ေဗဒါလမ္း (၆) - ရဲခဲ့သည္ပါ့

ျမစ္တန္းမွာတ့ဲ ေလၾကမ္းဆင္။
ထန္လိုက္ေလ ေလမုန္တိုင္း၊ လႈိင္းကေဘာင္ဘင္။
တလႈိင္းထြက္ တလႈိင္း၀င္
ေဗဒါခင္ျဖစ္နဲ
ေရလႈိင္းဗလေပြနဲ႔
မုန္တိုင္းေလ ေရတ႐ိုးမွာ၊ စိုး႐ြံ႕မွာပဲ။

ျမစ္႐ိုးမွာတ့ဲ မိုးသက္ဆင္။
လွ်ပ္ႀကဳိးပ်ံ မိုးသံထစ္၊ မိုးစစ္ဘုရင္။
မိုးညစ္လို႕ ျမစ္မျမင္၊ ေဗဒါခင္ျဖစ္နဲ။
ေရလႈိင္းဗလေပြနဲ႕
မိုးသက္ေလ ေရတ႐ိုးမွာ၊ စိုး႐ြံ႕မွာပဲ။

စိုးမ႐ြံ႕တြန္႕မတံု။
မိုးႏွင့္ေလ ေရ႐ႈပ္ေထြး၊ ေ႐ြးမွ် မျဖံဳ။
ဆန္လိုက္ျပန္တုန္၊ စုန္လိုက္ျပန္ရ။
ေခါက္ေပါင္းမေရႏိုင္လို႕
ေဗဒါခိုင္ သည္ျမစ္ထဲ၊ ရဲခ့ဲသည္ပါ့။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္စာေစာင္၊ ၁၉၅၇ - ၁၉၅၉)

ဒီကဗ်ာေလးမွာ ေတာ့ "လွ်ပ္ႀကိဳးပ်ံ မိုုးသံထစ္၊ မုိးစစ္ဘုရင္" ဆိုတဲ့ အဖဲြ႕ေလးကို က်ေနာ္ အရမ္းႀကိဳက္ပါတယ္။ ျမစ္တစ္ခြင္၊ ျမစ္ျပင္တစ္ေလ်ာက္ ကို ဆရာႀကီးက ျမစ္တန္း၊ ျမစ္႐ိုး ဆိုၿပီး သံုးသြားပါတယ္။ မုန္တုိင္းကထန္၊ လိႈင္းေတြက လည္း တလိမ့္လိမ့္နဲ႔အဆက္မျပတ္ပဲအလြန္ႀကီးေနတဲ့ ျမစ္ျပင္က်ယ္တေလ်ာက္မွာ၊ မိုးသက္ေလျပင္းက်လို႔ လွ်ပ္စီးေတြလက္၊ မိုးႀကိဳးေတြထစ္ခ်ဳန္း နဲ႔ ျမစ္ျပင္ကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရေလာက္ေအာင္ ညစ္ေထးၿပီး စစ္ဘုရင္လိုၾကမ္းခ်င္တိုင္းၾကမ္း၊ ရမ္းခ်င္တိုင္းရမ္းေနတဲ့ ျမစ္ျပင္တ႐ိုးမွာ မေဗဒါေရာက္ေနပါတယ္။ (ဒီေနရာမွာ "ေဗဒါခင္ျဖစ္နဲ" ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးကို ၀ိုင္းၿပီး ခံစားလို႔ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ေပးၾကပါဦး။ ဆရာႀကီးက အဲဒီ "နဲ" ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးကို ဒီကဗ်ာေတြထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးသံုးထားပါတယ္။ က်ေနာ္ခံစားရတာကေတာ့ အသံထြက္ကိုယူရင္ "ေအာ္ .. မေဗဒါႏွယ္၊ ျဖစ္မွျဖစ္ရရွာေလ၊ ေအာ္ .. ေဗဒါခင့္အျဖစ္ႏွယ္" ဆိုၿပီး ေျပာတဲ့ က႐ုဏာသက္တဲ့အသံ မ်ိဳး ေပါက္ေနသလိုပဲလို႔ ခံစားမိပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္လဲ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ "နည္း" လို႔ ျပန္ၾကပါတယ္။ မေဗဒါရဲ့ ျဖစ္ပံုျဖစ္နည္း လို႔ဆိုလိုတယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ စဥ္းစားေပးၾကပါဦး) ဒီလိုေရာက္ေနလို႔လဲ သူ ့ခမ်ာ စိုးရံြ႕ထိတ္လန္႔ေန႐ွာမွာပဲလို႔ (က်ဴ႐ိုး႐ွင္က) ထင္ေနပါတယ္။ (ဒီေနရာမွာလဲ က်ဴ႐ိုး႐ွင္က ထင္တယ္လို႔ပဲ က်ေနာ္ ယူဆ ပါတယ္။ မေဗဒါကို အၿမဲ စိုးရိမ္တတ္တာက က်ဴ႐ိုး႐ွင္ပဲလို႔ ဒီကဗ်ာေတြအားလံုးမွာေတြ႔လို႔ပါ)။ ဒါေပမယ့္ မိုးေတြ၊ ေလေတြ၊ ေရေတြ အားလံုး႐ႈပ္ေထြးၿပီး ဘယ္ေလာက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေကာင္း၊ မေဗဒါကေတာ့ နဲနဲမွ မၿဖံဳပါဘူးတဲ့။ သည္ျမစ္ထဲမွာ စုန္လိုက္ဆန္လိုက္နဲ႔ အေခါက္ေပါင္းမေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္သြားခဲ့ၿပီးၿပီမို႔ အေတြ႕အႀကံဳ ရင့္လွလို႔ သည္ျမစ္ထဲမွာ ဒီလိုႀကံဳလဲသြားရဲပါတယ္။ ရဲေနပါၿပီ လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ... လို႔ခံစားမိပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႕တေတြေရာ၊ မုန္တိုင္းထန္တဲ့ဘ၀တစ္ေကြ႕၊ ေလာကဓံရဲ့ တိုက္ခိုက္မႈကို ခါးစည္းခံခဲ့ရတဲ့ ဘ၀အခ်ဳိး ေတြေရာက္ခ့ဲရင္ မေဗဒါလို ရဲရဲႀကီးရင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔ လံုေလာက္တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳ၊ အင္အားေတြ ရွိထားဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳး၊ အားအင္မ်ိဳးလဲ ေမြးႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရပါလိမ့္မယ္။ ဒီကဗ်ာေလးဟာ က်ေနာ့္ကို အားမာန္သစ္ေတြ ေပးခဲ့ပါတယ္။

ဖတ္႐ႈခံစားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ...
ဟယ္ရီ