ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္ကိုလည္း ေရႊေမာ္ေဓာေစတီေတာ္ရဲ႕ ျပတုိက္မွာ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။

သခင္မ ဓာတုကလ်ာ နတ္ရြာစံလြန္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ မွီေတာ္မူခဲ့တဲ့ အံုးဝန္းေအာက္ကေန ပုရပိုက္တဆူ ထြက္လာ ပါတယ္။ အဲဒီ ပုရပိုက္ထဲမွာေတာ့ ရာဇဓာတုကလ်ာထိပ္ထားကုိယ္ေတာ္တိုင္ တင္သ, ခဲ့ရွာတဲ့ “ကလ်ာေရႊညီ” ခ်ီ ပိုဒ္စံု ရတု တပိုဒ္ကို ေတြ႕ရွိၾကရပါတယ္။

ရာဇဓာတုကလ်ာ ဖဲြ႕သီခဲ့ေသာ “ကလ်ာေရႊညီ” ခ်ီ - ရတုပိုဒ္စံု

(၁) ကလ်ာေရႊညီ။ ။ နန္းေကသီသုိ႔၊ ဦးခ်ီလက္စံု၊ ရွိပဒံုျဖင့္၊ ခုိလံႈဖ်ဖ်၊ ခစားၾက၍၊ ဂီတသံေအး၊ ၿငိမ္ေလးညင္းတဲြ႔၊ နန္းဟန္ဖဲြ႔၍၊ ‎ကႏဲြ႔ကယ၊ ေျဖေဖ်ာ္ၾကလည္း၊ ေသာကကိန္းေအာင္း၊ ပူလက္ေဟာင္းေၾကာင့္၊ ေပ်ာ္ေၾကာင္းမထင္၊ ပူေႂကြးတင္၍၊ ‎မရႊင္လ်က္ႏွင့္၊ ရႊင္ေယာင္က်င့္သည္။ ။ ခုျဖင့္ေျဖခက္သည္တကား။‎

(၂) ျမလႊာေဝစီ။ ။ ေႏြခဋီဝယ္၊ ေရႊဖီသင္းပ်ံ႕၊ ႏွင္းရနံ႔ႏွင့္၊ ခင္းညံ့ေျမဇာ၊ ေလညင္းလာက၊ ေရႊမာလာငံု၊ ပန္းဝတ္မံႈတုိ႔၊ ‎ေႂကြတံုသက္ဆင္း၊ ကိုက္ငံုကင္းႏွင့္၊ အင္ၾကင္းျဖဴနီ၊ ႐ိုးတံခ်ီလ်က္၊ သံညီဥၾသ၊ ႏႈတ္ခ်ိဳေႏွာ၍၊ ေတာင္ေတာသာခြင့္၊ ‎ရာသီဖြင့္သည္။ ။ ႏုရင့္ေႏြစက္လည္တကား။

(၃) မဟာေစတီ။ ။ ေမြသရီ၏၊ ေျမညီခင္းျပန္႔၊ တလင္းသန္႔ဝယ္၊ ႏွင္းပန္းတပဲ၊ ဝတ္ျဖဴလဲႏွင့္၊ နန္းထဲနန္းေလ့၊ သီမေဝွ႔ဘဲ၊ ‎ခ်မ္းေျမ့စိတ္ၾကည္၊ ပီတိရည္ျဖင့္၊ ခိုင္တည္ႏွလံုး၊ တေျဖာင့္သံုး၍၊ ေႏွာင္ထံုးေကမင္၊ ေလ်ာ့ေျဖခ်င္လည္း၊ ‎နတ္သွ်င္သူ႔ေၾကာင့္၊ တေရးေမွာင့္ငဲ့၊ မေျဖာင့္ပ်ံ႕လြင့္၊ ေႏွာင္ႀကိဳးဝင့္သည္။ ။ လုလင့္ေငြမ်က္ရည္တကား။

တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒီရတုဟာ လယ္တီပ႑ိတ ဦးေမာင္ႀကီး ေရးတာလို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းမြန္လွတဲ့ ရတု တပုဒ္မို႔ မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။


ဖတ္႐ႈခံစား အားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ

Read More...

Tuesday 19 October 2010

လင္းျပာရိပ္ဆမ္း

“လင္းျပာလရိပ္ဆမ္း ...” တဲ့ ... လွလိုက္တဲ့စကားလံုးေလး ... ေအးေမြ႕ (ေအးသိမ္ေမြ႕) ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ရဲ႕ အဆံုးသတ္ေလးပါ ... အဲဒါေလးကို ဖတ္မိေတာ့ ဒီစကားလံုးေလး က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာ ခိုဝင္ေနပါေတာ့တယ္ ... ဒါကပဲ လင္းျပာရိပ္ဆမ္းကို ဖဲြ႔မိေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားပါ ...

လင္းျပာရိပ္ဆမ္း

လင္းျပာရိပ္ဆမ္း၊
ၾကာႏႈတ္ခမ္းမွာ၊
အနမ္းပြင့္ေႂကြ ေကာက္ဖူးသည္။

လင္းျပာရိပ္ဆမ္း၊
အိပ္မက္လမ္းမွာ၊
ျမစမ္းေရသစ္ ေသာက္ဖူးသည္။

လင္းျပာရိပ္ဆမ္း၊
တိမ္ယကၠန္းထက္၊
ၾကယ္ပန္းႏုႏု သီဖူးသည္။

လင္းျပာရိပ္ဆမ္း၊
ပိုးမွ်င္တန္းမွာ၊
ေငြငန္းႀကိဳးယွက္ ခ်ည္ဖူးသည္။

လင္းျပာရိပ္ဆမ္း၊
အတိတ္လြမ္းဝယ္၊
ဆိပ္ကမ္းမဲ့ေလွ ရြက္လႊင့္ၿပီ။ ။

ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ....

ဟယ္ရီ

Read More...

Wednesday 13 October 2010

လမ္းေပ်ာက္သြားတဲ့ဒ႑ာရီ

က်ေနာ္ အိပ္မက္ဒ႑ာရီထဲမွာ လမ္းေပ်ာက္ေနတုန္း ဖတ္မိခဲ့ၿပီး ရင္ကို အခုတုိင္ စူးရွထိခိုက္ေနဆဲ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ကို ျပန္လည္မွ်ေဝပါရေစ ... ေကာင္းစံ (ခင္ေကာင္းစံ) ေရးထားတဲ့ ဒီကဗ်ာေလးက က်ေနာ့္ရင္ထဲ အခုထိ စဲြေနတုန္းပါပဲ ... အထူးသျဖင့္ေတာ့ ေနာက္ဆံုး အခ်ပိုဒ္ေလး သံုးပိုဒ္ရဲ႕ စကားလံုးေလးေတြပါ ... သူကေတာ့ ကဗ်ာမဟုတ္ပါဘူးလို႔ ဘယ္လိုပဲေျပာေပမဲ့ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ႕ ကဗ်ာေလးတပုဒ္လုိ႔ပဲ မွတ္ယူထားပါတယ္။
"ႏွင္းဆီအိပ္မက္" မက္ခဲ့မိသူတဦး ... ဘာနဲ႔မွ မေရာယွက္တဲ့ "ဆည္းဆာအလြမ္း" စစ္စစ္ေတြကို ရင္မွာေထြးေပြ႕ရင္းနဲ႕ပဲ လက္ခုပ္သံေတြကင္းမဲ႕စြာ "ကမၻာဦးလမ္းခဲြ" ဆီ တေရြ႕ေရြ႕လွမ္းခဲ့ရပံုရဲ႕ မူရင္းကိုေတာ့ ဒီမွာ ဖတ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္ ....

အဲဒီ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေလးကိုဖတ္တိုင္း ရင္ခုန္သံခ်င္း ထပ္တူက်လြန္းတယ္ဆိုရမလားမသိဘူး ... ရင္ထဲမွာ စူးရွနစ္ဝင္ သြားလြန္းလို႕ ေလးလံုးစပ္လကၤာသြားနဲ႕ ျပန္လည္ခံစားေရးဖဲြ႕ၾကည့္မိပါတယ္ ... ဖတ္႐ႈခံစား ၾကည့္ၾကပါဦး ... မူရင္းရသ နဲ႔ ခံစားခ်က္ မပ်က္ေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး က်ိဳးပမ္းအားထုတ္ထားပါတယ္ ...


လမ္းေပ်ာက္သြားတဲ့ဒ႑ာရီ

တကယ္ဆိုေလ၊ ေျဖသိမ့္တတ္စြာ၊
က်န္သူပါရွင္၊ ရင္ခုန္သံေႏွာင္း၊
မုိင္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ကြာေဝးျခားျဖတ္၊
အမွတ္တရ၊ ေစာဒကမဲ့၊
ဘဝအိပ္မက္၊ ပတ္သက္ဖူးရာ၊
“ခ်ိဳ”လြန္းပါသည္၊ ဒီနာၾကည္းခ်က္၊
ဟန္ေဆာင္ခက္သား၊ မမုန္းျငားလည္း၊
မခ်စ္ရဲပါ၊ ေႏြမွာတဝက္၊
မိုးတဝက္ႏွင့္၊ မက္ခဲ့ရၿပီ၊
အိပ္မက္ရွည္သည္၊
ႏွင္းဆီအိပ္မက္တြင္ပါေစ။

ေပ်ာ္ျမဴးျခင္းျပတ္၊ မတတ္ေတာ့ၿပီ၊
ငါသည္တမင္၊ မညာခ်င္ပါ၊
ဒါေပမဲ့ကြယ္၊ ေျဖမလြယ္လို႕၊
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုညာ၊ ေပ်ာ္ေအာင္သာပင္၊
ေနပါခဲ့သူ၊ အျဖဴမက်၊
ပန္းမကသည့္၊ လရက္တြက္စစ္၊
သကၠရာဇ္ေတြ၊ ေမေလခုထိ၊
ေတြးေနမိရင္း၊ ငိုခ်င္းသံစဥ္၊
ရင္ခုန္သံႏု၊ ၿပိဳလုနီးပါး၊
ျဖစ္သြားျဖစ္ဆဲ၊ ရင္ကိုခဲြငင္၊
သံေယာဇဥ္ညိႇဳ႕၊ ခ်ိဳ႕တဝက္ကို၊
ပန္းလိုသီရင္း၊ လြမ္းခ်င္းညည္းမယ္၊
“လြမ္းတယ္” လုိ႔ဆုိ၊ အို ... တိုးတိုးေလး၊
ရင္ကေတးႏြမ္း၊ အလြမ္းစစ္စစ္၊
ျဖစ္တည္လြင့္ေမ်ာ၊ ေရာယွက္မသန္း၊
ကိုယ့္အလြမ္းဟာ၊
ဆည္းဆာအလြမ္း မည္ပါေစ။

ဖ႐ိုဖရဲ၊ မျမဲေႏွာင္ႀကိဳး၊
ယိုးမိအမွန္၊ ထင္မိျပန္ေျပာင္း၊
ေကာင္းကင္နဲ႔ယွဥ္၊ ရင္ခြင္တံခါး၊
ဖြင့္ဟသြားမိေသာအခါ ...
အုပ္မိုးစရာ၊ မာနမႈန္ဝါး၊
ေပ်ာက္ပ်က္သြားေလ၊ ေဖြရွာမေတြ႕၊
ဇာတ္လမ္းေကြ႕မွာ၊ တေရြ႕ေရြ႕က်၊
ကားလိပ္ခ်မွ၊ ပဲြစဖုိ႔ရန္၊
ၾကံစည္ႀကိဳးပမ္း၊ အို ... ၾကည့္စမ္းပါ၊
႐ူးႏွမ္းလိုက္သူ၊ ဘယ္သူထင္လဲ၊
ရင္မွာကဲြအက္၊ ပဲြလည္းပ်က္ၿပီ၊
လက္ခုပ္သံမဲ့၊ ဇာတ္သိမ္းခဲ့ရာ၊
ကမၻာဦးလမ္းခဲြေခၚပါေစ။


ဒီကဗ်ာေလးဟာ ဖတ္႐ႈသူေတြကို တစံုတခုေသာ အတုိင္းအတာအထိ ခံစားမႈတစံုတရာ ေပးႏုိင္တယ္ ဆုိရင္ မူရင္း ဖန္တီးရွင္ ေကာင္းစံ ကို ခ်ီးက်ဴး အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ပ်က္ယြင္းသြားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ လက္ေဆာ့မိတဲ့ က်ေနာ့္ကိုသာ အျပစ္တင္ၾကေစလိုပါတယ္ ....

ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ....

ဟယ္ရီ

Read More...