Sunday 18 December 2011

ျမန္မာကဗ်ာဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လား (၂၄)

ျမန္မာကဗ်ာဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လား (၂၄)

ရတု

အခု ေဖာ္ျပမွာကေတာ့ လူအမ်ားဆံုးေမးၾကတဲ့ ေလးလံုးစပ္ကဗ်ာလကၤာထဲမွာပါတဲ့ ရတု စပ္နည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ‎ရတုဟာ လကၤာရဲ႕ အကိုင္းအခက္ တခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လကၤာကေန ျမစ္ဖ်ားခံလာတယ္လို႕ မွတ္ယူႏိုင္ပါတယ္။ ရတုကို ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ စာဆုိအေက်ာ္ အမ်ားအျပားက အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု ဖဲြ႕ႏဲြ႕ခဲ့ၾကပါတယ္။
ရတုစာဆုိရွင္ေတြကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ရွင္မဟာသီလဝံသ၊ ရွင္မဟာရ႒သာရ၊ ရွင္ေတေဇာဒီပ၊ ဆီးပန္းနီဆရာေတာ္ - တုိ႕လို ရဟန္းပညာရွိေတြ၊ မင္းနဝေဒး၊ မင္းလက္ဝဲသုႁႏၵ၊ မင္းဥကၠာပ်ံ၊ မင္းလက္ဝဲသုႏၵရ - စတဲ့ အမတ္ပညာရွိေတြ၊ ေလွာ္ကားသံုးေထာင္မွဴး၊ ေထာင္သင္းမွဴး၊ ေဇယ်ရႏၲမိတ္၊ ရွင္သံကိုယ္ - စတဲ့ အရာရွိအရာခံေတြ၊ ရာဇဓာတုကလ်ာမင္းသမီး၊ ဆင္ျဖဴရွင္မင္းတရားသၼီးေတာ္ နဲ႕ ၾကံညႇပ္မင္းသၼီး စတဲ့ မဟာဆီမဟာေသြး မင္းသမီး သမီးေတာ္ေတြအျပင္ အင္းဝဘုရင္ ပထမမင္းေခါင္၊ ဇင္းမယ္ဘုရင္မင္းျမတ္၊ ေတာင္ငူဘုရင္မင္းျမတ္ (နတ္သွ်င္ေနာင္)၊ ဟံသာဝတီေရာက္ မင္းတရားႀကီး တုိ႕လုိ ဘုရင္မင္းျမတ္စာဆုိေတာ္ေတြပါ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရင္မင္းျမတ္စာဆုိကေတာ့ နည္းပါးလွပါတယ္။

ရတုစပ္နည္းဟာ အေတာ္ေလး က်ယ္ျပန္႔ပါတယ္။ “ျမစ္ႀကီးငါးသြယ္ ျမစ္ငယ္ငါးရာတုိ႕မွ စီးဆင္းေသာေရသည္ မဟာသမုဒၵရာ ၌သာ ေပါင္းဆံုျမဲျဖစ္ၾကသကဲ့သို႕ စင္စစ္အားျဖင့္ ခပ္သိမ္းေသာ စာစီစာကံုး ေရးထံုးေရးနည္းဟူသမွ်တုိ႕သည္၊ မူလအေျခခံႀကီး ျဖစ္ေသာ ထုိရတုေရးနည္းကို နားလည္လွ်င္မည္သည့္အစပ္အဟပ္မ်ိဳးမွာမွခဲယဥ္းဘြယ္မရွိၿပီ ...” လို႕ ဆရာႀကီး သခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းက ကဗ်ာသာရတၳသၿဂႋဳဟ္က်မ္းမွာ မိန္႕ဆိုထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရတုကဗ်ာရဲ႕ သေဘာလကၡဏာကို ‎အကုန္အစင္ သိၿပီးၿပီဆုိရင္ ပ်ဳိ႕၊ ေမာ္ကြန္း၊ ရကန္၊ အဲခ်င္း၊ အိုင္ခ်င္း၊ အန္ခ်င္း တို႔ကိုလည္း ‎အကုန္လြယ္ကူ နားလည္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ရတု ေရးနည္း ဥပေဒသေတြကိုလည္း အရင္ ကဗ်ာပံုစံေတြလိုပဲ ဝိဘာဂ အစိတ္အပိုင္း ၈-မ်ိဳးနဲ႔ ပိုင္းျခားျပပါမယ္။ ဒီလို ပိုင္းျခားမျပခင္မွာ ရတုအေၾကာင္း၊ ရတုကဗ်ာေတြရဲ႕ ေနာက္ခံသမုိင္းကို အလ်ဥ္းသင့္လို႕ ဒီေနရာမွာ ဗဟုသုတအေနနဲ႕ မက်ဥ္းမက်ယ္ ေရးသားေဖာ္ျပပါမယ္။


ရတုဟူသည္ ...

ျမန္မာစာေပမွာ ပုဂံေခတ္ကတည္းက ရတုကဗ်ာေတြ ေပၚေပါက္ေနတယ္လို႕လည္း ထင္ျမင္ယူဆဘြယ္ရွိပါတယ္။ ပုဂံေခတ္မွာ ေပၚေပါက္တဲ့ ရတုေတြကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ မေတြ႔ရွိၾကရေပမဲ့လည္း ရတုသေဘာ သက္ဝင္တဲ့ လကၤာတိုကေလးေတြကို ေတြ႔ရွိရတာေၾကာင့့္ လည္းေကာင္း၊ ပုဂံေခတ္ေပၚေက်ာက္စာမ်ားေတြမွာ ကာရန္အစပ္အဟပ္ညီတဲ့ အဖဲြ႔ကေလးမ်ားကို ေတြ႔ရ တာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ဒီထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြဟာ မွားတယ္လို႕ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ ဥပမာ ျပရရင္ သကၠရာဇ္ ၅၃၆-ခုႏွစ္ နရပတိစည္သူမင္းႀကီးလက္ထက္မွာ မင္းယဥ္နရသိခၤ၏အထိန္းေတာ္ အနႏၲသူရိယအမတ္ဟာ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္ ရာဇသံေၾကာင့္ ေသရအံ့ဆဲဆဲမွာ ေရးခဲ့တဲ့ ...
"သူတည္းတေယာက္၊ ေကာင္းဘုိ႔ေရာက္မူ၊ သူတေယာက္မွာ၊ ပ်က္လင့္ကာသာ၊ ဓမၼတာတည္း"
အစခ်ီတဲ့ လကၤာတိုကေလးရယ္၊ အဲဒီေခတ္ကာလေလာက္ကပဲ ဖဲြ႔ဆိုတယ္လို႕ ယူဆႏိုင္တဲ့ ...
"သိုးကေလး။ ။ပုပၸါးနတ္ေတာင္၊ အေခါင္ျမင့္မား၊ စံုေတာဖ်ား၌၊ နံ႔ရွားႀကိဳင္လြင့္၊ ခါတန္ပြင့္သည္၊ ေရႊႏွင့္ယိုးမွား၊ ပန္းစကား"
အစရွိတဲ့ ပုပၸါးနတ္ေတာင္ဘဲြ႔ လကၤာရယ္၊ ဒါ့အျပင္ က်စြာမင္းလက္ထက္ ဖဲြ႔ဆုိတယ္လို႕ ယူဆအပ္တဲ့ ...
"ျမကန္သာ။ ။ေတာင္က်ေခ်ာင္းေတး၊ ေရဝင္ေျပးလွည့္၊ ေရေအးၾကည္စြာ၊ ကန္ပိုင္မာလ်က္၊ ၾကာေပါင္းထံုထံု၊ ငွက္မ်ိဳးစံုသည္၊ ဘံုဝတႎက၊ နႏၵာေလာ၊ တူစြဟုတၱာ။"
အစရွိတဲ့ ‘ျမကန္ဘဲြ႔’ လကၤာတိုကေလးရယ္မွာ ပဒေလးလံုး၊ ပဒသံုးလံုးနဲ႕ အစခ်ီလို႕ ေလးလံုးစပ္ ကာရန္နဲ႕ ဖဲြ႔ဆုိ ထားၿပီး အခ်ပိုဒ္မွာလည္း ရွစ္လံုး၊ ခုနစ္လံုး စသည္ျဖင့္ ခ်ဆိုဖဲြ႔ႏဲြ႔တာေၾကာင့္ လကၤာလုိ႕ပဲ ေခၚေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ ရတုသေဘာ သက္ဝင္တယ္လို႕ ဆုိရပါမယ္။
ရတုစစ္စစ္အေရးအသားကို ပုဂံေခတ္ေႏွာင္း၊ ပင္းယေခတ္ဦးေလာက္မွာ စတင္ေတြ႕ရတယ္လုိ႕ ဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပင္းယေခတ္ သကၠရာဇ္ ၇၀၀-ေက်ာ္ေလာက္မွာ သကၠတက်မ္းတတ္ ေလာကနီတိဆရာ ပင္းယစတုရဂၤဗလအမတ္ႀကီးက ေရးတဲ့ ...
ေရႊဘြားေတာ္ေအာက္၊ ကၽြန္၏ေလွ်ာက္ျဖင့္၊ မေလွ်ာက္ဝံ့ဝံ့၊ ေလွ်ာက္ဝံ့ဝံ့တည့္၊ ေၾကာက္ရြံ႕လ်က္ပင္၊ စက္ေရႊစင္ကို၊ ထိပ္ျပင္ပန္းႏွယ္၊ ဆင္းစမၸယ္လ်က္၊ ...
အစခ်ီတဲ့ ရတုကဗ်ာအဖဲြ႔မွန္လို႕ ဆုိအပ္တဲ့ ပိုဒ္စံုရတုကို ျမန္မာစာေပနယ္ပယ္မွာ အေစာဆံုးေတြ႔ရပါတယ္။ ပုဂံဆရာေတာ္ (သို႔) ဆူးတြင္းပစ္ဆရာေတာ္ ႐ွင္နာဂိတ ကို ျမတ္စြာဘုရား တရားေတာ္ ပရမတၳအရာ အဘိဓမၼာနည္းမ်ားအေၾကာင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ေမးျမန္းေရးသားထားတဲ့ အေမးပုစၧာရတု ျဖစ္ပါတယ္။ တဖန္ ဆရာေတာ္က ေျဖရတု ကိုလည္း ေရးသားခဲ့ပါတယ္။
ေတြ႔ရွိရသမွ် ရတုေတြထဲမွာ စတုရဂၤဗလအမတ္ ေရးတဲ့ ဒီရတုဟာ အစဥ္အလာ အမွတ္အသားအရ ေလးလုံးစပ္ကာရန္စနစ္ကို အသုံးျပဳတဲ့ ပထမဆုံးေသာ ကဗ်ာလကၤာ ျဖစ္ေၾကာင္း အသိအမွတ္ ျပဳထားၾကပါတယ္။ ရတုပီပီသသ အေဟာင္းဆံုး ရတုႀကီးတစ္ပုိဒ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာက္လို႕ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ တျခားရတုအမ်ားစုလို မယ္ဘဲြ႔၊ ေမာင္ဘဲြ႔ မဟုတ္ဘဲ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕တရားေတာ္အေၾကာင္းနဲ႕ စပ္လ်ဥ္းေရးသားထားတဲ့ ဓမၼသေဘာသက္ဝင္တဲ့ ရတု ျဖစ္ပါတယ္။ 
အင္းဝေခတ္ကေန အစျပဳၿပီး ရတုနယ္ပယ္ဟာ က်ယ္ဝန္းလာပါတယ္။ အေရးအသားေတြလည္း တိုးတက္လာပါတယ္။ မယ္ဘဲြ႔၊ ေမာင္ဘဲြ႔၊ ေက်းေစရတုေတြ ေပၚေပါက္လာ ပါတယ္။ ရတုစာဆို အမ်ားအျပား ေပၚထြန္းခဲ့ပါတယ္။ အင္းဝဘုရင္ ပထမမင္းေခါင္၊ စာဆိုေတာ္ရွင္သူရဲ၊ ရွင္မဟာသီလဝံသ၊ ရွင္မဟာရ႒သာရ၊ ရခိုင္သူ မိညိဳ၊ အင္းဝသူ မိျဖဴ၊ ရွင္ေထြးနာသိန္ စတဲ့ စာဆုိေတြဟာ အင္းဝေခတ္ ရတုစာဆိုေက်ာ္မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။
အင္းဝေခတ္မွာ အရွိန္ရလာတဲ့ ရတုအေရးအသားဟာ ေတာင္ငူေခတ္မွာ တံခြန္စိုက္တယ္လို႕ ဆိုရပါမယ္။ လူပုဂၢိဳလ္ အမ်ားအျပားဖဲြ႔ဆုိလာတာမို႕ ေတာင္ငူေခတ္ကို ရတုေခတ္ႀကီး လုိ႕လည္း ေခၚတြင္ပါတယ္။ သကၠရာဇ္ ၉၀၀-ေက်ာ္ ေလာက္မွာ ရတုနဝေဒးႀကီးလို႕ ေက်ာ္ေစာထင္ရွားတဲ့ စစ္ကိုင္း ေထာင္သင္းမွဴး (ေခၚ) စလင္းလက်္ာ (ေခၚ) ျပည္နဝေဒးႀကီးဟာ ရတုပုဒ္ေရေပါင္း ၃၀၀-နီးပါးကို စပ္ဆုိဖဲြ႔ႏဲြ႔ခဲ့ပါတယ္။ ရတုအမ်ားဆံုး ဖဲြ႕ႏဲြ႕ခဲ့တဲ့ စာဆုိရွင္ပါ။ နဝေဒး ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ-ခန္႕ အၾကာမွာ ရတုဘုရင္ နတ္သွ်င္ေနာင္ ေပၚခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ေတာင္ငူဘုရင္မင္းျမတ္ ျဖစ္တဲ့ နတ္သွ်င္ေနာင္ဟာ ျမန္မာကဗ်ာသမိုင္းမွာ စံတင္ရေလာက္တဲ့ ရတုပုဒ္ေရ ၆၀-ေက်ာ္ ေရးသားဖဲြ႕ႏဲြ႕ခဲ့ပါတယ္။ စကားက်စ္လ်စ္ သိပ္သည္းၿပီး လွပေျပာင္ေျမာက္တဲ့ အဖြဲ႕ေတြနဲ႕ မြမ္းမံထားတဲ့ ရတုေတြေၾကာင့္ နတ္သွ်င္ေနာင္ကို ‘‘ရတုဆိုျခင္း၌ သိမ္ေမြ႕၏။ ဂမၻီရဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏’’ဟု ဆိုၾကပါတယ္။ နတ္သွ်င္ေနာင္ရဲ႕ ရတုေတြဟာ စာဆုိေတြေရးဖဲြ႕သမွ် ရတုေတြထဲမွာ အေကာင္းဆံုးလို႕ အသိအမွတ္ျပဳထားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေဟာင္းဆံုး ရတုဆရာ ဟာ စတုရဂၤဗလအမတ္၊ အေကာင္းဆံုး ရတုဆရာဟာ နတ္သွ်င္ေနာင္၊ အမ်ားဆံုး ရတု ဆရာဟာ နဝေဒး လို႕ ဆုိပါတယ္။ ေတာင္ငူေခတ္ရဲ႕ ထင္ရွားတဲ့ တျခားရတုစာဆိုေတြကေတာ့ ေလွာ္ကားသံုးေထာင္မွဴး၊ ရခိုင္စာဆို ဥကၠာပ်ံ၊ မင္းေဇယ်ရႏၲမိတ္၊ ရွင္သံခိုတို႕ ျဖစ္ပါတယ္။
ေညာင္ရမ္း ေခတ္မွာေတာ့ ေတာင္ငူေခတ္ေလာက္ ရတုတံခြန္မစိုက္ေပမဲ့ ရွင္ကဝိက၊ ျမင္းခြာစား မင္းရာဇာ စေသာ ရတုစာဆိုေတြ ရွိေသးတဲ့အတြက္ ရတုအေရးအသား မျပတ္လပ္ခဲ့ပါဘူး။ ေညာင္ရမ္း ၁၀-ဆက္ေျမာက္ ဟံသာဝတီေရာက္ မင္းတရားႀကီး ဟာ အင္းဝပ်က္ၿပီး ဟံသာဝတီမွာေနရတုန္း နတ္႐ြာစံခါနီးမွာ ‘ပုဂၢိဳလ္ေျခာက္မည္’ အစခ်ီ သံုးခ်က္ညီ သံေဝဂပိုဒ္ ရတုကို ေရးသားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
ေညာင္ရမ္းေခတ္အၿပီး ကုန္းေဘာင္ေခတ္မွာလည္း ရတုေတြ ဆက္လက္ေရးဖဲြ႕ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။ “မဲဇာေတာင္ေျခ” အစခ်ီတဲ့ လက္ဝဲသုႏၵရအမတ္ႀကီးရဲ႕ ပိုဒ္စံုရတုဟာ အခုထိ ထင္ရွားဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ထင္ရွားတဲ့ ရတုစာဆိုေတြ ကေတာ့ လက္ဝဲသုႏၵရ ဦးျမတ္စံ၊ တြင္းသြင္းတိုက္ဝန္ မဟာစည္သူ၊ စိႏၲေက်ာ္သူ ဦးဩ၊ ဦးတိုး၊ စဥ့္ကူးမင္းမိဖုရား ရွင္မင္း၊ ဘိုးသူေတာ္ဦးမင္း၊ ဦးယာ၊ ဝက္မစြတ္ နဝေဒး၊ ဦးပုည၊ ကင္းဝန္မင္းႀကီး ဦးေကာင္း၊ ဆီးပန္းနီ ဆရာေတာ္ စတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အခုဆက္လက္ၿပီး ရတု ေရးနည္း ဥပေဒသေတြအေၾကာင္း ဝိဘာဂအစိတ္အပိုင္း ၈-မ်ိဳးနဲ႕ ပိုင္းျခားေဖာ္ျပပါမယ္။

ရတု ေရးနည္း ဥပေဒသမ်ား

(၁) အမည္အားျဖင့္

ရတုဆိုတဲ့ စာလံုး ကို အမည္အားျဖင့္ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ … 
‎(က) သဘင္၊ အခမ္းအနား၊ အေျခအေန ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ ျမန္မာေပါရာဏ (ေရွးစကား) စကားလံုး 
‎(ခ) အခါရာသီ၊ ရာသီဥတု ဆိုတဲ့အနက္ကိုေဖာ္ျပတဲ့ သကၠဋဘာသာစကားလံုးျဖစ္တဲ့ ‘ရိတု’ ဆုိတဲ့စကားက ေရြ႕ေလ်ာလာတဲ့ စကားလံုး၊ (ပါဠိဘာသာအေနနဲ႕ ‘ဥတု’ လို႕ေခၚပါတယ္)
‎(ဂ) ကဗ်ာလကၤာအမ်ိဳးအစားတမ်ိဳးရဲ႕ အမည္နာမ လုိ႕ အနက္အဓိပၸာယ္ရတဲ့ စကားလံုး (ဥပမာ - မဲဇာေတာင္ေျခ-ရတု)
စသျဖင့္ ၃-မ်ဳိးရွိပါတယ္။ 
‎တခ်ိဳ႕ကလည္း ‘ရတႎ၊ ဇေနတီတိ၊ ရတု’၊ လူတို႕သည္ ေမြ႕ေလ်ာ္ၾကကုန္ေသာေၾကာင့္ ရတုဟုေခၚ၏ လုိ႕ ဝိၿဂိဳဟ္ျပဳခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ 
ဒီလို ရတု ဆုိတဲ့ စကားလံုးရဲ႕ အဓိပၸာယ္ ၃-မ်ဳိးကို ဥပမာ အေနနဲ႕ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားတာေတြကို အနည္းအက်ဥ္း တင္ျပပါ့မယ္ ...
‎(က) ‘သဘင္၊ အခမ္းအနား၊ အေျခအေန’ လို႕ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ ရတု ဥပမာေတြကေတာ့ .... 
• ‎က်ဴးခ်ီပဥၥင္၊ သဘင္ေပ်ာ္မႈ၊ မင္း‘ရတု’ျဖင့္၊ ရြယ္ႏုထြားမြတ္ ... ။ (ဇယဒိသပ်ိဳ႕)
• ‎ရႊင္ျပံဳးေပ်ာ္ပါး၊ နဂါးတို႔မႈ၊ ‘ရတု’သဘင္၊ ပဥၥင္တူရိယာ ... ။ (စေမၸယ်ပ်ိဳ႕)
• ‎ျမစ္ခြင္အလံုး၊ မဆံုးေလမႈ၊ ေရ ‘ရတု’ ဝယ္၊ ျပည္သူ႔ဦးေခါင္း ... ။ (မဟာဝီရခ်ီ - ေက်းသားခန္း)
• ‎သည္းၾကားလြန္ၾကင္၊ မိခ်စ္ရွင္အား၊ သဘင္ ‘ရတု’၊ မင္းမႈပိုက္ျဖား ... ။ (သခင္ႀကီး ဧးခ်င္း)
• ‎စေျမာင္ေရႊသိုင္း၊ ရီ႐ိုင္းေရာ႐ု၊ မင္း ‘ရတု’ ျဖင့္၊ မင္းမႈမင္းေလွ်ာက္ ... ။ (ဇနကပ်ိဳ႕)
‎ဒီေနရာမွာ ဗဟုသုတအေနနဲ႕ ေျပာရရင္ ....
• အမ်ားနဲ႕စပ္ဆုိင္တဲ့ အဖဲြ႔မ်ိဳးဟာ ‘သဘင္’၊
• အမ်ားနဲ႕မစပ္ဆုိင္ဘဲ တဦး တေယာက္ အတြက္ပဲ စပ္ဆုိထားတာဆုိရင္ ‘အခမ္းအနား’၊
• ပကတိျဖစ္ထြန္းတဲ့ သဘာဝဓမၼ ဩကာသ ေလာက ေတာေတာင္ ေရ ေျမ အေျခအေနေတြကို ျပရင္ ‘အေျခအေန’ ... 
ဆုိတဲ့ သေဘာသက္ေရာက္ေၾကာင္း ယူဆၾကပါတယ္။ ေရႊရတု၊ ေငြရတု၊ စိန္ရတု စတဲ့ အခမ္းအနားကို ေခၚေဝၚၾကပံုမ်ိဳးပါ။ ေရွးေဟာင္း ျမန္မာဘာသာစကားသံုး သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။


‎(ခ) ‘အခါရာသီ’ လို႕ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ ရတု ဥပမာေတြကေတာ့ ....
• ‎သန္ေဆာင္းခါေႏြ၊ သံုးေထြဥတု၊ ‘ရတု’ ေျခာက္လီ၊ ရာသီသာစြာ့၊ ဆဲ့ႏွစ္လတြင္ ... ။ (ဣတိသိဂၤပ်ိဳ႕)
• ‎မပူမေလာင္၊ မေခါင္မိုးေလ၊ သံုးေထြ ‘ရတု’၊ ညီသမႈျဖင့္၊ ေတာင္သူ႔ေတာသား ... ။ (ဂုတၱိလပ်ိဳ႕)
• ‎နန္းေတာင္းမ်ားလွ်င္၊ ငါးရာ့ခုနစ္ဆယ္၊ စြန္းကယ္သံုးခု၊ ‘ရတု’သစ္ဆင္း ... ။ (စစ္ကိုင္းမင္း - မ်ိဳးေတာ္ရတု)
• ‎နယုံတြယ္တာ၊ နံကာပန္းလု၊ ‘ရတု’သစ္ဆင္း၊ ေတာ္သလင္းလွ်င္ ... ။ (နဝေဒးဆုိ - ဟံသာဝတီဖဲြ႕ရတု)
• ‘ရတု’ေျခာက္မည္၊ အတည္တည္၊ မည္သို႕ခဲြခ်မ္းေပလိမ့္နည္း။ (စြယ္စံုေက်ာ္ထင္ - ညသတ္)
• ‎ဂိမႏၱဟု၊ သာလွေပ်ာ္မႈ၊ သည္ ‘ရတု’ ၌၊ ညြန္႔ႏုဆဲဆဲ ... ။ (ဂါထာ ၆၀-ပ်ိဳ႕)
• သံုးလီဥတု၊ လက္ဝယ္လုသား၊ ‘ရတု’သာစြာ့၊ လမ႑လင္၊ သဘင္ဂိမွန္ ... ။ (ကပၸီလဝတ္ႂကြခန္း - ေတာလားရတု)
‎တစ္ႏွစ္မွာ ေႏြမိုးေဆာင္း သံုးရာသီရွိသလုိ ရတုမွာလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ သံုးပိုဒ္ ဖြဲ႕ဆိုေလ့ရွိပါတယ္။ အေၾကာင္းအရာ အားျဖင့္ ရာသီဘြဲ႕ေတြကို အထူးဖြဲ႕ဆိုခဲ့ၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။

‎(ဂ) ‘ကဗ်ာလကၤာအမ်ိဳးအစားတမ်ိဳးရဲ႕ အမည္နာမ’ လို႕ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ ရတု ဥပမာေတြကေတာ့ ....
• ‎‎ေအးႀကိဳက္ခ်ည္ခ်ည္၊ ဖ်ည္ဖ်ည္ညႇင္းညႇင္း၊ သီခ်င္း ‘ရတု’၊ ေပ်ာ္မႈတသီး ... ။ (သံဝရပ်ိဳ႕)
• တတ္ေသာ္ေကာင္းဟု၊ ညႇင္းေစာင္းကဗ်ာ၊ လကၤာ ‘ရတု’၊ ေရးသားမႈႏွင့္ ... ။ (ရွင္မဟာရ႒သာရဆုိ - ကိုယ္ရည္ေသြးရတု)
• ‎သိပၸေခါင္ထြတ္၊ တတ္ပါေစခ်ည္း၊ ဖြဲ႕နည္းကဗ်ာ၊ လကၤာ ‘ရတု’၊ ဆိုမႈရြရြ ... ။ (နန္းတြင္းသူ မယ္ျဖဴဆုိ - ကိုယ္ရည္ေသြးရတု)
• ‎ဝွန္တက္ပညာ၊ လကၤာ ‘ရတု’၊ ဆိုမႈရြရြ၊ ၾကားကစိတ္ဝမ္း၊ သူ႔နားခ်မ္းလိမ့္ ... ။ (နန္းတြင္းသူ မယ္ညိဳဆုိ - ကိုယ္ရည္ေသြးရတု)
• ‎ျပလတ္ပိမ့္ငွါ၊ ဤအခါတည့္၊ ကဗ်ာရတု၊ ဆိုမႈစီကံုး၊ အစဥ္ထံုးကား ... ။ (မာန္လည္ဆရာေတာ္ေရး ရတုခ်ီနည္းခ်နည္း လကၤာ)
‎စသျဖင့္ ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ေညာင္ရမ္းေခတ္မတိုင္မီက ရတုကို ‘ရမႏၲိ သတၱာ ဧတၳ ေတနာတိဝါရတု’ ရယ္လို႕ ဝိၿဂိဳဟ္ျပဳသူက ျပဳၾကပါတယ္။ အနက္ကေတာ့ ... သတၱာ၊ သတၱဝါတို႕သည္။ ဧတၳ ေတနာတိ၊ ဤသီခ်င္းျဖင့္။ ရမႏၲိ၊ ေမြ႕ေလ်ာ္ၾကကုန္၏။ ထိုေၾကာင့္ ဝါရတု၊ ရတုဟု ေခၚ၏ ... လုိ႕ အနက္ျပန္ထားပါတယ္။ 
အဓိက ဆုိလုိခ်င္တာကေတာ့ ရတု ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ‎အဓိပၸာယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ကဲြျပားၿပီး သံုးစဲြေလ့ရွိတယ္၊ သံုးစဲြႏုိင္တယ္ဆိုတာပါပဲ။‎ ရတု လုိ႕ေတြ႕ရတုိင္း ကဗ်ာပဲ လို႕ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ တျခားအဓိပၸာယ္ေတြနဲ႕လည္း သံုးႏိုင္ပါတယ္။
‎“႐ိုးသားလွေသာ အမ်ိဳးသမီး” လို႕ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ “ရတူ” ဆုိတဲ့ ပါဠိဘာသာကေန ရတု-ျဖစ္လာတယ္ လို႕လည္း မွတ္သားဖူး ပါတယ္။ ေဒြးခ်ိဳး၊ ေလးခ်ိဳး၊ ေတးထပ္ စတဲ့ ကဗ်ာေတြလို အခ်ိဳးအဆစ္ အကၡရာလံုးေရအားျဖင့္ အဆန္းတၾကယ္ ဖဲြ႕ႏဲြ႕စီကံုးျခင္း မဟုတ္ဘဲ အခ်ိဳး မဖက္ ၄-လံုးစပ္ ႐ိုးသားတဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလးလို ႐ိုး႐ိုးကေလးစီကံုးတဲ့ အဖဲြ႕အႏဲြ႕ဟာ ရတုမည္တယ္လို႕ ဆုိလို ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ရတုသြားေတြကို ၾကည့္လွ်င္လည္း ဒီအတုိင္းပဲ ေတြ႕ရပါတယ္။
ျမန္မာမႈမွာ ဥတု ၃-ပါး၊ ဥတု ၆-ပါးကို ရတု ၃-ပါး၊ ရတု ၆-ပါးလုိ႕ ဆုိေလ့ရွိသလို၊ အနံ႕ကို ရနံ႕ ဆုိၿပီး ေျပာဆုိသလို ရတုဆုိတာဟာလည္း အတုႏွင့္ အတူတူပဲျဖစ္တယ္။ ‘အတု’ ဆုိတဲ့ ျမန္မာစကားမွာ ‘အ’ ေနရာမွာ ‘ရ’ ကိုသြင္းၿပီး ရတု ျဖစ္လာတယ္လုိ႕လည္း ဆုိသင့္ေၾကာင္း ေျပာၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ရတုကို ျမန္မာေဝါဟာရအေနနဲ႕ စဥ္းစားၾကသူေတြကေတာ့ ရတု ဆုိတာ ရ ႏွင့္ တုကို ေပါင္းထားတာျဖစ္လုိ႕ မိမိရရ တုပၿပိဳင္ဆိုင္ စပ္ဆိုတဲ့ ကဗ်ာတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုၾကပါတယ္။ ရကန္-ဆုိတဲ့ ကဗ်ာလကၤာစီကံုးရာမွာ တပါးသူတုိ႕ရဲ႕ စာသြားစာလာကို ကန္ေက်ာက္တြန္းလွန္ၿပီး ေရးစပ္ရတယ္လို႕ ဆုိပါတယ္။ ရတု ကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ေရွးသူေဟာင္းေတြရဲ႕ စာသြားစာလာကို အတုယူၿပီး စီကံုးဖဲြ႕ႏဲြ႕ၾကရပါတယ္။ ေရွးပုဒ္အခ်ီအခ်ကို ေနာက္ပုဒ္က အတုလိုက္ၿပီး ခ်ီရ-ခ်ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတုအပ အၿပိဳင္အဆိုင္ စပ္ဆိုတဲ့ ကဗ်ာတမ်ိဳး၊ အတုယူကာ အတုျပဳကာ ဖဲြ႕ဆုိရတဲ့ အဖဲြ႕ကို ရတု-လို႕ ဆုိလိုပါတယ္။

က်န္တဲ့ ဥပေဒသေတြကို ဆက္လက္ေဖာ္ျပသြားပါ့မယ္ ...

ဟယ္ရီ

Read More...

Sunday 11 December 2011

သစ္ေတာနဲ႕ျမစ္

သစ္ေတာနဲ႕ျမစ္

(၁)

ကိုယ့္တိုုင္းျပည္ ကိုယ္ခ်စ္မွ၊
ကိုယ့္သစ္ေတာ ကိုယ္ခင္မည္။

ေရေဝေတာေတြ ထိမ္းသိမ္းလို႕၊
စိမ္းစိမ္းညိဳ႕ ဟိုေတာင္ဆီ။

သစ္ေတာနဲ႕ရာသီ၊
ျမန္မာျပည္ရဲ့ အသက္။

ေတာျပဳန္းကာ ရာသီဆိုးမွာ၊
မိုးေလကဖ်က္။ ။

(၂)

ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ္ခ်စ္မွ၊
ကိုယ့္ျမစ္ေခ်ာင္း ကိုယ္ခင္တြယ္။

ဘိုးဘြားအေမြ အမွတ္မ်ိဳး၊
ျမတ္ႏိုးႏိုင္မယ္။

ကိုယ့္ျမစ္ေခ်ာင္း ကိုယ္ကာကြယ္၊
ျမန္မာ ... ရယ္လို႕ ကမၺည္းထိုုး။

ေရႊမမက္ပါဘူး၊
ေငြမမက္ပါဘူး၊
ေရတစ္စက္ကို အေသြးအသားလို၊
အေလးထားကာ ခ်စ္သေလာက္၊
ျမစ္ေပ်ာက္မွာစိုး။ ။


ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)

Read More...

Saturday 3 December 2011

စြယ္ေတာ္ရိပ္တို႕ေက်ာင္းေတာ္ေျမ

ဆရာတင္မိုးရဲ႕ ေရႊညာေက်းကတကၠသိုလ္ကို ဖတ္မိတာနဲ႕ အမိ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ကို လြမ္းဆြတ္တမ္းတမိရင္း ႏြယ္သာကီသံျဖတ္ေလး တပုဒ္လုိက္ ေရးၾကည့္မိပါတယ္ ...


စြယ္ေတာ္ရိပ္တို႕ေက်ာင္းေတာ္ေျမ

တကယ္ေပ်ာ္ ငယ္ေဖာ္ အရြယ္ေတာ္အတိတ္က
စြယ္ေတာ္ရိပ္တို႕ေက်ာင္းေတာ္ေျမဗ် ... ။
ဖတ္ရာမွတ္ရာ တတ္စရာတုိ႕၊
ျမတ္ဆရာပို႔ခ် ေက်ာင္းေတာ္ေျမ ... ။
ရင္မွာ ပညာ သင္ကာျဖည့္တဲ့၊
အစဥ္အလာအျပည့္နဲ႕ ေက်ာင္းေတာ္ေျမရွင့္ ... ။
အၾကံစံု ဉာဏ္စံု ျမန္ဂုဏ္မ်က္႐ႈ
ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ဗ် ... ။

သေဘာမွာဆန္း
ေျပာကာလြမ္းခဲ့
ေသာစရာအဆန္းကြယ့္ မွတ္ေလာက္စရာ
ၾသဘာလမ္းတဲ့ ျဖတ္ေလွ်ာက္ပါေလ့၊
တုိင္ဆယ့္ရွစ္လံုး ေက်ာင္းဂုဏ္အင္ရယ္
လိႈင္ခဲ့ျဖစ္ထံုး ေႏွာင္းပံုျပင္ႂကြယ္ ...
အစီအရီထိုင္လုိ႕ လမ္းထိပ္ေျမတြင္
ဘီပီအိုင္သုိ႕ လြမ္းရိပ္ေဝသရွင္ ... ။
ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အသိႂကြယ္ေဖာ္၊
ကမၻာတည္မယ့္ အမိစြယ္ေတာ္ဗ် ...။
သုခုမလည္း စီးဝင္ကာ
ျပဳစုၾကျမဲ နည္းပညာေလ့ ... ။
သင္ျမင္ဆရာတို႕ လက္ညီစြာ
အင္ဂ်င္နီယာတုိ႕ တကၠသီလာေတာ့ ... ။
ရီေမာေလွာင္ၾက ညညေတြဆုိ၊
ဂ်ီေဟာေဆာင္က မမေတြကို၊
ေမႊးျမလြမ္းခဲ့ ရင္မွကဗ်ာ၊
ေတးအလွလႊမ္းခဲ့သဇင္ညမွာ၊
ထူးျခားေအာင္လုိ႕ ထြင္လိုေပလွ်င္၊
ဒူးယားေဆာင္သို႕ ဝင္ခုိေစခ်င္၊
ျမဴးစရာအစဥ္ကြယ့္ အသင့္ယူေဆာင္၊
ဦးသာဒင္ရဲ႕ စဥ့္ကူေဆာင္ဗ် ...
ၾကည္ျမေအာင္ပ စိတ္ေတြးေမွ်ာ္
ဇီဝကေဆာင္က အရိပ္ေအးသေနာ္၊
အလုပ္မ်ားေျမာင္လုိ႕ ၾကာတဲ့အခါ
ပုပၸားေဆာင္သို႕ လာခဲ့ပါ
ေအာင္သတင္းေမႊးတဲ့ အကိုေတြရယ္
အေဆာင္အင္းေလးက ႀကိဳေနမယ္
တို႕ဘုန္းေရာင္က ေျပာင္ေမာ္သေလ၊
ႀကိဳ႕ကုန္းေဆာင္က ေနာင္ေတာ္ေတြ၊

အုိ ... အင္ဂ်င္နီယာအေပါင္း
ရင္ခြင္တရာ ေျပာင္းေသာ္လည္း၊
တုိ႕ေက်ာင္းေတာ္ စြယ္ေတာ္ရိပ္ဆီက
ငယ္စိတ္ေတြ တလြင္လြင္၊
လြယ္အိတ္ေတြ တျပင္ျပင္နဲ႕၊
ဟိုအရင္ အိပ္မက္လမ္းကို၊
တမ္းမိရင္ေနာ္ ...
ေပ်ာ္မိပါဘိေတာ့ေလး ... ။

(ႏြယ္သာကီသံျဖတ္)

အမိ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ေန႕ရက္မ်ားသို႕ လြမ္းဆြတ္သတိရျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ...

ဓာတ္ပံုေတြကို google images, Myanmar Engineer Forum (www.myanmarengineer.org) နဲ႕ GREATMAYNMAR website (www.greatmyanmar.com) တုိ႕ကေန ရရွိပါတယ္ ...


ဟယ္ရီလြင္

Read More...

Tuesday 1 November 2011

ဤေနရာတြင္

ဤေနရာတြင္ ...
ကာရန္တစ၊ လင္းျမျမေဝ၊
ၾကယ္ေႂကြပ်ိဳးလက္၊ အိပ္မက္ရနံ႕
ဆြတ္ပ်ံ႕ေဝမူး ႏွင္းဆီဖူးသို႕ ...

ဤေနရာတြင္ ...
သံစဥ္လႈပ္ႏိုး၊ ေစာင္းႀကိဳးသီတင္း၊
ညိႇဳ႕သြင္းခံုမင္၊ ပံုျပင္ညတို႕၊
ဆြတ္ျပသီေဝ့ တေရြ႕ေရြ႕လြန္ ...

ဤေနရာတြင္ ...
ၾကယ္စင္တတင္း၊ သူငယ္ခ်င္းဖို႕၊
လမင္းမိုးစြန္၊ ပိုက္ကြန္ခ်ည္ဖမ္း၊
တမ္းတမ္းတတ သီခဲ့ရဖူး ...

ဤေနရာတြင္ ...
ဝင္ကာခိုနား၊ ျပန္ထြက္သြားလည္း၊
ခ်န္ထားေျခရာ၊ ေဝဒနာေႏွာင္း၊
အိပ္မက္ေဟာင္းတုိ႕၊ ျပန္ေျပာင္းပံုျပင္၊
ပိုးအိမ္မွ်င္ည လိႈက္ဖိုလ်က်န္ ...

ဤေနရာတြင္ ...
တိမ္လႊာျမဴေဝ့၊ ၾကယ္ေငြ႕ႏွင္းရိပ္၊
ေမွးအိပ္လ်တမ္း၊ ေမွာ္ဝင္ပန္းႏွင့္၊
ႏႈတ္ခမ္းဝတ္မံႈ၊ သင္းထံုပ်ံ႕မွိတ္၊
အတိတ္တံတား၊ ႏွင္းကမ္းပါးအို ...

ဤေနရာတြင္ ...
ရင္ခြင္ရိပ္ၿငိမ္၊ စံအိမ္တည္ရာ၊
ကတၱီပါနန္း၊ ဝတ္ရည္ျဖန္းလံႈ၊
ပန္းငံုယွက္ေမွး၊ ႏုေထြးေမႊးျမ၊
အမတ,ေမွာ္၊ ေပ်ာ္ဝင္ေလ်ာင္းစက္၊
အိပ္မက္ဥယ်ာဥ္ ...
ဧဒင္မွႀကိဳေနဆဲပါ .... ။ ။

ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ...

ဟယ္ရီ


Read More...

Monday 31 October 2011

ျမန္မာကဗ်ာဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လား (၂၃)

ေတးတြဲ႕
‎ေတးတြဲ႕ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားဟာလည္း အခုေခတ္မွာ တိမ္ျမဳပ္ေနၿပီ ျဖစ္ေပမဲ့ ေရးသားစပ္ဟပ္ရာမွာ အလြန္စိတ္ဝင္စားစရာ ‎ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ဗဟုသုတလည္း ရေအာင္၊ အမ်ိဳးအစားလည္း စံုေအာင္ ရည္ရြယ္ၿပီး အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။

ေတးတြဲ႕ဆိုတဲ့ အမည္ကို အရင္စၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ...


ေတး - ဆိုတာ ကဗ်ာ သီခ်င္း လို႔ အဓိပၸာယ္ရၿပီး သခ်ၤာ ဂဏန္းအရ ၃- ဆိုတဲ့ အနက္ကို ေဖာ္ျပပါတယ္။
တြဲ႕ - ဆိုတာကေတာ့ ေလးကန္ ဖင့္ႏႊဲတဲ့ အနက္သေဘာကို ေဖာ္ျပပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေျဖးေႏွး ဖင့္ႏႊဲစြာ ရြတ္ဆိုရေသာ ကဗ်ာ (သို႔မဟုတ္) အပုဒ္ ၃-ပိုဒ္ျဖင့္ ဖင့္ႏႊဲ ျဖည္းညင္းစြာ ‎သီဆိုရေသာ ကဗ်ာလို႔ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။

ေနာက္တမ်ိဳးအေနနဲ႕ဆုိရင္ ...
ေတး - ကို ဂဏန္းသခ်ၤာ ၃-ခု အေနနဲ႕ယူၿပီး တြဲ႕ - ကိုေတာ့ တြဲ (ဆက္တြဲျခင္း) အနက္အဓိပၸာယ္လို႔ ယူဆျပန္ေတာ့ အပုိဒ္ ၃-‎ပုိဒ္ ဆက္တြဲ ေရးရတဲ့ ကဗ်ာလို႔ အဓိပၸာယ္ တမ်ိဳးရျပန္ပါတယ္။

ေတးတြဲ႔ကို ေရးတဲ့အခါ အပိုဒ္သံုးပိုဒ္ ေရးၿပီး အခ်ီ တူညီရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ီပိုဒ္ကို လဟုခ်ီၿပီး ဂ႐ု ခ်ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးပိုဒ္ကိုေတာ့ ေတးထပ္လိုပဲ “ေလး” ဆုိတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ ခ်ရပါတယ္။ ရတုေတြေရးတဲ့အခါ အခ်ီညီ၊ အခ်ညီ ေရးၾကေပမဲ့ အဲဒီလို အျမဲတမ္း ညီေအာင္ေရးစပ္ဖို႔ မလုိအပ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေတးတဲြ႕ကေတာ့ အခ်ီ ညီကို ညီရပါမယ္။
တပုိဒ္ မွာ အခ်ဳိး ၄-ခ်ဳိးစီ ‎ပါတယ္။ ေရွးေလးခ်ဳိးႀကီး အသြားဆန္ဆန္၊ ေလးလံုးစပ္တခ်ဳိ႕၊ သံခ်ဳိ အသြားဆန္ဆန္ ‎ငါးလံုး,ေျခာက္လံုး တခ်ိဳ႕ ထားၿပီး စပ္ရပါတယ္။ အခ်ီမွာေတာ့ ၃-လံုး ခ်ီနည္းနဲ႔ ၄-လံုး ခ်ီနည္း ‎ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္လို႔ ဆိုထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

နမူနာ ေတးတြဲ႕ ကဗ်ာတပုဒ္ ၾကည့္ရေအာင္။

‎(၁) “ဘံုနန္းက-မွန္းဆ ေခ် လွ်င္
ေဃာသ ေလးျပန္၊ ေဝးေလာက္တန္တြင္၊ နိဗၺာန္ရည္မွန္းလို႔၊ တည္သန္းပံု သဗၺညဳလို၊ ရႊန္းႏုစံုလင္
တက္, သက္,ေလွကား၊ ႏွစ္စံုပြားလို႔၊ ထူးျခားသန္႔ရွင္း၊ ဘိုးေတာ္မင္းထက္၊ ဉာဏ္လင္းအင္၊ မျမင္ ‎ေတာင္းေပရေသး
စူဠာမဏိ၊ မည္ေတာ္ရွိတဲ့၊ သီရိေထြေငၚ၊ ေစတီေက်ာ္ကို၊ ျပည္ေတာ္သူ သြတ္လွယ္ကူးလို႔၊ ‎ဖူးၾကတယ္ ေလး

‎(၂) “ထံုပန္းလွ-ပန္းက ေထြအင္
ဆြမ္းေတာ္ ေရၾကည္၊ ပြဲရံတည္သား၊ တီးစည္ ခတ္ရြမ္းလို႔၊ ေရာင္လွ်မ္း အ႐ုဏ္ခပ္လွ်င္၊ ‎ဆြမ္းကပ္လို႔ တင္
တန္ေဆာင္တိုင္မ်ား၊ ေရေတာ္ငါးႏွင့္၊ နံပါး ပန္းသင္း၊ ညေနခင္းမွာ၊ ထပ္သြင္းတင္၊ ရင္ ျပင္ ေတာ္ ‎လင္းထိန္လို႔မႊး
ရွင္လူကစ၊ နံနက္ ညတိုင္း၊ ညြတ္ခ ပူဇာ၊ စိေႏၱယ်ာဝယ္၊ မေသရာ နိဗၺာန္နန္းကို၊ မွန္းဆုပန္ ေလး

‎(၃) “စံုဆန္းစြ- ခန္းဝေဗြ ျပင္
ေက်ာင္းေတာ္ အုတ္ဂူ၊ အဆူဆူတြင္၊ နိဗၺဴရည္စူးတဲ့၊ ေထရ္ထူးေတြ ကိန္းေပ်ာ္ဝပ္တယ္၊ ‎ကြက္လပ္မ ျမင္
တေက်ာင္းေတာ္လံုး၊ ေရၾကည္သံုးဖို႔၊ ပတ္ကံုးရွင္းလင္း၊ ေတာင္တူးရြင္းက ေရသြင္းလွ်င္၊ ကန္တြင္ ‎ေရပန္း လွ်ံလို႔ ေဖြး
ေသာတုဇန၊ စာသင္စ၍၊ ေထရအရာ၊ ျမတ္သံဃာတို႔၊ ခ်မ္းသာစြာ ျမတ္တရားကို အားထုတ္ၾက ေလး။ ‎‎... ။

ဒီပံုစံမွာ ...
‎(၁) “ဘံုနန္းက-မွန္းဆ ေခ်လွ်င္”
‎(၂) “ထံုပန္းလွ-ပန္းက ေထြအင္”
‎(၃) “စံုဆန္းစြ- ခန္းဝ ေဗြျပင္” ...
‎ဆိုၿပီး အခ်ီ ၃-ပိုဒ္ ကို နေဘကိုက္ၿပီး အခ်ီညီပိုဒ္စံုရတု လို စပ္ဆိုထားပါတယ္။ အခ်ီ ၃-ပိုဒ္လံုးကို က-လွ-စြ ဆိုတဲ့ ‎လဟုသံ နဲ႔ ခ်ီထားၿပီး လွ်င္၊ အင္၊ ျပင္ ဆိုတဲ့ ဂ႐ုသံ နဲ႔ ခ်ထားပါတယ္။

ေနာက္အပိုဒ္ေတြကို ၾကည့္ရင္လည္း ေရွးေလးခ်ဳိးႀကီး ေရးစပ္သလို ေလးလံုးစပ္မ်ဳိး အျပင္ ‎ငါးလံုး,ေျခာက္လံုး သင့္သလို ထည့္ၿပီး စပ္ဆိုသြားတာေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ပထမခ်ဳိးရဲ႕ အခ်နဲ႔ ‎ဒုတိယခ်ဳိးရဲ႕အခ်မွာ သံေလ်ာ့ သံခ်င္း ညီေစၿပီး တတိယခ်ဳိးနဲ႔ စတုတၳခ်ဳိးကို (ဧး =ေအး) ကာရန္နဲ႔ ‎ဆံုးေစရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ ေတးတြဲ႕တပုဒ္လံုးရဲ႕ အခ်ျဖစ္တဲ့ စတုတၳခ်ဳိးရဲ႕ အဆံုးမွာ ‎‎(ေလး) သဒၵါနဲ႔သာ အျမဲ ခ်ရလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေတးတြဲ႕မွာ ေလးခ်ဳိးလိုပဲ တတိယခ်ဳိး၏ ဆံုးခါနီးပိုဒ္မွာ ပထမခ်ဳိး၊ ဒုတိယခ်ဳိးကို ျပန္ငဲ့တဲ့ ကာရန္ျပန္ ‎တခ်က္စီ ရွိရပါေသးတယ္။
ပထမပိုဒ္မွာ လွ်င္-လင္ .. ဆိုတာကို (ဉာဏ္လင္းအင္ က) အင္ နဲ႔ ျပန္ငဲ့တယ္။
ဒုတိယပိုဒ္မွာ အင္-တင္ … ဆိုတာကို (ထပ္သြင္းတင္ က) တင္ နဲ႔ ျပန္ငဲ့တယ္။
တတိယပိုဒ္မွာ ျပင္-ျမင္ .. ဆိုတာကို (ေရသြင္းလွ်င္ က) လွ်င္ နဲ႔ ျပန္ငဲ့တယ္။

အထက္ေဖာ္ျပပါ ေတးတြဲ႕က အခ်ီ ၃-ပိုဒ္ ညီျပီး အခ်မညီတဲ့ ေတးတြဲ႕ျဖစ္ပါတယ္။
အခ်ီအခ် ညီတဲ့ ေတးတြဲ႕ နမူနာကေတာ့ …

ဆ႒သံဂါယနာႏွင့္ ပဋိဝိေသာဓကဖဲြ႕ ေတးတဲြ႕ကဗ်ာ
(ျမန္မာပိဋကတ္ေတာ္ ပဋိဝိေသာဓက-အရွင္တိေလာကသာရ ဖဲြ႕ဆုိသည္)

(၁) “လူေပါင္းခလို႕ - ၾကည္ျမေကာ္ ေရာ္”၊
ေထရဝါဒ၊ ေဆာင္ပိုက္ၾကတဲ့၊ ပၪၥနဂိုရ္၊ ခေျငာင္းခိုၾက၊ ဗဟုိမ႑ိဳင္မွတ္၊ ျမန္႕ရဌ္ ျပည္ ေတာ္
သီရိမဂၤလာ၊ ကုန္းေတာ္သာႏွင့္၊ ကမၻာဧး ... မည္၊ ေမြသရီရွင္၊ ေစတီခြင္မွာ၊ စီရင္ဖန္ေဆာက္၊ ဝိသုကမ္ေဖာက္သည္သို႕၊ ေက်ာက္ဂူ ေတာ္၊ ပ်ံ႕ ေက်ာ္ဘဝဂ္ဝွန္တည့္ ေႂကြး
ဂူေတာ္ဝန္းက်င္၊ ေဆာက္ဦျပင္သည္၊ စည္ပင္သိမ္ေက်ာင္း၊ ဇရပ္ေပါင္းႏွင့္၊ မေညာင္းအာ႐ံု၊ တည္ရွိဟံုငယ္၊ ၾကည္ယံုသဒၶါပြား...၊ “အားရဖြယ္ေလး”
(၂) “တူေၾကာင္းျပစို႕ - ရည္ဆေျမာ္ ေျမာ္”၊
လိုဏ္ဂူခြင္ဝယ္၊ ေထရ္ရွင္ထက္ျမက္၊ ငါးေထာင္ဝက္ႏွင့္၊ ဂုဏ္စက္ပြားလွ်ံ၊ ႏိုင္ႏိုင္ငံမွ၊ သံႀကီးမင္းႀကီး၊ ေပါင္းဆံုကာစည္းပါၾက၊ ခ်ီးအပ္ထုတ္ ေဖာ္
ျမန္ႏိုင္ငံအုပ္၊ စိုးရခ်ဳပ္သည့္၊ ျပည့္ဥကၠ႒၊ အစိုးရႏွင့္၊ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဖဲြ႕ႀကီးမွာလည္း၊ မဟာဝီရိ၊ စိုက္တည္ရွိလ်က္၊ စံုျပည့္ ေဖၚ၊ ခါ ေတာ္ဖြင့္ခဲ့ ၿခိမ့္ၿခိမ့္ ေႂကြး
ႏိုင္ငံေတာ္သူ၊ လက္အုပ္ထူလ်က္၊ တူ႐ူခ်ဥ္းကပ္၊ ေန႕မလပ္ဘဲ၊ ႁပြပ္ႁပြပ္ႏွစ္လို၊ လြန္ၾကည္ညိဳသည္၊ ပိုမိုလွ်ံဝွန္အား ...၊ “ပြားၾကတယ္ေလး”
(၃) “မူေကာင္းရဖို႕ - ေထရ္မ်ား့ေပ်ာ္ ေပ်ာ္”၊
ေႏြေႏွာင္းႏြယ္တာ၊ ဝါေတာ္ခါမို႕၊ သံဂါကာရ၊ ေထရ္ရွင္လွတို႕၊ ပထမသႏၷိပါ၊ ဆံုးေစကာလွ်င္၊ လိုရာျပန္ႂကြသြား၊ နားၾကေလ ေသာ္
ပါဠိ ပဋိဝိေသာဓကာ၊ ၾသသာနာႏွင့္၊ ျမန္မာျပန္ညႇိ၊ ပဋိဝိေသာ္၊ သံဃာေတာ္တုိ႕၊ ေျဖာ္ေျဖာ္အားအင္၊ လံု႕လဆင္၍၊ ေန႕စဥ္မလပ္၊ တုိက္ဆုိင္ဖတ္ပါလို႕၊ တည္းျဖတ္ ေခၚ၊ မူ ေတာ္မူေကာင္း တည္စိမ့္ ေတြး
ျမန္မာတုိင္းသူ၊ ျမဲ႐ႈယူဖို႕၊ ျမန္မူျပန္ကာ၊ ျပင္ဆင္ရာ၌၊ ေကာင္းပါလေႆး၊ ေခ်ာေစေရးမွာ၊ ၾကံေတြးေဝါဟာ၊ ပါဝစနာျပင္၊ ႒ကထာ,ဋီ၊ အလီလီႏွင့္၊ ကိုက္ညီရေပ၊ ဤအေနငယ္၊ ေထြေထြၾကံဝန္ပြား ...၊ “မ်ားလွတယ္ေလး”

ဒီ ေတးတဲြ႕မွာ အခ်ီသံုးပိုဒ္လံုး အခ်င္းခ်င္း ညီၾကသလို အခ်သံုးပိုဒ္လံုးလည္း အခ်င္းခ်င္း ညီၾကတာကို ေတြ႕ရပါမယ္။ ဒါ့အျပင္ အခ်ီပုိဒ္ေတြမွာ “လူေပါင္းခလို႕ - တူေၾကာင္းျပစို႕ - မူေကာင္းရဖို႕” ဆုိၿပီး အကၡရာ ၄-လံုးနဲ႕ ခ်ီသြားတာကိုလည္း ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။
ဒီေလာက္ဆုိ ေတးတဲြ႕ကို ျမင္သာေလာက္ပါၿပီ။ ဒီဘက္ေခတ္မွာ လံုးဝမေရးၾကသေလာက္ျဖစ္ေနၿပီမို႕ ဒီေလာက္နဲ႕ပဲ ေတးတဲြ႕ အေၾကာင္းကို ရပ္နားလုိက္ၿပီး ရတုအေၾကာင္းကို ဆက္ပါမယ္။

ဟယ္ရီ

Read More...

Thursday 20 October 2011

Ethic ဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လားကြယ့္ ... ေလသံမ်ားေတာင္ ဟ,ဘူးကြယ္

အျဖဴေရာင္သံစဥ္ ဖိုရမ္ မွာ ေတြ႕မိတာေလးနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ေျပာခ်င္လို႕ပါ ....
ျမန္မာကဗ်ာဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လား ... ဆုိၿပီး ဂႏၳဝင္ျမန္မာကဗ်ာေရးနည္းေတြနဲ႕ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ကဗ်ာရြာမွာ ပထမဆံုး စေရးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ ဆက္ၿပီး အပိုင္းလုိက္ ေရးတင္ထားပါတယ္ ... ၾကာပါၿပီ ... ၂၀၀၈-ခုႏွစ္ကတည္းပါ ... အခုထိ အၿပီးမသတ္ႏိုင္သေလးသလို ဆက္လည္း ေရးေနဆဲပါပဲ ...

ဂႏၳဝင္ျမန္မာကဗ်ာေတြကို က်ေနာ္ အလြန္ခ်စ္ပါတယ္ ... ဒီေခတ္မွာေတာ့ ဒီလုိကဗ်ာေလးေတြ အေတာ္ေလး အေရးက်ဲသြားတာမို႕ ဂႏၳဝင္ျမန္မာကဗ်ာေရးနည္းေတြနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး အမွတ္တရေလး တခု အြန္လိုင္းေပၚမွာ က်န္ေနေအာင္ က်ေနာ္ေရးခဲ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္ ... ဒါ့အျပင္ ဂႏၳဝင္ျမန္မာကဗ်ာဟာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြလုိ မဟုတ္ဘဲ ကာရန္အသံစည္းမ်ဥ္း၊ ေရးဖဲြ႕တဲ့ပံုစံေတြနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး တိက်တဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြ ရွိတာေၾကာင့္ ဒါေတြကို မသိဘဲ ေရးလို႕ မရပါဘူး။ ဒီေရးနည္းေတြနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္စာတမ္းေတြကလည္း အေတာ္ေလး ရွားပါးသြားပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ဂႏၳဝင္ျမန္မာကဗ်ာကို ေလ့လာလုိက္စားခ်င္ၾကတဲ့သူေတြအတြက္ တတ္ႏိုင္သမွ် အေထာက္အကူျဖစ္ေစဖုိ႕ ကိုယ္သိထားသမွ်ေလးေတြကုိ မွ်ေဝေပးခ်င္တာလည္း ပါပါတယ္ ...

ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြပဲ အေရးမ်ားလာၿပီး ဂႏၳဝင္ျမန္မာကဗ်ာေတြ အေရးအလြန္က်ဲေနတဲ့ အခုအခ်ိန္မွာ ဂႏၳဝင္ျမန္မာကဗ်ာေတြကို ေရးတဲ့သူ၊ မေရးေတာင္ စိတ္ဝင္စားတဲ့သူေတြကို ေတြ႕ရရင္ က်ေနာ္ အလြန္ပဲ ဝမ္းသာမိပါတယ္ ... ႀကိဳးစားေရးၾကည့္ေနတဲ့သူေတြကိုလည္း ကိုယ္ တတ္သမွ် မွတ္သမွ်ေလး ေဝငွေပးခဲ့ပါတယ္ ...

နဂိုကကို ဒီလို တတ္ႏိုင္သမွ် ေဝငွေပးခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႕ က်ေနာ္ ဒီပို႔စ္ေတြကို ေရးခဲ့တာေၾကာင့္ ဒါေတြကို ဆက္လက္ လက္ဆင့္ကမ္းေဖာ္ျပတာကို က်ေနာ္ ဘယ္တုန္းကမွ မကန္႕ကြက္ခဲ့ပါဘူး ... ေငြေၾကးအက်ိဳးအျမတ္တစံုတရာအတြက္မဟုတ္ဘဲ ႐ိုး႐ိုးသားသား ျပန္လည္ ကူးယူေဖာ္ျပ ခ်င္ရင္လည္း က်ေနာ့္ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္ ေတာင္းဖို႕မလိုပါဘူး လုိ႕ က်ေနာ့္ ဘေလာ့ဂ္မွာ အတိအလင္း ေရးထားပါတယ္ ... ဒါေပမဲ့ Ethic အေနနဲ႕ေတာ့ က်ေနာ့္ အမည္၊ Blog အမည္၊ မူရင္း Post အမည္ ေတြကိုပဲ Credit အေနနဲ႕ ေဖာ္ျပေပးၾကဖို႕ ဒီလို ေမတၱာရပ္ခံထားပါတယ္ ...

"ဤ Blog ရွိ Post မ်ားထဲမွ ေရးသားခ်က္ အျပည့္အစံု (သုိ႔မဟုတ္) တစိတ္တပိုင္း ကို ေငြေၾကး အက်ိဳးအျမတ္ တစံုတရာ မရွိဘဲ မည္သည့္ media တြင္မဆုိ ျပန္လည္ ကူးယူ ေဖာ္ျပလိုပါက ျဖစ္ေစ၊ ကိုးကား လိုပါက ျဖစ္ေစ က်ေနာ့္ထံမွ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းရန္ မလိုအပ္ပါ။ က်ေနာ္၏ အမည္၊ ဤ Blog အမည္၊ မူရင္း Post အမည္ မ်ားကိုသာ Credit အေနျဖင့္ ေဖာ္ျပေပးၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံ ပန္ၾကားအပ္ပါတယ္။"

ဒီလို က်ေနာ္ေရးခဲ့သမွ်ေတြထဲက အခ်ိဳ႕ကို Wikimyanmar က စာေပ၊ အႏုပညာ Category ေအာက္က ကဗ်ာ ေခါင္းစဥ္မွာ ကူးယူေဖာ္ျပထားပါတယ္ ... ေအာက္က လင့္ခ္မွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္ ....
http://wikimyanmar.co.cc/wiki/index.php?title=%E1%80%80%E1%80%97%E1%80%BA%E1%80%AC

ဒီလိုေဖာ္ျပထားၿပီး ေအာက္ဆံုးက "ကိုးကား" စာရင္းမွာ က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို Reference အေနနဲ႕ ထည့္ေပးထားပါတယ္ ...

ဒီလို ေဖာ္ျပတာကို ဘာမွ ကန္႕ကြက္စရာ မရွိလို႕ က်ေနာ္ ဘာမွ မေျပာပါဘူး ... ျမန္မာကဗ်ာေတြနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး လူမ်ားမ်ားပိုသိသြားလို႕ ေက်းဇူးေတာင္ တင္မိသလို ကိုယ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ ျမန္မာကဗ်ာအတြက္ တဖက္တလမ္းက တတ္ႏိုင္သေလာက္ တာဝန္ထမ္းေပးႏိုင္တာမို႕ ဝမ္းေတာင္ သာမိပါေသးတယ္ ...

ဒါေပမဲ့ ... အခု အျဖဴေရာင္သံစဥ္ ဆိုတဲ့ ဖိုရမ္မွာကေတာ့ ဒီ ျမန္မာကဗ်ာဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လား (၁) ကေန (၄) အထိမွာ က်ေနာ္ေရးထားသမွ်ကို ခပ္တည္တည္နဲ႕ ဖိုရမ္စာတည္းခ်ဳပ္ 'မင္းခ်စ္သူေမာင္ ' ဆုိသူက ယူတင္ထားတာကုိ အမွတ္မထင္ေတြ႕လိုက္မိပါတယ္ ...

အျဖဴေရာင္သံစဥ္ ဖိုရမ္ >> စာေပ အႏုပညာ ႏွင့္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး>>အျဖဴေရာင္သံစဥ္ ကဗ်ာဥယ်ာဥ္>>ကဗ်ာ အေၾကာင္း စပ္မိစပ္ရာ>> ဆုိတဲ့ ေအာက္မွာ "ျမန္မာကဗ်ာအစ" ဆုိတဲ့ thread တခု ဖြင့္ၿပီး ေနာက္ထပ္ ... အေျခခံအခ်က္မ်ား၊ ကာရန္ ၊ အသံ၊ အစပ္အဟပ္ ... ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ ၃-ခု ေအာက္မွနဲ႕ ပို႔စ္ ၄-ခု အျဖစ္ခဲြၿပီး တင္ထားပါတယ္။ ေအာက္က လင့္ခ္မွာ ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္ ....

http://www.apytz.org/68/1248.html

အဲဒီ ပို႔စ္ေတြဟာ က်ေနာ္ေရးခဲ့တဲ့ ....
ျမန္မာကဗ်ာဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လား (၁)
http://harrylwin.blogspot.com/2008/08/blog-post_26.html

ျမန္မာကဗ်ာဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လား (၂)
http://harrylwin.blogspot.com/2008/08/blog-post_27.html

ဆုိတဲ့ ပို႔စ္ ၂-ခုက အေၾကာင္းအရာေတြထဲက တခ်ိဳ႕ကို ခ်န္လွပ္ၿပီး က်န္တာကို ၏၊ သည္၊ ၍ မလဲြ၊ ေခါင္းစဥ္ပါ မေျပာင္းဘဲ အတိအက် ကူးတင္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္ ...

ဒါ့အျပင္ အဲဒီ အျဖဴေရာင္သံစဥ္ ဖိုရမ္မွာပဲ
အျဖဴေရာင္သံစဥ္ ဖိုရမ္ >> စာေပ အႏုပညာ ႏွင့္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး>>အျဖဴေရာင္သံစဥ္ ကဗ်ာဥယ်ာဥ္>>ကဗ်ာ အေၾကာင္း စပ္မိစပ္ရာ>> ဆုိတဲ့ ေအာက္မွာ ေနာက္ထပ္ thread တခု အေနနဲ႕ "ျမန္မာကဗ်ာစပ္နည္း မ်ား" ဆုိၿပီး ထပ္တင္ထားပါတယ္ ... ေအာက္က လင့္ခ္မွာ ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္ ....
http://www.apytz.org/68/1253/Page-2.html

ဒီ thread ထဲမွာေတာ့ ...
(၁) နေဘစပ္နည္း
(၂) ျပန္ကဟပ္ စပ္နည္း
(၃) ႐ြက္ခ်ပ္ စပ္နည္း
(၄) ကတၱရာ စပ္နည္း
(၅) ခ်ိန္ခြင္ညႇာ စပ္နည္း
(၆) ျခေသၤ့လည္ျပန္ စပ္နည္း
(၇) ေတ့ဆက္ စပ္နည္း
(၈) နေဘျပန္ကဟပ္ စပ္နည္း
ထိပ္ခ်င္းထပ္ စပ္နည္း
ထိပ္ခ်င္းခြၽတ္ (ထိပ္ခ်င္းလႊဲ) စပ္နည္း
ဦးတိုက္ (ထိပ္ခ်င္းတိုက္) စပ္နည္း
ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ စပ္နည္း
ဘီလူးရယ္ စပ္နည္း ... ဆုိတဲ့ ပို႔စ္ေတြအျဖစ္ တင္ထားပါတယ္ ... ဒါေတြ အားလံုးဟာ က်ေနာ္ ေရးထားတဲ့ ...

ျမန္မာကဗ်ာဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လား (၃)
http://harrylwin.blogspot.com/2008/08/blog-post_28.html

ျမန္မာကဗ်ာဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လား (၄)
http://harrylwin.blogspot.com/2008/08/blog-post_29.html

.. အဲဒီ ပို႔စ္ ၂-ခု ထဲက အတုိင္း ထပ္တူ ကူးတူထားတာပါ ... ဇယားေလးေတြကိုသာ ခ်န္လွပ္ခဲ့တာ၊ ေရွ႕ေနာက္ အစီအစဥ္ နည္းနည္းေျပာင္းထားတာကလဲြၿပီး က်န္တာေတြက တေသြမတိမ္းပါပဲ ...

ဒီလိုတင္တာကို ကန္႕ကြက္စရာမရွိေပမဲ့ မူရင္း Source ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္အမည္၊ Blog ရဲ႕ အမည္နဲ႕လိပ္စာ၊ မူရင္းပို႔စ္ စတာေတြနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ေလသံေလးေတာင္ ဟ, မထားတာ ေတြ႕ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းေတာ့ ျဖစ္မိပါတယ္ ... အျဖဴေရာင္သံစဥ္ ဆုိတဲ့ ဖိုရမ္ရဲ႕ Ethic ပိုင္းဆုိင္ရာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ မူကိုလည္း အံ့ၾသမိပါတယ္ ... အထူးသျဖင့္ သာမန္အဖဲြ႕ဝင္တဦးတေယာက္က တင္တာမဟုတ္ဘဲ စာတည္းခ်ဳပ္ ဆုိသူ ပုဂၢိဳလ္ကိုယ္တုိင္က တင္ထားတာဆုိေတာ့ ပိုၿပီး အံ့အားသင့္မိပါတယ္ ...

ကိုးကားတယ္ဆိုတာက အဲဒီလို ထပ္တူျပန္ကူးခ်တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး ... quote လုပ္ၿပီး ထပ္တူျပန္ေဖာ္ျပခ်င္ရင္လည္း ကိုးကားတဲ့ မူရင္းဇာစ္ျမစ္ကို credit ေပးရပါတယ္ ... ဒါဟာ ethic ပါ ...

ဒါေပမဲ့ ဒါမ်ိဳး ခံခဲ့ရေပါင္းကလည္း မ်ားလာၿပီဆုိေတာ့ နည္းနည္းေတာ့လည္း "အေရထူ" ေနပါၿပီ ... အဲဒီ ဖိုရမ္တခုတည္း မဟုတ္ပါဘူး ... တျခားဖိုရမ္ေတြ၊ ဘေလာ့ဂ္ေတြ ရွိပါေသးတယ္ ... တခ်ိဳ႕ကေတာ့ စာသားေလးေတြ နည္းနည္းေျပာင္းထားၾကေပမဲ့ ဥပမာေတြက က်မ္းေတြထဲကအတုိင္း မဟုတ္ဘဲ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္သီးသန္႕ေပးထားတဲ့ ဥပမာေတြနဲ႕ ထပ္တူ ... သူတို႕ကိုယ္တုိင္ေပးထားတဲ့ ဥပမာေတြက်ျပန္ေတာ့ တလဲြတေခ်ာ္ ... ကူးထားမွန္းက သိသာလြန္းပါရဲ႕ ... အထူးသျဖင့္ က်ေနာ္ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ "ခ်စ္သူမ်ားေန႕တဲ့လား" ဆိုတဲ့ကဗ်ာကို "ညီမေလးေရ" ဆုိတဲ့ေနရာမွာ "သူငယ္ခ်င္းေရ" လုိ႕ ေျပာင္းလိုေျပာင္း၊ မေျပာင္းခ်င္လည္း မေျပာင္းဘဲနဲ႕ သူတုိ႕နာမည္ ခပ္တည္တည္ ေကာက္တပ္ထားတာေတြကလည္း မနည္းလွဘူးေပါ့ ...

ဒီေတာ့လည္း ငယ္ငယ္က ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ထဲက ေဒၚျမေလး ေျပာသလို "မေျပာခ်င္ဘူးေနာ္ .... မေျပာခ်င္ဘူး ... ေျပာကို မေျပာခ်င္ဘူး ... " လုိ႔လည္း မေျပာေတာ့ပါဘူး ... ငယ္ငယ္က ရြတ္ဆိုခဲ့ဖူးတဲ့ ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္ရဲ႕ သေျပသီးေကာက္ ကဗ်ာေလးကိုသာ စာသားေျပာင္းၿပီး ...
"Ethic ဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လားကြယ့္ ... ေလသံမ်ားေတာင္ ဟ,ဘူးကြယ္" လုိ႕ ဆုိညည္းမိ႐ံုမွတပါး ....

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ ....
ဟယ္ရီလြင္

Read More...

Tuesday 18 October 2011

ေတြး

ေတြးၾကည့္စမ္းပါ ... မိုးတိမ္ေတြ ယိုစီးက်လာတယ္
ဥယ်ာဥ္ထဲ တြင္းတတြင္း တူးလိုက္ေလ
သူတုိ႕ကို ထည့္ဖို႕ ....

ဒီ စာသားေလးကေတာ့ ကမၻာေက်ာ္ Imagine သီခ်င္းကို ေမြးဖြားလာေစဖို႕ John Lennon ရဲ႕ အာ႐ံုကို ႏိႈးဆြေပးလုိက္တဲ့ စာသားေလးေတြပါ ... ၁၉၆၃-ခုႏွစ္၊ ေႏြဦးရာသီမွာ ထုတ္ေဝတဲ့ Yoko Ono ရဲ႕ Grapefruit ဆုိတဲ့ စာအုပ္ထဲက Cloud Piece ဆုိတဲ့ ဆံုးမစာဆန္ဆန္ကဗ်ာေလးထဲက စာေၾကာင္းေလး သံုးေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္ .... မူရင္းစာသားက ဒီလိုပါ ...

"Imagine the clouds dripping.
Dig a hole in your garden to
put them in."
(Grapefruit - Yoko Ono)

အဲဒီကေန ေပါက္ဖြားလာခဲ့တဲ့ Imagine ဟာ "အနီ" ဆန္ေပမဲ့လည္း သီခ်င္းအေနနဲ႕ေတာ့ က်ေနာ့္အသည္းစဲြျဖစ္ပါတယ္ ... ဒါေၾကာင့္ ဘာသာျပန္ၿပီး ကဗ်ာအျဖစ္ ေရးၾကည့္မိပါတယ္ ...

ေတြး

ေတြးၾကည့္စမ္းပါ၊ နတ္ရြာမရွိ၊
ႀကိဳးစားၾကည့္ေလ၊ လြယ္ေပမည္ပဲ၊
ေျမေအာက္ထဲဝယ္၊ ငရဲနတၳိ၊
တုိ႕၏ထက္တြင္၊ ေကာင္းကင္သာရွိ၊
ေတြးၾကည့္ပါလား၊ လူသားအားလံုး၊
လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္၊ ရွင္သန္ေနၾက၊
ဒီဘဝသာ ပစၥဳပၸန္။

ေတြးၾကည့္စမ္းပါ၊ ျပည္ရြာမရွိ၊
လုပ္ၾကည့္ဖို႕လည္း၊ မခက္ခဲလွ၊
သတ္ၾကေသေၾက၊ ဘာတြက္ေလမွ၊
ေသရာအေၾကာင္း၊ မရွိေကာင္းဘူး၊
ခေညာင္းကိုးကြယ္၊ ဘာသာရယ္လည္း၊
ဒီမယ္မရွိ၊ တကယ္ၾကည့္ေလ၊
လူေတြအားလံုး၊ ေပါင္း႐ံုးေဝျခမ္း၊
ၿငိမ္းခ်မ္းယွဥ္တဲြ ဘဝထဲ။

အိပ္မက္နဲ႕႐ူး၊ စိတ္ကူးသမား၊
ထင္မွားငါ့ကို၊ ဆုိခ်င္ဆုိေစ၊
သို႕ေပေသာ္လည္း၊ တေယာက္တည္းငါ၊
မဟုတ္ပါ၍၊ တေန႕ေတာ့ေလ၊
သင္တုိ႕ေတြလည္း၊ မေသြပူးေပါင္း၊
စိတ္ေျပာင္းလာမည္၊ ငါေမွ်ာ္ရည္၏၊
ဤကမၻာသည္ တဘံုတည္း။

ေတြးေလၾကည့္႐ႈ၊ ပိုင္ဆိုင္မႈကင္း၊
စဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ ျဖစ္ႏိုင္ေပစြ၊
ေလာဘတဏွာ၊ ဆာေလာင္ရမၼက္၊
တပ္မက္မႈကင္း၊ ညီေနာင္ရင္းသို႕၊
ခပင္းလူေပါင္း၊ ခေညာင္းေမတၱာ၊
ေတြးၾကည့္ပါေလ၊ လူေတြအကုန္၊
ေလာကီဘံုအား ...
ေပါင္းျခံဳေဝမွ်စံစားေန။

အိပ္မက္နဲ႕႐ူး၊ စိတ္ကူးသမား၊
ထင္မွားငါ့ကို၊ ဆုိခ်င္ဆုိေစ၊
သို႕ေပေသာ္လည္း၊ တေယာက္တည္းငါ၊
မဟုတ္ပါ၍၊ တေန႕ေတာ့ေလ၊
သင္တုိ႕ေတြလည္း၊ မေသြပူးေပါင္း၊
စိတ္ေျပာင္းလာမည္၊ ငါေမွ်ာ္ရည္၏၊
ဤကမၻာသည္ ဘံုရိပ္သာ။ ။

ဒီသီခ်င္းဟာ Beatles အဖဲြ႕အေနနဲ႕ မဟုတ္ဘဲ John Lennon ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ တကိုယ္ေတာ္ (Single album) ေတးစီးရီးအျဖစ္ ၁၉၇၁-ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ေဝထားတာပါ။ စီးရီးေခါင္းစဥ္ကလည္း Imagine ပါပဲ။ သူကိုယ္တုိင္ Piano တီးၿပီး ဆုိထားတာမို႕ သူ႕ရဲ႕ Piano လက္သံကိုပါ တပါတည္း နားဆင္ႏိုင္တဲ့ စီးရီးျဖစ္ပါတယ္။

Imagine ကို ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႕ "ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္း" လို႕ေတာင္ ေဝဖန္ၾကသူေတြရွိသလို ဒါဟာ သူ႕အျမင္၊ သူ႕ဒႆန သက္သက္ပါလုိ႕ေျပာၾကတဲ့သူေတြလည္း ရွိပါတယ္ ... John Lennon ရဲ႕ အေျပာင္ေျမာက္ဆံုး လက္ရာလို႕ အမ်ားစုက က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ John Lennon ကိုယ္တုိင္ကေတာ့ ဒီသီခ်င္းနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ...
"Imagine ဟာ ဘာသာအယူဝါဒ၊ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ၊ ႐ိုးရာအစဥ္အလာ၊ အရင္းရွင္ဝါဒေတြအားလံုးကို ဆန္႕က်င္ထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း 'သၾကားဖံုး' ထားေတာ့ လက္ခံၾကတာပါပဲ ..." လို႕ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

တခါ ပေလးဘြိဳင္းမဂၢဇင္းနဲ႕ ၁၉၈၀-ခုႏွစ္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အင္တာဗ်ဴးမွာေတာ့ " ... 'ႏိုင္ငံေတြ ဘာသာေတြမရွိတဲ့ကမၻာတခုကို ေတြးၾကည့္ၾကပါ' လို႕ Imagine သီခ်င္းနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ ေတာင္းဆိုထားပါတယ္ ... ဒါဟာ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္တဲ့သေဘာပါ ..." လုိ႕ အင္တာဗ်ဴးလုပ္တဲ့ David Sheff ကို ေျဖထားျပန္ပါတယ္ ...

ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႕ သဟဇာတအတြက္ သူ႕ရဲ႕အာသီသကို စာသားပိုင္းမွာေရာ ဂီတပိုင္းမွာေရာ Imagine ဟာ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းေလး ထင္ဟပ္ေဆာင္ၾကဥ္းလာတယ္ လုိ႕လည္း ဆုိပါတယ္ ...

ဒီသီခ်င္းနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ၂၀၀၆-ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္သမၼတႀကီး ဂ်င္မီကာတာ က "ကမၻာ့ႏိုင္ငံအမ်ားႀကီးမွာ - က်ေနာ္နဲ႕ က်ေနာ့္ဇနီး ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၂၅-ႏိုင္ငံေလာက္ လွည့္လည္သြားေရာက္ခဲ့ဖူးသမွ်မွာေတာ့ ဂၽြန္လင္ႏြန္ရဲ႕ Imagine သီခ်င္းသံကို ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းတမွ် ဖြင့္ေနၾကတာကို ၾကားရပါလိမ့္မယ္ ..." လုိ႕ေတာင္ မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ရပါတယ္ ...

John Lennon ေမြးဖြားႀကီးျပင္းခဲ့ရာ ဇာတိျဖစ္တဲ့ လီဗာပူးၿမိဳ႕ရဲ႕ "လီဗာပူးဂၽြန္လင္ႏြန္ေလဆိပ္" ရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ကေတာ့ "Above Us Only Sky" ပါတဲ့ ... Imagine ရဲ႕ ပထမအပိုဒ္က စာသားေလး ျဖစ္ပါတယ္ ...

မူရင္းစာသားကုိပါ ခံစားႏိုင္ေအာင္ မွ်ေဝလုိက္ပါတယ္ ...

Imagine

Imagine there's no heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people
Living for today...

Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace...

You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will be as one

Imagine no possessions
I wonder if you can
No need for greed or hunger
A brotherhood of man
Imagine all the people
Sharing all the world...

You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will live as one ...

သီခ်င္းကို နားဆင္လိုရင္ေတာ့ ဒီမွာပါ ....


 John Lennon - Imagine .mp3
Found at bee mp3 search engine

ကဲ ... John Lennon နဲ႕ အတူ ေတြးၾကည့္လုိက္ၾကရေအာင္လား ..

ဟယ္ရီ

Read More...

Sunday 16 October 2011

မိုးဖဲြေလးေတြ ေစြလာလိမ့္မည္

ဒီကဗ်ာေလးက က်ေနာ္ ဘာသာျပန္ထားတဲ့ ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္ ... မူရင္းကဗ်ာက There Will Come Soft Rains ... ေရးဖဲြ႕သူက Sara Teasdale ပါ။ 1920 က ထုတ္ေဝတဲ့ သူ႕ရဲ႕ Flame and Shadow ကဗ်ာစာအုပ္ထဲကလုိ႕ ဆုိပါတယ္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ က်ေနာ္ အဂၤလိပ္ကဗ်ာေတြ သိပ္ဖတ္ေလ့မရွိပါဘူး ... ကဗ်ာဆုိတာက စကားလံုးအဓိကမို႕ မူရင္းဘာသာစကားက ကိုယ့္မိခင္ ဘာသာစကားမဟုတ္တဲ့အတြက္ အျပည့္အဝ ခံစားလုိ႕ မရႏိုင္တာေၾကာင့္ပါ ...

ဒီကဗ်ာကိုေတာ့ Facebook Group တခုျဖစ္တဲ့ Meet the Poetry Group က က်ေနာ့္မိတ္ေဆြႀကီး ကိုခြန္းခ်ိဳ
(Khun Cho) က ပို႔စ္တခုမွာ မိတ္ဆက္ေရးထားတာေလး ေတြ႕တာနဲ႕ ဖတ္ၾကည့္မိရင္း သေဘာက်သြားပါတယ္ ... 'There Will Come Soft Rains' ဆိုတဲ့ဝတၳဳတိုေလးထဲမွာ မ်က္ႏွာက်က္စက္႐ုပ္က အဲဒီကဗ်ာေလးကို အလိုအေလ်ာက္ ရြတ္ျပတဲ့ အေရးအသားတစ္ခု ကို သေဘာက်သြားမိလို႕ ဒီကဗ်ာေလးကို တင္ေပးတာလုိ႕ ဆိုပါတယ္ ... ဒါနဲ႕ ဘာသာျပန္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာလို႕ ဘာသာျပန္ၾကည့္ပါတယ္ ...
ဒီလို ဘာသာျပန္ၾကည့္ေတာ့ က်ေနာ္ေတြ႕ၾကံဳခဲ့တာေလးေတြကို အရင္းအတုိင္း ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္စိတ္ ေပၚလာတာနဲ႕ ေနာက္ဆံုး အေခ်ာသပ္ ကဗ်ာသက္သက္ကိုတင္မဟုတ္ဘဲ စေရးမိတဲ့ ပံုစံကေန စၿပီး အားလံုးကို ေဝငွတင္ျပလုိက္ပါတယ္ ....
အရင္ဆံုးေတာ့ ေမာ္ဒန္ပံုစံမ်ိဳးဆန္ဆန္ ဘာသာျပန္ရင္း ခ်ေရးလိုက္မိတာက ဒီလုိပါ ...

မိုးဖဲြေလးေတြက်လာလိမ့္မယ္

မိုးဖဲြေလးေတြက်လာလိမ့္မယ္၊ ေျမသင္းနံ႕ေလးေတြေရာေပါ့
့ပ်ံလႊားငွက္ေတြ က်ည္က်ည္က်ာက်ာျမည္ရင္း လွည့္လည္ဝဲပ်ံၾက၊
ေရအုိင္ထဲက ဖားငယ္ေတြလည္း ညအခါ ေတးသီၾကလိမ့္မယ္
မက္မန္းပင္႐ိုင္းေတြက ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အလင္းေအာက္
ေရာ္ဘင္ေတးဆိုငွက္ေလးေတြက မီးလွ်ံအေမႊးအေတာင္ေတြဝတ္႐ံုရင္း
သံဆူးႀကိဳးစည္း႐ိုးနိမ့္နိမ့္ေတြမွာ ေတးခ်င္းေတြ ညည္းေနၾကလိမ့္မယ္
သူတို႕ေတြ ဘယ္သူမွ စစ္ပဲြကို သိမွာမဟုတ္ၾကပါဘူး
ေနာက္ဆံုးေတာ့ စစ္ပဲြႀကီး ၿပီးသြားၿပီမွန္း ဘယ္သူမွလည္း ဂ႐ုစိုက္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး
ငွက္ေတြျဖစ္ျဖစ္ သစ္ပင္ေတြျဖစ္ျဖစ္
လူသားမ်ိဳးႏြယ္တခုလံုး အၿပီးသတ္ေခ်မႈန္းခံလိုက္ရၿပီမွန္းလည္း
ဘယ္သူမွ သတိထားမိၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး
ေႏြဦးပ်ိဳမဟာ အ႐ုဏ္ဦးမွာ ႏိုးထလာတဲ့အခါမွာလည္း
တို႕ေတြ မရွိေတာ့ၿပီမွန္း သိႏိုင္ခဲသားပါလားေလ .... ။ ။

ေခါင္းစဥ္ကိုေတာ့ ႐ိုး႐ိုးပဲ "မိုးဖဲြေလးေတြက်လာလိမ့္မယ္" ဆုိၿပီး ေပးလိုက္ပါတယ္ ... ဒါေပမဲ့ ဒီလိုေရးရတာ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ေပါ့ေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါနဲ႕ ကာရန္ပါေအာင္ ေရးမယ္ဆုိၿပီး စီေနရင္းနဲ႕ ေအာက္က ကဗ်ာပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္သြားပါတယ္ ...

မိုးဖဲြေလးေတြ ေစြလာစဥ္

မိုးဖဲြေလးေတြ၊ ေစြလာစဥ္၊ ေျမသင္းနံ႕ေတြယဥ္၊
ပ်ံလႊားခင္တုိ႕၊ က်ည္က်ာေတး၊ ပ်ံဝဲလွည့္လည္ေကၽြး။
ေရအိုင္ထဲက ဖားငယ္ေတြ၊ ညဥ့္ယံေတးသံေခၽြ၊
ျဖဴေဝေဖ်ာ့လ် ေကာင္းကင္ေအာက္၊ မက္မန္း႐ိုင္းေတြ ေပါက္။
ေျမလူးငွက္တုိ႕ မီးလွ်ံသြင္၊ ေမႊးေတာင္ဝတ္႐ံုဆင္၊
ဆူးျပင္စည္း႐ိုး နိမ့္နိမ့္ထက္၊ ေတးခ်င္းညည္းကာဆက္။
သူတို႕အားလံုး မသိေပ၊ စစ္ပဲြဆိုတာေလ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ေလ သည္စစ္ပဲြ၊ ၿပီးလည္း မႈမဲ့ပဲ။
ငွက္နဲ႕သစ္ပင္ သိမျမင္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္စဥ္၊
ၾကမၼာငင္လုိ႕ ေပ်ာက္ပ်က္သြား၊ သူတုိ႕ အေလးမထား။
ေႏြဦးပ်ိဳမ ႏိုးထစဥ္၊ အ႐ုဏ္ဦးနီလြင္။
တုိ႕မ်ိဳးစဥ္ဆက္ ကြယ္ေပ်ာက္ေဝး၊ သိျမင္ဖုိ႕ခက္ေသး။

ဒီတခါေတာ့ "မိုးဖဲြေလးေတြ ေစြလာစဥ္" ဆိုၿပီး ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္ပါတယ္။ တခါ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ပါတယ္။ ဒီတခါလည္း ကေလးကဗ်ာလို ျဖစ္ေနတာနဲ႕ သိပ္သေဘာမေတြ႕ပါဘူး ... ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ ဆုိေတာ့ မူရင္းကဗ်ာရဲ႕ အႏွစ္သာရ (main theme) က အလြန္ေလးနက္ေနလို႕ပါ ... ဒါနဲ႕ သူ႕မူရင္းကဗ်ာဖဲြ႕ပံုကို ျပန္ၾကည့္မိပါတယ္။ ဒီေတာ့ တပိုဒ္မွာ ႏွစ္ပါဒစီကို အခ်အညီ (rhyming couplet) ေရးထားတဲ့ ၁၂-ေၾကာင္းကဗ်ာ (12-line poem with six stanzas) ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕တာနဲ႕ ေဒြးဆစ္ပံုစံ အခ်ိဳးတဲြ ေျပာင္းေရးၾကည့္ေတာ့ ဒီလို ထြက္လာပါတယ္ ...

မိုးဖဲြေစြ၊ ေျမသင္းနံ႕က်ဲ။
ပ်ံလႊားေတြက်ည္က်ာျမည္ရင္း၊ လွည့္လည္ပ်ံဝဲ။
ေရအုိင္ဝယ္၊ ဖားငယ္တို႕ ညဥ့္ယံေတး။
မက္မန္း႐ိုင္းပင္ပ်ိဳတုိ႕၊ ျဖဴေဖ်ာ့စိုေကာင္းကင္ေအာက္၊ ေပါက္ၾကလိမ့္ေသး။
ေျမလူးငွက္ မီးလ်ံသြင္၊ ေမႊးေတာင္ဆင္ ဝတ္႐ံုေသြး။
ဆူးႀကိဳးျပင္စည္း႐ိုးနိမ့္မွာ၊ ေတးၿငိမ့္သီေႂကြး။
စစ္ပဲြေတြ၊ သူတုိ႕ေလ သိႏိုင္ခဲ။
ေနာက္ဆံုးမွာ၊ ေပ်ာက္ဆံုးကာ စစ္ရပ္စဲ၊ ေလးမူမိဘဲ။
လူ႕မ်ိဳးႏြယ္၊ တခုလံုးရယ္ အၿပီးသတ္၊ ပ်က္သုဥ္းရပ္စဲ။
ငွက္နဲ႕အပင္၊ ေတြးစိတ္ဝင္ ယွဥ္မမိ၊ သိမည္ဟုတ္ဘဲ။
ေႏြဦးပ်ိဳ၊ ႏိုးထႀကိဳ အ႐ုဏ္ေသြး။
တို႕မရွိၿပီ၊ ပ်ိဳ႕အသိဆီ ဉာဏ္ထင္လ်က္၊ ျမင္ရန္ခက္ေသး။

ဒါလည္း သိပ္စိတ္တိုင္းမက်ေသးဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္ ... ဒါနဲ႕ ေခါင္းစဥ္ မစဥ္းစားေတာ့ပါဘူး။ ဒီမွာေတာ့ အဓိကအားျဖင့္ စိတ္တုိင္းမက် ျဖစ္ေနတာက Rhythm ပါ ... Rhythm ကို မႀကိဳက္ဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္ ... ဒါနဲ႕ ပံုစံကို ဂ႐ုမစိုက္ ေတာ့ဘဲ လကၤာသြားနဲ႕ ေျပာင္းေရးၾကည့္လုိက္ပါတယ္ ...

မိုးဖဲြေလးေတြ ေစြလာလိမ့္မည္

မိုးဖဲြေလးေတြ၊ ေစြလာလိမ့္မည္၊
ေျမဆီသင္းနံ႕၊ ပ်ံ႕လိမ့္မည္ပင္၊
ငွက္လ်င္ပ်ံလႊား၊ ဝဲပ်ံသြားရင္း၊
ေတးသြားက်ည္က်ာ၊ ျမည္ပါလိမ့္ေသး၊
ဖားငယ္ေတးသီ၊ ေရအုိင္ဆီမွ၊
ညလည္ယံေနာ့၊ ေတးေက်ာ့သီငင္၊
မက္မန္းပင္႐ိုင္း၊ ျဖဴေဖ်ာ့ဆုိင္းလြင္၊
ေကာင္းကင္ေနာက္ခံ၊ ေပါက္လိမ့္မွန္သည္၊
မီးလွ်ံဆင္ေသြး၊ ေမႊးေတာင္လွထူး၊
ငွက္ေျမလူးတုိ႕၊ သံဆူးစည္း႐ိုး၊
နိမ့္မ်ိဳးထက္ဝယ္၊ ေတးသံသြယ္လ်၊
ဆိုပါၾကေသး၊ သူတုိ႕ေတြးဝယ္၊
စစ္ပဲြေဘးရန္၊ မသိျပန္တည့္၊
ဖန္ဖန္ဆင္ႏဲႊ၊ သည္စစ္ပဲြလည္း၊
မလဲြေသြေပ်ာက္၊ ေနာက္ဆံုးေရာက္ေသာ္၊
ၿပီးေပ်ာက္ေျပငင္၊ သိမျမင္တည့္၊
သစ္ပင္ ငွက္မ်ား၊ မႈမထားသည္၊
လူသားသိႂကြယ္၊ လူ႕မ်ိဳးႏြယ္ဇာတ္၊
ၿပီးျပတ္ေခ်မႈန္း၊ ပ်က္သုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္၊
စိတ္ဝယ္မွန္းဆ၊ မသိၾကေပ၊
ေႏြဦးပ်ိဳမ၊ အ႐ုဏ္ပ်၌၊
ႏိုးထခဲ့စဥ္၊ တုိ႔မ်ိဳးစဥ္ဆက္၊
ပ်က္ငင္ၿပိဳကဲြ၊ သုဥ္းျပတ္စဲေၾကာင္း၊
သူလည္းသိခဲေပလိမ့္မည္။ ။

အခုေနာက္ဆံုး လကၤာသြားနဲ႕ ေရးလုိက္တာကို က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ဘဝင္အက်ဆံုးမို႕ ဒီကဗ်ာကိုပဲ ေနာက္ဆံုးအတည္အျဖစ္ယူၿပီး တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ... မူရင္းကဗ်ာကိုပါ ဖတ္႐ႈခံစားႏိုင္ေအာင္ တဆက္တည္း တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ .... ဖတ္တဲ့သူေတြအေနနဲ႕ေတာ့ ဘယ္ဟာကို အႀကိဳက္ဆံုးလဲ မသိဘူးေပါ့ေနာ္ ... ဘယ္ဟာမွ မႀကိဳက္တာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါရဲ႕ ... :D

There Will Come Soft Rains (By Sara Teasdale)

There will come soft rains and the smell of the ground,
And swallows circling with their shimmering sound;
And frogs in the pools singing at night,
And wild plum trees in tremulous white;
Robins will wear their feathery fire,
Whistling their whims on a low fence-wire;
And not one will know of the war, not one
Will care at last when it is done.
Not one would mind, neither bird nor tree,
if mankind perished utterly;
And Spring herself, when she woke at dawn
Would scarcely know that we were gone.

က်ေနာ္ေလရွည္မိသမွ် သည္းခံဖတ္႐ႈေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ ...

ဟယ္ရီ

Read More...

Saturday 8 October 2011

ေဗဒါလမ္းကဗ်ာမ်ား၏ ပံုစံ

ေဗဒါလမ္းကဗ်ာမ်ား၏ ပံုစံ

ေဗဒါလမ္းကဗ်ာေတြကို ဖဲြ႕တဲ့ပံုစံက "အခ်ိဳးတဲြ" ကဗ်ာ အမ်ိဳးအစား လို႕ သတ္မွတ္ထားၾကပါတယ္ ...

အခ်ိဳးကဗ်ာဆိုတာ ဂႏၳဝင္ကဗ်ာပံုစံျဖစ္တဲ့ "ေဒြးခ်ိဳး" "ႀတိခ်ိဳး" "ေလးခ်ိဳး" တုိ႕ကို ေခၚပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီပံုစံေတြက သူ႕ဟာသူ သီးသန္႕ကို ကဗ်ာတပုဒ္အျဖစ္တည္ရွိေနပါတယ္။ ေဒြးခ်ိဳးတပုဒ္ကို ဥပမာ ျပရမယ္ဆိုရင္ ...

ပစ္မခြါ၊
ႏွစ္တရာရွည္ျမင့္ေအာင္ပ၊
တည္ခြင့္ပါဗ်။ ။

ေမတၱာငယ္လိႈင္၊
သစၥာတိုင္ ယိုင္မက်ိဳးပါနဲ႔၊
႐ိုးေျမျပာက်။ ။

အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖရဲ႕ အထက္ပါ ေဒြးခ်ိဳးဟာ သူ႕ခ်ည္းပဲကို ကဗ်ာတပုဒ္ အျဖစ္ သီးသန္႕တည္ရွိေနပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ .. ေလးခ်ိဳးေတြ ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း ...

ခေလာက္ေလးရယ္တဲ့ ဒိုးဒိုးေဒါင္။

ပ်ိဳတို႕လူ ယာမလုပ္တယ္၊
ဝါးခုတ္တဲ့ေတာင္။

ႏြားညီေနာင္၊
စည္ေအာင္ပ ေဖေက်ာင္း။

ေမာင္ႏွင့္မယ္ တူယွဥ္တဲြကာမွ၊‎
‎ယူငင္ကာ ျခဴဆင္ဆဲြလုိ႔ရယ္၊‎
လွည္းယာဥ္နဲ႔ေမာင္း။ ။‎

ဒီ "လွည္းယာဥ္" ဆုိတဲ့ ေလးဆစ္ကေလးကို အားလံုးၾကားဖူးၾကမယ္လို႕ ထင္ပါတယ္ .. သူ႕ဟာသူကို ကဗ်ာတပုဒ္အျဖစ္ သီးသန္႕ရပ္တည္ေနပါတယ္ ... (ေလးဆစ္ ဆိုတာ ေလးခ်ိဳးအတိုေလးကုိ ေျပာတာပါ၊ ေလးခ်ိဳးငယ္ လုိ႕လည္း ေခၚပါတယ္)

ဒါေပမဲ့ ဒီလိုပံုစံေတြကို တဲြစပ္ၿပီး ကဗ်ာရွည္တပုဒ္အျဖစ္ ေခတ္စမ္းကဗ်ာေတြမွာ ဆရာႀကီးေဇာ္ဂ်ီ၊ ဆရာႀကီးမင္းသုဝဏ္ စတဲ့ ကဗ်ာကဝိမ်ားက ေရးသားခဲ့ၾကပါတယ္ ... "ေဗဒါလမ္း" ေတြဟာ ဒီအမ်ိဳးအစားထဲကပါ။ တခုသတိျပဳဖို႕ကေတာ့ အခ်ိဳးတဲြကဗ်ာေတြမွာ အခ်ိဳး ၂-မ်ိဳး၊ ၃-မ်ိဳးကို တဲြစပ္ေရးသားေပမဲ့ အေၾကာင္းအရာအားျဖင့္ကေတာ့ တခုတည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါကေတာ့ ေဗဒါလမ္းရဲ႕ ဖဲြ႕စည္းပံုကို တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ ... ဥပမာ အေနနဲ႕ ေဗဒါလမ္း (၁၃) ဆိုင္ခင္းလ်က္ပဲ ကို ျပပါမယ္ .. ေဒြးခ်ိဳး ၄-ပုဒ္ နဲ႕ ေလးဆစ္ (ေလးခ်ိဳး) ၁-ပုဒ္ကို တဲြစပ္ၿပီး ကဗ်ာတပုဒ္အျဖစ္ ေရးဖဲြ႕ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ ... အခ်ိဳးကဗ်ာတိုင္းရဲ႕ ပဓာနကာရန္ေတြကို လက္သည္းကြင္း ( )၊ ေထာင့္ကြင္း [ ] ေတြနဲ႕ ျပထားပါတယ္။ ေဒြးခ်ိဳးေတြရဲ႕ အခ် (အဆံုးသတ္ကာရန္) ကို တြန္႕ကြင္း { } နဲ႕ျပထားပါတယ္။ ေလးခ်ိဳး ရဲ႕ ကာရန္ျပန္ ကိုလည္း တြန္႕ကြင္း { } နဲ႕ပဲ ျပထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးအုပ္ပိုဒ္ရဲ႕ အခ်ကို ေထာင့္ကြင္း [ ] နဲ႕ ျပန္ျပလိုက္ပါတယ္။ ေလးခ်ိဳးမွာ ကာရန္ျပန္ ဟာ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ အမ်ားစု သတိမမူမိဘဲ အဲဒီေနရာမွာ ကာရန္လြတ္သြားေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ အခ်ိဳး ပ်က္ေတာ့တာပါပဲ။

ေဒြးခ်ိဳး (၁)
အညာ(ေလွ)။
အညာ(ေျမ)ကုန္[ေရာင္း]ဖို႕၊ ဒီ[ေခ်ာင္း]မွာ{နား}။

ထန္းလ်က္(ခဲ)ရယ္နဲ႕
(ပဲ)မ်ဳိးစံုႀကဳံေလ[ခိုက္]၊ ဝယ္[လိုက္]ပါ{လား} ... တ့ဲ။

ေဒြးခ်ိဳး (၂)
တံငါ(ေလွ)။
တံငါ(ေျမ)ကုန္[ေရာင္း]ဖို႕၊ ဒီ[ေခ်ာင္း]မွာ{နား}။

ပုစြန္(က်ား)ရယ္နဲ႕
(ငါး)မ်ဳိးစံုၾကံဳေလ[ခိုက္]၊ ဝယ္[လိုက္]ပါ{လား} ... တ့ဲ။

ေဒြးခ်ိဳး (၃)
ကမ္းစပ္မွာ (ေျမႇာင္)။
အိုး(ေဖာင္) ကုန္[ေရာင္း]ဖို႕၊ ဒီ[ေခ်ာင္း]မွာ{နား}။

ရာဝင္(အိုး)ရယ္န႔ဲ
(အိုး)မ်ဳိးစံုႀကဳံေလ[ခိုက္]၊ ဝယ္[လိုက္]ပါ{လား} ... တ့ဲ။

ေဒြးခ်ိဳး (၄)
ကမ္းစပ္မွာ(ေျမႇာင္)။
ဝါး(ေဖာင္) ကုန္[ေရာင္း]ဖို႕၊ ဒီ[ေခ်ာင္း]မွာ{နား}။

ခယင္(ဝါး)ရယ္နဲ႕
(ဝါး)မ်ဳိးစံု ႀကဳံေလ[ခိုက္]၊ ဝယ္[လိုက္]ပါ{လား} ... တ့ဲ။

ေလးခ်ိဳး (ေလးဆစ္) (၅)

ဒီလမ္းက ပန္းေဗ{ဒါ}။

ဆန္ေရစုန္(ေရ)နဲ႕
ထံုေပ(ေပ)သူမ[နား]၊ [သြား]ရခါ{ခါ}။

ပါပါစ ေရာင္းစ{ရာ}၊ {ပါ}ရွာဘု သူတို႕[နဲ]။

အျပာမွာ အဝါ(ကြက္)ကယ္နဲ႕
အ(တက္)မွာသူရႊင္[ျပ]ေပမ့ဲ၊
[က်]လည္းေလ သူမ(ျငင္း)ရွာဘု
ဒီေခ်ာင္းေရ ေကာက္က(စင္း)မွာ
ဆိုင္(ခင္း)လ်က္[ပဲ]။ ။


ဒါေလာက္ဆိုရင္ ေဗဒါလမ္းရဲ႕ ဖဲြ႕စည္းပံုကို ျမင္သာေလာက္ၿပီ လို႕ ထင္ပါတယ္ ... က်န္တဲ့ ေဗဒါလမ္း ကဗ်ာအားလံုးဟာ လည္း ဒီလိုပဲ အခ်ိဳးတဲြပံုစံနဲ႕ ေရးသားဖဲြ႕ဆိုထားတာျဖစ္ပါတယ္ ...

ဖတ္႐ႈခံစားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ...

ဟယ္ရီ

Read More...

ေဗဒါလမ္း Ebook

ေဗဒါလမ္း ခ်စ္သူမ်ားအတြက္ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ေဗဒါလမ္းကဗ်ာမ်ားကို က်ေနာ္ ebook လုပ္ၿပီး တင္ေပးလုိက္ပါတယ္ ... ျမန္မာျပည္က လူေတြပါ download လုပ္လုိ႕ရေအာင္ filefactory နဲ႕ တင္လုိက္ပါတယ္ ...

http://www.filefactory.com/file/ceb5def/n/Baydarlann__Zawgyi_ebook.pdf
စာအုပ္ကုိ ဖြင့္ဖုိ႕အတြက္ေတာ့ password လုိပါတယ္ ...


password ကေတာ့ harrylwin ျဖစ္ပါတယ္ ... :D

Download လုပ္ဖို႕အတြက္ လင့္ခ္အတုိင္းသြားလိုက္ပါ ... အဲဒါဆို Filefactory ရဲ႕ Download page ကိုေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္ ... အဲဒါဆို ေအာက္ဘက္ကို သြားပါ ... Slow Download ဆုိၿပီး ဒိုင္ခြက္ေလးေအာက္မွာေပၚေနတဲ့ အနီေရာင္နဲ႕စာတမ္း ကို click လုပ္လိုက္ပါ ... ၿပီးရင္ ထပ္ေပၚလာတဲ့ အကြက္ေလးထဲမွာ သူျပထားတဲ့ verification code ကို ႐ိုက္ထည့္ၿပီး enter ေခါက္လိုက္ပါ ... "pleas wait 30 seconds .. " ဆုိတဲ့ စာတမ္းေလး ေပၚလာပါမယ္ ... စကၠန္႕ ၃၀ ေစာင့္ၿပီးရင္ "Your download link is ready at the bottom of this page" ဆုိတဲ့ အစိမ္းေရာင္စာတမ္းေလး ေပၚလာပါလိမ့္မယ္ ... အဲဒါဆိုရင္ အဲဒီ page ရဲ႕ ေအာက္ဆံုးကို သြားၿပီး ေစာေစာက Slow Download ဆုိတဲ့ ဒိုင္ခြက္ေလးေအာက္မွာေပၚေနတဲ့ "Download" ဆုိတဲ့ အနီေရာင္နဲ႕စာတမ္းေလးကို Click လုပ္လုိက္ရင္ ရပါၿပီ ...


ဒီ ebook ထဲမွာ မာတိကာ ကေန ကိုယ္ဖတ္ခ်င္တဲ့ ကဗ်ာကုိ click လုပ္ၿပီး တုိက္ရိုက္သြားလို႕ ရပါတယ္ ...
မာတိကာ ကို ျပန္သြားခ်င္ရင္ စာမ်က္ႏွာတုိင္းရဲ႕ အေပၚဆံုးမွာ ရွိတဲ့ အျပာေရာင္မ်ဥ္းေလးေပၚက" ေဗဒါလမ္း ...... ေဇာ္ဂ်ီ "ဆုိတဲ့ ဧရိယာ ဘယ္ေနရာကို ႏွိပ္ႏွိပ္ မာတိကာ စာမ်က္ႏွာကို ျပန္ေရာက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ...
PDF Bookmark pane ကို ဖြင့္လုိက္ရင္လည္း မာတိကာ ေပၚေနမွာ ျဖစ္ၿပီး အဲဒီကေနလည္း ႀကိဳက္တဲ့ ကဗ်ာ ကို တုိက္ရိုက္သြားဖတ္လို႕ရပါတယ္ ...
အဆင္ေျပမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ...

Read More...

Sunday 2 October 2011

လမင္းပိုင္တဲ့ပန္း (Flor De Luna)

အို ၾကာပြင့္ ကုမုျဒာ
လရိပ္ဆမ္းျဖာ ပန္းပြင့္လာ
မဟူရာည တင့္တယ္ရာ၊
အပူျဖာသမွ် လြင့္ျပယ္သြား။
ဇာျခည္တန္းလႊမ္းျခံဳ၊
ႏြမ္းအာ႐ံု ေဝးလြင့္ေသြ၊
ပန္းၾကာငံုေထြးပြင့္ေစသား။

ျပာရီေဝသီ
ညိႇဳ႕ခ်က္ေတြဆန္း ကမ္းစပ္နားဆီ
ျမဴမႈန္ေတြ ေဝ့ဝဲလည္
နီလာၾကာနန္း
လရိပ္ဇာ အမွ်င္တန္း
မွန္းကာသန္း ... လြမ္းခဲ့သည္
ညိဳေမွာင္လ် လင္းျပာရီ။ ။

Carlos Santana ရဲ႕ Flor De Luna (Moon Flower) ကို ခံစားၿပီးေရးလိုက္ပါတယ္ ... တခ်ိန္က ဂစ္တာသမားေတြ အားလံုးလိုလုိ အႀကိဳက္ေတြ႕ခဲ့တဲ့ ကမၻာေက်ာ္ေတးသြားျဖစ္ပါတယ္ ... က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္လည္း အလြန္စဲြလမ္းခဲ့ဖူးတဲ့ ေတးသြားပါ ... ဂစ္တာတီးသက္ေလး နည္းနည္းလည္းရလာေရာ အ႐ူးအမူးေလ့က်င့္တီးခတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေတးသြားပါ ... က်ေနာ္တို႕ အရြယ္ ဂစ္တာသမားမ်ား ျပန္လည္ရင္ခုန္ၾကရေအာင္ ... နားမေထာင္ဖူးေသးတဲ့သူမ်ားလည္း နားဆင္ခံစားရေအာင္ Carlos Santana ရဲ႕ မူရင္းလက္သံကိုပါ ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္ ...



ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်

ဟယ္ရီ

Read More...

Friday 30 September 2011

မဟူရာကေဝမေလး

ဘာဆိုဘာမွ မသိေအာင္မိႈင္းဆင္
ငါ့ရင္ကိုခြင္း ...
မိစၦာတေကာင္ထုတ္ယူဖန္ဆင္းေနသလား ...
မဟူရာကေဝမေလးေရ။

ေက်ာခုိင္းမသြားပါနဲ႕
ပၪၥလက္ျမားေတြနဲ႕ ရီေဝမူးေမာ္
ငါ့ေမွာ္ႏွင္တံကို ခ်ိဳးဖ်က္ခဲ့ေလသလား
မဟူရာကေဝမေလးေရ။

မႏၱာန္ေတြစုပ္
မန္းမႈတ္ ဖမ္းစားလိုက္စမ္းပါ
ငါ့ႏွလံုးသားကို ေက်ာက္သားအျဖစ္ေျပာင္းလဲ
အစဲြအျမဲေတာင့္တပိုမိမွေတာ့
နင့္တကိုယ္တည္း မထားခဲ့ႏုိင္ပါ ...
မဟူရာကေဝမေလးေရ။

(Black Magic Woman - Carlos Santana)

အခုတေလာ Latin mood ဝင္ၿပီး Santana သီခ်င္းေတြခ်ည္းနားေထာင္လုိက္ တီးလိုက္ လုပ္ေနရာကေန ခပ္ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႕ Carlos Santana ရဲ႕ Black Magic Woman ကို အရမ္း ဘာသာျပန္ၿပီး ကဗ်ာလုပ္ေရးလိုက္ပါတယ္ ...

  Download this mp3 from Beemp3.com

အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ ...

ဟယ္ရီ

Read More...

Monday 26 September 2011

ခ်စ္ေသာ မဟာနဒီသို႕


သယံဇာတေတြ ကုန္ဆုံးသြားမလား
ေရခ်ဳိျမစ္ၾကီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားမလား ...
စိုးထိတ္ရင္ေမာ ...
ငါတို႕ေတြ ထိုင္ရာကေနေတာ့ မထႏိုင္ခဲ့ၾက
ေဖးကူမယ့္လက္ေတြ လိုတယ္ ...
အသိပညာ
ဗဟုသုတ
စည္းလုံးမႈေတြ လိုတယ္..
ေနာင္အနာဂတ္မွာ ... ျမန္မာျပည္ေျမပုံ ကို အျပည့္အဝ ဆဲြခ်င္ေသးတယ္
ေနာင္အနာဂတ္မွာ ... ျမည္မာျပည္ကို လက္ညိႇဳးထိုးလို႕ ျပခ်င္ေသးတယ္
ေနာင္အနာဂတ္မွာ ... ျမန္မာႏိုင္ငံသားလို႕ လက္မေထာင္ျပီး
ႂကြားခ်င္ေသးတယ္ ...
ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား ... (စုေလး)

ငါထပ္ေတြးတယ္
ရာဇဝင္ရဲ ႔သတို႔သမီးဆီမွာ
မရဏဖြားလကၡဏာအျပည့္နဲ႔
ဆည္တံတိုင္း တာတမံ
သူမအေပၚတင္ၾက
သူမရင္ဝကိုပိတ္ဆို႔ၾက
ငါကိုယ္ခ်င္းစာမိပါရဲ႕ (kaung htet nay win)

သူမ အတြက္ ...
ငါ့ ကမၻာမွာ သက္ျပင္းခ်သံေတြ ဆူညံလို႕ေနခဲ့ၿပီ ....
မႏိုင္ဝန္ထမ္းရရွာတဲ့ သူမ ...
ဘယ္ေတာ့မ်ားအ႐ုပ္ၾကိဳးျပတ္ျဖစ္မလဲ
တထင့္ထင့္ေတြးရင္း
အိပ္မက္ေတြေယာင္ေျခာက္ဆယ္နဲ႕
ဆုေတာင္းသံေတြ ကမၻာကို ညံခဲ့ျပီ .... (စုေလး)

သူ႕အတြက္ ေရကန္အသင့္၊ ၾကာအသင့္ မျဖစ္ခဲ့တာၾကာပါၿပီ
အခါလြန္မုိးေတြက သူ႔အေပၚအညိႇဳးႀကီးစြာရြာခ်
အညစ္အေၾကးေတြ သူ႔ေက်ာေပၚ လႈပ္ခါခ်မရ
အမိႈက္ေတြက အသုိက္ဖဲြ႕ၿပီး ေနထုိင္တတ္ၾကလုိ႔
တစ္ကယ္တမ္း ေဖာက္ျပန္ရမွာက ရာသီဥတုရယ္ပါ
"... တစ္ေတာလုံးေျပာင္၊ တစ္ေတာင္လုံးလင္း" ဆုိစကား
လူေတြလုပ္မိလုိ႔ မွားတဲ့အမွားေတြနဲ႔
လူေတြမလုပ္မိလုိ႔ မွားတဲ့အမွားေတြ ...။ (Kyaw Myint Oo)

ေက်ာ႐ိုးကိုျဖဳတ္လိုက္သလို
ခ်ိနဲ႕သြားမယ့္အျဖစ္ကိုေတြးတိုင္း ရင္နာတယ္
ကန္းသြားၿပီးခါမွ မီးထြန္းေပးမယ္ဆို
ငါမလင္းခ်င္ေတာ့ဘူး
က်ိဳးသြားၿပီးမွ လမ္းခင္းေပးမယ္ဆို
ငါ မေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး
သရဲသဘက္နဲ႕မွ ေပးစားမယ္တဲ့
ျဖစ္ရေလျခင္းသတို႕သမီးငယ္။ (သကၠမိုးညိဳ)

သူတို႕နဲ႕ငါတို႕
ေခတ္ခ်င္းမတူခဲ့ၾက
စနစ္ခ်င္းမတူခဲ့ၾက
မ်က္မွန္ပါဝါခ်င္းမတူၾက
ဖိနပ္ဆိုက္ခ်င္းမတူၾက
မိုးေရခ်ိန္ခ်င္းမတူၾက
စိုးရိမ္ေရမွတ္ခ်င္းမတူၾက
ဒါေပမယ့္
ႏွလံုးသားရဲ႕ ၀.၀၀၀၀၁%တူရံုမွ်နဲ႕
သူမကိုခ်စ္ၾကတယ္ ...။ (မွဴးေနဝန္း)

ငါမျမင္ရဲဘူး...
အေသြးအသားကိုေတာင္ ေရာင္းစားမယ့္အျဖစ္ေတြ
ငါမယံုရဲဘူး...
ငါတုိ႔ကို ရစ္ေခြထားတဲ့သူမ
ငါတို႔ကို ေထြးပိုက္ထားတဲ့သူမ
ငါတို႔ကခ်စ္တဲ့ သူမ
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ၿပီးေတာ့...
ကမာၻမေၾက ... (Paing Nyan Hein Aung )

ငါ့ရင္ခြင္မွာ ...
အားလံုးကိုေထြးပိုက္ရ...
အားလံုးကို ႀကင္နာရ...
ေကၽြးရေမြးရ...
လူလားေျမာက္ေစရနဲ႕....
အခုအျဖစ္က....
အရြယ္ေရာက္သားသမီးတစ္ခ်ိဳ႕က
ငါ့ရင္ကၿဖစ္တဲ့ နို႕ရည္ကို
ခြက္နဲ႔ခံၿပီး ေရာင္းစားသလိုမ်ိဳး...
ေနာက္ေမြးဖြားလာၾကတဲ့..
လူမမယ္ ဖတဆိုးေလးေတြရွင္သန္မွဳအတြက္
လိုအပ္ေနတဲ့အေသြးအသက္ကို
မစာမနာနဲ႕ ဝင္ႏွဳတ္သိမ္းေတာ့မယ့္ပံုမ်ိဳး ...။ (ေသြးခန္႔)

မွတ္တမ္းမွတ္ရာေဟာင္းကုိ ထုုိးခဲြျပီး
မွန္နန္းကန္႔လန္ကာေနာက္ထိ လက္ညိႇဳးေငါက္ေငါက္ထုိးတဲ့
မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္ အျဖစ္မ်ဳိးပဲ ။
ေဆးရွိေပမဲ့ ကုသခြင့္မရတဲ့အနာတစ္မ်ိဳးပဲ
သူမ လူမဆန္စြာ က်ဴးလြန္မႈကုိ ခံစားထားရတယ္
ရက္စက္ႏုိင္လုိက္တာ လုိ႔ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိေရရြတ္ျပီး
တာဝန္မဲ့တဲ႔ လင္ေယာက္်ားအေပၚစိတ္နာပုံမ်ဳိးနဲ႔
စုိးရိမ္ေရမွတ္ေရာက္တဲ့အထိ
နာနာက်ည္းက်ည္းငိုတယ္ (ေအာင္ကိုကုိ)

ညတိုင္း ငါ့နားထဲမွာညံေနတဲ့
ဧရာဝတီရဲ ႔ငိုေႂကြးသံေတြ
ကန္႔ကြက္ၾက ဆန္႔က်င္ၾက
သူမကိုဖ်က္ဆီးသူမွန္သမွ်။
သူမရဲ ႔ႏွလံုးေသြးနဲ႔
ငါတို႔ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားလုပ္ေကၽြးခဲ့ျပီးျပီလဲ။
ထမင္းရွင္တင္မက ေသြးရွင္သားရွင္
တိုင္းရင္းသားညီေမာင္တို႔ရင္မွာ
အစဥ္တည္တံ့ေစ ျမစ္ဧရာေရ ....။
သင့္အတြက္ ဆုေတာင္း သင့္အတြက္ ကန္႔ကြက္
သင့္အတြက္ သင့္ဘက္က
ထာဝရရပ္တည္မယ္။ (မုိးသစ္ေလျပည္)

ရာဇဝင္ထဲက သတို႔သမီး
အခုေတာ့ ငိုညည္း ေနရွာၿပီလား
ငါ့ေသြး ငါ့သား ငါ့ဧရာဝတီဆိုၿပီး
ရင္ခြင္ထက္မွာ ကမၸည္း တင္ထားတယ္
က်န္တာေတြ ဘာမွမေျပာခ်င္ဘူး
ဘယ္သူေျပာတာမွလည္း နားမေထာင္ခ်င္ဘူး
ငါက သတို႔သမီးရဲ႕
ရယ္သံေလးေတြကိုပဲ မက္မက္ေမာေမာ နမ္းခ်င္ေနသူပါ [ခ်ီရြန္ (ပုလဲ)]

သမိုင္း နဲ ့ ရာဇဝင္နဲ ့
ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕ သတို ့သမီး
ေခတ္ အဆက္ဆက္
ျပည္သူေတြ ကို ရင္ဝယ္ပိုက္ ၿပီး
မေမာႏိုင္ မပန္းႏုိင္
တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို စီးဆင္းေနတဲ ့
ဘိုးေဘးဘီဘင္ လက္ထက္ကအေမြ
ကၽြန္ေတာ္တို ့ေခတ္ေရာက္မွ .......
ပ်က္စီးရေတာ ့မယ္ ဆို ရင္ ........
ကၽြန္ေတာ္တို ့သမိုင္းမွာ ...... အမည္းစက္ က်န္ခဲ့လိမ့္မယ္ (လုလင္ငယ္ေသြး)

ရာဇဝင္ရဲ႕သတို႔သမီး..အေပၚ
ေမွာင္ေအာင္ေနဝင္ေတာ့မယ္တဲ့လား ...
တယ္ေလ ..... ႐ိုင္းလိုက္ေလျခင္း
ရင္နာတယ္ ... ဧရာဝတီရယ္
အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ရင္ခြင္ထဲမွာ
အရင္အတိုင္းပဲ
...........
...........
လွပစီးဆင္းေဆာ့ေနပါဦး ..........။ ။ (ေနဝင့္ေမာ္)

စီးစမ္း ....... စီး .....
ရဲရဲသာ .... စီး ..... ဧရာ၀တီ ....
မင္းစီးစရာ ေနရာမရွိရင္ေလ ....
ငါတို႔ ရဲ႕ ႏွလံုးေသြးေၾကာေတြထဲက ျဖတ္ၿပီး ... စီး ......
ငါတို႔ ရဲ႕ အသက္ဓာတ္ကို ျဖတ္ျပီး ... စီး .......
ျပီးေတာ့ .... အမွန္တရားကိုျဖတ္ျပီး ... စီး ...။
လူမဆန္ျခင္းေတြကို ေက်ာ္ၿပီး ... စီးကြာ ...
ေနာင္ တစ္ေခတ္မွာ ........
ေရွးလူေတြကို ... မွတ္တမ္းျပဳစုတဲ့ အခ်ိန္...
ၿမိဳ႕ေဟာင္းေတြကို ျပန္လည္တူးေဖာ္တဲ့ အခိ်န္ ....
ရင္ဘတ္မွာ .... ဧရာဝတီ ဆိုတဲ့ နာမည္အထပ္ထပ္နဲ႔
ေက်ာက္ျဖစ္႐ုပ္ႂကြင္းေတြဟာ ..... ငါတို႔ပဲျဖစ္လိမ့္မယ္ ... ဧရာဝတီ ....။ (ဟိန္း)

သတုိ႔သမီးရဲ႕ ဆည္းဆာခ်ိန္ေပါ့ ...
ေနဝင္လား ...
ေနထြက္လား ...
ငါမေဝခဲြတတ္ပါ မဟာနဒီ ...
ေနရယ္ ...
မညိဳပါနဲ႕ဦး
မဝင္ပါနဲ႕ဦး
သံုးပါးေသာ ဒုကၡသစၥာ တရားေတြ
ေဝးေဝးေနၾကပါဦး ...
အေရွ႕ဆီမွ ေရာင္နီတို႕ဆမ္းေသာ
နံနက္ဆည္းဆာသာ ျဖစ္ပါေလ
အို ... ခ်စ္ေသာ မဟာနဒီ ...။ (ဟယ္ရီလြင္)


ကဗ်ာခ်စ္သူ (http://www.facebook.com/groups/206785939348399/) မွ ဧရာဝတီကို ခ်စ္ေသာ ညီအကုိေမာင္ႏွမမ်ား စုေပါင္းေရးဖဲြ႕ပါသည္။ ....

သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုအား ေရးဆဲြေပးေသာ ညီေလး Kyaw Myint Oo အား အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

တတ္စြမ္းသမွ် ဆက္လက္ျဖန္႔ေဝေပးၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္ ....

ဟယ္ရီ

Read More...

Friday 23 September 2011

ဘဝဆိပ္ကမ္း

အိပ္မက္တခု၊ အရင္းျပဳရင္း၊
ထုဆစ္ခဲ့ၾက၊ တုိ႕ဘဝေတြ၊
ညရိပ္ေဝရီ၊ ေႏြပီပီမွ၊
ေရၾကည္မိုးေျပာင္း၊ ႏွင္းေဆာင္းေငြ႕လွ်ံ၊
အေမ့ထံပါး၊ ေဝ့ပ်ံသြားခဲ့၊
စကားမဲ့ျဒပ္၊ တံလွ်ပ္ပန္းခ်ီ၊
ခ်ိဳရီျမျမ၊ တသသႏွင့္၊
ဘဝဆိပ္ကမ္း၊ နိမိတ္လႊမ္းခ်ိန္၊
အိပ္တန္းျပန္ဖို႕ အားျဖည့္ေန။ ။

ညီမေလး ဂၽြန္မိုးအိမ္အတြက္ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ေရးေပးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလး အခုမွပဲ တင္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္ ....

ဟယ္ရီ

Read More...

Saturday 17 September 2011

ျမန္မာကဗ်ာဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လား (၂၂)

ေတး႐ိုး
ေတးထပ္ အေၾကာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေတးထပ္နဲ႕ ဆင္တူတဲ့ ေတး႐ိုး နဲ႕ ေတးတဲြ႕ အေၾကာင္း အနည္းငယ္ ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ ေတး႐ိုး၊ ေတးတဲြ႕ကို လံုးဝမေတြ႕ရသေလာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဗဟုသုတ အျဖစ္နဲ႕ပဲ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

ေတး႐ိုးမွာ ေတး႐ိုးငယ္နဲ႔ ေတး႐ိုးႀကီး ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။
‎ေတးထပ္ထက္ ပိုၿပီးေရွးက်တာေၾကာင့္ ေတး႐ိုးလို႔ ေခၚဟန္တူတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေတး႐ိုးႀကီးနဲ႔ ေတး႐ိုးငယ္ဟာ ‎နည္းနည္းပဲ ကြာတာမို႕ ကဗ်ာ့စြယ္စံုက်မ္းထဲမွာ တေပါင္းတည္း ျပထားပါတယ္။
ေလးခ်ဳိးကို တပုိဒ္ျဖဳတ္ၿပီး အနည္းငယ္ ျပင္ဆင္လိုက္ရင္ ႀတိခ်ဳိးျဖစ္လာသလိုမ်ိဳးပဲ ေတးထပ္ကို ‎တခ်ဳိ႕အပိုဒ္ေတြ ျဖဳတ္ၿပီး နည္းနည္း ျပင္ဆင္လိုက္ရင္ ေတး႐ိုးငယ္-ေတး႐ိုးႀကီး ျဖစ္လာတယ္ လို႔ ဆိုထားပါတယ္။
‎ေအာက္က နမူနာ ေတး႐ိုးငယ္ပံုစံ နဲ႕ ေတး႐ိုးႀကီး ပံုစံကို ၾကည့္လိုက္ၾကရေအာင္။

‎“ေတး႐ိုးငယ္ ပံုစံ”
မႏႈန္းတန္ စိေႏၱယ်မို႔၊ အနႏၱဘုန္းေတာ္ဂုဏ္၊
ေျမႇာက္ဝွဲခ်ီး အံ့မကုန္သည္၊ ေျမဝသုန္ တုႏႈိင္း၊
သဗၺညဳ ထြတ္ဘုန္းသည္ကို၊ ငါဇာနည္ ဦးညြတ္လို႔ကိုင္း။
ေစာျမတ္စြာ ထြဋ္႐ိႈင္းသည့္၊ မႏႈိင္းတန္႔ တရားေတာ္၊
ဂိုဏ္းရွစ္ဘို႔ သံဃာေတာ္ကို၊ ရွိပူေဇာ္ ဦးတင္၏ေလး။

‎“ေရွးေရး တန္ခူးလဖြဲ႕ ေတး႐ိုးႀကီးပံုစံ”
တန္ခူးဂိမွမွာ၊ ဓာတ္ေတဇ ယွဥ္မီွ၊
ခါမိႆ အခ်ိန္ညီ၊ သဝဏီနကၡတ္၊
စိၾတ မည္မကြာသည္၊ တာရမွာ ေကဝဋၬမွတ္၊
ပန္းကံ့ေကာ္ ရင္ခတ္တို႔၊ ပြင့္ခ်ပ္ကဲ့စံုလင္၊
သင္းရနံ႔ ပ်ံ႕ရႊင္၊ ေရသဘင္ပြဲလမ္း၊
ထိန္႔႐ိုက္ဆင့္ က်ဴးေက်ာ္တယ္၊ သၾကၤန္ေတာ္ ၾကဴးရင့္သည့္တမ္း။ ... ။

‎(ေတး႐ိုးငယ္မွာ ‘ေလး’ ဆိုၿပီး ေတးထပ္ခ်သလိုမ်ိဳး ခ်ေပမဲ့ ေတး႐ိုးႀကီးကေတာ့ အထက္အပိုဒ္ရဲ႕ အခ်‎ကာရန္အတိုင္း သံျပင္း လဟုသံနဲ႕ ခ်တာကို သတိျပဳပါ။)
ဒီေခတ္မွာ စပ္ဆုိမႈ လံုးဝမရွိသေလာက္ျဖစ္ေနၿပီမို႔ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေတး႐ိုးအေၾကာင္းကို ရပ္နားလိုက္ပါတယ္။

Read More...

Friday 16 September 2011

ျမန္မာကဗ်ာဆုိတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လား (၂၁)

ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္

ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ ဆိုတာက ေတးထပ္အႀကီးစား တမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ေတးထပ္ကိုပဲ အဆန္းကြန္႕၊ အညြန္႕တပ္ၿပီး ေရးတဲ့နည္းပါ။ ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္ ‎‎(၁၁၈၀)ျပည့္ႏွစ္က စၿပီးေပၚေပါက္ လာတဲ့ေတးထပ္ျဖစ္လို႔ ရွစ္ဆယ္ေပၚလို႔ ေခၚတယ္လို႔ ‎သိရပါတယ္။ ‎‎(၁၀၈၀)ျပည့္ႏွစ္က စတင္ေပၚေပါက္တယ္ လုိ႕လည္း တခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အမ်ဳိးအစားအေနနဲ႕ကေတာ့ အရင္ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္တဲ့ အ႐ိုးခံ၊ သာမည၊ သံုးခ်က္ညီဆုိတဲ့ ေတးထပ္ အမ်ဳိးအစားေတြအျပင္ ထပ္တြန္႔ ရွစ္ဆယ္ေပၚ၊ ထပ္ကြန္႔ ‎ရွစ္ဆယ္ေပၚ ဆိုၿပီး ထပ္မံ ကြဲျပားတယ္လို႔လည္း ဆိုထားပါတယ္။ အင္မတန္မွ အသံေျပျပစ္ၿပီး ဆုိလို႕ေကာင္းတဲ့ ေတးထပ္ အမ်ိဳးအစားပါ။ အသံေျပသလို ဂီတရစ္သမ္လည္း မိပါတယ္။ ဟစ္ပ္ေဟာ့ပ္ (Hip hop) လုပ္ဆုိလုိ႔ရတဲ့ ေတးထပ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္ ....

အပိုဒ္ေရ၊ အခံအအုပ္၊ အျပစ္ေဒါသေတြ အေနနဲ႕ကေတာ့ အရင္ျပခဲ့ၿပီးတဲ့ ေတးထပ္ ‎စပ္နည္းေတြနဲ႔ အတူတူပါပဲ။
အကၡရာ လံုးေရအေနနဲ႕ေတာ့ အပိုဒ္ (၁၈)ပိုဒ္ရဲ႕ အပိုဒ္တိုင္းမွွာ အရင္ေတးထပ္ အကၡရာေတြထက္ ၂ ‎လံုးစီ၊ ၂ လံုးစီ ပိုၿပီး ေရးသားရပါမယ္။ အပိုဒ္-၁၆ မွာေတာ့ စာလံုးေရ ၅-လံုး အတိအက် အျမဲတမ္းထားရပါမယ္။ မပို၊ မေလ်ာ့ရပါ။
အစပ္ကာရန္ နဲ႕ ေလျပင္းေလေလ်ာ့ (ဂ႐ု၊ လဟု) ယူရာမွာေတာ့ အရင္ေတးထပ္ေတြထက္ ၂ ‎လံုးစီပိုထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ တလံုးစီ ေနာက္ဆုတ္ၿပီး စပ္မိ ဟပ္မိ ထပ္မိ ေစရပါမယ္။
သေဘာကေတာ့ သာမည၊ အ႐ိုးခံနဲ႕ သံုးခ်က္ညီေတးထပ္ေတြမွာ ၁-အပိုဒ္ရဲ႕ အဆံုးလံုးနဲ႔ ၂-အပိုဒ္ရဲ႕ တတိယလံုးကို စပ္ရေပမဲ့ ‎ဒီ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္မွာေတာ့ ၁-အပိုဒ္ရဲ႕ အဆံုးလံုးနဲ႔ ၂-အပိုဒ္ရဲ႕ စတုတၳလံုးကို စပ္ရမယ္လို႔ ဆိုလိုတာပါ။ က်န္တာက အတူတူပါပဲ။
ကဗ်ာစြယ္စံုက်မ္းႀကီးထဲက ဥပေဒသ ေဆာင္ပုဒ္ ရွစ္ဆယ္ေပၚ ေတးထပ္ကို အရင္ၾကည့္ပါ ...




နမူနာ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ေလးေတြကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

အ႐ိုးခံ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ (ေျမႇာက္ပင့္မယ္ဖြဲ႕)

ေရွ႕ေဟာင္းကုသုိလ္ ဆုဆိုသမွ်ေၾကာင့္၊ ခုလိုဘဝ တုမျမင္၊
ႏုပ်ိဳအလွ သူ႕အသြင္မွာ၊ မျပဳမျပင္ ယဥ္ပါေပ့၊
ေကသာဆံညြန္႕ သံုးေတာင္ေက်ာ္တယ္၊ ပိတုန္းေရာင္ေနာ္ ညိဳမိႈင္းျပာရီေစြ႕။

သံုးရက္ေပၚစ လေရးသြင္လုိ၊ မကေဆးမင္ မ်က္ေတာင္ေကြ႕၊
ေသာက္႐ႈးၾကယ္ထင္ လံုးမ်က္ေစ့ႏွင့္၊ ျပံဳးလ်က္ကေလ့ ျပဳမူရာ၊
သြယ္ညြတ္ႏွာတံ မို႕တမို႕၊ မခုိ႕တ႐ို႕ ေၾကာ့ရွင္း႐ုပ္ေရႊဝါ။

ႏႈတ္ခမ္းဝါဖန္႕ နီျမန္းစြာငယ္၊ စီတန္းဒႏၲာ ပုလဲအဖဲြ႕သို႕၊
မရဲတရဲ႕ ျပံဳးေတာ့မလုိလို၊ ႏံႈးေၾကာ့ ကပိုက႐ို၊
ခါးတံေသးလို႕ ရင္ခ်ီပိုတယ္၊ သြင္မဒီအပ်ိဳ နတ္နန္းေရႊကိုယ့္ေလး။ ။

႐ႈေလယဥ္ေလ (သိၾကားမိႈင္) သာမည ရွစ္ဆယ္ေပၚ ေတးထပ္ – (အေျမႇာက္ဖြဲ႔၊ စေလဦးပုည-ေရး)

နန္းရံတရာ ပဏၰာခ၊
မန္းမႏၲလ ေဗြရိပ္စံ၊
စန္းစႏၵရ ေငြဗိမာန္လို၊
ပင္ေ႐ႊထိပ္ပန္ ယဥ္မ်ာ့းပန္း၊
ဂုဏ္ထူးေကေလ်ာ့ တေၾကာ့မွန္ငယ္၊
မေဟာ့္သက္ႏွံ ေတာ္ေလးအမရာ့ျငမ္း။

ကပိုက႐ို႕ သူ႔အမူငယ္၊
ဇမၺဳ႕မတူ ၿပိဳင္သူလွ်မ္း၊
အမူ႔အယူ လိႈင္ၾကဴပန္းသို႔၊ (အမႈ႔အတူ လိႈင္ၾကဴပန္းဘို႔)
ဆန္းဆိုသမွ် ေခါင္ထက္ေခါင္၊
႐ႈေလယဥ္ေလ ျမင္သူေငး၊
ခင္ေလးခင္ခင့္ ယဥ္ေလးယဥ္ယဥ့္၊
ယဥ္တတ္ပါတဲ့ေနာင္။

ပန္းခ်ီ႐ံႈးတဲ့ ေတာ့္ဘုန္းေခါင္ငယ္၊
တေက်ာ့ထံုးေႏွာင္ ေကသီေလ်ာ့ႏွင့္၊
သံုးေထာင္ထြာေၾကာ့ ေလ်ာ့ေ႐ႊေကခိုင္၊ (သံုးေထာင္ထြာေၾကာ့ ေတာ့ေရာ့ေရႊေကခိုင္)
ပိတုန္းမင္ၫြန္႔ဆိုင္၊
စံပံု႐ွားတဲ့ သိၾကားမိႈင္ငယ္၊
သနားပိုင္ပိုင္ ခံစမ္းခ်င္လွေလး (သနားပိုင္ပိုင္ စံစားခ်င္လွေလး)။ ။
(ကြင္းအတြင္းက စာသားေတြက မူကဲြျဖစ္ပါတယ္၊ ကြန္႕ပိုဒ္ မဟုတ္ပါဘူး)

သံုးခ်က္ညီ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ (ေတာဖြဲ႕-မယ္ဆို)

တခ်ဳံ ႏွစ္ျခံဳ အ႐ံုဆင့္၊ ရဂံုအျမင့္ ကမ္းသာယာ၊
ဖံုဖံုအပြင့္ ပန္းမာလာကို၊ မွန္းကာတမ္းကာ လွမ္းကာခူး၊
လႈိင္ေပ့ႀကိဳင္ေပ့ ၿမိဳင္ေကြ႕ဝနာမွာ၊ ထိုင္၍ကညာ သီကံုးကာပ ျမဴး။
စမ္းေရေအးစက္ ေျပးထြက္ခ်ဳံမွာ၊ ေထြးယွက္အ႐ံု ငံုအဖူး၊
ေက်းငွက္ဖံုဖံု စံုစံုကူးလို႔၊ ၾကံဳၾကံဳပါဘူး ထူးသည့္ဟန္၊
ေခ်ာက္ဝယ္ ေမ်ာက္ငယ္ ေပ်ာက္ကြယ္ၾက၊ ေၾကာက္ဖြယ္ရာပ ေခၚၾက ေအာ္ၾကသံ။
ယုန္လားေၾကာင္လား ခုန္သြားျပန္တယ္၊ ခ်ဳံနားကမၻယံ ငူအေကြ႕၌၊
ျပဴေစ့ျပဴေစ့ လူေငြ႕ရွာ၊ က်ားႀကီးထင္လွပါ၊
ေမာင္ေတာ္႐ိုက္လွဲ႕ ကိုက္မဲ့လာတယ္၊ မိုက္တဲ့သတၱဝါ-ေသသြားေအာင္ပေလး။ ။

သံုးခ်က္ညီ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ (ေရႊတိဂုဏ္ေစတီဖြဲ႕- ပါဠိဆရာႀကီး ဦးေဝ-ေရး)

ဂီဝါ နီလာ ရီကာတန္း၊ ညီညာယွက္သန္း ကြက္ဆန္းျခယ္၊
ဋီကာလက္သန္း ထြက္က်မ္းသြယ္လွ်င္၊ ပန္းဘြယ္ မွန္းရြယ္ ဆန္းၾကယ္ေတာင္း၊
ၿမိဳင္ရပ္ ဆုိင္ပတ္ ခုိင္ခ်ပ္႐ံုတယ္၊ လိႈင္ထပ္အငံု ကိုက္ဖူးတန္ကေလွာင္း။ ။

ေဂၚပြင့္ ေဖၚရင့္ ေျမႇာ္လင့္ေဝတယ္၊ ေမာ္ျမင့္နေဘ မေဝေဆာင္း၊
ေလွာ္ပြင့္အေရႊ သေရေညာင္းလို႕၊ သေျပေတာင္ေစာင္း ျမလက္်ာ၊
ကိုးဂုဏ္ ၿဖိဳးစံု စိုးျခံဳလွ်မ္း၊ မိုးဘံုၾကငွန္း စံျမန္းကြန္႕ခ်က္ညႇာ။ ။

ထိန္လွ်ပ္ ရွိန္ျမတ္ တိမ္ခ်ပ္လႊာမွာ၊ သိရ္ျမတ္ရတနာ ၾကဴၾကဴသင္းလို႕၊
ထူ,ထူပါမင္း သန္႕႔ခင္းၿငိမ့္ေဖာ္စည္၊ ဗ်ာရင္းမိန္႕ေတာ္တည္၊
ေဆာင္ကြန္႕ ေရာင္ဝွန္႕ ေတာင္ညြန္႕လည္မွာ၊ ေနာင္အဓြန္႕ရွည္ ေရႊတိဂုဏ္ပေလး။ ။

သာမည ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ (မယ္ဖဲြ႕ - ရေဝထြန္း - ေရး)

ႏဲြ႕တဲ့ႏဲြ႕တီ ပလီညိႇလို႕၊ မပီတပီ့ ပီ့တပီ၊
ကသီကရီ႕ တီ့တတီငယ္၊ မခ်ီ႕တခ်ီ ခ်ီပံုႏွင့္၊
ႏႈတ္စံုတဲြ႕တဲြ႕ ႏဲြ႕ႏဲြ႕ဖန္တယ္၊ ရြဲ႕တဲ့အဟန္ မူမ်ိဳးစံုလ်က္ဖြင့္။

မ်က္လံုးညီညီ့ ခ်ီခ်ီ႕တင္ကာ၊ ရီမည့္အသြင္ မူမွန္ဆင့္၊
ၾကည္လိၾကည္လင္ ၾကဴဟန္တင့္သည့္၊ တူဟန္သႏွင့္ ေသာက္႐ႈးေရာင္၊
မ်က္နက္အၾကည္ ေဒါင့္မွာခ်ိတ္လို႕၊ ေၾကာင့္ရာနိမိတ္ မုန္းတဲ့ ဟန္ပန္ေဆာင္။

မပြင့္တပြင့္ တမင့္ေၾကာင္ကာ၊ “အဟင့္-ဟင့္-ေမာင္” ကိုယ္ကိုလြန္႕လို႕၊
ပ်ိဳပ်ိဳအညြန္႕ ရြံ႕ရြံ႕႐ို႕ရ႐ို၊ တြန္႕တြန္႕ တို႕တတို၊
ကပိုက႐ို႕ အုိ-အို႕ ဆိုကာ၊ ငိုမသို႕လို ပ်ိဳေလးဖန္ေတာ့ေလး။
ကတီခင္းစက္ သင္းညက္ထံုမွာ၊ ႏွင္းဆက္ျခံဳ႐ံု ျမႇဴေခ်ာ့ျပန္ရေလး။ ။

ထပ္တြန္႔ ရွစ္ဆယ္ေပၚ ေတးထပ္

“သိၾကားေဆြ” ထပ္တြန္႔ သံုးခ်က္ညီ ရွစ္ဆယ္ေပၚ ေတးထပ္ (ဘုန္းေတာ္ဖဲြ႕၊ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖ - ေရး)

နန္းပံု ဆန္းစံု ပန္းခံုျမင့္၊ စန္းယုန္ေနပြင့္ မျခားသြင္၊ (စန္းယုန္ေငြသြင့္ မျခားသြင္ - မူကဲြ)
ျမန္းလံႈေဝတင့္ ပတၱျမားပလႅင္ဝယ္၊ ႏွစ္ပါးအရွင္ စံၿပိဳင္ထြန္း၊
(ေဝေရာစန ရေဝေသာမ)
ပရေမေစာလွ နတ္ႏွစ္ဆူမွာ၊ ျမတ္ပါရဂူ ဆုႀကီးရည္လို႕ညႊန္း။

(မဟီေျမတျပန္႕ ဝသီေနရဗန္႕)
မဒီေဝသန္႕ ခုျငမ္းဆင္သည္၊ ဥဒါန္းရာဇဝင္ ေနာင္ေမာ္ကြန္း၊
႒ာနီ ရာသီ ပါရမီမႊန္း၊ သဒၶါစည္ရႊန္း ေအာင္ေမာင္းသံ၊
နတ္ေဒဝရာ ျဗဟၼာအံ့၊ ကုသိုလ္ေတာ္ျဖန္႕ ေကာင္းခ်ီးသာဓုခံ။

(ၾကငွန္းဆင့္ဆင့္ အလွ်မ္းစြင့္စြင့္)
အဆန္းတင့္တင့္ နန္းျမင့္ယံမွာ၊ စန္းပြင့္ရွင္ထံ ခုိလံႈခ,လို႕၊
ဗိုလ္ပံုသကလ ေစြႀကိဳး ေဝၿဖိဳးကာ၊ ေရႊမိုးေငြမိုးရြာ။
(ေလာကိအာသဘ ေစာဝိနာယက)
ေဗာဓိလ်ာဖ်ာ့ အလွဴ႕သဒၶါသည္၊ ဇမၺဴ႕ပထဗ်ာ ေျမလံုးတုန္ရေလး။ ။
(ေရႊနန္းေဘာင္ျမင့္ ေငြစန္းေရာင္ပြင့္)
ေျမနန္းေျပာင္ျမင့္ သၾကာ့းေဆြမွာ၊ ျဗဟၼာ့ၾကက္သေရ ထက္ၿဖိဳးေဝလို႕ေလး။ ။

ဒီ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ဟာ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖရဲ႕ လက္စြမ္းျပလက္ရာလို႕ သိရပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ တပည့္ျဖစ္သူ စင္ေတာ္ႀကီး မင္းသမီးကိုင္ ဦးသာဇံ (႐ုပ္ေသးမင္းသမီး ျဖစ္ပါတယ္) အတြက္ ေရးဖဲြ႕ေပးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။


ထပ္တြန္႔ ရွစ္ဆယ္ေပၚ ေတးထပ္ (မိုးဖြဲ႕-ေမာင္ဆို)

ဗိႏၵံဳ ဗိႏၵံဳ ေငြအမၺဳ၊ ေရသံအစု ထစ္ျမည္ကာ၊
ေဝလွ်ံအထု စစ္ခ်ီလာတယ္၊ မလစ္ျပည္ရြာ-ညီညာဝိုင္း၊
‎(ႀကိမ္ပန္းယွက္သို႔ တိမ္မကန္းကြက္တို႔)
ထိန္သန္းလက္လို႔ ျမဴးကြန္႔စြာငယ္၊ လူးလြန္႔ဘယ္ညာ ညိဳမဲျပာလို႔မိႈင္း။
‎(နာကိတ္လွ်မ္းျပဳ အျပာခ်ိပ္မရမ္းႏု)
ဇာမိတ္ပန္းအတု လိမ္တြန္႔ကာငယ္၊ တိမ္ညြန္႔မာလာ ရစ္ဆင္သိုင္း၊
ရွိန္ဝွန္႔ျဖာျဖာ ရွစ္ခြင္တိုင္းသို႔၊ သစ္လြင္မဆိုင္း လွ်ပ္စစ္႐ံု၊
ၿဖိဳးလွ်ံ က်ဳိးသံ မိုးနဘံကြဲသို႔၊ ၿငိဳးရန္အခဲ သဲေတာ့ မဲေတာ့ပံု။
‎(မာန္တင္းစြာပ-ထန္ျပင္းပါလွ)
ရန္ခြင္းမွာလ မိုးပဇၹဳန္ရယ္၊ ႀကိဳးထစ္အကုန္ တကယ္သဲခ်ေတာ့၊
အလယ္လဲဗ် ေအးလို႔စက္ခိုက္တြင္၊ ေလြးဖို႔-ဖက္လိုက္ခ်င္။
‎(ဧကစာခ်မ္းဖို႔ ေလပါဖ်န္းသမို႔)
ေခြကာလြမ္းလို႔ တပါးမရႊင္တယ္၊ သိၾကားဘုရင္ ေရွာ့ဘူးထင္ငဲ့ေလး။ ။

ကြင္းစကြင္းပိတ္နဲ႔ ေရးထားတဲ့ စာလံုးေတြက ထပ္တြန္႔ကာရန္ ေခၚပါတယ္။ ဒီလို ကာရန္မ်ဳိးကို (၁၊ ၃၊ ၅၊ ၇ ... အစရွိတဲ့) မ ပိုဒ္ ၉-ပိုဒ္ရဲ႕ ႀကိဳက္တဲ့ အပိုဒ္မွာ ထည့္ႏိုင္ၿပီး ‎က်န္အပိုဒ္ ေတြမွာေတာ့ တြန္႔႐ိုးထံုးစံ မရွိဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ တြန္႔ပံုကေတာ့ ထပ္တြန္႔ကာရန္ ထည့္ခ်င္တဲ့အပိုဒ္ရဲ႕ ‎ေရွ႕ထက္ဝက္ အကၡရာ ၄-လံုးကို ကာရန္တူ လံုးေရတူ ယူၿပီး တႀကိမ္ျဖစ္ေစ ႏွစ္ႀကိမ္ျဖစ္ေစ ‎အပိုထည့္လုိက္ျခင္းပါပဲ။ ဒီေတာ့ မူရင္းအပိုဒ္က ေနာက္ကို ဆုတ္သြားလို႕ ေၾကာက္ရြံ႕ ေနာက္တြန္႔ သြားတဲ့ သေဘာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ “တြန္႔” တယ္ ေခၚတာပါ။ အထက္ပါ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ေတြရဲ႕ အတြန္႔ကေတာ့ ႏွစ္ဆ ‎တြန္႔ထား တာပါ။ တဆပဲ တြန္႔ခ်င္ရင္လည္း ရပါတယ္။ ေဝႆႏၲရာအလွဴဖြဲ႕ေတးထပ္မွာေတာ့ ႏွစ္ထပ္ေက်ာ့ ခ်ထားတာကို ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။

ထပ္ကြန္႔ ရွစ္ဆယ္ေပၚ ေတးထပ္
အတြန္႕ၿပီးေတာ့ အကြန္႕ျဖစ္ပါတယ္။ အဆန္းထြင္ ကြန္႕ညြန္႕ျခင္းသေဘာနဲ႕ မူလရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ကေန အပိုပိုဒ္ေတြ ထပ္ျဖည့္ၿပီး စပ္ဆုိျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ နမူနာေတးထပ္ေတြကို အရင္ၾကည့္ပါ ...

ထပ္ကြန္႔ ရွစ္ဆယ္ေပၚ ေတးထပ္ (ပန္းဖြဲ႕-မယ္ဆို)

အစီအရီ ၿပိဳင္အၿပိဳင့္၊ အခိုင္အခိုင့္ ဆန္းတၾကယ္၊
တလိႈင္တလိႈင့္ ပန္းစပယ္ကို၊ နန္းမယ္ပန္မယ္ ၾကံရြယ္တံုး၊
ဇီဇဝါ ေဒါန ပန္းစူကာကို၊ လွမ္းခ်ဴအသာ စီလို႔သီလို႔ကံုး။
‎(ေဇာ္မႊား,ေသာ္က,ျမတ္ေလးငံုရယ္၊ မျပတ္ေမႊးထံု ၾကယ္ႏွင့္ ဇြန္ၾကက္႐ံုး)။

တိုက္ပန္း, ဒန္႔ဒလိပ္ ႏြယ္ဘိန္းျဖာတယ္၊ ခ်ယ္သိန္းမာလာ မညိဳလံုး၊
စကားစိမ္း စကားဝါ အပ်ဳိသံုးဘုိ႔တဲ့၊ (အလိုဘာတဲ့ ...) အဖိုဂမုန္း ဆန္းလွသေနာ္၊
ႏွင္းဆီမိုးေဆြ ေဆာင္ေတာ္ကူး၊ ေယာင္ေသာ္အထူး ပန္းခက္ နမ္းလွ်က္ေမွ်ာ္။
‎(ေခါင္ရမ္းခြာညိဳ ဒဟတ္ခရားႏွင့္၊ ဇလပ္ စကား ဆတ္သြားျမတ္စြယ္ေတာ္)။

ပုန္းညက္, အင္ၾကင္း ရင္ခတ္ေပၚတယ္၊ သဇင္, ဂန္႔ေဂၚ ေပါက္နီ, လဲႏွင့္၊
ပိေတာက္, သရဖီ, ခဝဲ ကရမက္ သင္းပ်ံ႕ထံု၊ ပန္းရင့္ပန္းဥစံု၊
ပင္တိုင္နန္းျမင့္ ခန္းသဥ့္ဘံုမွာ၊ ပန္းပြင့္ဖံုဖံု ကိုယ္လံုးေဝလို႔ေလး။ ။
‎(သို႔ကေလာက္ပန္းႏွင့္ ဆႏၵမကုန္တယ္၊ ပန္ရ ဘယ္ပံု ဘယ္ပန္းေလသိေလး။)
‎(ပ်ဳိတိုင္းခ်စ္တဲ့ ပန္းခက္တခိုင္ကို၊ နမ္းလ်က္အၿပိဳင္ ပန္စမ္းခ်င္ငဲ့ေလး။)

ကြင္းထဲက အပိုဒ္ေတြကို အကြန္႔ပိုဒ္ေတြလို႔ ေခၚပါတယ္။ “ေရႊဉာဏ္ေတာ္ ကြန္႔ျမဴးတယ္” ဆိုတဲ့ စကားအသံုးလိုပဲ ျဖစ္ျမဲထက္ ပိုမိုလြန္ကဲတာကို ‎ကြန္႔တယ္ လို႔ ေျပာၾကသလိုပဲ ပံုမွန္ေရး႐ိုးေရးစဥ္ျဖစ္တဲ့ ၁၈-ပိုဒ္မွာ အပိုပိုဒ္ေတြထပ္ထည့္ၿပီး “ကြန္႕” လိုက္တာမို႕ ဒါမ်ိဳးကို အကြန္႔ပိုဒ္လို႔ ‎ေခၚတာျဖစ္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ၁၈-ပိုဒ္ရဲ႕ အဆံုးမွာသာ ကြန္႔ေလ့ ကြန္႔ထ ရွိတယ္လို႔ ‎သိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၆-ပိုဒ္ နဲ႕ ၁၂-ပိုဒ္ အဆံုးေတြမွာလည္း အကြန္႔ထည့္လို႕ရပါတယ္။ ၁၈-ပိုဒ္ရဲ႕ အဆံုး၊ တနည္းအားျဖင့္ ေတးထပ္တပုဒ္လံုးရဲ႕ အဆံုးမွာေတာ့ တပိုဒ္မက ၂-ပိုဒ္ ကြန္႔လည္း ရပါတယ္။

အတြန္႔က မ-ပိုဒ္ေတြရဲ႕ ေရွ႕ထက္ဝက္မွာပဲ တြန္႔ပါတယ္။ အဆံုးမွာ မတြန္႔ပါဘူး။
အကြန္႔ကေတာ့ ဘယ္အပိုဒ္မဆို ကြန္႔လို႔ရတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဆံုးမွာပဲ ကြန္႔ရမွာျဖစ္ၿပီး တပိုဒ္လံုး ကြန္႔ရပါမယ္။ တဝက္ ကြန္႔လို႔ မရပါဘူး။‎
ေတးထပ္ႀကီး အခန္းမွာလည္း အတြန္႔၊ အကြန္႔ အေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
နမူနာ ရွစ္ဆယ္ေပၚ ေတးထပ္မ်ားကို ဆက္လက္ ေလ့လာၾကည့္ၾကပါ ...

သံုးခ်က္ညီ ထပ္တြန္႕ ႏွစ္ထပ္ခ် ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ (နိဗၺိႏၵဖဲြ႕ - နာခံေတာ္ ေဝါမွဴးႀကီး ဦးခ်ိဳ-ေရး)

ပိသံု ပိသံု ၿငိဆံုရ၊ တိဘုမၼက သခၤါေရ၊
ရွိၾကံဳသမွ် ျမင္ရာေတြကို၊ မခင္သာေခ် မည္သန္႕ရွင္း၊
(ခ်ဳပ္ေလွ်ာရွည္ မေစာင့္၊ ပုပ္ေပါမည္တေမွာင့္)
႐ုပ္ေခ်ာၾကည္အေျဖာင့္ သနားစရာကိုေျမာ္သည္၊ ဇယားမရဏာတြင္ ကြက္ၿပီးမွန္ျပသြင္း။
(အမ်ားဓမၼတာပင္ ပ်က္စီးျပန္ရျခင္း)။

(ေလာက္ပိုးအတိပ၊ ေဖာက္ထိုးကလိၾက)
ေၾကာက္စိုး မခ်ိစရာ့ ႏြံညစ္ညႇီတြင္၊ ကၽြံနစ္ကသီ ေရာင္ဇြတ္ဆင္း၊
ညြံပ်စ္မသတီ ေႏွာင္ညႊတ္ကြင္းမွ၊ ေမွာင္ဝဋ္အတြင္း ေပ်ာ္ေမြ႕ပံု၊
ပ်ဴငွာ မူရာ အူမွာဆြလုိ႕၊ ႐ူပါရမၼဏ တကြငါးအာ႐ံု။
(သူငါအစ ဘဝမ်ားစြာထံု)။

(မိုက္ဆိုးဓေလ့၊ လုိက္ဘိုးမေမ့)
စိုက္ပ်ိဳးသေရြ႕ မ်ိဳးေစ့စံုၿပီ၊ ခုိးေငြ႕မကုန္ ပါဝင္ၾကသမို႕၊
မဟာသခၤတ ကၽြတ္တန္းျမင့္အညာ၊ လြတ္လမ္းခြင့္မသာ၊
(စစ္က်ံဳးတြက္မဖဲ့၊ ရစ္ဆံုးဆက္အသဲြ႕)
ခ်စ္လံုးမက္စဖဲြ႕ ျမႇဴေခ်ာ့လာသလို၊ ထူေတာ့မာယာ ငင္ဆဲြဟန္သုိ႕ေလး။ ။
(ငါးခႏၶာ ပၪၥက ျခားမကြာခင္ခဏ)
ပြားတဏွာယွဥ္သမွ် အေပါင္းစိတ္ကိုလႊာလွ်င္၊ မေကာင္းအနိ႒ာ ဆင္လဲြကန္လို႕ေလး။ ။
(ခက္ခဲသတိပ႒ာန နက္နဲအဘိဓမၼာနယ)
လက္လဲႊႀတိဘဝါသဝ ျပတ္ထြက္ပါေအာင္၊ ျမတ္စက္ရတနာ တြင္ျမဲရန္ဘို႕ေလး။ ။

လူးတားညႇပ္ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္

လူးတားညႇပ္ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ ဆုိတာကေတာ့ သူ႕နာမည္အတုိင္းပဲ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ထဲမွာ “လူးတား” ဆုိတဲ့ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားတပုဒ္ေလာက္ညႇပ္ၿပီးေရးထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာ ညႇပ္ရသလဲဆုိရင္ ပထမအပိုဒ္ႀကီး (ပထမ ေျခာက္ပိုဒ္အဆံုး) နဲ႕ ဒုတိယ အပိုဒ္ႀကီး ၾကားမွာ ညႇပ္ေရးရပါတယ္။
နမူနာေတးထပ္ေတြကို ၾကည့္လုိက္ရင္ ရွင္းပါတယ္။ လူးတားညႇပ္ေရးခ်င္ရင္ လူးတားေရးနည္းကိုေတာ့ သိထားဖို႕ လိုပါလိမ့္ မယ္။ လူးတားဟာ ရတုတုိ႕၊ ပ်ိဳ႕တို႕လုိပဲ ေလးလံုးစပ္လကၤာျဖစ္ပါတယ္။ အခ်မွာ ႏွစ္ေက်ာ့ခ်ပါတယ္။ ပထမအခ်ပိုဒ္ကို “ ... တည့္ေလ” နဲ႕ဆံုးၿပီး ဒုတိယအခ်ပိုဒ္ကိုေတာ့ ႏွစ္သက္ရာခ်လုိ႕ရပါတယ္။ လူးတား ကို အခုေခတ္မွာ ေရးတာ မရွိသေလာက္ ရွားသြားပါၿပီ။ လူးတားေရးနည္းကို အလ်ဥ္းသင့္ရင္ သီးသန္႕တင္ျပပါမယ္ ...

လူးတားညႇပ္ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ (ဘုန္းေတာ္ဖြဲ႔၊ အႀကီးခ်ဳပ္ဝန္ေဟာင္း မင္းႀကီးမင္းလွ ဥစနာ-ေရး)

ဖလ္ဥဏၰမူ ဟန္ျမဴပ,သလို၊ ရန္ဟူသမွ် ဘာသာၿငိမ္၊
စံတူမရ အာဏာႏွိမ္သည္၊ သမ႓ာေတာ္ရွိန္ ထိန္ထိန္လင္း၊
ဓညပုည ၿဖိဳးလက္စီသည္၊ မ်ိဳးဆက္သန္႕ရည္ နိမိတ္မူသည့္မင္း။
(သတိုးသက္ရွည္ ဗ်ာဒိတ္က်ဴသည့္မင္း)။

လူးတားညႇပ္။ ။ ယုဂႏၶိဳရ္ေနာင္၊ ေတာင္ဥေသွ်ာင္ကို၊ မိုက္ေမွာင္စေတ၊ ေလျဖင့္ေခၽြလည္း၊ လြင့္ေႂကြမရွိ၊ ပကတိသုိ႕၊ ဓိတိမ႑ိဳင္၊ ၾကံ႕ၾကံ႕ခိုင္လ်က္၊ မယိုင္နဂိုရ္၊ ႀကီးကုသိုလ္ေၾကာင့္၊ လူဗိုလ္ဝွဲ႕ခ်ီး၊ အံ့မၿငီးသည္ ... မင္းႀကီးမင္းေခါင္ ရာဇာတည့္ေလ။ ။ ပုညာဘိ စက္တန္ခိုး - တင့္တင့္တိုး။ ။

ေတးျပန္ေကာက္။ ။ ရွင့္က်ိဳးေတာ္ရွိ ေစတုိင္းတြင္သည္၊ မေဟက်ိဳင္းတင္ အစဥ္စိုး၊
ေနႏြယ္ဂိုဏ္းဝင္ ဘုရင္မ်ိဳးမို႕၊ သနကၤူမိုး ေဗြထက္စြန္၊
လက္ညိႇဳးေတာ္ညႊန္ ယူေစခ်ီးလွ်င္၊ ဓူဝံၾကယ္ႀကီး ေခၽြဆက္ႏုိင္မည့္ကၽြန္။

လူလြန္တထီး တမူခၽြန္သည္၊ ဇမၺဴအဝွန္ တံခြန္စုိက္မုိ႕၊
တြန္႐ိုက္တုန္လႊင့္ ဂုဏ္ျမင့္ေျမခံ၊ နတ္ကၽြန္းဘူမိမွန္၊
သံုးႏွစ္ၿပီးလို႕ သံုးသီးခံတယ္၊ ေကာင္းခ်ီးတိတ္သံ နိမိတ္ေတာ္ရေလး။ ။
(ေရႊလႊတ္ႏွင္းမည့္ ၾတင္းျငာသည္၊ မယြင္းမဂၤလာ ေအာင္ဟိတ္ေတာ္ရေလး)။ ။

အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖနဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္စာဆုိႀကီး စေလဦးပုညမွာလည္း ဆရာေဖလိုပဲ ဇာတ္သဘင္ဘက္က တပည့္ရွိပါတယ္။ သူက ႐ုပ္ေသးစင္ေတာ္ ဦးသာေဗ်ာ ပါ။ ဆရာေဖက ဦးသာဇံအတြက္ မင္းတုန္းမင္းဘုန္းေတာ္ဖဲြ႕ကို လက္စြမ္းျပ သီကံုးေပးလုိက္လို႕ ဦးပုညကလည္း သူ႕တပည့္အတြက္ အားက်မခံ လူးတားညႇပ္ ဘုန္းေတာ္ဖဲြ႕ ရွစ္ဆယ္ေပၚ ေတးထပ္တပုဒ္ကို ေရးေပးလုိက္ပါတယ္။

လူးတားညႇပ္ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ (ဘုန္းေတာ္ဖြဲ႔၊ စေလဦးပုည-ေရး)

သံုးသိန္းသံုးေသာင္း ေလးေထာင္ထိပ္၊ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆက္ မဟာဝင္၊
အတိတ္ျဖစ္ပ်က္ ကမၻာတြင္ေအာင္၊ ဘယ္ရာဇာလွ်င္ မစံျမန္း။
ေလးဆယ္ရွစ္ရပ္ ျပာသာဒ္ရံသည္၊ နတ္ဝိသုကံ သစ္ေလာင္းဖန္သည့္နန္း။

လူးတားညႇပ္။ ။ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္၊ ႏွစ္ျပန္ေဆာင္သား၊ ရန္ေအာင္ဗဟို၊ ျမျမင့္မိုဝယ္၊ ေရညိဳေခြခ်ပ္၊ ဂေဟထပ္လ်က္၊ ေျမစပ္ခန္းဝါ၊ ကဲ့ပမာသို႔၊ မႏၶာဘူတပတ္၊ ေျမဥကၠ႒္လည္း၊ လူနတ္ခ်ီးပင့္၊ ပလႅင့္သဏၭာန္၊ ဘံုဗိမာန္ဝယ္၊ ေဝယန္ၾကငွန္း၊ သိၾကားနန္းသို႔၊ တသန္းျခည္ေရာင္၊ သံုးတိုက္ေလွာင္သည္ ... အေခါင္ေသ႒မန္႔တည့္ေလ၊ ဝိသုဒၶိပန္း တည့္သည့္နန္း။

ေတးျပန္ေကာက္။ ။ ေရယဥ္နဝရတ္ႏႈန္းတႏၲီလို၊ ေ႐ႊက်ံဳးဂမ႓ီကာရံသန္း။
ျပည္ႀကီးမြန္ေဘာင္ ေလာင္ထမန္း၊ ေ႐ႊေဆာင္ေ႐ႊနန္း အေထြေထြ။
ေ႐ႊေလာင္း ေ႐ႊေလွ ေပြေပြရွက္၊ ေတဇာေတြဖက္ ေရလက္ယာရစ္ေခြ။

ရတနာဘုမၼိ တိုင္းဌာေနမွာ၊ သမိုင္းစာေခြ ထိန္႔ထိန္႔သစ္လို႔၊
ေနဣႏၵရာဇ္ နတ္ရွင္ေခတ္ေပ၊ သာမ်ိဳးစံုစြေထြ။
ေရႊနန္းစံုဆက္ ဂဂၣေဒလို၊ ပံုေကာင္းခက္ေ႐ႊ ဆက္ပြဲခံလို႔ေလး။"

အခုဆုိရင္ ေတးထပ္နဲ႔ ပတ္သက္သမွ် အားလံုးၿပီးဆံုးသြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတးထပ္မ်ား ေရးစပ္ၿပီး ရႊင္လန္းၾကပါေစ ....

ေတးထပ္အေၾကာင္း ၿပီးၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ေတး႐ိုးနဲ႕ ေတးတဲြ႕အေၾကာင္း ဆက္ပါဦးမယ္ ....

ဟယ္ရီလြင္

Read More...

Sunday 4 September 2011

လာဗားနာ ရဲ႕ ပံုျပင္


ငါသည္ ...
အေမွာင္နတ္မိမယ္
အစ၏အစ ...
အေႏွး ႏွင့္ အေမွာင္သာ
ကမ႓ာကိုထုဆစ္ၾကခ်ိန္ ...
ရွင္သန္ျခင္းမ်ားသည္
ျမႇဳပ္ႏွံခံထားရ၏ ...
ရတနာတို႕မူ
တူးေဖာ္ယူငင္မႈေဝး၏ ...
ႂကြယ္ဝမႈအလံုးစံုသည္
ဖံုးကြယ္ခံထားရ၏ ...
ဆဲြလုယူငင္သြားတတ္သည့္
လက္အစံုပုိင္ရွင္
ငါလွ်င္ျဖစ္သတည္း ...

ခိုးဝွက္ယူငင္ျခင္းခံရေသာ ေငြအိတ္
ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ ဒဂၤါး ...
အေမွာင္ရိပ္တြင္းမွ မိန္းမသား
ငါတပါးလွ်င္တည္း ...
သင္တုိ႕အား ေစာင့္ၾကည့္ေနပါ၏ ...
ငါ အျမဲတည္ရွိရင္း
ထာဝစဥ္ ...
ေစာင့္ၾကည့္ေနပါ၏ ....
အလင္းတို႕ျဖင့္ အတိလႊမ္းေသာ
လမ္းမ်ားေပၚတြင္ပင္
ငါ ရွင္သန္တည္ရွိေန၏ ...
သုိ႕ဆိုေစလွ်င္မူ ...
အလင္းသည္ကား ...
အေမွာင္အား ပိုမိုနက္႐ိႈင္းေစျခင္းသာတကား။
လႊင့္ပစ္ခံ ရတနာမ်ား
ေဝမွ်ခံစားျခင္း မဲ့ကင္းေလေသာ စည္းစိမ္မ်ား
ေဘးဖယ္ထားၾကေလေသာ ...
သိမ္းထားၾကေလေသာ ...
ေနာက္ဆံုး ေမ့ေလ်ာ့သြားၾကေလေသာ ...
အဖိုးအနဂၣထိုက္သည့္ အရာမ်ား
ငါ ျမင္ေလသည္သာတကား ...

ခႏၶာဝန္၏ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အား
ႀကိဳးျဖည္လႊတ္ေလေသာ ...
အရြတ္ေႏွာင္ထံုးမ်ားအား
ေျဖေလ်ာ့ရွင္းလင္းပစ္ေလေသာ ...
ထို႕ထက္ပို၍ ...
အမတအ႐ိုးမ်ားကိုပင္
တစစီ ဆဲြျဖဲခ်ိဳးဖဲ့ပစ္ေလေသာ ...
ကာလတရား၏
အသနားမဲ့ ခိုးဝွက္မႈကံအစဥ္မွာ ...
ငါသာလွ်င္တည္း ...
ငရဲအသြားလမ္းတြင္
ခလုတ္ကန္သင္း ရွင္းေစေရး
"ခယ္ရန္" (Charon) အား ေပးရမည့္ ကူးတို႕ခ
သင့္အိတ္တြင္းမွ
ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ ျခဴးျပားတစ ကုိ
လက္ရကုန္စင္
ခုိးဝွက္ယူငင္သြားေသာနတ္သမီးသည္
ငါလွ်င္ျဖစ္သတည္း ...
အမွန္အားျဖင့္
သင့္အတြက္
လိုအပ္သည္မဟုတ္ေခ်တကား ...

ငါ့အား ...
ေၾကာက္ရြံ႕႐ိုေသျခင္းသည္
သင္၌ ရွိသည္ျဖစ္ေစ ...
မရွိသည္ျဖစ္ေစ ...
အၾကံတခုေတာ့
ေပးရေပလိမ့္မည္ ....
ခုိးဝွက္ခံရျခင္း ကင္းေဝးရန္
ရွင္သန္ေနထုိင္တတ္ပါေလ
ေတာက္ပေသာ ...
လွပေသာ ...
အဖိုးအနဂၣထုိက္ေသာ ...
ရတနာအသြယ္သြယ္
စီျခယ္သည့္ ဘဝတခု
ေနမႈျဖစ္ေစ ...
သို႕မူကား ...
ေသရာေညာင္ေစာင္းတြင္
အသင္ လဲေလ်ာင္းရခ်ိန္
ျဖားေယာင္းလုယက္
သင့္ထံမွ ခိုးဝွက္၍မရေသာ
ဧကဘူတ တည္း ...
မုခ်ဧကန္ အမွန္ျဖစ္လာမည့္
သင့္အသက္ကို
လွည့္ဖ်ားလုယက္ခံရခ်ိန္
စံစားရမည္မွာ
ဤအရာတခုသာတည္း ...

ဂူသခ်ႋဳင္းအားလံုးသည္
အမွတ္အသားမဲ့ကင္းေလ၏
သုႆန္အားလံုး ျပည့္ႏွက္ေနသေလာက္
လူသူမဲ့ကင္းေနေလ၏။
စားပဲြေတာ္ညတြင္ ...
ဝိဉာဥ္အကကို
လွလွပပ ကျပေနေသာ အ႐ိုးစုမွာ
ငါသာလွ်င္တည္း ...

"ငါ့အား သတိရေလ
မရဏတရားအား သတိရေလ
သို႕မွတေစ အသင္ မည္သို႕ရွင္သန္ေနရမည္ကို
နားလည္ေပမည္တည္း ..."
ေအာင္ပဲြခံေနလ်က္ေနဆဲ
စစ္သူႀကီး၏နားထဲမွ
တီးတုိးသံတစ သည္ပင္
ငါလွ်င္ျဖစ္ေပတကား ...

(The Tale of Laverna ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ခံစားျပန္ဆုိေရးဖဲြ႕ျခင္းျဖစ္ပါသည္ ...)

ခိုင္စိုးလင္း စီစဥ္တဲ့ The Dark Side စာအုပ္အတြက္ ေရးေပးထားတဲ့ ကဗ်ာပါ ... သူခိုးအေၾကာင္းေရးပါဆိုလို႕ ဒီကဗ်ာကို ေရးျဖစ္ပါတယ္ ...
သ႐ုပ္ေဖာ္ပံု ဆဲြေပးတဲ့ မေလးေမ ကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ ...


ဖတ္႐ႈခံစားအားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ခင္ဗ်ာ ...

ဟယ္ရီ

Read More...

Friday 12 August 2011

မဟာနဒီ၏ စ်ာပန နိဒါန္း

အေၾကအညာဆက္ေပး၊
ေျပ(ျပည္)ျမန္မာအသက္ေသြးမို႕၊
ရတက္မေအးပါ မဟာနဒီ။

ျမစ္ႏွစ္စင္းဟာ၊
ျမစ္မင္းမဟာျဖစ္၊
ၾကာရစ္ေလၿပီ။

ခင္ဝမ္းရဲ႕ ဧရာဝတီ၊
ေရႊဝါျပည္ရဲ႕ ဇာတိသမိုင္း။

မျပစ္မွားေလနဲ႕၊
ျမစ္ဖ်ားမွာ ဆည္ေတြပိတ္ရင္ျဖင့္၊
အျပစ္မ်ားစြာ ႂကြယ္ေနလိမ့္ေပမေပါ့၊
ေရဆိပ္ေတြ မေသြခမ္းပါလို႕၊
ေရလမ္းေတြ တြင္တြင္က်ဥ္းပါလိမ့္၊
ေရဆင္းဟာ အလ်ဥ္ေႏွးကာပ၊
ရင္ေသြးေတြ ေရမဝႏိုင္ဘူး၊
ေဂဟေတြ ျဖစ္စဥ္ပ်က္႐ံုမက၊
ျမစ္ျပင္နက္ တိမ္ေကာကာ၊
က်ိန္ေျပာပါမွ “ျမစ္” ဆုိရပါလွ်င္၊
ေခတ္ကိုျပတဲ့ ေၾကးမံုအင္မွာ၊
ေတးပံုျပင္ စာတင္ႏိႈင္းလာသမွ်ဟာ
ကြယ္ ... ရာဇဝင္႐ိုင္း။ ။

ျမစ္မင္းကို ကယ္တင္ၾကပါစို႕ ... တတ္ႏိုင္သမွ် လက္ဆင့္ကမ္းေပးၾကပါရန္ အထူးပန္ၾကားအပ္ပါသည္ ...

ဟယ္ရီလြင္

Read More...

Wednesday 3 August 2011

ဥဒါန္းကို အစာမေၾကသူမ်ားသို႕

"ကမ႓ာေၾကေသာ္လည္း ဥဒါန္းမေက်"

ဒီစကားကို အားလံုးလိုလို ၾကားဖူးေနက် ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ညီေလး Ye Thurein Min က Facebook မွာ ေမးျမန္းလာပါတယ္။ ဒီစကားနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး သူငယ္ငယ္က ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတာကို အစာမေၾကလို႕ပါတဲ့ ... ျဖစ္ပံုက ဒီလိုပါ ...

သူခပ္ငယ္ငယ္တုန္းက သမုိင္းထဲမွာ သိပၸံပညာရွင္ႀကီး တေယာက္အေၾကာင္း (ေသာမတ္စ္ အက္ဒီဆင္ထင္ပါတယ္) သင္ရတဲ့ စာထဲမွာ သူရဲ့ငယ္စဥ္ဘဝ၊ ႀကီးျပင္းလာေတာ့ တီထြင္မႈေတြ အေၾကာင္း ေလးစားေလာက္ေအာင္ ေရးထားပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူနဲ႔ စေတြ႕တဲ့ ျပႆနာက စာအဆုံးမွာ အက္ဒီဆင္သည္ ကမာၻေၾကေသာ္လည္း ဥဒါန္းမေက်ေသာ ပုဂၢဳိလ္ႀကီးျဖစ္ေလသည္ လုိ႕ အဆုံးသတ္ထားပါသတဲ့။ ဒါကို သူ႕အေနနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ကုိ ခံစားခဲ့ရပါတယ္ လို႕ ဆုိပါတယ္။ ကမာၻေၾကေသာ္လည္း ဥဒါန္းမေက် ဆုိတဲ့ စကားလုံးဟာ ဘာကိုဆုိလုိမွန္းမသိခဲ့လို႕ပါ။ ဒါနဲ႕ ဆရာမကုိေမးမိတဲ့အခါ ဆရာမက "ဟဲ့ ... နင္ေတာ္ေတာ္လွ်ာရွည္တာပဲ၊ အဲ့လုိပဲ မွတ္ထားေပါ့" လုိ႕ ျပန္ဆူတာကို ခံလိုက္ရပါတယ္တဲ့။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ ဒီလို အမူအက်င့္ေတြဟာ ကေလးအရြယ္ ပညာသင္ေနဆဲအရြယ္ လူငယ္ေတြရဲ႕ သိလိုစိတ္၊ တတ္လိုစိတ္ ကို ေလ်ာ့ပါးေစပါတယ္။ ဒါတြင္မက ေမးသင့္ေမးထိုက္တာကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ေမးျမန္းလိုစိတ္ကိုလည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစပါတယ္။ အဲဒီကေန ဆက္ၿပီး ေျပာသင့္ေျပာထုိက္တာကို ရဲရဲရင့္ရင့္ ေျပာဆုိရဲတဲ့ စိတ္ကို ထပ္ၿပီး ေလ်ာ့ပါးေစပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြမ်ားလာတဲ့အခါ က်ေနာ္တုိ႕ generation တခုလံုးမွာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ သတၱိရွိရွိ လုပ္ရဲကိုင္ရဲတဲ့ စိတ္ေတြ ေပ်ာက္ၿပီး ေၾကာက္စိတ္ေတြႀကီးစိုးကာ လူေပ်ာ့လူညံ့ေတြ မ်ားသထက္မ်ားလာတဲ့အထိ မ်ိဳးဆက္တခုလံုး ထိခိုက္ေစပါတယ္။
ကဲ ဒါေတြ ထားပါေတာ့ေလ ... စကားစပ္မိလို႕ အေတြးမွ်င္ဆက္ရင္းကေန လမ္းေၾကာင္းလဲြကုန္လို႕ မူရင္း အေၾကာင္းအရာကို ျပန္ဆက္ပါ့မယ္ ... သူ ဒီကိစၥကုိ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားေပမဲ့ အဲဒီလို အသုံးအနႈံးကုိ ေတြ႕တုိင္း သိလုိစိတ္က ေပၚလာျပန္ပါသတဲ့ ... သူ႕အေနနဲ႕ နားလည္မိတာက
ကမာၻႀကီးသာ ေၾကပ်က္သြားခ်င္ ေၾကပ်က္သြားမယ္၊ ထုိသူ႔ရဲ့ အေၾကာင္း ဥဒါန္းက်ဴးရင့္မႈကေတာ့ ေက်ပ်က္ ေပ်ာက္ပ်က္ သြားမွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ပဲ နားလည္ထားပါတယ္လို႕ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလုိရွင္းျပထားတဲ့ စာရယ္လုိ႔လည္း ဘယ္မွာမွ ရွာမေတြ႕ခဲ့ဖူးသလို ဘယ္သူ႔ထံကမွလည္း ရွင္းျပတာကိုလည္း နားမေထာင္ခဲ့ဖူးတဲ့အျပင္ ထပ္မံ ရႈပ္ေထြးေစတာက ဗုဒၶစာေပေတြကုိ ဖတ္မိေတာ့
"သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ရွင္ ဗုဒၶအျဖစ္ ေရာက္ေတာ္မူ၏၊ ထိုစဥ္ ႏွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္ေတာ္မူေသာ ေရႊစိတ္ေတာ္ လႈံ႔ေဆာ္သျဖင့္ ေရွးေရွးေသာ ေနာင္ေတာ္ဘုရားရွင္မ်ားနည္းတူ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္ မူေလသည္။" ... လုိ႔ ထပ္ေတြ႕တဲ့အခါက်ေတာ့ သိခ်င္စိတ္ေတြ ပိုမ်ားလာေပမဲ့ ထပ္မရွာျဖစ္ေတာ့ပါဘူးတဲ့။
ဥဒါန္းမေၾကမဟုတ္ဘဲ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ဆုိတဲ့ အသုံးကသာ ပုိအသုံးမ်ားတာ သတိထားမိလာျပန္တာေၾကာင့္ ကမာၻေၾကေသာ္လည္း ဥဒါန္းမေက် ဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ ရွင္းျပထားတာေလး ဖတ္ဖူးသူမ်ားရွိရင္ ေျပာျပေပးၾကဖို႕ Facebook က “စာေပစကားဝုိင္း” Group မွာေတာင္းဆုိထားပါတယ္ ...

ဒီစကားစုဟာ မၾကာခဏ ေတြ႕ဖူးေနက် ျဖစ္တဲ့အျပင္ ဒီစကားစုရဲ႕ အဓိပၸာယ္အေပၚ အစာမေၾက ျဖစ္ေနၾကသူ အမ်ားလည္း ရွိႏိုင္တာေၾကာင့္ ဒီ စကားရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို ရွင္းလင္းေဆြးေႏြးသြားပါရေစ ... ပညာရွင္မ်ား၊ သိရွိနားလည္ၿပီးသားသူမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္တာမဟုတ္ဘဲ မသိေသးတဲ့ သူမ်ား သိရွိနားလည္သြားေစဖို႕သာ ရည္ရြယ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ကမ႓ာေၾကေသာ္လည္း ဥဒါန္းမေက် ဆုိတဲ့ စကားစုတခုလံုးရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို ပညာရွင္မ်ား တသီးတသန္႕ ရွင္းျပထားတဲ့ အေထာက္အထား အကိုးအကားကိုေတာ့ က်ေနာ္ မေတြ႕ဖူးပါဘူး။ စကားစုတခုရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို သိခ်င္ရင္ တခုလံုးကို တုိက္႐ိုက္ရွင္းျပထားတာမ်ိဳး အကိုးအကားရွာေဖြဖို႕ ဆုိတာကလည္း တကယ္ေတာ့ အင္မတန္ခက္ခဲပါတယ္ ... ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ အဲဒီ စကားစုထဲက ေဝါဟာရ တခုျခင္းရဲ႕ မူလအဓိပၸာယ္ကို ရွာေဖြၿပီး တခုလံုးကို ေပါင္းစပ္ ယူမွရပါတယ္ ... ဒီေတာ့ ဒီစကားစုရဲ႕ အဓိပၸာယ္ ကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ...
"ဥဒါန္း" ဆိုတာ ပါဠိသက္ စကားပါ ... ပါဠိသက္ေဝါဟာရ အဘိဓါန္ထဲမွာ ဥဒါန္းရဲ႕ အဓိပၸာယ္ ႏွစ္မ်ိဳး ေဖာ္ျပထားပါတယ္ ...

ပထမအဓိပၸာယ္က 'ဝမ္းေျမာက္ျခင္းေၾကာင့္ ႁမြက္ဆုိက်ဴးရင့္ေသာစကား၊ ပီတိအဟုန္ေၾကာင့္ ထြက္လာေသာစကား' လုိ႕ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္ .... "ဥဒါန္းက်ဴးတယ္" ဆိုတာ ဒီအဓိပၸာယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တုိ႕ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို ရရွိလုိ႕ ဘုရားအျဖစ္ေရာက္ၿပီဆုိရင္ "အေနကဇာတိ သံသာရံ ... " အစခ်ီတဲ့ ဥဒါန္းဂါထာေတာ္ကို က်ဴးရင့္ၾကျမဲျဖစ္ပါတယ္ ... ၾကံဳလုိ႕ေျပာရရင္ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ျခင္း ဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္နဲ႕ သံုးစဲြတဲ့အခါ (အသံမထြက္ဘဲ) စိတ္ထဲမွာပဲ က်ဴးရင့္တဲ့ "မနသာဥဒါန္း" နဲ႕ (အသံထြက္ၿပီး) ႏႈတ္ကထုတ္ေဖာ္က်ဴးရင့္တဲ့ "ဝစသာဥဒါန္း" ဆိုၿပီးရွိပါတယ္။ ဒီ "အေနကဇာတိ သံသာရံ ... " အစခ်ီတဲ့ ဥဒါန္းဂါထာေတာ္ကေတာ့ စိတ္ထဲကသာ က်ဴးရင့္တဲ့ မနသာဥဒါန္း ျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားဖူးပါတယ္။

ဒုတိယအဓိပၸာယ္က 'အစဥ္အလာေျပာစမွတ္ျပဳရမည့္စကား' လို႕ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္ .... "ဥဒါန္းမေက်" ဆိုတာ ဒီအဓိပၸာယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ "ရွည္လ်ားသက္ေသ၊ ကမၻာေၾကလည္း၊ မေက်တို႕ဘဲ၊ ဥဒါန္းစဲြလ်က္ ... " (သခင္ႀကီးဧခ်င္း)၊ "ကမၻာကၽြန္းလည္း၊ ဥဒါန္းမေက်၊ ထြန္းရစ္ေစလိမ့္ ... " (ဥမၼာဒႏၲီပ်ိဳ႕)

ဒါဆို "ဥဒါန္း" ဆုိတဲ့ စကားဟာ တစံုတခုကို ဝမ္းေျမာက္က်ဴးရင့္ျခင္း ဆုိတဲ့ သေဘာရတဲ့ အဓိပၸာယ္ေရာ၊ အစဥ္အလာမွတ္သားရမည့္စကား ဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္ေရာ ႏွစ္မ်ိဳးလံုး သံုးလို႕ရေၾကာင္း သိသာျမင္သာ ေလာက္ပါၿပီ။ ဒီစကားစုမွာေတာ့ ဒုတိယအဓိပၸာယ္ျဖစ္တဲ့ 'အစဥ္အလာေျပာစမွတ္ျပဳရမည့္စကား' ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္နဲ႕ သံုးစဲြထားေၾကာင္း သခင္ႀကီးဧခ်င္းနဲ႕ ဥမၼာဒႏၲီပ်ိဳ႕ တုိ႔မွာ ေရးထားတဲ့ အေထာက္အထားေတြ အရ သိရွိႏိုင္ပါတယ္။
ဥဒါန္း ဆုိတဲ့စကားၿပီးေတာ့ "ေက်" နဲ႕ "ေၾက" ကို ဆက္ၾကည့္ပါမယ္။ ေက် နဲ႕ ေၾက အသံုးကို သိခ်င္ရင္ ျမန္မာစာလံုးေပါင္း သတ္ပံုက်မ္းနဲ႕ ျမန္မာအဘိဓာန္ မွာ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ...
"ေက်" ဆိုတာ ေက်ပ်က္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားျခင္းကို ဆုိလိုပါတယ္ ...
"ေၾက" ကေတာ့ မႈန္႕မႈန္႕ညက္ညက္ ေၾကမြပ်က္စီး သြားျခင္းကို ဆိုလိုပါတယ္ ...

ဒီေတာ့ ဒီစကားစု တခုလံုးရဲ႕ ဆုိလုိရင္း အဓိပၸာယ္ကို ျခံဳငံုၿပီး သံုးသပ္ဖြင့္ဆိုရမယ္ဆုိရင္ ...
ကမ႓ာေၾကေသာ္လည္း = ကမၻာႀကီး တခုလံုး ေၾကမြပ်က္စီးသြားရင္ေတာင္မွ
ဥဒါန္းမေက် = အစဥ္အလာေျပာစမွတ္ျပဳရမည့္စကား (ဥဒါန္း) ဟာ ေက်ပ်က္ေပ်ာက္ကြယ္ မသြားႏုိင္ဘူး လုိ႕ ဆုိလိုရင္းျဖစ္ပါတယ္။ (ဥဒါန္းက်ဴးရင့္မႈ ေပ်ာက္ပ်က္မသြားဘူးလုိ႕ မယူဆႏိုင္ပါဘူး။)

ဒါေၾကာင့္ ဒီစကားစု တခုလံုးဟာ "ကမၻာႀကီး တခုလံုး ေၾကမြပ်က္စီးသြားရင္ေတာင္မွ အစဥ္အလာေျပာစမွတ္ျပဳရမည့္စကား (ဥဒါန္း) ဟာ ေက်ပ်က္ေပ်ာက္ကြယ္ မသြားႏုိင္ဘူး" လုိ႕ ဆုိလိုေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါတယ္ ...

ေမတၱာျဖင့္ ...
ဟယ္ရီ

Read More...

Tuesday 2 August 2011

ျမစ္ေကာ

ျမစ္မေကာေအာင္လုိ႕၊
သစ္ေတာတုိ႕ စိမ္းရေပမည္။

ေရေဝေတာေတြ ဆုိင္းစုိ႕စို႕၊
မိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕မႈန္ရီ။

ခ်င္းတြင္းႏွင့္ဧရာဝတီ၊
ေရျပာၾကည္သမွ် ျမန္မာ့ေသြးေဟ့။

တေတာလံုးေျပာင္၊
တေတာင္လံုးလင္း၊
ျမစ္က်ဥ္းကာေသာင္ေတြေပၚေတာ့၊
ေနာင္အရွည္မေမွ်ာ္ ျမန္မာေပ်ာက္ေအာင္လို႕၊
ကိုယ့္ေသြးကို ကိုယ္ျပန္ေသာက္ေနၾက၊
စိုးေၾကာက္ဖြယ္ အျပစ္သေဘာနဲ႕၊
ျမစ္ေကာမယ့္ေန႕။ ။

ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)

Read More...

Friday 29 July 2011

ၾကယ္ေႂကြမိုး

စပယ္ေတြ၊
တကယ္ေႂကြၾကၿပီေပါ့၊
ၾကယ္ေခၽြညဆိုး။

ရင္ခြင္မွာ၊
ျမင္ျမင္ရာ မိုးေတြက၊
တြင္တြင္ရြာ ၿဖိဳးေနျမဲပါပဲ၊
ညိႇဳးေႂကြဆဲ စိတ္အစဥ္မွာ၊
အရိပ္ထင္လာ အိပ္မက္ဆိုးသာေပါ့၊
ေၾသာ္ ... တိမ္ထက္မိုးမွာ ေပ်ာ္ပါေမရယ္၊
ေမွ်ာ္ကာေဖြ တေထာင့္ကြယ္က၊
ေစာင့္မယ္ေလ စပယ္ေတြပ်ိဳးပါလုိ႕၊
ေမာင့္ၾကယ္ေႂကြမိုး။ ။


ညီေလး John (John Yoharmar) အတြက္ ....
မိုးေတြစဲပါေစေတာ့ ညီေလးေရ ...

ေမတၱာျဖင့္ ....
အကိုဟယ္ရီ

Read More...

Friday 1 July 2011

အာဇာနည္ စာဆုိအေက်ာ္ ဆီးဘန္နီ (ဆီးပန္းနီ) ဆရာေတာ္ ၏ ပါေတာ္မူတမ္းခ်င္း

သိဃၤတန္ေဆာင္၊ ဘုန္းေတာ္ေမွာင္၍၊
ကုန္းေဘာင္ေနမီး၊ မထိန္ညီးက၊
တိုင္းၾကီးျပည္ၾကီး၊ အခ်ည္းႏွီးလွ်င္ (တည့္)၊
ထီးသုဥ္း နန္းသုဥ္း၊ ၿမိဳ႕သုဥ္းသုည၊
သုဥ္းသံုးဝျဖင့္၊ သုဥ္းရျပန္လစ္ (သုညရလစ္)၊
သုညေခတ္ဝယ္၊ ျဖစ္လာရေလ၊
ဒို႔တေတြသည္ ...
ေသေသာ္မွတည့္ ေၾသာ္ ေကာင္း၏ ... ။

ဒီ လကၤာပိုဒ္ေလးကို အားလံုး သိၾကမယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ဆီးဘန္နီ (ဆီးပန္းနီ) ဆရာေတာ္ရဲ႕ အလြန္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ကဗ်ာလကၤာ စာသားေတြျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီစာသားေတြဟာ ဆရာေတာ္ႀကီးေရးခဲ့တဲ့ “ပါေတာ္မူတမ္းခ်င္း” ရဲ႕ အခ်ပါဒ ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီ အခ်ပိုဒ္ေတြကိုပဲ လူသိမ်ားၿပီး မူရင္း “ပါေတာ္မူတမ္းခ်င္း” အျပည့္အစံုကို လူသိနည္းပါးတဲ့အျပင္ ရွာေဖြရခက္တာမို႕ အားလံုးသိရေအာင္ မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။ အလ်ဥ္းသင့္တဲ့အတြက္ ဆီးဘန္နီဆရာေတာ္ႀကီးအေၾကာင္းကိုပါ တပါတည္း အနည္းငယ္ တင္ျပပါရေစ ...

ဆီးဘန္နီ ႏွင့္ ဆီးပန္းနီ
ဆီးဘန္နီဆရာေတာ္ကို ဆီးပန္းနီ ဆရာေတာ္ လို႕လည္း ေရးၾကပါတယ္။ ကဗ်ာသဂၤဟ ေမဒနီက်မ္းထဲမွာေတာ့ ဆီးဘန္နီ ဆရာေတာ္ လုိ႕ ေဖာ္ျပပါရွိၿပီး ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း၊ အတဲြ-၄၊ အပိုင္း(က) မွာေတာ့ ဆီးပန္းနီဆရာေတာ္လို႕ ေဖာ္ျပပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္က သင္ရတဲ့ ျမန္မာကဗ်ာလက္ေရြးစင္ထဲမွာေတာ့ ဆီးဘန္နီဆရာေတာ္လို႕ ပါရွိပါတယ္။


ဆရာေတာ္၏ ေထ႐ုပၸတၱိအက်ဥ္း
ဆီးဘန္နီဆရာေတာ္ကို အေနာက္မင္းကြန္းဆက္၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၁၇၃-ခုႏွစ္ ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္၊ စေနေန႔ မွာ ဖြားျမင္ပါတယ္။ ခမည္းေတာ္က အမရပူရ ပထမၿမိဳ႕တည္နန္းတည္ ဘိုးေတာ္မင္းတရားႀကီးလက္ထက္ အတိုင္ပင္ခံ အမတ္ႀကီး မဟာရာဇသႀကႍ ျဖစ္ပါတယ္။ မယ္ေတာ္ရဲ႕ အမည္ကိုေတာ့မသိရပါ။ ငယ္နာမည္ ေမာင္ေမွာ္ လုိ႕ ေခၚတြင္ပါတယ္။ ရတနာပူရ စတုတၳၿမိဳ႕တည္နန္းတည္ ဘႀကီးေတာ္ဘုရား (စစ္ကိုင္းမင္း) လက္ထက္မွာ စလင္း မင္းသားႀကီး ဆရာေတာ္နဲ႕ ျမသိန္းတန္ဆရာေတာ္ တို႔ထံမွာ ေက်ာင္းသားဘဝကေန ရွင္သာမေဏဘဝအထိ နည္းခံသင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ သာမေဏဘြဲ႔ကေတာ့ ရွင္နရိႏၵ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ဟာ ပိဋကတ္စာေပပညာမွာ အလြန္ပဲ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္လွတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းသားအျဖစ္နဲ႕ တႀကိမ္၊ သာမေဏအျဖစ္နဲ႕ ႏွစ္ႀကိမ္၊ ေပါင္းသံုးႀကိမ္တိတိ ပထမစာေတာ္ျပန္ပြဲမွာ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဝင္ႏႊဲျပန္ဆို ေအာင္ျမင္ေတာ္ မူပါတယ္။
ရဟန္းအျဖစ္ကိုေရာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေရႊဘိုမင္းႏွင့္ ပုဂံမင္းတုိ႔ လက္ထက္၊ အမရပူရၿမိဳ႕ မိုးထိတိုက္မွာ ေနထိုင္ၿပီး ျပည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးနဲ႕ မိုးထိဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးတို႔ထံေမွာက္မွာ ဆက္လက္ ပညာဆည္းပူးေတာ္မူပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ ဆရာေတာ္ဟာ ပိဋကတ္စာေပပညာမွာ ပါရဂူေရာက္ ထူးခၽြန္တတ္ေျမာက္တဲ့အတြက္ ပဥၥမသဂၤါယနာတင္ ဘဝရွင္ မင္းတုန္းမင္းတရားၾကီး လက္ထက္မွာ ‘နရိႏၵာဘိသီရိ သဒၶမၼဓဇ မဟာဓမၼရာဇာဓိရာဇဂု႐ု’ ဆိုတဲ့ ပထတံဆိပ္ေတာ္၊ ‘နရိႏၵာဘိသီရိသဒၶမၼေဇာတိပါလဓဇ မဟာဓမၼရာဇာဓိရာဇဂု႐ု’ ဆိုတဲ့ ဒုတိယတံဆိပ္ေတာ္တို႔ကို ခံယူရရွိသည္။ (မွတ္ခ်က္ - ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း အတြဲ ၄ မွာ ဒီဘြဲ႔ ၂-ခုကို ေဖာ္ျပရာမွာ ‘နရိႏၵာဘိသီရိသဒၶမၼေဇာတိပါလဓဇ မဟာဓမၼရာဇာဓိရာဇဂု႐ု’ ဆိုၿပီး တခုတည္းျဖစ္ေနပါတယ္။ ‘... သတိခၽြတ္ဟန္တူ၏ ...’ လို႕ ဆရာႀကီး နန္းညြန္႕ေဆြ ေရးသားတဲ့ ေဆာင္းပါးမွာ ပါရွိပါတယ္။) ပဥၥမ သဂၤါယနာ တင္တဲ့အခါမွာလည္း ပိဋကတ္သံုးပံုကို သုတ္သင္ႀကီးၾကပ္တည္းျဖတ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ သားေတာ္ သီေပါမင္းလက္ထက္ေရာက္ေတာ့လည္း ‘နရိႏၵာဘိဓဇ အတုလိဓိပတိ သီရိပဝရ မဟာဓမၼရာဇာဓိရာဇဂု႐ု’ ဆိုတဲ့ တတိယ ဘဲြ႕တံဆိပ္ေတာ္ကို ခံယူေတာ္မူရျပန္ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ဟာ ကဗ်ာလကၤာဖဲြ႕ဆုိမႈမွာလည္း ေလ့လာကၽြမ္းက်င္ေတာ္မူပါတယ္။ ‘ကဝိမ႑နေမဒနီက်မ္း’ ကို ရဟန္းဝါေတာ္ တစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ကစၿပီး တျဖည္းျဖည္း တစတစ ေရးသားျပဳစုေတာ္မူခဲ့ရာမွ ဆရာေတာ္ ေရးသား ခဲ့တဲ့ စာေပေတြကို ဆရာေတာ္ဘုရား၏ ေျမးေတာ္ ဦးကလ်ာဏက စနစ္တက် စီစဥ္ၿပီး မႏၱေလးၿမိဳ႕ ဆိုင္းတန္းရပ္ ရတနာသိဒၶိ ပံုႏွိပ္တိုက္ကေန ၁၂၆၉-ခု ကဆုန္လက ပံုႏွိပ္ ထုတ္ေဝခဲ့ဖူးတယ္လို႕ သိရပါတယ္။
မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီး မႏၱေလးေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကို ၿမိဳ႕သစ္တည္ေထာင္တဲ့အခါမွာလည္း ရပ္ကြက္အမည္ေတြကို ေရြးခ်ယ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ျပည္ႀကီးက်က္သေရ၊ ျပည္ႀကီးေပ်ာ္ဘြယ္၊ ကၽြန္းလံုးဥေသွ်ာင္၊ ခ်မ္းျမသာစည္၊ ပတ္ကုံးဝန္းက်င္၊ မဟာႏြယ္စဥ္၊ ပုလဲေငြေရာင္ စတဲ့ ၄၉-ရပ္ကြက္တုိ႕ရဲ႕ အမည္ေတြဟာ ဆရာေတာ္ေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ဟာ သက္ေတာ္ ၇၇-ႏွစ္၊ ဝါေတာ္ ၅၇-ဝါ၊ သကၠရာဇ္-၁၂၅ဝျပည့္၊ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ ဘဝနတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူပါတယ္။


ပါေတာ္မူတမ္းျခင္း
သီေပါမင္းတရား ပါေတာ္မူသြားတဲ့အခါ ဆရာေတာ္ဟာ လြန္စြာမွပဲ စိတ္လက္ မရႊင္မလန္း၊ မခ်မ္းမေျမ့ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ တရားေတာ္နဲ႕ ေျဖလည္း မေျပ၊ လ်စ္လ်ဴရႈၿပီးလည္း မေနတတ္၊ မ်က္ေမွာက္တြင္ ေတြ႔ၾကံဳရႈျမင္ေနရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ကလည္း အမ်ိဳးသားစိတ္ဓါတ္ကို ႐ိုက္ခတ္လာတာနဲ႕အမွ် အဗ်ာကတာဓမၼာႏွင့္ေဝးၿပီး ေဒါသရိပ္ကေလးမ်ား ေျပးလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ျမန္မာဦးစြန္း ညိႇဳးႏြမ္းတိမ္ျမဳပ္ျခင္းအေၾကာင္းကို သံေဝဂရတု ဧကပိုဒ္ အျဖစ္ ဖဲြ႕ဆိုလိုက္ပါတယ္။ ကဗ်ာသဂၤဟေမဒနီ က်မ္းနဲ႕ အျခားစာေတြမွာေတာ့ တမ္းခ်င္းအျဖစ္ ေဖာ္ျပၾကပါတယ္။ ဒီတမ္းခ်င္းကေတာ့ ...
ျမန္မာဦးစြန္း ညိႇဳးႏြမ္းတိမ္ျမဳပ္ျခင္းအေၾကာင္းကို ဆီးဘန္နီ ဆရာေတာ္ဘုရား ဆုိ ဧကပိုဒ္ တမ္းခ်င္း။

မွတ္ပါရစ္ေစ၊ မွာခဲ့ေပအံ့၊ သံေဝဓမၼ၊ ယူကုန္ၾကေလာ့၊ သုဒႆန၊ ၿမိဳ႕မသခင္၊ သူရာစင္လ်က္၊ လုလင္မာဃ၊ ဦးေစာက္ခ်၍႕၊ အမရဝတီ၊ ပူရီျပဥ္လံုး၊ လက္ရက်ံဳးသို႕၊ ထံုးႏွင့္တူလစ္၊ ေဂါဇာေခတ္မူ၊ ဧက္ေဒြးေဇာသတ္၊ လျမတ္ထြန္းေျပာင္၊ တန္ေဆာင္မါသ၊ သရဒ၏၊ ကဏွပကၡ၊ ဆ႒ပူးရက္၊ ေနဝန္းထြက္ေအာင္၊ ရွစ္မ်က္ေလာကဓာတ္၊ ေကာင္းကင္ရပ္မွ၊ ျပာသာဒ္ကုေဋ၊ ၾကယ္ကၽြတ္ေႂကြရွင့္၊ ေနတဘန္ထြက္၊ သတၱရက္ဝယ္၊ လက္နက္လွ်ံထိန္၊ စဲြကိုင္ခ်ိန္သား၊ ဣႁႏၵိယတုိင္းသား၊ ရဲ႕ေယာက္်ားတို႕၊ ပတၱျမားခယံ၊ ေရႊနန္းရံသို႕၊ ခၽြံခၽြံဝင္ေရာက္၊ ရွစ္ရက္ေျမာက္က၊ အေနာက္ေဂါရာ၊ ေနဝါေလွ်ာသက္၊ ဂဠဳန္ရက္တြင္၊ သံုးခ်က္ေက်ာ္ၿပီ၊ ဒြါဒသီဝယ္၊ မွီသည္ၿဗိစၧာ၊ ဂ႐ုဠႇာမွတ္၊ အစြန္ျမတ္မွ၊ ပူးနတ္ဓႏု၊ ရာဟုစႏၵာ၊ သိဟ္သီဟာဝယ္၊ ၿဗိစၧာကံေန၊ နဂါးေႁမြလည္း၊ ေမဓုန္ေပ်ာ္လ်က္၊ ၿပိႆလဂ္တြင္၊ နကၡတ္စဥ္႐ံုး၊ ဆယ္လံုးတပါဒ္၊ ေလးမွတ္ဗီဇနာ၊ ဖြားလာရက္ခ်ိန္၊ ေရြ႕ေရြ႕ထိန္သား၊ သုဒၶိန္ႏွစ္ရာ၊ ေနာဝီသာ၌၊ ျမန္မာဘုရင္၊ ဇာတာျပင္လည္း၊ မစင္သန္႕ႀကိဳက္၊ နိစ္ျပဆိုက္လ်က္ (နိစ္ျပဆုိက္က)၊ မွားမိုက္လွစြာ၊ ကိုယ့္မွီရာကို၊ ကိုယ္သာဖ်က္ဆီး၊ ဖိကာစီးသည္၊ မတ္ႀကီးဉာဏ္ဝယ္ (မွဴးႀကီးမတ္ငယ္)၊ မာေလာႏြယ္တုိ႕၊ (ဝွက္)ရွက္ကြယ္လွည့္ဝိုက္၊ သူ႕ဘက္လိုက္၍႕၊ စ႐ုိက္ေစာင္းငဲ့၊ သစၥာမဲ့ေၾကာင့္၊ ႏွစ္ဆဲ့ခုနစ္၊ နန္းစံရွစ္တြင္၊ ကသစ္ဘံုေန၊ သိၾကားေႂကြသို႕၊ ခ်က္ေရႊသိုရာ၊ မန္းျပည္သာမွ၊ မဟာဣႁႏၵိယ၊ မိုက္မဲလွသည္၊ (မိစၧာေမာဟ၊ ႁပြမ္းႁပြမ္းထသည့္) ကုလာ့ႏုိင္ငံ၊ လဲႊေျပာင္းစံရွင့္၊ ေလာကဓံအရ၊ သဘာဝေၾကာင့္၊ ေဂါတမဘုန္းေခါင္၊ သာနာေရာင္လည္း၊ မေျပာင္မထြန္း၊ အေမွာင္စြန္းခဲ့၊ ကၽြန္းသေျပဒီ၊ ဓရဏီထက္၊ ခုိမွီေန႐ိုး၊ ျမန္လူမ်ိဳးတို႕၊ လန္႕ႏိႈးထိပ္လွ၊ သံေဝဂျဖင့္၊ ျဖစ္ကပ်က္ျမဲ၊ မလဲြစသာ၊ ၾကံဳၾကလာသား၊ သံသရာသေဘာ၊ ေတြ႕ရာေသာဟု၊ စိတ္ေဇာသိမ္ေမြ႕၊ တေတ့ေတ့ျဖင့္၊ ေစ့ေစ့မွန္သား၊ ထပ္ထပ္ပြား၍႕။ ။ တရားသံေဝယူၾကေလ။ ။
(ကြင္းအတြင္းစာသားမ်ားမွာ ဆရာႀကီး နန္းညြန္႕ေဆြ ၏ ၁၉၆၁-ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ထုတ္ ရႈမဝမဂၢဇင္းပါ ဆီးပန္းနီဆရာေတာ္ ေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏႈတ္ထားေသာ မူကဲြမ်ားျဖစ္ပါသည္။)

ဒီအထဲက ‘မိုက္မွားလွစြာ၊ ကိုယ့္မွီရာကို၊ ကိုယ္သာဖ်က္ဆီး၊ ဖိကာစီးသည္၊ မတ္ႀကီးဉာဏ္ဝယ္ (မွဴးႀကီးမတ္ငယ္)၊ မာေလာႏြယ္တုိ႕’ ဆုိတဲ့အပိုဒ္ဟာ လူႀကိဳက္မ်ားလာပါတယ္။ မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြက ကိုယ့္အမွီသဟဲ ရွင္ဘုရင္ကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျပန္ဖ်က္ဆီးတယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က “ဦးေကာင္းလိမ္ထုတ္၊ သီေပါျပဳတ္” ဆိုၿပီး ကင္းဝန္မင္းႀကီး ဦးေကာင္း လိ္မ္ဉာဏ္ဆင္ၿပီး ျမန္မာဘုရင္ကို နန္းခ်တယ္လို႕ လူအမ်ားက ေျပာဆိုျပစ္တင္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ကလည္း ျမန္မာဝန္ႀကီး မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြ ဂိုဏ္းဂဏအသီးသီးကြဲၿပီး ထင္ရာစိုင္းေနၾကပံု၊ အာဏာရွိသူကိုပဲ မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရ ကပ္ပါးရပ္ပါးျပဳမူေနၾကပံု စတဲ့ အခ်င္းအရာေတြကိုျမင္ၿပီး စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႕ ေရးလိုက္ပံုရပါတယ္။ ဒီစာဟာ ကင္းဝန္မင္းႀကီးကို အေတာ္ကေလး ထိခိုက္သြားပံုရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးက “မန္းမကိုဋ္မွာမွ ...” အစခ်ီတဲ့ ေလးခ်ိဳးႀကီးနဲ႕ ျပန္လည္ေခ်ပပါတယ္။ ကဗ်ာသဂၤဟေမဒနီ က်မ္းထဲမွာေတာ့ မဟာဒါဏ္ဝန္မင္း ဦးေရႊဝ က ျပန္လည္ေခ်ပေရးသားတဲ့ ေလးခ်ိဳးႀကီးလို႕ ေဖာ္ျပထားတာေၾကာင့္ ဒီက်မ္းကိုပဲ မူတည္ၿပီး မဟာဒါဏ္ဝန္မင္း ဦးေရႊဝဆို ေလးခ်ိဳးႀကီး အျဖစ္ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ (ဒီေလးခ်ိဳးႀကီး ေရးစပ္ပံုကို ေရွး႐ိုးေလးခ်ိဳးႀကီး၊ ဒါမွ မဟုတ္ လကၤာသြားပံုစံနဲ႕ ေရးစပ္တဲ့အတြက္ လကၤာေလးခ်ိဳးႀကီး လုိ႕လည္း ေခၚပါတယ္။ ျမန္မာကဗ်ာ ေရးထံုးေတြကို စိတ္ဝင္စားသူမ်ားအတြက္ က်ေနာ္ ေရးထားတဲ့ “ျမန္မာကဗ်ာဆိုတာ ဂ်ိဳ(ခ်ိဳ)နဲ႕လား (၁၅)” (http://harrylwin.blogspot.com/2009/05/blog-post_08.html) မွာ အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီအထဲက ကာရန္ယူထားပံုေတြကို ျခေသၤ့လည္ျပန္ နေဘစပ္နည္း လုိ႕ ေခၚပါတယ္ - စကားခ်ပ္)

ဆီးဘန္နီ ဆရာေတာ္ဘုရား ဆုိ မွတ္ပါရစ္ေစ-ခ်ီ ဧကပိုဒ္ တမ္းခ်င္းကို ေခ်ဆိုရာျဖစ္ေသာ မဟာဒါဏ္ဝန္မင္း ဦးေရႊဝဆို ေလးခ်ိဳးႀကီး။

မန္းမကိုဋ္မွာမွ၊ နန္းသိုက္ရ ေရႊဘံုကို၊
ေျမဝသုန္ကပ္ဆံုးေအာင္ပ၊ မွတ္ထံုးေနာင္ေပၚထြန္းဘုိ႕၊
ေမာ္ကြန္းတင္ဆက္တဲ့ မင္ရြက္စာ။

သမၼတႏႈန္းေဆာင္၊ ေရႊဘုန္းငယ္ေျပာင္သည့္ ကုန္းေဘာင္ပဝရ၊
ေနသမ႓ိန္ငယ္ အာဟိႏၵမွ၊ ဝံသလွစ္ေစ၊ ဆယ္ဆက္ေနလွ်င္၊
ေျမဇမၺဴစိုး၊ ၿမိဳ႕နန္းငယ္ထူသည္ ရိပ္ျဖဴမိုးက၊
ေရွး႐ိုးစဥ္ဆက္၊ ထံုးမပ်က္၍႕၊ ႏႈန္းဘက္ကယ္စံမကြာ၊ ဘုန္းအာဏာျဖင့္၊
ေရစာမရွား၊ မိစၧာရာန္ငယ္ မာန္မထား၍႕၊ ျဖစ္ပြားသာသနာ၊ ပြင့္လင္းသာျဖာေတာ့ပ၊
ေရၾကာေတြ႕ ပံုတူလို၊ မ်ားဗိုလ္လူရွင္ရဟန္းငယ္တုိ႕၊ နိဗၺဴ စိတ္ယူမွန္းရွာၾက၊
ခ်မ္းျမၾကည္စြာ။

ဆဲ့တျဖာငယ္၊ ေနအာဒိစစ္ ဘ-ရာစိုးသည့္၊ ျဖဴစင္လွစ္က၊
အႏွစ္ပညာ၊ အရွင္းကြာ၍႕၊ စဥ္လာမင္းသံုး၊ ေရွးက်င့္ထံုးကို၊ လံုးလံုးပစ္လဲႊ၊
ေငြႏွင့္ျမႇဴလွ်င္ လူေပပဲဟု၊ စိတ္စဲြမွတ္က်ံဳး၊ တုိင္းအလံုးကို၊ ေစ်းႏႈန္းႏွင့္ထပ္၊ အေမြအပ္ေသာ္၊
မကပ္တရား၊ ေရွ႕ေဆာင္ႏြားေၾကာင့္၊ ေနာက္ႏြားတဝိုက္၊ လမ္းေကာက္လုိက္သို႕၊
အမိုက္ျဖင့္ႁပြမ္း၊ လူရဟန္းတုိ႕၊ မခ်မ္းမသာ၊ ေရစာမြတ္ရွား၊ ခိုးသားမုဒိမ္း၊ တရားမမွန္ က်င့္ေဖာက္ျပန္သဥ္၊
ရာန္မၿငိမ္း၍႕၊ ကိန္းႏွင့္တမွ်။ ေကာသလ၏့၊ ေသာဠသ-စာ၊ ဤရာဇာကို၊
ျမတ္စြာရွင္ေစာက၊ ေဟာႁမြက္ဘိ။

စိေႏၲငယ္ထြဋ္ဖ်ား၊ မိန္႕ေတာ္ထားသည္၊ ထင္ရွားရွိလ်က္၊ မည္သူတြက္ဟု၊ ငဲ့ကြက္ပစၧာ၊ မတင္သာတည့္၊ ေဂါဇာႏွစ္တံု၊ ဂဠဳန္ႏွင့္က်ား၊ ဆင္နဂါးတို႕၊ ေပ်ာ္ပါးစဥ္ပ၊ ၾကာငါးစံုဝယ္ ႀကိဳင္ထံုခသည့္၊ လ-က်တၳိကာ၊ ပုဏၰာေက်ာ္တက္၊ ဆ႒ရက္တြင္၊ ထက္အာကာႀကီး၊ ေလခရီးမွာ၊ မီးလွ်ံသဘြယ္၊ ဥဂၢါၾကယ္တို႕၊ သြယ္လွယ္ကူးလတ္၊ တိထီသတ္ဘြင့္၊ျဖတ္ေရႊနန္းတြင္း၊ ရာန္စစ္ခ်ဥ္း၍႕၊ မင္းကိုကိုင္ေျမာက္၊ ရွစ္ရက္ေရာက္မွ၊ အေနာက္ေဂါရာ၊ ေနဝါလွ်ံလန္း၊ ေမွာင္ခ်ိန္ယြန္းဝယ္၊ ျမန္းဇမၺဴလံုး၊ ကံမထူသည္ ရာန္သူမႈန္း၍၊ ကိုင္းလံုးျပစ္ခြာ၊ သူေဆာင္ရာသို႕၊ ပါရွာေတာ့ပ၊ သခၤါရျဖစ္ပံုကို၊ စိတ္အာ႐ံု- ထင္ေနာငယ္ႏွင့္၊ ေစာေတာ့ဉာဏ္ရွိ။ ။

(‘ဆီးဘန္နီဆရာေတာ္၏ ေျမး ဦးကလ်ာဏ ကိုယ္တိုင္က ကင္းဝန္မင္းႀကီးေရးသည္ဟု မွတ္သားထားသည္’ လုိ႕ဆရာႀကီး နန္းညြန္႕ေဆြရဲ႕ ၁၉၆၁-ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ထုတ္ ရႈမဝမဂၢဇင္းပါ ေဆာင္းပါးမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။)

ဒီေလးခ်ိဳးႀကီးမွာ ေကာသာလ၏ ေသာဠာသ-စာ လို႕ပါတဲ့အတုိင္း မွဴးမတ္ေတြရဲ႕ အျပစ္မဟုတ္ဘဲ ေကာသလအိမ္မက္ ၁၆-ခ်က္အရ ေခတ္ႀကီးဟာ ေဖာက္ျပန္တဲ့ေခတ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေရွးထံုးကို ပယ္ၿပီး ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလား အေကာက္ သြားလို႕ ေနာက္ႏြားစဥ္ဆိုက္ လမ္းေကာက္လုိက္ၾကပံု၊ ပ်က္ခိ်န္က်ၿပီမို႔ ေကာင္းကင္နကၡတ္တာရာေတြ ေဖာက္ျပန္ေနၾကပံု ေတြကို ေတြးဆၾကည့္ရင္ ပ်က္ခ်ိန္တန္၍ ပ်က္ရေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေခ်ပ ေရးသား ထားတာကို ေတြ႕ရပါမယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဆရာေတာ္က တဖန္ ထပ္ၿပီး ဒီေလးခ်ိဳးႀကီးကို ေခ်ပေျဖဆိုတဲ့ တမ္းခ်င္းဧကပိုဒ္လကၤာကို ထပ္ေရးသား လုိက္ပါတယ္။

ဆီးဘန္နီ ဆရာေတာ္ဘုရား ထပ္မံ၍ ဆုိေတာ္မူျပန္ေသာ ဧကပိုဒ္ တမ္းခ်င္း။

တဖန္မွတ္ေစ၊ ထပ္၍ေျဖပိမ့္၊ သံေဝရမႈ၊ ေရွးကျပဳသည္၊ ရတုဖိုးထိုက္၊ ဧကပိုဒ္ကို၊ လိုက္၍ေျဖေပ၊ ဉာဏ္ကေဝတို႔၊ ျဖစ္ေလေရွးက၊ ေကာသလ၏၊ ေသာဠသဇာတ္ (သုဝိႏၷဇာတ္)၊ အတၳဳပၸတ္ႏွင့္၊ သတၱဝါ႔ၾကမၼာ၊ သခၤါ(ရ)တရား၊ ႏြားလားေရွ႕ေဆာင္၊ ပမာေျမႇာင္လ်က္(၍႕)၊ မင္းေခါင္ကိုသာ၊ ျပစ္ရွာဖန္ဖန္၊ ဆိုျပန္ဘိဘိ၊ ထိထိပါးပါး၊ စကားေဖာက္လွဲ၊ ကိုယ္ကိုလႊဲလည္း၊ မလႊဲစသာ၊ ဤအရာဝယ္ (မွာ)၊ ပမာထင္ထင္၊ ကဗ်ာတင္က(မူ)၊ ေပါက္ပင္ကိုင္းျငိတ္၊ ဗ်ိဳင္းနိမိတ္ကို၊ ဖိုလ္ဟိတ္ခတ္(စပ္)ကာ၊ စပ္(ဟတ္)၍ရွာမူ၊ သတၱဝါဘူဇဂ၊ ခ်င္းမူလဟု (ခ်င့္မူလကို)၊ သိရေသာႏွယ္၊ မလြတ္ဘြယ္တည့္၊ ႏြယ္မာေလာညြန္႔၊ ဆင္ေျခကြန္႔လည္း၊ မလြန္႔မသာ (မလြန္႔စသာ)၊ အေၾကာင္းမွာကား၊ (ရြယ္)ငယ္စြာႏုျမစ္၊ ၾကလိုမွ်စ္သို႔၊ ေျမးျမစ္အလား၊ မင္းႏွစ္ပါးတို႔၊ တိုင္းကားႏွင္းထပ္၊ ကိုယ္ကုိအပ္၍၊ ပညာတ္ေစေၾကာင္း၊ မွဴးမတ္ေပါင္းအား၊ ဆိုးေကာင္းအေရး၊ လႊဲေဝေပးလ်က္ (လဲႊအပ္ေပးလ်က္)၊ တေရြးတရတီ၊ တဗီဇဝါ (တဗီဇနာ)၊ တျမဴလႊာမွ်၊ ရသာအထူး၊ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို (သည္)၊ မွဴးမတ္ထံမွ၊ မခံရရွင့္၊ သိဃၤတန္ေဆာင္၊ ဘုန္းေတာ္ေမွာင္၍၊ ကုန္းေဘာင္ေနမီး၊ မထိန္ညီးက၊ တိုင္းၾကီးျပည္ၾကီး၊ အခ်ည္းႏွီးလွ်င္ (တည့္)၊ ထီးသုဥ္း နန္းသုဥ္း၊ ျမိဳ႕သုဥ္းသုည၊ သုဥ္းသံုးဝျဖင့္၊ သုဥ္းရျပန္လစ္ (သုညရလစ္) [သုဥ္းႏွင့္ရလစ္]၊ သုညေခတ္ဝယ္၊ ျဖစ္လာရေလ၊ ဒို႔တေတြသည္၊ ေသေသာ္မွတည့္ ေၾသာ္ ေကာင္း၏ ... ။

မွတ္ခ်က္။ ။ လက္သည္းကြင္း (..) အတြင္းစာသားမ်ားမွာ ကဗ်ာသဂၤဟေမဒနီ က်မ္းပါ စာသားမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ေထာင့္ကြင္း [..] အတြင္းရွိ စာသားမွာ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း၊ အတဲြ-၄ တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ မူကဲြ ျဖစ္ပါသည္။ သုဝိႏၷဇာတ္ဟု ကဗ်ာသဂၤဟေမဒနီ က်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပပါရွိေသာ္လည္း မူရင္းပထမ မွတ္ပါရစ္ေစ-ခ်ီ ဧကပိုဒ္ တမ္းခ်င္းကို မဟာဒါဏ္ဝန္မင္း ဦးေရႊဝ (ကင္းဝန္မင္းႀကီး - မူကဲြ) ေခ်ပေရးသားသည့္ေလးခ်ိဳးႀကီးတြင္ "ေသာဠသ-စာ၊ ဤရာဇာကို ..." ဟု ပါရွိေသာေၾကာင့္ ေသာဠသဇာတ္ မွာ ပို၍ သင့္ေလ်ာ္ေသာ စာသားျဖစ္မည္ဟု ယူဆပါသည္။

မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီး လက္ထက္ကစလို႕ မင္းဆရာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ဟာ အတြင္းသိ၊ အျပင္သိ၊ ဓာတ္သိရပ္သိ ဆုိသလုိ ျဖစ္ေနတာမို႕ ဆရာေတာ္ကို ဆင္ေျခကန္လုိ႕ မလြယ္လွပါဘူး။ နီးစပ္ရာကိုကပ္ၿပီး တြယ္တက္တတ္တဲ့ သစ္တက္ႏြယ္လို မွဴးႀကီးမတ္ႀကီး ဝန္ႀကီးဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြကို ဆရာေတာ္ဟာ အေတာ္ပဲ မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနဟန္တူပါတယ္။ မာေလာႏြယ္ေတြ (သို႕မဟုတ္) ကပ္ပါးရပ္ပါး ေဖာ္လံဖား ဝန္ႀကီးေတြက ေကာသလမင္းအိပ္မက္ေတြ၊ သခၤါရတရားေတြ၊ ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလားေတြ ဘာေတြနဲ႕ ဘယ္လိုပဲ ဆင္ေျခဆင္လက္ေတြ ေပးၿပီး ဘုရင္ကို အျပစ္ပံုခ်လို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ေရွာင္လဲႊေနေပမဲ့ ေပါက္ပင္ဘာေၾကာင့္ ကိုင္းရတယ္၊ ဗ်ိဳင္းနားလို႔ ကိုင္းရတယ္ ... ဆိုတဲ့စကားအတိုင္း မွဴးမတ္ဝန္ႀကီးေတြ အေပၚမွာပဲ တာဝန္ရွိတယ္။ မလိမၼာေသးတဲ့ အကေလးအရြယ္ ေျမးသဖြယ္ျဖစ္ေသာ မင္းႏွစ္ပါးကို တာဝန္ပံုၿပီး လႊဲမခ်ပါနဲ႕။ မင္းႏွစ္ပါးတို႔က အစစ အရာရာ တိုင္းေရးျပည္ေရးဟူသမွ်ကို မင္းႀကီးတို႔ထံ အပ္ႏွံထားပါလွ်က္ႏွင့္ မင္းႏွစ္ပါးခမ်ာမွာ မွဴးႀကီးမတ္ႀကီး ဝန္ႀကီးဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြဆီက ေက်းဇူးကို တျပားသား တေရြးသားမွ် မခံစားရဘဲ ဒုကၡခံစရာရွိေတာ့သာ ၄င္းတို႔ခံသြားရရွာတယ္၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထီးနန္းလည္း ဆိတ္သုဥ္း၊ မင္းလည္း ဆိတ္သုဥ္း၊ တိုင္းျပည္လည္း ဆိတ္သုဥ္း ရတဲ့ “သုဥ္းသံုးဝ” နဲ႕ ေတြ႕ၾကံဳေနရတဲ့ “သုညေခတ္” ႀကီးမွာ လူျဖစ္ေနရတာနဲ႕စာရင္ ေသရတာကမွ ပိုၿပီး ေကာင္းပါေသးရဲ႕ ဆိုၿပီး ဆရာေတာ္က မေက်ႏိုင္ မခ်မ္းႏိုင္သည့္ စိတ္ရင္းကို ရွင္းထုတ္ ေရးသားၿပီး သံေဝဂ ပြားမ်ားထားတာကို ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။

(ဆရာႀကီးနန္းညြန္႕ေဆြရဲ႕ ေဆာင္းပါးကို ေဖာ္ျပေပးတဲ့ ကို ေစာသက္လင္းကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ)

ဟယ္ရီ


အကိုးအကားမ်ား
၁) ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း၊ အတြဲ-၄ (ေစာင္း-တူ)၊ အပိုင္း (က)၊ စာမ်က္ႏွာ-၁၅၃။ ဆီးပန္းနီဆရာေတာ္။
၂) ဖတ္မိဖတ္ရာ....ဆရာၾကီးနန္းညြန္႔ေဆြ၊ ဆီးပန္းနီ ဆရာေတာ္။ (http://sawthetlin.blogspot.com/2011/06/blog-post_14.html)

Read More...