ေဗဒါလမ္း (၄၁) - တလွည့္စီ စုန္ဆန္ၿမဲ
မနက္ခင္းဆီက၊ စုန္ဆင္းခဲ့ မေဗဒါ။
မြန္းတည့္ခ်ိန္ ေန႕လယ္ခင္း
သင္း ျပန္တက္လာ။
ညေန ေစာင္းလာေတာ့
ေခ်ာင္းဖ်ားေရာက္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ
မေဗဒါ မအိပ္။
စုန္ခ်ိန္မွာ စုန္ျပန္ရေပါ့
ေခ်ာင္း၀မွာ ျပန္စည္ကား
ေခ်ာင္းဖ်ားမွာ တိတ္။
အို အခ်င္း မေဗဒါ။
က်ဴ႐ုိးရွင္ က်ဴတံေသးနဲ႕
ေတးခ်ဳိလို႕သာ။
ဆိတ္ၿငိမ္ရာ စည္ကားရာ
ေရာက္ရာမွာ မယ္မစဲြ။
ကပ္ခ်ည္ ခြာခ်ည္နဲ႕
တစ္လွည့္စီ စုန္ဆန္ၿမဲ
ညည္းတတ္ပါပဲ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ဖ်ာပံု စာေပလုပ္သား မဂၢဇင္း၊ ၁၉၈၁)
အို .. မေဗဒါရယ္၊ က်ဴ႐ိုးရွင္ကေတာ့ က်ဴတံေသးနဲ႔ ေတးခ်ိဳခ်ိဳေတြသီၿပီးေနဆဲပါ။ ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္၊ စည္ကားရာအရပ္ရယ္လို႔ ေရာက္တဲ့ အရပ္ကို အစဲြမရွိပဲ ကပ္ခ်ည္ခြာခ်ည္နဲ႔ စုန္တစ္ခါဆန္တစ္လွည့္နဲ႔ မညည္းမညဴဘဲ တစ္လွည့္စီသာ စုန္ေနဆန္ေနၿမဲပါလား .. လို႔ က်ဴ႐ိုးရွင္က ေျပာလိုက္ပါေတာ့တယ္။
အခု ဆရာႀကီးရဲ့ ေဗဒါလမ္းကဗ်ာစု ၄၁ပုဒ္လံုး ဒီမွာဆံုးသြားပါၿပီ။ အားလံုး ဖတ္႐ႈခံစားၿပီး ေက်နပ္ႏုိင္ၾကပါေစ။ နားလည္ႏုိင္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ လဲ ထင္ပါတယ္။ တစ္စံုတစ္ရာကို ခံစားရရွိႏုိင္ၾကမယ္လို႔လဲ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ ဒီ ေဗဒါလမ္းကဗ်ာေလးေတြဟာ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အတိုင္းအတာအထိ ခံစားခ်က္၊ အေတြးအျမင္နဲ႔ အားအင္ေတြ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီ ေဗဒါလမ္းကဗ်ာေလးေတြကိုဖတ္ၿပီး ဘ၀အတြက္ အသံုး၀င္မယ့္ အေတြးအျမင္ေတြ၊ အားမာန္ေတြ ရရွိလာၾကမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ မွ်ေ၀ရက်ိဳးနပ္ပါၿပီ။
ခံစားရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ၊ ျမင္တဲ့အျမင္ေတြကိုလည္း ျပန္လည္ေဆြးေႏြးေျပာျပေပးေစလိုပါတယ္။
က်ေနာ္ေရးထားတာေတြဟာ က်ေနာ္တစ္ဦးတည္းခံစားရတဲ့ခံစားမႈကို က်ေနာ္နားလည္သလို မွ်ေ၀ခံစား ေရးျပ ေဆြးေႏြးျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတိုင္းမွန္တယ္လို႔မဆိုလိုပါဘူး။ ဆရာႀကီး ေဇာ္ဂ်ီလို ပါရမီရွင္ ကဗ်ာက၀ိႀကီးတစ္ဦးအေနနဲ႔ ေတြးသြား၊ ေရးသြားတဲ့ မူလခံစားမႈကို က်ေနာ္ဘယ္လိုမွ လိုက္မမီႏိုင္သလို အလြန္အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ ကဗ်ာေတြမို႔ အျပည့္အ၀ပီျပင္မွန္ကန္ေအာင္လည္း က်ေနာ့္အဆင့္ေလာက္နဲ႔ ေဖၚျပဖို႔ လံုး၀မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္နဲ႔ မတူတဲ့၊ ကဲြျပားျခားနားတဲ့ အျမင္မ်ားရွိမယ္ဆိုရင္ ကဗ်ာကို ရင္ထဲက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၾကတဲ့သူမ်ားအေနနဲ႔ ေဆြးေႏြးေပးၾကဖို႔ အေလးအနက္ ေမတၲာရပ္ခံဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ဖတ္႐ႈခံစားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ...
ဟယ္ရီ
1 comment:
Thanks a lot for sharing..it's a really really great poem...
Post a Comment