အမွ်ေဝပါသည္ မေမဓာဝီ - မုိင္ႏွစ္ေထာင္ မဇၩိမ လွမ္းခဲ့ရ ဗုဒၶဆီ (၁)

မုိင္ႏွစ္ေထာင္ မဇၩိမ၊
လွမ္းခဲ့ရ ဗုဒၶဆီ။

“ဖြား ေဟာ စံ ပြင့္” ထံပါး၊
ဝပ္တြားလို႕ခ်ီ။

သံေဝဇနိ ေလးဌာနီ၊
ဖူးေမွ်ာ္ရည္ ကုသိုလ္မ်ား။

ထပ္တူေစ၊
ဖတ္သူေတြ ေဝေနယ်၊
ေဝမွ်ရည္ပြား။


မေမေရ ... အမွ်ကုသိုလ္ ေပးေဝလိုက္ပါတယ္ ... က်ေနာ္ ဗုဒၶဂါယာကို ဘုရားဖူးသြားျဖစ္တုန္းက ရခဲ့သမွ် ကုသိုလ္ေတြကိုလည္း လာေရာက္အားေပးၾကတဲ့ စာဖတ္သူအေပါင္းကို အမွ်ေဝရင္း ေတြ႕ၾကံဳခဲ့သမွ်ေတြလည္း ေဖာက္သည္ခ်ဦးမယ္ဗ်ာ ... ေရးမယ္ေရးမယ္နဲ႕ စိတ္ပဲရွိၿပီး မေရးႏုိင္တာနဲ႕ တႏွစ္ေက်ာ္္ၾကာသြားတာ ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္ ...

အႏွစ္ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ ...
ခရီးက သိပ္ရွည္ပါတယ္ ... မုိင္ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ကို ၁၅-ရက္ ဆက္တုိက္ ခရီးသြားရတာဆုိေတာ့ ပင္ပန္းတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ ... အဲဒီလိုမွ မသြားရင္လည္း ျမတ္ဘုရား ေျခခ်ခဲ့သမွ် ေနရာေတြကို တေခါက္တည္းနဲ႕ အစံုေရာက္ဖို႔ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
သြားခဲ့တဲ့ေနရာေတြကေတာ့ အိႏၵိယဘုရားဖူးအတြက္ဆိုရင္ အကုန္နီးပါးပါပဲ ... ဘာမွ်မက်န္ေတာ့သေလာက္ပဲေပါ့ .... ကိုးလ္ကတၱား (ကာလကတၱား) ကိုမဝင္တာကလဲြၿပီး က်န္တဲ့ေနရာ အကုန္ပါပါတယ္။

ဒီလိုအေျခအေနမွာ ဘုရားဖူးခရီးသြားအဖဲြ႕ရဲ႕ အစီအစဥ္ေကာင္းရင္ေတာ့ သိပ္မေထာင္းတာလွဘူးေပါ့ဗ်ာ ... ဒါေပမဲ့ အခု က်ေနာ္သြားခဲ့တဲ့ ဘုရားဖူးအဖဲြ႕ကေတာ့ သိပ္မဟန္လွဘူးဗ် ... ဘယ္အဖဲြ႕လဲ ဆုိရင္ေတာ့ နီလာ ဘုရားဖူးပါ။ ေနာက္ကို သူနဲ႕သြားဖုိ႔မ်ား စီစဥ္ထားတဲ့သူေတြရွိရင္ ျပန္စဥ္းစားဖို႕ လက္တို႕လိုက္ပါဦး ...

ခရီးကလည္းရွည္၊ သြားခဲ့တာေတြကလည္းမ်ား၊ ေတြ႕ၾကံဳခဲ့သမွ်ကိုလည္း အကုန္အစင္ မခြၽင္းမခ်န္ ေျပာျပခ်င္လို႕ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေျပာျပပါ့မယ္ ....

ပထမဆံုးစထြက္တာကေတာ့ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂-ရက္ေန႕မွာ ရန္ကုန္ကေန ဂယာၿမိဳ႕ကို MAI 8M-601 နဲ႕ မနက္ ၉နာရီမွာ စထြက္တယ္ဗ်ာ ... မဂၤလာဒံုေလဆိပ္ ေရာက္ကတည္းက နီလာက လူေတြက guide မထည့္ေပးလိုက္ဘဲ ဘုရားဖူးလာတဲ့ လူေတြခ်ည္း ေလယာဥ္ေပၚ တင္လႊတ္လိုက္ကတည္းက က်ေနာ့္စိတ္ထဲေတာ့ နည္းနည္း ထင့္သြားပါတယ္။ ႏုိင္ငံရပ္ျခား ခရီးသြား အေတြ႕အၾကံဳမရွိတဲ့ သူေတြက အမ်ားစု မဟုတ္လား။ ဟုိဘက္မွာ ဒီလူအုပ္ႀကီးနဲ႕ ဟိုဘက္က အေျခအေနသိတဲ့သူ မပါေတာ့ အဆင္မွ ေျပပါ့မလားရယ္လို႕ပါ။ ဒါနဲ႕ပဲ ေလယာဥ္ ၂နာရီခဲြေလာက္စီးၿပီး အိႏၵိယ စံေတာ္ခ်ိန္ မနက္ ၁၀-နာရီခဲြေလာက္ ဂယာေလဆိပ္ကို ေလယာဥ္ ဆုိက္ပါတယ္။ ဂယာေလဆိပ္က ေသးေသးေလးပါ။ အရင္ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္ေဟာင္းေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဇာတ္လမ္းက စေတာ့တာပါပဲ ...

ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းၿပီး ေလဆိပ္ထဲလည္း ဝင္လုိက္ေရာ လူတန္းရွည္ႀကီးက ေနရာတိုင္းမွာ က်ေနာ္တုိ႔ကို ေစာင့္ႀကိဳေနပါ တယ္။ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးေကာင္တာ ၅-ခုမွာက သက္ဆုိင္ရာ တာဝန္ရွိသူ တေယာက္မွ မရွိဘဲ လူေတြ တန္းစီေစာင့္ေနရတဲ့အျဖစ္နဲ႕ စေတြ႕ေတာ့တာပါပဲ။ နီလာဘုရားဖူးအဖဲြ႕က က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ အတူ ဘယ္သူမွ ထည့္မေပးလုိက္ပါဘူး။ ကိုယ့္ဝန္ကိုယ္ထမ္း၊ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ ပါပဲ။

က်ေနာ္တို႔အဖဲြ႕ထဲမွာက သက္ႀကီးရြယ္အုိေတြနဲ႕အတူ ႏုိင္ငံျခားလည္း တခါမွ မေရာက္ဖူးသူေတြလည္း ပါပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ ႏုိင္ငံရပ္ျခားအေတြ႕အၾကံဳရွိသူေတြ မပါရင္ေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ အခက္အခဲေတြ႔မွာ အမွန္ပါပဲ။

ဆက္ပါဦးမယ္ဗ်ာ ...


ဟယ္ရီလြင္