Tuesday 23 September 2008

ေဗဒါလမ္း (၃၀) - ပန္းခဲ့သည္ပဲ

ေနလံုးရယ္နီ။
တိမ္ပန္းခ်ီေနေသြးနဲ႕၊ နတ္ေရးသည္သို႕။
ဒီအက်ေပမို႕
အလွ လတာျပင္က၊ က်ဴ႐ိုး႐ွင္ေလွကေလးနဲ႕
ေမွ်ာ္ေငးလို လို႕။

သူ႕ကိုယ္သူလွ်င္၊ ဘာထင္ေလမသိ။
ဘယ္ေျပာင္းညာျပန္နဲ႕
ဟုိငဖ်ံ လတာစြန္းမွာ ၊ သူ႕ဂြၽမ္းဟန္ခ်ည့္။

သူ႕ကိုယ္သူလ်င္ ၊ ဘာထင္ေလမသိ။
ဘုတ္မခုနစ္သံနဲ႕
တညံညံ လတာစြန္းမွာ ၊ သူ႕လြမ္းသံခ်ည့္။

အိုအခ်င္းက်ဴ႐ိုး႐ွင္။
သူ႕မူယာသူ႕အတင္း၊ မင္းဆိုခ့ဲစဥ္။
မင္းကိုယ္လဲ မင္းပင္လ်င္၊ ဘာထင္လို႕ေလလဲ။
မေဗဒါစုန္ဆန္လမ္းမွာ ၊ ပန္းခ့ဲသည္ပဲ။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၂၄၊ ဇြန္၊ ၁၉၆၂)


"ေနလံုးရယ္နီ . . . တိမ္ပန္းခ်ီေနေသြးနဲ႕ .. နတ္ေရးသည္သို႕ . . . ဒီ အက်ေပမို႕ .... အလွ လတာျပင္က .. က်ဴ႐ိုးရွင္ေလွကေလးနဲ႕ .... ေမွ်ာ္ေငးလိုလို႕ . . . "
(ေဗဒါလမ္းကဗ်ာေတြထဲမွာ က်ေနာ္အႏွစ္သက္ဆံုး အဖြဲ႕ေလးပါ။ ဒီအပုိဒ္ေလးကို အသံထြက္႐ြတ္ဆိုၾကည့္လိုက္ပါ။ သီခ်င္းလည္းရွိပါတယ္။ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အံ၀င္ခြင္က် ကြက္တိဖဲြ႔ထားတဲ့အဖြဲ႕ေလးတစ္ခုပါ။ မ်က္စိထဲမွာ ေန၀င္ဆည္းဆာခ်ိန္ ေကာင္းကင္တစ္ခြင္တစ္ျပင္လံုး အေရာင္စံုခ်ယ္မႈန္းေနတ့ဲ တိမ္ဆည္းဆာ ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ ေနာက္ခံမွာ ေရးဆြဲထည့္သြင္းထားတဲ့ ေနလံုးနီနီကို ျမင္ေယာင္လာေစပါတယ္။ တစ္ခါ အဲဒီပန္းခ်ီကားကို ေရးထားတ့ဲေဆးကလည္း ေနေသြးနဲ႕ေရးထားတာ .. နတ္ေရးတ့ဲ ပန္းခ်ီကားလုိပါပဲတ့ဲ။ တကယ့္ လြမ္းေမာဖြယ္ ျမင္ကြင္းေလးကို ခံစားသိနဲ႔ျမင္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။)
ေနလံုးနီနီနဲ႔ ဆည္းဆာခ်ိန္ေရာက္လာပါၿပီ။ ဒီေရကလဲက်ၿပီဆိုေတာ့ လတာျပင္ေပၚလာပါၿပီ။ ေနေသြးနဲ႔ နတ္ေရးထားတဲ့ပန္းခ်ီကားလိုလွေနတဲ့ လြမ္းေမာဖြယ္တိမ္ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ရဲ့ေအာက္မွာ လွပေနတဲ့ လတာျပင္ႀကီးမွာ က်ဴ႐ိုးရွင္က ေလွကေလးတစ္စင္းနဲ႔ ေမွ်ာ္ေငးၿပီး ေနခ်င္ေနပါတယ္။
အဲဒီလို ေမွ်ာ္ေငးေနတဲ့အခါ လတာျပင္ရဲ့အစြန္းတစ္ဖက္နားမွာ ငါးပ်ံကလည္း ဘယ္ေျပာင္းညာျပန္ ဂြၽမ္းေတြထိုး၊ ဘုတ္မကလည္း လတာျပင္အစြန္းနားမွာ ခုႏွစ္သံခ်ီၿပီး လြမ္းေတးေတြ ညံေနေအာင္ဆို ေနတာကို ေတြ႔ေတာ့ က်ဴ႐ိုးရွင္က မ်က္စိေနာက္ၿပီး ၾကည့္မရ ျဖစ္လာဟန္တူပါတယ္။ သူတို႔ ကိုယ္သူတို႔ ဘာမ်ားထင္ေနၾကသလဲမသိဘူး လို႔ က်ဴ႐ိုးရွင္ကေျပာမိပါတယ္။
ဒီေတာ့ မေဗဒါက က်ဴ႐ိုးရွင္ရယ္ ... သူတို႔အမူအရာကိုၾကည့္ သူတို႔အတင္းေတြေတာ့ ေျပာေနလိုက္တာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေရာ ဘာမ်ားထင္ေနသလဲ၊ မေဗဒါကေတာ့ ဒီအစုန္အဆန္လမ္းမွာ ပန္းလွပါၿပီ လို႔ ေမာဟိုက္သံေလးနဲ႔ တရားခ်လိုက္သေယာင္ စိတ္မွာခံစားလိုက္ရပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ေတြလဲ သူမ်ားကို အျပစ္ေျပာေနမယ့္အစား ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ႏိုင္ဖို႔ပဲ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဆရာႀကီးက မေဗဒါ ေနရာကေန၀င္ၿပီး လူ႔သေဘာကို သတိေပးဆံုးမထားတာဟာ အမွတ္ထင္ထင္သတိျပဳဖို႔ ေကာင္းလွပါတယ္။

ဖတ္႐ႈခံစားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ...
ဟယ္ရီ

No comments: