ေဗဒါလမ္း (၂၄) - မယ့္ျဖစ္နဲ
မေဗဒါေသာင္စပ္က ေလွာင္တတ္ေပေလး။
က်ဴ႐ိုးရွင္ ပီပီအားနဲ႕၊ လူၾကြားတဲ့ေလး၊
ေလွာင္ရက္ေပ့ေဗဒါခင္။
ဒီေခ်ာင္းေရ ကြၽန္းေျမဖြား၊ ၀ါးငယ္မွ်ပင္။
က်ဴ႐ိုးတံရွင္၊ ၾကြားခ်င္လို႔ဟုတ္ပဲ။
႐ြက္႐ိုးျဖဴက်ဴပေလြနဲ႕
က်ဴ႐ိုးေဖ ငယ္စဥ္ကတဲ၊ ကြၽမ္းခ့ဲလို႕ပဲ။
မေဗဒါေသာင္စပ္က ေလွာင္တတ္ေပေလး။
က်ဴ႐ိုးရွင္ ပီပီေကာ့နဲ႕၊ လူေၾကာ့တ့ဲေလး။
ေလွာင္ရက္ေပ့ေဗဒါခင္။
ဒီေခ်ာင္းေျမ ေခ်ာင္းေရလမ္း၊ ပန္းလွျပာစင္။
က်ဴ႐ိုးတံရွင္၊ ေၾကာ့ခ်င္လို႕ဟုတ္ပဲ။
ဒီလႈိင္းထံတ်ာနဲ႕
မေဗဒါမယ့္ဟန္ပြဲ၊ လြမ္းခ့ဲလို႕ပဲ။
မေဗဒါေသာင္စပ္က ေလွာင္တတ္ေပေလး။
က်ဴ႐ိုးရွင္ ပီပီေတးနဲ႕ လူေငးတ့ဲေလး။
ေလွာင္ရက္ေပ့ေဗဒါခင္။
နားမေနဒီေရစီးမွာ၊ ဟီးတိုက္လို႕ပင္။
က်ဴ႐ိုးတံရွင္၊ ေငးခ်င္လို႕ဟုတ္ပဲ။
စုန္ခ်ည္၊ ဆန္ခ်ည္နဲ႕
ေဗဒါရီမယ့္ျဖစ္နဲ၊ ႏြမ္းခ့ဲလို႔ဘဲ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(မႏၲေလးတကၠသိုလ္ ႏွစ္ပတ္လည္မဂၢဇင္း၊ ၁၉၅၉ - ၁၉၆၀)
ေသာင္စပ္ကေနၿပီး ေလွာင္တတ္လိုက္တာ မေဗဒါရယ္၊ က်ဴ႐ိုးရွင္ကေတာ့ ပီပီေလးနဲ႔ေကာ့လို႔ လူေပၚေၾကာ့ပဲတဲ့။ ေလွာင္ရက္ပါေပ့ ဒီေခ်ာင္းေျမ၊ ဒီေခ်ာင္းေရလမ္းထဲက စင္ၾကယ္တဲ့ပန္းျပာအလွ ေဗဒါခင္ရယ္၊ က်ဴ႐ိုးရွင္ဟာ ေၾကာ့ေၾကာ့ေလးေနခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိႈင္းသံေတြရဲ့ တံတ်ာေတးနဲ႔ မေဗဒါရဲ့ ဟန္ကေလးေတြကို လြမ္းေနလို႔ပါ။
ေသာင္စပ္ကေနၿပီး ေလွာင္တတ္လိုက္တာ မေဗဒါရယ္၊ က်ဴ႐ိုးရွင္ကေတာ့ ပီပီေလးနဲ႔ေတးသီၿပီး ေငးေမာေနတဲ့လူပဲတဲ့။ ေလွာင္ရက္ပါေပ့ ေဗဒါခင္ရယ္၊ က်ဴ႐ိုးရွင္ဟာ ေငးေနခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ မနားမေနနဲ႔ ဟီးတိုက္ေအာင္သြားေနတဲ့ ဒီေရစီးထဲမွာ စုန္လိုက္၊ ဆန္လိုက္နဲ႔ ေနရတဲ့ မေဗဒါရဲ့ ျဖစ္ရပံုေတြကို ႏြမ္းနယ္ၿပီးေတြးေနမိလို႔ပါ ... လို႔ ဆိုထားပါတယ္။
ဒီကဗ်ာေလးမွာေတာ့ က်ဴ႐ိုးရွင္ရဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔ မေဗဒါရဲ့ ၾကည္စယ္မႈကို ဖဲြ ့ထားပါတယ္။ ေသာင္စပ္ကေနၿပီး မေဗဒါက က်ဴ႐ိုးရွင္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ခနဲ႔တဲ့တဲ့နဲ႔ ၾကည္စယ္ေနတာကို က်ဴ႐ိုးရွင္က ျပန္ၿပီး (တကယ္ထင္လို႔ ရင္နာနာနဲ႔) ေျဖရွင္းျပေနပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူ မေဗဒါအေပၚမွာ သနားၾကင္နာစိတ္၊ ဂ႐ုဏာစိတ္ေတြ ထားၿပီး ႏြမ္းလ်ေနရတာပါ။ မေဗဒါထင္သလို မဟုတ္ရပါဘူး ဆိုၿပီး ေျဖရွင္းျပေနပါတယ္ ... လို႔ ခံစားရပါတယ္။
ဖတ္႐ႈခံစားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ...
ဟယ္ရီ
No comments:
Post a Comment