၂၀၁၂ သို႕

“ေကာင္ေလး မိုက္တုန္းပဲလား ...”
ပိတ္ျဖဴပတ္ထားတဲ့ေၾကာင္ႀကီးေတြရဲ႕အေမး
ခပ္ေအးေအး အျပံဳးနဲ႕ အေမ
အေျဖထဲက အေငြ႕တခ်ိဳ႕
“ျခေသၤ့ မို႕ပါ...”

အျပံဳးတု ႏြမ္းလ်လ်နဲ႕
အႏၶစစ္ေတြရဲ႕ ဇရပ္ပ်က္က
ခပ္အက္အက္ အသံ ...
“ဟုိႏိုင္ငံမွာ ေလ ...”

မုဆိုးေတြ တင္ေျမႇာက္တဲ့ အသံ
သူေသငါရွင္ ဂႏၳဝင္ ဆုေတာင္း
“ေဘးရန္အေပါင္း ဖဲက်ဥ္ေစ
အမဲသားငါး မ်ားပါေစ ...”

“ရင္ခုန္သံမတူသူေတြ ေဘးဖယ္ ...” တဲ့
ေၾသာ္ ကေလးရယ္ ... ျဖစ္ရေလျခင္း
ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း အတၱဥခံြထဲ
အိပ္မက္လို႕ေကာင္းရွာဆဲကိုး ...

နကၡတ္ရီျပာေတြရဲ႕ေအာက္
ၾကယ္စင္ေတြေကာက္ရင္း
လမ္းတဝက္ေတာ့ေပ်ာက္ခဲ့
လမ္းတဝက္ေတာ့ေရာက္ရဲ႕
ဆက္ေလွ်ာက္ ဆက္ေကာက္
အသက္မေပ်ာက္ခင္အထိ ...
ဘဝဂ္ေတာ့ေရာက္ခ်င္မိသား

အဆံုးလား အစလား
စက္ဝိုင္းမ်ားစြာ ျခာျခာလည္ရင္း
နာရီတံတားေပၚ
ေငးေမွ်ာ္ေမာႏြမ္း ...
က်ေနာ္ လက္ပမ္းမက်ေသးပါဘူး အေမ ...

ေတြးဆဲ ေငးဆဲ
ဟိုးေဝးေဝးက ဝဲလြင့္ပ်ံ
နင့္တင့္တင့္ သံစဥ္ခ်ိဳး
ေၾသာ္ ... ႏွစ္တႏွစ္ ပ်ိဳးျပန္ၿပီေလ ...




အားလံုးပဲ မဂၤလာႏွစ္သစ္ပါ ခင္ဗ်ား ...

ဟယ္ရီ