သခင္ျမင္ပါ

အလြမ္းေတြ သယ္လာသူရယ္၊
အပန္းေျဖအလည္လာသလား၊
ဘယ္အခါမ်ား ပန္းငံုလႊာရယ္၊
လႊမ္းထံုကာပြင့္၀ဲမွာလဲ၊
လြင့္ဆဲဗ်ာပို။

ေၾကြရြက္ေတြ ေလမွာႏဲြ႔ရင္ျဖင့္၊
ေႏြရက္ရွည္ ေ၀ဒနာဖဲြ႔ၿပီေပါ့၊
ေျဖရာမဲ့ငို။

တကယ္မသိေလသလား၊
တြယ္ၿငိေန ရင္မွာပူလို႔၊
တမင္တကာသူ စိမ္းကားလွတယ္ထင့္၊
မၾကင္နာသူ တိမ္းကစားျပေပမယ့္၊
မိန္းမသားဘ၀မို႔ အခ်စ္ကို၊
လွစ္ဆိုလို႔မျဖစ္ဘဲ။

သူသိေစေတာ့၊
အပူရွိသူ ရတက္ျဖာပြားေလရဲ့၊
သက္လ်ာတပါး ရင္ခြင္ညႇာမွာ၊
၀ွက္ကာထားတဲ့ အၾကင္နာကို၊
သခင္ျမင္ပါ ေျပာခ်င္လွလည္း၊
မေနာအသြင္က ခ်စ္သဏၭာန္႐ုပ္ကို၊
ဟန္လုပ္ကာ သိမ္းထားလို႔ရယ္ကြယ္၊
မိန္းမသားတို႔အသည္း။ ။

ညီမငယ္ေလး တဦးအတြက္ ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈနဲ႔အတူ ခံစားဖဲြ႔ဆိုေပးထားတာပါ။ ရင္ထဲမွာ တိတ္တခိုး သိမ္းထားရတဲ့ဘ၀ကို ႀကံဳဖူးသူမ်ားမွ ခံစားနားလည္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ မိန္းမသားေတြအဖို႔ေတာ့ ပိုၿပီး ခက္ခဲႏြမ္းနယ္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ရပါလိမ့္မယ္။
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ အၿမဲခ်မ္းေျမ့ေပ်ာ္ရႊင္ၿပီး လိုရာဆႏၵျပည့္၀ပါေစ ညီမေလးေရ ...
ခ်စ္ရေသာသူနဲ႔လည္း အၿမဲလက္တဲြႏုိင္ပါေစ ... ႏုနယ္ေသးတဲ့ႏွလံုးသားေလးမွာလည္း ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ ကင္းေ၀းပါေစ လို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ကြယ္ ..
ဖတ္႐ႈခံစားေပးသူမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ ...
ဟယ္ရီ