ေဗဒါလမ္း (၂၅) - စုန္တစ္ခါ ဆန္တစ္လွည့္
မေဗဒါေသာင္စပ္က၊ ေလွာင္တတ္ေပေလး။
က်ဴ႐ိုးသီ ပီပီတရားကို၊ ၾကားခ်င္တဲ့ေလး။
ေလွာင္ရက္ေပ့ မေဗဒါ။
ပီပီမွာ မယ့္စကားေၾကာင့္ နားရွက္မိပါ။
ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေရာက္ေလရာ၊ ေဗဒါလ့ဲစိတ္စြဲ။
ေခ်ာင္နပန္းရယ္နဲ႕
အဟမ္းသံ က်မ္းသံေႏွာ၊ ေဟာလိုက္ခ်င္လဲ။
ေဟာမယ္လို႕ ၾကံလိုက္လွ်င္။
ငါ့ပီပီ ျမည္မရ၊ အ ခ့ဲ အခင္။
တက္ေရနဲ႕ သက္ေရယဥ္၊ တသြင္သြင္အလွ။
ဘုတ္မၿပီတီတီနဲ႕
တအီအီ ဘယ္ဆီက၊ ေငးမိခါမွ။
ျမည္ၿပီတ့ဲသီၿပီ။
ေခ်ာင္းသာယာ လတာေဘးက၊ ေတးေကာက္ခ့ဲၿပီ။
ဒီေခ်ာင္းက ေဗဒါရီရယ္၊ ဒီေရကိုႀကဳိကြဲ႕။
စုန္တစ္ခါ ဆန္တစ္လွည့္၊ ေတးသံခ်ဳိနဲ႕။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(မႏၲေလးတကၠသိုလ္ ႏွစ္ပတ္လည္မဂၢဇင္း၊ ၁၉၅၉ - ၁၉၆၀)
ဒါေပမယ့္ ေဟာမယ္လို႔လဲႀကံ႐ြယ္လိုက္ေရာ ပီပီက အသံမထြက္ေတာ့ပဲ အခင္ေလး အ သြားပါေတာ့တယ္။ ေရတက္ေရက်မွာ တသြင္သြင္စီး ေနတဲ့ ေခ်ာင္းရဲ့အလွကိုၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုတ္ငွက္မငယ္က ၿပီတီတီနဲ႔ အသံတအီအီျမည္လို႔ ဘယ္ကမ်ား အီသံေပးေနပါလိမ့္လို႔ ေငးမိခါက်မွပဲ ...
ပီပီအသံျပန္ျမည္လာလို႔ ေတးသီလိုက္ပါၿပီ။ သာယာလွတဲ့ ေခ်ာင္းကမ္း လတာျပင္ေဘးကေန ေတးသီေကာက္လိုက္ပါၿပီ။ ဒီေခ်ာင္းေရ က ေဗဒါရီေရ ... ေတးသံခ်ိဳနဲ႔ စုန္လိုက္ ဆန္လိုက္ လုပ္ေနရင္း ဒီေရကို ႀကိဳပါကြယ္ ... လို႔ က်ဴ႐ိုးရွင္ကေျပာေနသလို ခံစားရပါတယ္။
ဖတ္႐ႈခံစားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ...
ဟယ္ရီ
No comments:
Post a Comment