ေဗဒါလမ္း (၈) - ေမ်ာလ်က္သာပဲ

ေလျပင္းငယ္ေပြ ၊ ေလေျပလ်င္လဲ။
ေခ်ာင္းက်ယ္ဘယ္မျငင္း၊ ေခ်ာင္းက်ဥ္းလ်င္လဲ။

ေနပူတုန္း ခါ ၊ မိုးရြာလ်င္လဲ။
လသာသာ ပ်ဳိအိုႀကဳိက္ ၊ လမိုက္လ်င္လဲ။

အေဖာ္ငယ္စံု၊ ေဖာ္မစံုလ်င္လဲ။
ပြင့္ဖူးငံု အကုန္လန္း ၊ ႏြမ္းနယ္လ်က္လဲ။

စုန္ျပန္ရ အဖန္ဖန္၊ ဆန္ျပန္ရ တလဲလဲ။
မေဗဒါ ဒီေရေၾကာမွာ၊ ေမ်ာလ်က္သာပဲ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္စာေစာင္၊ ၁၉၅၇ - ၁၉၅၉)

ေလျပင္းပဲတိုက္တိုက္၊ ေလေျပညင္းပဲသာသာ၊ ေခ်ာင္းက်ယ္သည္ျဖစ္ေစ က်ဥ္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ေနပူပူ မိုး႐ြာ႐ြာ၊ လသာသာ လမိုက္မိုက္၊ အေဖာ္ ႐ွိ႐ွိ မ႐ွိ႐ွိ၊ လန္းဆန္းသည္ျဖစ္ေစ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနသည္ ျဖစ္ေစ၊ မေဗဒါဟာ ဘ၀ရဲ့ ေတးသြားလကၤာကိုလိုက္လို႔က်ရာႀကံဳရာအေျခအေနအားလံုးအေပၚမွာ မညည္းညဴပဲ တူညီတဲ့ တုန္႔ျပန္မႈနဲ႔ မတုန္မလႈပ္ ရင္ဆိုင္ၿပီး သူ႕လမ္းအတိုင္း စုန္ေန ဆန္ေနရင္း ေမ်ာပါေနရၿမဲပါပဲ။
ထိနမိဒၶ တရားေတြနဲ႔ ေစာဒကတက္ ညည္းညဴေနၾကမယ့္အစား ဘ၀မွာ ႀကံဳလာသမွ်ကို မညည္းမညဴဘဲ ရဲရဲႀကီးရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းမယ့္ မေဗဒါလို အားမာန္သတၲိနဲ႔ရင့္က်က္ တည္ၿငိမ္မႈမ်ိဳး က်ေနာ္႐ွိဖို႕ ႀကိဳးစားရပါလိမ့္ဦးမယ္ ... လို႔သာ ခံစားရပါတယ္။

ဖတ္႐ႈခံစားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ...
ဟယ္ရီ