အခါတပါးက ေျခရာမ်ား

ပန္းတို႔ျဖင့္ သြယ္ကံုးအပ္ေသာ
အဆင္တန္ဆာတို႔သည္ လည္းေကာင္း ...
အလြမ္းတို႔ျဖင့္ ျခယ္မႈန္းအပ္ေသာ
အလကၤာတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း ...

အျမင္လႊာတြင္ ႏွစ္လိုရာေသာ ေလာက၏အလွႏွင့္
ရင္မွာအစဥ္ ျဖစ္သိုလာေသာ ေသာက၏ညတုိ႔ပင္တည္း။

သူခ်ခဲ့ေသာေျခရာအႏႈတ္အသြင္းမ်ားတြင္
အပူၾကြခဲ့ေသာေ၀ဒနာ႐ုပ္ၾကြင္းမ်ားတည္၏။

ေလမွာလြင့္ေမ်ာရေသာ ရြက္ေၾကြတို႔ကဲ့သုိ႔
ေ၀ဒနာရင့္ေသာကအေမာရက္ရွည္တုိ႔ တည္၏။

ေျဖရာမဲ့ဘ၀ကို
နေဘရွာဖဲြ႕ရမည္ဆုိပါက
ႏြမ္းခ်ိဳ႕ရင့္ ေၾကျပဳန္းကာ
အသည္းနာ ဘ၀င္ေၾကြ ေျမခသည့္ခဏတြင္
လြမ္းဆို႔နင့္ ေသဆံုးကာ
ငရဲမွာ အသေခ်ၤ ေနရမည့္ဘ၀သို႔ သူပို႔ခဲ့ပါသည္။

အခါတပါးက တေယာက္ေသာသူ၏ ေျခရာမ်ားသို႔
အစဥ္ေအာင္းေမ့ရင္း
ကဗ်ာၾကားမွ မေပ်ာက္ေသာအပူ၏ ေ၀ဒနာမ်ားသို႔
အသြင္ေျပာင္းေရႊ႕လုိက္ပါသည္။

ေရးခ်င္ရာေတြ ေလွ်ာက္ေရးထားတာပါ ...
နားလည္ဖတ္႐ႈခံစားေပးႏိုင္မယ္ဆုိရင္ျဖင့္ ့ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ
ဟယ္ရီ