ျမန္မာကဗ်ာဆိုတာ ဂ်ိဳ (ခ်ိဳ)နဲ႔လား (၁၉)
ေတးထပ္ပိုဒ္စံု
ပိုဒ္စံု ဆုိတာက သံုးပိုဒ္ ဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ စ ဆိုတဲ့ အကၡရာကို နံသင့္သခ်ၤာေကာက္ယူရင္ အဂၤါနံျဖစ္တဲ့အတြက္ ၃ ဂဏန္းအျဖစ္ မွတ္ယူရမွာျဖစ္လို႔ ပိုဒ္စံု ဆိုတာ ၃-ပိုဒ္ လုိ႔ ယူဆရပါမယ္။ ရတု ေတြမွာ အပိုဒ္ေရ သတ္မွတ္သလိုပါပဲ။ စံု-မ ခဲြျခားထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။
ပိုဒ္စံုေတးထပ္ကေတာ့ ႐ိုး႐ိုးေတးထပ္လုိ (၁၈)ပိုဒ္ ပါဝင္မဲ့အစား ေနာက္ထပ္ (၁၈) ပိုဒ္စီပါတဲ့ အပိုဒ္ႀကီး ႏွစ္ပိုဒ္ ထပ္ေက်ာ့ၿပီး စုစုေပါင္း အပိုဒ္ႀကီး သံုးပိုဒ္ ေရးလိုက္တာပါ။ ဒီေတာ့ စုစုေပါင္း အပိုဒ္ငယ္ေပါင္း ၅၄-ပိုဒ္ ပါဝင္ပါတယ္။
ကိုယ္တြင္းျပည့္ ေတးထပ္က ကိုယ္တြင္းျပည့္ ရတုလုိပါပဲ (ကိုယ္တြင္းျပည့္ ရတုကို ၾကည့္ခ်င္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္ ေရးၾကည့္ဖူးတဲ့ ေလာကနာရီ နဲ႔ ခရမ္းျပာေမ ဆုိတဲ့ကိုယ္တြင္းျပည့္ ရတု ႏွစ္ပုဒ္ ကို ျပန္ဖတ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ မွတ္ခ်က္ - ေၾကာ္ျငာဝင္ျခင္းမဟုတ္ပါ) ... ပထမ အပိုဒ္ႀကီးမွာ ရွိသမွ် စကားလံုးအားလံုးကို ဒုတိယနဲ႔ တတိယ အပိုဒ္ႀကီးမွာ နေဘ အျပည့္ ထပ္ၿပီး ေရးရတာမုိ႔ အရမ္းကို ခက္ပါတယ္။ နမူနာအေနနဲ႕ ကဗ်ာစြယ္စံုက်မ္းႀကီးထဲက ခန္းေတာ္ဝင္ မေနာဟရီ အိပ္မက္ဖြဲ႕ ဆုိတဲ့ ကိုယ္တြင္းျပည့္ပိုဒ္စံု ေတးထပ္ကို ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။
“ခန္းေတာ္ဝင္ မေနာဟရီ အိပ္မက္ဖြဲ႕”
(၁)
ေရႊနံ႔သာ ထံုကာသ၊ စံုစြာပ စီျခယ္၊
ဖံုဇာျမ ကတီလယ္မွာ၊ မဒီမယ္ စက္ျမန္း၊
ျမင္မက္တဲ့ သုပိႏၷံ၊ မႈႀကိမ္ဖန္ ေတြ႕ေပါ့တခန္း။
ခ်စ္သူႏွင့္ ေတြ႕ကာယွဥ္၊ ေမြ႕ရာတြင္ ဖက္ယမ္း။
ေငြ႕ဇာသင္ တက္လွမ္းလို႔၊ တသက္တန္း ၾကံကာ၊
အံုးေတာ္ကို ေယာင္ကာဖက္၊ ေတာင္ညာရွက္ ရွက္ရေလတာ။
ေမခ်စ္တဲ့ ကိုေဒဝါရယ္၊ ပ်ဳိေမမွာ လာမကလိပါႏွင့္၊
တခ်ိခ်ိ ပန္းလွပါသရွင္၊ ခန္းဝဇာသဥ္၊
ေရွာင္ရွားဘို႔ ပဏာဆင္မယ္၊ ကညာခင္ ထိတ္လြန္းလို႔ေလး။ ။
(၂)
ေမကညာ ၾကံဳပါရ၊ တုန္ကာဖ် က်ီဆယ္၊
အံုနာလွ မဒီမယ္မွာ၊ မၾကည္ဖြယ္ ရွက္သန္း၊
ၾကင္ဖက္ႏွင့္ ညဳခ်ိန္မွန္သည္၊ သုပိႏၷံ ေပးေရာ့ အဆန္း။
လ်စ္လ်ဴသင့္ ေမ့ညာခင္၊ ေငြ႕ဇာသဥ္ လက္လွမ္း၊
ေတြ႕ကာယွဥ္ မပ်က္တန္းဟာမို႔၊ ဘဝဂ္မွန္း ပန္ထြာ။
ဘုန္းေမာ္ပ်ဳိ ေရွာင္ခြါထြက္လွ်င္ျဖင့္၊ ေမာင္ညာခက္ ခက္ၾကေလမွာ။
ေသြမပစ္နဲ႔ ဆိုေပရွာတယ္၊ ငိုေနမွာ တကယ္အတိပါရွင့္၊
ကလိ,ကလိ စန္းလသာတြင္၊ ျမန္းႂကြလာရွင္၊
ေထာင္လႊားဘို႔ ကညာတင္မယ္၊ ႏွစ္ျဖာပင္ စိတ္ယြန္းႏွစ္စို႔ေလး။ ။
(၃)
ေဖအသာ ငံုကာစ၊ လံုညာက ရည္မယ္၊
မႈန္ဇာသ အတည္ျခယ္တာ၊ ပလီဖြယ္ ပ်က္ခန္း၊
ရႊင္လ်က္ႏွင့္ ရႈၾကိမ္ဖန္တယ္၊ လူ႔ဇိမ္စံ ေပးေပါ့ႏွစ္ပန္း။
လွစ္ၾကဴရွင့္ ေလ့လာလွ်င္၊ ေသြ႕ပါရင္ ပက္ဖ်န္း၊
ေရွ႕ၾကာလွ်င္ အသက္ႏြမ္းမွာမို႔၊ မထြက္တန္း စံမွာ၊
ႏုန္းေသာ္ဆို ေျပာင္ကာစြက္၊ ေယာင္ကာဖက္ ဖက္မိေလတာ။
ေပြရစ္ဖြဲ႕ ထိုေထြျဖာတယ္၊ ဆိုေလတာ ေမမခ်ိတာမို႔၊
တအိအိ ႏြမ္းသဖ် ဟာ,ဟင္၊ ပန္းလွပါသရွင္၊
ေမာင္ကစားလို႔ ႏွစ္ျဖာရႊင္တယ္၊ စကဝါပင္ ရိပ္ကြန္းမို႔ေလး။ ။
ပုလဲသြယ္ေတးထပ္
ေနာက္မ်ိဳးကဲြ တမ်ိဳးကေတာ့ ပုလဲသြယ္ ေတးထပ္ပါ။
ပုလဲသြယ္ ေတးထပ္ဆိုတာကေတာ့ ပုလဲသြယ္ ပုလဲကုံးေလးေတြလို၊ ပုလဲေလးေတြသီထားသလို ေခါင္းစဥ္အကၡရာကို သြယ္တန္းၿပီး ေရးဖြဲ႕အပ္တဲ့ ေတးထပ္မို႔ ပုလဲသြယ္ ေတးထပ္လို႔ေခၚပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ ေရွ႕ဆံုးစာလံုးေတြကို ေဒါင္လုိက္ဖတ္လိုက္ရင္ စာတန္းတတန္း ရမယ့္၊ အဓိပၸာယ္တခုထြက္လာမယ့္ ေတးထပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ပုလဲသြယ္ေတးထပ္မွာ တထပ္ေက်ာ့ ပုလဲသြယ္နဲ႔ ႏွစ္ထပ္ေက်ာ့ ပုလဲသြယ္ဆိုၿပီး ရွိပါေသးတယ္။
စာပိုဒ္ေရ ၁၈ ပိုဒ္အနက္ မ- ၉ ပိုဒ္ရဲ႕ အစ စာလံုးေတြကိုသာ ယူထားရင္ တထပ္ေက်ာ့ ပုလဲသြယ္၊ ၁၈-ပိုဒ္လံုးရဲ႕ အစ စာလံုးေတြကို ယူထားရင္ ႏွစ္ထပ္ေက်ာ့ ပုလဲသြယ္လို႔ ေခၚပါတယ္။
တခုသတိျပဳဖို႔က ႏွစ္ထပ္ေက်ာ့ ပုလဲသြယ္ေတးထပ္မွာ အစစာလံုးေတြကို ဖတ္ရင္ ၁-၃-၅-၇-၉-၁၁-၁၃-၁၅-၁၇ အပိုဒ္ေတြရဲ႕ အစ စာလံုးေတြကို အရင္ဖတ္ပါ။ ၿပီးမွ ၂-၄-၆-၈-၁၀-၁၂-၁၄-၁၆-၁၈ အပိုဒ္ေတြရဲ႕ အစ စာလံုးေတြကို ဖတ္ရပါမယ္။ နမူနာကို ဖတ္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ရွင္းသြားမွာပါ။
တထပ္ေက်ာ့ ပုလဲသြယ္အတြက္ က်ေနာ္ေရးထားတဲ့ ေအာက္ကေတးထပ္ေလးကိုပဲ နမူနာအေနနဲ႔ ျပလိုက္ပါတယ္။
“တထပ္ေက်ာ့-ပုလဲသြယ္”
ခ ရမ္းျပာ လြမ္းရာလင့္၊ မွန္းကာျဖင့္စိတ္မွာ၊
ရမ္း ျဖာလြင့္ လိပ္ျပာငယ္၊ ထိတ္ကာရယ္ ျပန္ႏိုး၊
ျပာ လက္လက္ ညခင္းဆီ၊ လွယမင္းသီ ဆင္တဲ့ ကႀကိဳး။
ၾကယ္ စင္မုိ႔ ရင္ဝယ္ပန္၊ ခင္တြယ္ျပန္ တိတ္တခိုး၊
စင္ ၾကယ္ယံ အရိပ္မိုးေတာ့၊ နိမိတ္ပ်ိဳး လိႈင္းမာန္၊
လိႈင္း ဆင့္ဆင့္ ဝိုင္းျမင့္တက္၊ မိႈင္းရင့္ခက္ မိုးသက္ေလထန္။
ခတ္ ေလတဲ့ ရင္လိႈင္းသံ၊ ယဥ္တုိင္းစံ ျပန္ရင္ေပါ့၊
သံ စဥ္ေနာ့ နားမွာလြင့္လာ၊ ၾကားရာလြင့္ျဖာ၊
မ်ား ကမၻာဆင့္ အလွမ္းကြာတယ္၊ ခရမ္းျပာရယ္ေဝးၿပီေလး။ ။
ဒီေတးထပ္မွာ အစစာလံုးေတြခ်ည္းပဲ ဖတ္ၾကည့္ရင္ “ခရမ္းျပာၾကယ္စင္လိႈင္းခတ္သံမ်ား” လို႔ ေတြ႕ရပါမယ္။ ႏွစ္ထပ္ေက်ာ့ကို ဆက္ၾကည့္ပါအံုး။
ဥပေဒသေဆာင္ပုဒ္ “ႏွစ္ထပ္ေက်ာ့-ပုလဲသြယ္”
တ နည္းတံု-ျပကုန္ၾက၊ စ ပံုက ဆန္းၾကယ္၊
လံုး ဆင့္ဆင့္-တန္းသြယ္သည္၊ က ဗ်ာဝယ္-ဉာဏ္ႏု။
စီ ပံုနည္း-ေတြးေလ့လာ၊ ေရး ၍သာ-စပ္ေတာ့စီမႈ။
ေခါင္း စဥ္၌-အျမင္သာ၊ လွ်င္ မၾကာ-ယခု။
စဥ္ အလာ-စံတုလို႔၊ ပု လဲဥ-ပမာ။
ၿပီး စီးရန္-ဇြဲ၀ယ္ေမြ႕၊ လဲ လွယ္၍-ထပ္ဘို႔ၾကံပါ။
အ လိုက်-ရြယ္မွန္းရာကို၊ သြယ္ တန္းကာ- ဝိုက္ျပလို႔၊
ပိုဒ္ အစ-ေခါင္းစဥ္ယူ၊ ျဖစ္ ၏သာဟူ။
အ ထူးပ-မည္မတူတယ္၊ သည္ နမူ-ႏွစ္ထပ္ေက်ာ့ေလး။ ။
စံုပိုဒ္ေတြရဲ႕ အစ စာလံုးေတြကို အရင္ေဒါင္လိုက္ဖတ္၊ ၿပီးရင္ တဆက္တည္း မပိုဒ္ ေတြရဲ႕ အစ စာလံုးေတြကို ေဒါင္လိုက္ဖတ္လိုက္ရင္ ....
“တလံုးစီ ေခါင္းစဥ္ၿပီး အပိုဒ္ အစက ေရးလွ်င္ ပုလဲသြယ္ ျဖစ္သည္” ဆုိၿပီး ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
ပံုစံဆန္းဆန္းျပားျပားနဲ႕ ေရးထားတဲ့ ေတးထပ္ေတြအေၾကာင္းကို ဆက္ၿပီး တင္ျပပါဦးမယ္။ အခုေတာ့ ဒီမွ်ပဲ တင္ျပရင္း ႏွစ္ေဟာင္းကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ...
ႏွစ္သစ္မွာ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ ခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ
No comments:
Post a Comment