သယံဇာတေတြ ကုန္ဆုံးသြားမလား
ေရခ်ဳိျမစ္ၾကီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားမလား ...
စိုးထိတ္ရင္ေမာ ...
ငါတို႕ေတြ ထိုင္ရာကေနေတာ့ မထႏိုင္ခဲ့ၾက
ေဖးကူမယ့္လက္ေတြ လိုတယ္ ...
အသိပညာ
ဗဟုသုတ
စည္းလုံးမႈေတြ လိုတယ္..
ေနာင္အနာဂတ္မွာ ... ျမန္မာျပည္ေျမပုံ ကို အျပည့္အဝ ဆဲြခ်င္ေသးတယ္
ေနာင္အနာဂတ္မွာ ... ျမည္မာျပည္ကို လက္ညိႇဳးထိုးလို႕ ျပခ်င္ေသးတယ္
ေနာင္အနာဂတ္မွာ ... ျမန္မာႏိုင္ငံသားလို႕ လက္မေထာင္ျပီး
ႂကြားခ်င္ေသးတယ္ ...
ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား ...
(စုေလး)
ငါထပ္ေတြးတယ္
ရာဇဝင္ရဲ ႔သတို႔သမီးဆီမွာ
မရဏဖြားလကၡဏာအျပည့္နဲ႔
ဆည္တံတိုင္း တာတမံ
သူမအေပၚတင္ၾက
သူမရင္ဝကိုပိတ္ဆို႔ၾက
ငါကိုယ္ခ်င္းစာမိပါရဲ႕ (kaung htet nay win)
သူမ အတြက္ ...
ငါ့ ကမၻာမွာ သက္ျပင္းခ်သံေတြ ဆူညံလို႕ေနခဲ့ၿပီ ....
မႏိုင္ဝန္ထမ္းရရွာတဲ့ သူမ ...
ဘယ္ေတာ့မ်ားအ႐ုပ္ၾကိဳးျပတ္ျဖစ္မလဲ
တထင့္ထင့္ေတြးရင္း
အိပ္မက္ေတြေယာင္ေျခာက္ဆယ္နဲ႕
ဆုေတာင္းသံေတြ ကမၻာကို ညံခဲ့ျပီ .... (စုေလး)
သူ႕အတြက္ ေရကန္အသင့္၊ ၾကာအသင့္ မျဖစ္ခဲ့တာၾကာပါၿပီ
အခါလြန္မုိးေတြက သူ႔အေပၚအညိႇဳးႀကီးစြာရြာခ်
အညစ္အေၾကးေတြ သူ႔ေက်ာေပၚ လႈပ္ခါခ်မရ
အမိႈက္ေတြက အသုိက္ဖဲြ႕ၿပီး ေနထုိင္တတ္ၾကလုိ႔
တစ္ကယ္တမ္း ေဖာက္ျပန္ရမွာက ရာသီဥတုရယ္ပါ
"... တစ္ေတာလုံးေျပာင္၊ တစ္ေတာင္လုံးလင္း" ဆုိစကား
လူေတြလုပ္မိလုိ႔ မွားတဲ့အမွားေတြနဲ႔
လူေတြမလုပ္မိလုိ႔ မွားတဲ့အမွားေတြ ...။ (Kyaw Myint Oo)
ေက်ာ႐ိုးကိုျဖဳတ္လိုက္သလို
ခ်ိနဲ႕သြားမယ့္အျဖစ္ကိုေတြးတိုင္း ရင္နာတယ္
ကန္းသြားၿပီးခါမွ မီးထြန္းေပးမယ္ဆို
ငါမလင္းခ်င္ေတာ့ဘူး
က်ိဳးသြားၿပီးမွ လမ္းခင္းေပးမယ္ဆို
ငါ မေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး
သရဲသဘက္နဲ႕မွ ေပးစားမယ္တဲ့
ျဖစ္ရေလျခင္းသတို႕သမီးငယ္။ (သကၠမိုးညိဳ)
သူတို႕နဲ႕ငါတို႕
ေခတ္ခ်င္းမတူခဲ့ၾက
စနစ္ခ်င္းမတူခဲ့ၾက
မ်က္မွန္ပါဝါခ်င္းမတူၾက
ဖိနပ္ဆိုက္ခ်င္းမတူၾက
မိုးေရခ်ိန္ခ်င္းမတူၾက
စိုးရိမ္ေရမွတ္ခ်င္းမတူၾက
ဒါေပမယ့္
ႏွလံုးသားရဲ႕ ၀.၀၀၀၀၁%တူရံုမွ်နဲ႕
သူမကိုခ်စ္ၾကတယ္ ...။ (မွဴးေနဝန္း)
ငါမျမင္ရဲဘူး...
အေသြးအသားကိုေတာင္ ေရာင္းစားမယ့္အျဖစ္ေတြ
ငါမယံုရဲဘူး...
ငါတုိ႔ကို ရစ္ေခြထားတဲ့သူမ
ငါတို႔ကို ေထြးပိုက္ထားတဲ့သူမ
ငါတို႔ကခ်စ္တဲ့ သူမ
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ၿပီးေတာ့...
ကမာၻမေၾက ... (Paing Nyan Hein Aung )
ငါ့ရင္ခြင္မွာ ...
အားလံုးကိုေထြးပိုက္ရ...
အားလံုးကို ႀကင္နာရ...
ေကၽြးရေမြးရ...
လူလားေျမာက္ေစရနဲ႕....
အခုအျဖစ္က....
အရြယ္ေရာက္သားသမီးတစ္ခ်ိဳ႕က
ငါ့ရင္ကၿဖစ္တဲ့ နို႕ရည္ကို
ခြက္နဲ႔ခံၿပီး ေရာင္းစားသလိုမ်ိဳး...
ေနာက္ေမြးဖြားလာၾကတဲ့..
လူမမယ္ ဖတဆိုးေလးေတြရွင္သန္မွဳအတြက္
လိုအပ္ေနတဲ့အေသြးအသက္ကို
မစာမနာနဲ႕ ဝင္ႏွဳတ္သိမ္းေတာ့မယ့္ပံုမ်ိဳး ...။ (ေသြးခန္႔)
မွတ္တမ္းမွတ္ရာေဟာင္းကုိ ထုုိးခဲြျပီး
မွန္နန္းကန္႔လန္ကာေနာက္ထိ လက္ညိႇဳးေငါက္ေငါက္ထုိးတဲ့
မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္ အျဖစ္မ်ဳိးပဲ ။
ေဆးရွိေပမဲ့ ကုသခြင့္မရတဲ့အနာတစ္မ်ိဳးပဲ
သူမ လူမဆန္စြာ က်ဴးလြန္မႈကုိ ခံစားထားရတယ္
ရက္စက္ႏုိင္လုိက္တာ လုိ႔ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိေရရြတ္ျပီး
တာဝန္မဲ့တဲ႔ လင္ေယာက္်ားအေပၚစိတ္နာပုံမ်ဳိးနဲ႔
စုိးရိမ္ေရမွတ္ေရာက္တဲ့အထိ
နာနာက်ည္းက်ည္းငိုတယ္ (ေအာင္ကိုကုိ)
ညတိုင္း ငါ့နားထဲမွာညံေနတဲ့
ဧရာဝတီရဲ ႔ငိုေႂကြးသံေတြ
ကန္႔ကြက္ၾက ဆန္႔က်င္ၾက
သူမကိုဖ်က္ဆီးသူမွန္သမွ်။
သူမရဲ ႔ႏွလံုးေသြးနဲ႔
ငါတို႔ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားလုပ္ေကၽြးခဲ့ျပီးျပီလဲ။
ထမင္းရွင္တင္မက ေသြးရွင္သားရွင္
တိုင္းရင္းသားညီေမာင္တို႔ရင္မွာ
အစဥ္တည္တံ့ေစ ျမစ္ဧရာေရ ....။
သင့္အတြက္ ဆုေတာင္း သင့္အတြက္ ကန္႔ကြက္
သင့္အတြက္ သင့္ဘက္က
ထာဝရရပ္တည္မယ္။ (မုိးသစ္ေလျပည္)
ရာဇဝင္ထဲက သတို႔သမီး
အခုေတာ့ ငိုညည္း ေနရွာၿပီလား
ငါ့ေသြး ငါ့သား ငါ့ဧရာဝတီဆိုၿပီး
ရင္ခြင္ထက္မွာ ကမၸည္း တင္ထားတယ္
က်န္တာေတြ ဘာမွမေျပာခ်င္ဘူး
ဘယ္သူေျပာတာမွလည္း နားမေထာင္ခ်င္ဘူး
ငါက သတို႔သမီးရဲ႕
ရယ္သံေလးေတြကိုပဲ မက္မက္ေမာေမာ နမ္းခ်င္ေနသူပါ [ခ်ီရြန္ (ပုလဲ)]
သမိုင္း နဲ ့ ရာဇဝင္နဲ ့
ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕ သတို ့သမီး
ေခတ္ အဆက္ဆက္
ျပည္သူေတြ ကို ရင္ဝယ္ပိုက္ ၿပီး
မေမာႏိုင္ မပန္းႏုိင္
တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို စီးဆင္းေနတဲ ့
ဘိုးေဘးဘီဘင္ လက္ထက္ကအေမြ
ကၽြန္ေတာ္တို ့ေခတ္ေရာက္မွ .......
ပ်က္စီးရေတာ ့မယ္ ဆို ရင္ ........
ကၽြန္ေတာ္တို ့သမိုင္းမွာ ...... အမည္းစက္ က်န္ခဲ့လိမ့္မယ္ (လုလင္ငယ္ေသြး)
ရာဇဝင္ရဲ႕သတို႔သမီး..အေပၚ
ေမွာင္ေအာင္ေနဝင္ေတာ့မယ္တဲ့လား ...
တယ္ေလ ..... ႐ိုင္းလိုက္ေလျခင္း
ရင္နာတယ္ ... ဧရာဝတီရယ္
အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ရင္ခြင္ထဲမွာ
အရင္အတိုင္းပဲ
...........
...........
လွပစီးဆင္းေဆာ့ေနပါဦး ..........။ ။ (ေနဝင့္ေမာ္)
စီးစမ္း ....... စီး .....
ရဲရဲသာ .... စီး ..... ဧရာ၀တီ ....
မင္းစီးစရာ ေနရာမရွိရင္ေလ ....
ငါတို႔ ရဲ႕ ႏွလံုးေသြးေၾကာေတြထဲက ျဖတ္ၿပီး ... စီး ......
ငါတို႔ ရဲ႕ အသက္ဓာတ္ကို ျဖတ္ျပီး ... စီး .......
ျပီးေတာ့ .... အမွန္တရားကိုျဖတ္ျပီး ... စီး ...။
လူမဆန္ျခင္းေတြကို ေက်ာ္ၿပီး ... စီးကြာ ...
ေနာင္ တစ္ေခတ္မွာ ........
ေရွးလူေတြကို ... မွတ္တမ္းျပဳစုတဲ့ အခ်ိန္...
ၿမိဳ႕ေဟာင္းေတြကို ျပန္လည္တူးေဖာ္တဲ့ အခိ်န္ ....
ရင္ဘတ္မွာ .... ဧရာဝတီ ဆိုတဲ့ နာမည္အထပ္ထပ္နဲ႔
ေက်ာက္ျဖစ္႐ုပ္ႂကြင္းေတြဟာ ..... ငါတို႔ပဲျဖစ္လိမ့္မယ္ ... ဧရာဝတီ ....။ (ဟိန္း)
သတုိ႔သမီးရဲ႕ ဆည္းဆာခ်ိန္ေပါ့ ...
ေနဝင္လား ...
ေနထြက္လား ...
ငါမေဝခဲြတတ္ပါ မဟာနဒီ ...
ေနရယ္ ...
မညိဳပါနဲ႕ဦး
မဝင္ပါနဲ႕ဦး
သံုးပါးေသာ ဒုကၡသစၥာ တရားေတြ
ေဝးေဝးေနၾကပါဦး ...
အေရွ႕ဆီမွ ေရာင္နီတို႕ဆမ္းေသာ
နံနက္ဆည္းဆာသာ ျဖစ္ပါေလ
အို ... ခ်စ္ေသာ မဟာနဒီ ...။ (ဟယ္ရီလြင္)
ကဗ်ာခ်စ္သူ (http://www.facebook.com/groups/206785939348399/) မွ ဧရာဝတီကို ခ်စ္ေသာ ညီအကုိေမာင္ႏွမမ်ား စုေပါင္းေရးဖဲြ႕ပါသည္။ ....
သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုအား ေရးဆဲြေပးေသာ ညီေလး Kyaw Myint Oo အား အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။
တတ္စြမ္းသမွ် ဆက္လက္ျဖန္႔ေဝေပးၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္ ....
ဟယ္ရီ
Read More...
Summary only...
