ေဗဒါလမ္း (၃၂) - ပန္းသိပါရဲ့
လမုပြင့္နီသႏၲာ၊ လတာကညိဳေခ်ာ။
လတာျပင္ လမုတန္း၊ ကမ္းစပ္ကေတာ။
ဒီလမ္းကပန္းေဗဒါ။
ေနထြက္ေန၀င္နဲ႕
လတာျပင္ လမုပါး၊ သြားရခါခါ။
လမုနဲ႔ လတာသာ၊ ကြၽမ္းရွာတ့ဲေဗဒါမ။
လတာျပင္ လမုတန္း၊ ပန္းမယ့္ေလာက။
အိုအခ်င္းက်ဴ႐ိုးတံ၊
လမုစဥ္အေနာက္နားက၊ ၀ါးခတ္တ့ဲၿခံ။
အုန္းၿခံနဲ႕ ဓနိၿခံ၊ ကြမ္းသီးၿခံပါတ့ဲ။
စုန္ဆန္ရာ ေဗဒါလမ္းက ပန္းသိပါရဲ႕။
ျခံေနာက္မွာ ႐ြာရွိလွ်င္။
ျခံေနာက္ကြယ္ လယ္ကိုသန္း၊ လမ္း႐ြာ၀ ၀င္။
႐ြာသြားတ့ဲ ႐ြာလမ္းစဥ္၊ ခြင္တစ္ခါေခြတစ္လွည့္။
စုန္ဆန္ရာေဗဒါလမ္းက ပန္းသိပါရဲ႕။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၂၆၊ ၾသဂုတ္၊ ၁၉၆၂)
ဒီလမ္းက ပန္းေဗဒါခမ်ာေတာ့ ေနထြက္ကေန၀င္ လတာျပင္နဲ႔ လမုတန္းနားမွာပဲ အခါခါ စုန္လုိက္ဆန္လုိက္နဲ႔ သြားေနရပါတယ္။ ဒီေတာ့လဲ လမုပင္တန္းနဲ႔ လတာျပင္ကိုပဲ အကြၽမ္းတ၀င္ရွိရွာရတဲ့ ေဗဒါမရယ္၊ ဒီလမုတန္းနဲ႔လတာျပင္ဟာပဲ ပန္းကေလးရဲ့ ေလာကမဟုတ္လား .. လို႔ က်ဴ႐ုိးရွင္က ေမးလိုက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ မေဗဒါက အို ... အသင္ က်ဴ႐ိုးတံ၊ လမုတန္းေလးရဲ႔ေနာက္မွာ ၀ါးနဲ႔ခတ္ထားတဲ့ ၿခံေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီၿခံေတြကလဲ အုန္းၿခံ၊ ဓနိၿခံ နဲ႔ ကြမ္းသီးၿခံေတြပါတဲ့ေနာ္၊ စုန္ဆန္ေနရတဲ့ ေဗဒါလမ္းက ပန္းဟာ ဒီေလာက္ေတာ့ သိပါတယ္ လုိ႔ ျပန္ေခ်ပလိုက္ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ မေက်နပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ မေဗဒါက ဆက္ၿပီး ၿခံေနာက္မွာ ႐ြာရွိလိမ့္မယ္၊ အဲဒီ ၿခံေနာက္ကြယ္က လယ္ကြင္းေတြကို ျဖတ္သန္းသြားတဲ့ ႐ြာ၀ကို ၀င္တဲ့ လမ္းေလးလဲ ရွိတယ္။ ရွိယံုေတာင္မကဘူး၊ ႐ြာကိုသြားတဲ့ အဲဒီလမ္းကေလးဟာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းေတာင္မဟုတ္ဘူး၊ ခြင္တဲ့အခါခြင္၊ ေခြတဲ့အခါေခြနဲ႔ ဆိုတာကို စုန္ဆန္ေနရတဲ့ ေဗဒါလမ္းက ပန္းဟာ ဒီေလာက္ေတာ့ သိပါတယ္ လုိ႔ ထပ္ၿပီးေခ်ပလိုက္ပါတယ္။
ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ မေဗဒါဟာ သူက်င္လည္က်က္စားရာ ပတ္၀န္းက်င္ကြက္ကြက္ေလးသာမဟုတ္ဘဲ အျခားေနရာေဒသေတြအေၾကာင္းကိုပါ တီးမိေခါက္မိ ရွိတယ္၊ သိနားလည္တယ္၊ တနည္းအားျဖင့္ ျပင္ပဗဟုသုတပါ ျပည့္စံုၾကြယ္၀တဲ့သူမို႔ သူမျမင္ရရင္ေတာင္မွ ေတြးေတာ ဆင္ျခင္ၿပီး သိႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔လဲ ျပည့္စံုတယ္ ... လို႔ခံစားမိပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ေတြလည္း ကိုယ့့္ပတ္၀န္းက်င္ ကြက္ကြက္ေလးမွာပဲ ေျခရာခြက္ကေလးထဲက ဖားသူငယ္လို ေပ်ာ္ေမြ႔က်က္စားေနလို႔မရဘဲ အဲဒီ၀န္းက်င္ရဲ့ အျပင္ဘက္က အေၾကာင္းေတြကိုပါ ထဲထဲ၀င္၀င္မဟုတ္ေတာင္ တီးမိေခါက္မိေတာ့ ရွိဖို႔လိုလိမ့္မယ္ ဆိုတာကို ဆရာႀကီးက သတိေပးထားသလိုပါပဲ။
ဖတ္႐ႈခံစားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ...
ဟယ္ရီ
No comments:
Post a Comment